ضرورت تشخیص بهنگام سرطان رحم

سرطان رحم شایع‌ترین و بدخیم‌ترین توده دستگاه تناسلی خانم‌هاست به طوری‌که تقریبا ۲ تا ۳ درصد خانم‌ها در طول زندگی‌شان ممکن است با این بیماری روبه‌رو شوند. این بیماری به طور متوسط در ۶۰ سالگی بروز کرده و در ۷۵ درصد مواقع افراد بالای ۵۰ سال را درگیر می‌کند.
دکتر زهرا مالایی ، متخصص زنان و زایمان در این‌باره به جام‌جم می‌گوید: این بیماری معمولا از سنین حدود یائسگی یا بعد از آن در افراد دیده می‌شود و با افزایش سن، احتمال بروز بیماری بیشتر می‌شود.
عوامل خطر
این پزشک متخصص با اشاره به نقش استروژن در بروز سرطان رحم و عواملی که احتمال بروز خطر را افزایش می‌دهند، یادآور می‌شود: بیشتر این عوامل از طریق افزایش استروژن زمینه‌ساز ایجاد سرطان می‌شوند. یکی از مواردی که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد، عدم زایمان است. این گروه از خانم‌ها ۲ تا ۳ برابر افراد عادی در معرض خطر بیماری قرار دارند. به گفته وی ناباروری هم از دیگر عواملی است که فرد را مستعد بیماری می‌سازد. افرادی که یائسگی دیررس دارند، نیز بیشتر در معرض این بیماری قرار خواهند داشت؛ البته عوامل دیگری از جمله استفاده از داروهایی خاص نیز در این زمینه موثر است.
دکتر مالایی می‌افزاید: افرادی که وزن بالایی دارند نیز بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار می‌گیرند.

سرطان رحم شایع‌ترین و بدخیم‌ترین توده دستگاه تناسلی خانم‌هاست به طوری‌که تقریبا ۲ تا ۳ درصد خانم‌ها در طول زندگی‌شان ممکن است با این بیماری روبه‌رو شوند. این بیماری به طور متوسط در ۶۰ سالگی بروز کرده و در ۷۵ درصد مواقع افراد بالای ۵۰ سال را درگیر می‌کند.

دکتر زهرا مالایی ، متخصص زنان و زایمان در این‌باره به جام‌جم می‌گوید: این بیماری معمولا از سنین حدود یائسگی یا بعد از آن در افراد دیده می‌شود و با افزایش سن، احتمال بروز بیماری بیشتر می‌شود.

عوامل خطر

این پزشک متخصص با اشاره به نقش استروژن در بروز سرطان رحم و عواملی که احتمال بروز خطر را افزایش می‌دهند، یادآور می‌شود: بیشتر این عوامل از طریق افزایش استروژن زمینه‌ساز ایجاد سرطان می‌شوند. یکی از مواردی که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد، عدم زایمان است. این گروه از خانم‌ها ۲ تا ۳ برابر افراد عادی در معرض خطر بیماری قرار دارند. به گفته وی ناباروری هم از دیگر عواملی است که فرد را مستعد بیماری می‌سازد. افرادی که یائسگی دیررس دارند، نیز بیشتر در معرض این بیماری قرار خواهند داشت؛ البته عوامل دیگری از جمله استفاده از داروهایی خاص نیز در این زمینه موثر است.

دکتر مالایی می‌افزاید: افرادی که وزن بالایی دارند نیز بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار می‌گیرند.

وی با اشاره به انواع سرطان رحم می‌گوید: یک گروه افرادی هستند که میان آنها استروژن عامل اصلی ایجاد سرطان است. این افراد جوان‌تر از گروه دوم بوده و اکثرا چاق هستند، همچنین لایه داخلی رحم آنها (بافت آندومتر) در اثر استروژن ضخیم شده است. پیش آگهی میان این گروه افراد نیز معمولا بهتر است، اما عامل بیماری میان گروه دوم مشخص نیست و این افراد خود به خود دچار سرطان رحم می‌شوند. این افراد سن بالاتری دارند و لاغرتر هستند، گروه دوم چند سال پس از یائسگی و معمولا در دهه ۷ زندگی دچار این بیماری می‌شوند.

نشانه‌های تشخیص بیماری

دکتر مالایی در مورد روش‌های تشخیص بیماری می‌گوید: بهتر است که بیماری زودتر کشف شود و برای درمان سریع اقدام کنیم؛ زیرا هرچه زودتر بیماری کشف شود، معمولا پاسخ به درمان هم بهتر خواهد بود، اما متاسفانه برای این بیماری تست غربالگری مناسبی پیدا نکرده‌اند. طبق نظر دکتر مالایی تستی مناسب است که علاوه بر این‌که امکان‌پذیر و راحت است، هزینه کمی داشته و قدرت بیماریابی آن هم زیاد باشد.

وی با در نظر داشتن اهمیت تشخیص بموقع، به خانم‌ها توصیه می‌کند با توجه به علائم بیماری، در زمان مناسب به پزشک مراجعه کنند و در مورد نشانه‌های بیماری می‌گوید: ‌شایع‌ترین علامتی که بیمار با آن به پزشک مراجعه می‌کند خونریزی است. اما کسانی که چندین سال است یائسه شده‌اند ممکن است با ترشح واژن متوجه تغییرات غیرطبیعی شوند. همچنین اگر بیمار دیر متوجه شود، ممکن است با احساس فشار و ناراحتی لگن نیز به پزشک مراجعه کند. البته سرطان علت همه خونریزی‌های غیرطبیعی نیست. مشکلات دیگری نیز ممکن است موجب این خونریزی‌های غیرطبیعی شوند. سرطان رحم فقط ۱۰ درصد موارد خونریزی‌ها را شامل می‌شود.

درمان بیماری

دکتر مالایی مراجعه به پزشک، بررسی و درمان‌های مناسب را موثر دانسته و می‌گوید: ابتدا باید بیماری تشخیص داده شود. پس از تشخیص، بیمار باید حتما جراحی شود تا مرحله بیماری و شیوه‌های درمانی آن تعیین شود و براساس مرحله بیماری تصمیم به درمان می‌گیریم.

در موارد کم‌خطر بیماری، پس از جراحی بدون درمان نیز میزان عود کم است. در مواردی که خطر متوسط است، پرتودرمانی می‌تواند به نفع بیمار باشد، اما در موارد پرخطر، حتما باید پرتودرمانی انجام شود. به گفته وی روش‌های درمانی متفاوت است و با توجه به نظر پزشک، درمان مناسب انجام می‌شود. البته پیگیری پس از درمان هم مهم است و باید به آن توجه شود. با تشخیص بموقع و پیگیری بیماری می‌توانیم به موفقیت درمان هم بیشتر امیدوار باشیم.