درباره همهچیز با آناهیتا نعمتی به جز دنیای سینما!
بازیگری با روحیه رزمی
ما معمولا توقع داریم بازیگران سینما، تئاتر یا تلویزیون، یک روحیه کاملا احساسی و هنری داشته باشند و کمتر میتوانیم قبول کنیم بازیگری در رشتهای رزمی فعالیت داشته باشد، مخصوصا اگر این بازیگر یک خانم جوان هم باشد.
آناهیتا نعمتی را احتمالا بیشتر شما میشناسید. او به صورت حرفهای کیکبوکسینگ کار میکند، ورزش رزمی و سنگینی که یکجورهایی مخصوص مردان است. با او همراه شدهایم که علایق و سلایقش را شناسایی کنیم تا نسل سومیها با او که خودش هم یک نسل سومی است بیشتر آشنا شوند.
کیکبوکسینگ آن هم به صورت حرفهای
نعمتی میگوید: «کیکبوکسینگ کارکردن برای من از یک تفریح شروع شد اما بعد از مدتی به علاقهام تبدیل شد. خوشبختانه در یک خانواده اهل ورزش به دنیا آمدم.
پدر من مربی ورزش و مسوول برگزاری مسابقات استانی در شاهرود بود. عاشق ورزش بود و به این مساله خیلی اهمیت میداد. با تشویقهای پدرم از ۶سالگی ورزش را شروع کردم.
اولین ورزشی که پدرم مرا به آن تشویق کرد، ژیمناستیک بود. مدتی این ورزش را ادامه دادم ولی چون احساس میکردم دوست دارم ورزش دیگری را هم در کنارش ادامه دهم، تصمیم گرفتم شنا را هم به صورت حرفهای آغاز کنم.
بازیگری با روحیه رزمی
ما معمولا توقع داریم بازیگران سینما، تئاتر یا تلویزیون، یک روحیه کاملا احساسی و هنری داشته باشند و کمتر میتوانیم قبول کنیم بازیگری در رشتهای رزمی فعالیت داشته باشد، مخصوصا اگر این بازیگر یک خانم جوان هم باشد.
آناهیتا نعمتی را احتمالا بیشتر شما میشناسید. او به صورت حرفهای کیکبوکسینگ کار میکند، ورزش رزمی و سنگینی که یکجورهایی مخصوص مردان است. با او همراه شدهایم که علایق و سلایقش را شناسایی کنیم تا نسل سومیها با او که خودش هم یک نسل سومی است بیشتر آشنا شوند.
کیکبوکسینگ آن هم به صورت حرفهای
نعمتی میگوید: «کیکبوکسینگ کارکردن برای من از یک تفریح شروع شد اما بعد از مدتی به علاقهام تبدیل شد. خوشبختانه در یک خانواده اهل ورزش به دنیا آمدم.
پدر من مربی ورزش و مسوول برگزاری مسابقات استانی در شاهرود بود. عاشق ورزش بود و به این مساله خیلی اهمیت میداد. با تشویقهای پدرم از ۶سالگی ورزش را شروع کردم.
اولین ورزشی که پدرم مرا به آن تشویق کرد، ژیمناستیک بود. مدتی این ورزش را ادامه دادم ولی چون احساس میکردم دوست دارم ورزش دیگری را هم در کنارش ادامه دهم، تصمیم گرفتم شنا را هم به صورت حرفهای آغاز کنم.
این دو ورزش را تا دوره راهنمایی در کنار هم ادامه دادم و خوب هم پیشرفت کردم. در دوران راهنمایی با بسکتبال و بدمینتون آشنا شدم و به این ۲ورزش هم ناخنک زدم! در کل دوست داشتم در حد توانم با انواع ورزشها آشنا شوم و همیشه در جمعهای ورزشی جزو فعالان بودم.
خدا را شکر، نیروی جسمانی خوبی هم داشته و دارم. این ورزشها را همیشه انجام میدادم تا اینکه به خاطر فیلم دلباخته لازم شد سوارکاری هم یاد بگیرم. در طول آن مدت علاقه عجیبی به اسب و رشته سوارکاری پیدا کردم ولی متاسفانه هنگام ضبط فیلم، ۲بار به شدت آسیب دیدم طوریکه از علاقهام خیلی کاسته شد. بعدها برای آن فیلم و چند فیلم دیگر مجبور شدم کمی دورههای تایچی، شمشیربازی و کنگفو به سبک وینگچون یاد بگیرم. همین اجبارها سبب شد علاقه من به ورزشهای رزمی زیاد شود. در بین این همه رشته رزمی کیکبوکسینگ به نظرم از همه جذابتر بود.
این رشته را شروع کردم و الان هم به صورت حرفهای آن را دنبال میکنم. فردی که یک رشته رزمی بلد باشد، ناخودآگاه اعتمادبهنفسش بالا میرود که به نظرم این در زندگی بسیار لازم است. هرچند که تا بهحال از فنهایی که یاد گرفتهام، استفاده نکردهام و امیدوارم که هیچوقت شرایطی پیش نیاید که مجبور به استفاده از این فنون باشم.»
البته ما هم امیدواریم که خانم نعمتی هیچوقت مجبور به استفاده از این فنون نشوند.
تنها شناست که میماند…
«اگر سرکار نباشم، تقریبا هر روز ورزش میکنم ولی متاسفانه مواقعی که کار دارم، نمیتوانم زمان زیادی را به ورزش اختصاص دهم. با شروع هر پروژه تمام وقت من صرف کار و بازیگری میشود و فقط کارهای اصلی و مهمی را که باید توسط خودم انجام شود میتوانم با برنامهریزی انجام دهم و بهناچار باید دور باقی کارها خط بکشم.
در چنین مواقعی تنها ورزشی که به صورت تفریحی انجام میدهم، شناست که میتواند آرامش روحی و سلامت جسمیام را حفظ کند.»
من بازیگر میشوم
نعمتی درباره جزئیات دیگری از زندگیاش هم با ما صحبت میکند. او میگوید: «متولد ۲۰/۴/۵۶ هستم و شناسنامهام صادره از شاهرود است. در رشته علوم تجربی دیپلم گرفتم و بعد از آن در کلاسهای استاد سمندریان شرکت کردم و دوره کامل بازیگری را نزد او گذراندم.
در آن زمان فکر نمیکردم که این رشته را به صورت حرفهای دنبال کنم ولی به محض قبولی در دانشگاه نوشهر و تحصیل در رشته هنرهای دراماتیک، این اتفاق افتاد. در آن زمان ۱۸ سال داشتم و تصمیم گرفتم که این رشته را با جدیت ادامه دهم.»
آرامش در کنار خانواده
«با خانوادهام زندگی میکنم چون حضور مادر، پدر و خواهرم به من آرامش و اطمینانی را میدهد که هیچ جای دیگر آن را پیدا نمیکنم. زمانی که سرکار هستم و مدت زیادی نمیتوانم آنها را ببینم واقعا دلتنگ میشوم و از هر فرصتی برای دیدن آنها استفاده میکنم. به هرحال این شغل را انتخاب کردهام و آن را دوست دارم و باید سختیهایش را هم تحمل کنم.»
او درباره سختیهای کارش میگوید: «اصولا هرکاری سختیهای منحصربهفرد خودش را دارد ولی زمانی که عشق، علاقه و انرژی خوبی را برای آن کار، حالا هرکاری که باشد، بگذاری قطعا سختیهایش به چشم نمیآید. در کار ما هم اگر همه عوامل پروژه همدل و همراه باشند و با هم خوب برخورد کنند، سختیهای کار کم میشود.»
پرخوری را جبران میکنم
یکی از ویژگیهای شخصی آناهیتا نعمتی «پرخوری» است. خودش در این باره میگوید: «برای بازیگری و بازیگر بودن خیلی از نکات را باید رعایت کرد چون در این شغل، همیشه دیده میشوی. یکی از این نکات، رعایت رژیم غذایی است. من تمام غذاها را دوست دارم.
گاهی هم پیش میآید که در خوردن زیادهروی میکنم. در این مواقع حتما با ورزش این زیادهروی را جبران میکنم تا خیلی زود از عواقب آن جلوگیری کنم.»
طب سنتی در خانه ما
یک نکته جالب هم در مورد سلامتی این بازیگر جوان وجود دارد: «خوشبختانه تا بهحال با بیماری خاصی مواجه نشدهام ولی یک دوره، پرکاری تیروئید داشتم که زیر نظر پزشک تا حد زیادی درمان شد.
آن زمان به خاطر بیماریام ورزش نمیکردم ولی درحال حاضر مشکلم حل شده و روال زندگیام مثل گذشته ادامه دارد.
همیشه دوست داشتهام بیشتر از داروهای سنتی استفاده کنم تا داروهای شیمیایی. فکر میکنم این علاقه ریشه در سنت ما ایرانیها دارد چون ما یک تاریخچه غنی پزشکی داریم که از گذشتگانمان به ارث رسیده طوریکه در تمام خانههای ایرانی دستکم یکی دو نوع داروی گیاهی یافت میشود.
در خانه ما هم از این داروها بسیار است مثلا گلگاوزبان، خاکشیر، گل میخک و… که کاربردها و محاسن بسیاری دارند.»
دستپخت عاشقانه
شاید کار بازیگری فرصت چندانی برای آشپزی باقی نگذارد اما نعمتی معتقد است در کنار ورزش کردن حتما باید رژیم غذایی درستی داشت تا سلامت بدن حفظ شود: «من واقعا سعی میکنم از غذاهایی که برای طبخ آنها روغن زیاد لازم است، کمتر استفاده کنم.
به همین علت کمتر فستفود میخورم. دستپخت خودم بد نیست، ممکن است که خیلی کم آشپزی کنم ولی وقتی که حس و حال آشپزی دارم و تصمیم میگیرم غذا بپزم، اینکار را با علاقه انجام میدهم چون آشپزی هم یک هنر است که هرچه با عشق و انرژی بیشتر آن را انجام دهی، غذایت خوشمزهتر میشود.
هنگام آشپزی حتما به مسائل رژیمی و بهداشتی توجه میکنم؛ این را هم بگویم که معمولا غذاهای اصیل و سنتی ایرانی میپزم تا غذاهای راحت و فستفود.»
ایران، سرزمینی با چهارفصل
سفر، جزئی از زندگی نعمتی است. او میگوید: «خدا را شکر میکنم در کشوری به دنیا آمدهام که ۴ فصل را دارد و در هر فصلی که اراده کنی، میتوانی از نقاط مختلف با اقلیمهای متفاوت لذت ببری. در فصلهای مناسب میشود از قاره کوچک (شاهرود)، کویر، شمال و جنوب و شرق و غرب ایران، دیدن کرد. این یکی از بزرگترین نعمتهایی است که خداوند به ما ایرانیها داده و چه خوب است که ما به این طبیعت زیبا احترام بگذاریم و در حفظ آن بکوشیم.»
او به برخورد بد بعضی از ما با طبیعت هم اشاره میکند و میگوید: «متاسفانه از بیتوجهی و نامهربانی مردم با طبیعت صحنههای بسیاری میبینم که دلم را به درد میآورد و آرزو میکنم کاش میتوانستم به تمام این مردم بگویم قدر این نعمت خدا را بدانند و برای حفظ آن تلاش کنند نه اینکه با دست خودشان آن را نابود کنند.»