تراشه رایانهای با مولکولهای دیانای
دانشمندان شرکت IBM در تلاشند با استفاده از ملکولهای DNA، مدارهای کوچکی درست کنند تا بتوان برپایه آنها تراشههای رایانهای کوچکتر با توان بالاتر تولید کرد.
به نقل از پیسیورلد، این شرکت هماکنون در حال انجام تحقیقات گسترده روی روشهایی است که بر اساس آن، DNAها میتوانند به صورت منظم و در کنار یکدیگر روی سطح یک تراشه رایانهای قرار بگیرند و پس از آن، به عنوان یک چارچوب واحد در سیستمی که متشکل از میلیونهای لایه بسیار کوچک از نانوتیوپها و ذرات نانو مبتنی بر کربن است، عمل کنند.
به گفته دانشمندان شرکت IBM، شبکه نانوتیوپها و ذرات نانو میتواند به عنوان سیمها و ترانزیستورها در نسل آتی تراشههای رایانهای عمل کند.
تولیدکنندگان تراشههای رایانهای طی سالهای گذشته با کوچکتر کردن این محصولات سعی کردهاند تا ضمن افزایش کارایی تراشهها، میزان مصرف انرژی را در آنها کاهش دهند. در حال حاضر سریعترین تراشه رایانهای که عرضه شده، بر اساس فناوری ۴۵ نانومتری عمل میکند.
اما به گفته “باب آلن “(Bob Allen) مدیر واحد شیمی و مواد در مرکز تحقیقاتی IBM Research، تولید تراشههای جدید با فناوری ۲۲ نانومتری طی چند سال آتی موجب خواهد شد تا قیمت این محصولات بسیار افزایش یابد و نصب آن روی سیستمهای رایانهای بسیار دشوار شود.
تکنیک ویژهای که هماکنون برای تولید تراشههای رایانهای مورد استفاده قرار میگیرد، چند سال قبل توسط یکی از دانشمندان موسسه فناوری کالیفرنیا با نام “پائول راتماوند “(Paul Rothmund) ارایه شد. او دریافته بود که ملکولهای DNA میتوانند در فرمهای کوچک نظیر مثلث، مربع و ستاره به صورت خودکار در کنار یکدیگر منظم شوند.
بررسیهای وی نشان داده بود که خاصیت درونی DNA میتواند امکان ذخیره حجم وسیعی از اطلاعات پیچیده را در آن ممکن کند تا این اطلاعات در زمینههای مختلف مورد استفاده قرار گیرند.