چگونه می‌توان رد کاربران اینترنتی را گرفت؟

بسیاری از کاربران اینترنت به حفاظت از اطلاعات شخصی خود توجه می‌کنند، اما آیا می‌دانید حتی با غیرفعال کردن برخی ویژگی‌های مرورگرهای اینترنتی، روش‌های متعدد دیگری برای شناسایی شما در فضای سایبری وجود دارد؟
اگر شما هم علاقه‌مند به حفظ حریم خصوصی خود در فضای آنلاین هستید، شاید کارهایی مانند حذف کوکی‌های مرورگرها یا فعال کردن ویژگی وبگردی خصوصی در مرورگرهای گوگل کروم یا سافاری را همیشه مد نظر قرار می‌دهید.
با این کار سایت‌ها نمی‌توانند با استفاده از کوکی‌ها شما را ردیابی کرده و در هنگام مراجعه دوباره به سایت شناسایی کنند. اما به گزارش سی.نت، مقاله‌ای که توسط کارشناسان Electronic Frontier Foundation نوشته شده، نشان می‌دهد این‌ تمهیدات به هیچ وجه موثر نیست.
مرورگرهای مدرن طوری طراحی شده‌اند تا به سایت‌ها اطلاعات ظاهرا بی‌خطری را مانند نسخه مرورگر، اطلاعات سیستم‌عامل، اندازه صفحه نمایش، فونت‌های نصب شده و حتی گاهی اوقات ترتیب نصب فونت‌ها را بفرستند. برای مثال فایرفاکس به هر سایتی یک شماره نسخه مانند “Intel Mac OS X 10/Gecko/20100315 Firefox/3.5.9.” می‌فرستد.

بسیاری از کاربران اینترنت به حفاظت از اطلاعات شخصی خود توجه می‌کنند، اما آیا می‌دانید حتی با غیرفعال کردن برخی ویژگی‌های مرورگرهای اینترنتی، روش‌های متعدد دیگری برای شناسایی شما در فضای سایبری وجود دارد؟

اگر شما هم علاقه‌مند به حفظ حریم خصوصی خود در فضای آنلاین هستید، شاید کارهایی مانند حذف کوکی‌های مرورگرها یا فعال کردن ویژگی وبگردی خصوصی در مرورگرهای گوگل کروم یا سافاری را همیشه مد نظر قرار می‌دهید.

با این کار سایت‌ها نمی‌توانند با استفاده از کوکی‌ها شما را ردیابی کرده و در هنگام مراجعه دوباره به سایت شناسایی کنند. اما به گزارش سی.نت، مقاله‌ای که توسط کارشناسان Electronic Frontier Foundation نوشته شده، نشان می‌دهد این‌ تمهیدات به هیچ وجه موثر نیست.

مرورگرهای مدرن طوری طراحی شده‌اند تا به سایت‌ها اطلاعات ظاهرا بی‌خطری را مانند نسخه مرورگر، اطلاعات سیستم‌عامل، اندازه صفحه نمایش، فونت‌های نصب شده و حتی گاهی اوقات ترتیب نصب فونت‌ها را بفرستند. برای مثال فایرفاکس به هر سایتی یک شماره نسخه مانند “Intel Mac OS X 10/Gecko/20100315 Firefox/3.5.9.” می‌فرستد.

این اطلاعات به صورت مجزا نمی‌توانند برای شناسایی یک فرد خاص مورد استفاده قرار بگیرند. اما زمانی که آن‌ها در کنار یکدیگر قرار بگیرند و ترکیبی از آن‌ها با اطلاعات دیگر مرورگرها مقایسه ‌شود، هویت افراد قابل شناسایی است.

این کار مانند این است که شما بتوانید با استفاده از تاریخ تولد، کد پستی و جنسیت یک شخص، نام او را پیدا کنید که البته کار چندان مشکلی هم نیست.

پیتر اکرسلی، دانشمند کامپیوتر شاغل در EFF که این گزارش را تهیه کرده، این تکنیک را انگشت‌نگاری مرورگر نام‌گذاری کرده و قرار است آن‌رادر نشست حریم شخصی که قرار است در ماه جولای / تیر در برلین برگزار شود، ارائه دهد.
اکرسلی این گونه نتیجه می‌گیرد که «باید نکات خاصی در طراحی تکنیکی و سیاست‌های حفظ حریم خصوصی مروگرها رعایت شود».

او معتقد است که قوانین باید انگشت‌نگاری مرورگرها را به عنوان اطلاعات شخصی قابل شناسایی در نظر بگیرند و به این ترتیب، باید محدودیت‌های بیش‌تری در طراحی مرورگرها مورد توجه قرار گیرد. او هم‌چنین معتقد است که مرورگرها باید طوری تغییر کنند تا اطلاعات کمتری در مورد پیکربندی خود به سایت‌ها ارسال کنند.

اکرسلی می‌گوید: «اگر در یک سایت جاوا و فلش فعال شده باشند، یکتایی اثر انگشت آن ۱ در ۴۵۰ هزار خواهد بود. من این اطلاعات را از هزاران کاربری که به سایت Panopticlick ای.ای.اف متصل شده‌اند، به دست آورده‌ام».

در سال‌های گذشته نیز صنایع آنلاین برای شناسایی کاربرانی که معمولا کوکی‌های خود را پاک می‌کنند، از فلش کوکی‌ها استفاده می‌کردند. این کوکی‌ها که به عنوان “اشیای به اشتراک گذاشته محلی” نیز شناخته می‌شوند، معمولا کمتر برای کاربران قابل دیدن هستند. اما از آن جایی که ویندوز۷ نسبت به فلش کوکی‌ها توجه بیش‌تری نشان داده، تکنیک‌های انگشت‌نگاری مرورگرها بیش‌تر مورد توجه قرار گرفته است.

گارتنر نیز در گزارشی به این موضوع پرداخته و اعلام کرده است: «فراهم‌کنندگان سرویس‌های آنلاین باید در نظر داشته باشند که شناسایی کامپیوترها با استفاده از اطلاعات محلی فلش به زودی به پایان دوران خود می‌رسد. هم‌چنین شرکت‌هایی که از LSOها برای شناسایی مشتریان خود و هم‌چنین شناسایی مجرمان اینترنتی استفاده می‌کنند، باید تا سال ۲۰۱۲ / ۱۳۹۱ برای تغییر برنامه‌های خود و حذف این وابستگی اقدام کنند».