کی روش: دیوانه ای اگر فکر کنی از هواپیما می ترسم

وقتی شما این مصاحبه را می خوانید او به مسافرت رفته و این بار هم کمی با دلخوری از ایران رفته. البته قطعا بر می گردد اما دلخور است از اینکه چرا گروهی از مسئولان فدراسیون فوتبال موج جدیدی از فشارها را آغاز کرده اند تا یک دستیار ایرانی را به کادرفنی تحمیل کنند. با این وجود کروش در این گفت و گو که تقریبا یک ماه قبل در مالزی با او انجام شده است به صراحت می گوید:« مردم نگران من نباشید. هیچ جا نمی روم قبل از اینکه با ایران به برزیل رسیده باشم.» در این گفت و گو ، سرمربی محبوب تیم ملی کمی از زندگی یکساله در ایران ، علایق و سرگرمی هایش گفته. از مشکلاتش حرف زده و چیزهایی که برای موفقیت نیاز دارد. این آخرین گفت و گوی تفصیلی است که کروش در ۳ ماه اخیر با نشریات یا رسانه های ورزشی ایرانی انجام داده است. گفت و گویی در هتل ماریوت شهر کوالالامپور ، ساعتی پس از مشخص شدن حریفان نهایی ایران برای رسیدن به جام جهانی.

از راه رسیدن به جام جهانی شروع کنیم. از قرعه ای که دارید.

فقط می خواستم بگویم که کار دشواری در پیش داریم اما کاملا مطمئنم که شانس زیادی دارییم، فرصت خوبی داریم تا آماده این دور از مسابقات شویم و سهمیه بازی های برزیل را به دست بیاوریم. به شدت معتقدم که از عهده این کار بر می آییم. چیزی که باید به تمام هواداران تیم در ایران، در همه دنیا بگویم این است که گروه خیلی سختی داریم؛ بازی جلوی ازبکستان، بازی دوباره جلوی قطر، بازی با کره و لبنان سخت است. با مربیان دیگر حرف زده ام و می دانم حتی عمان و قطر، همه شان، برنامه خیلی جاه طلبانه و خوبی دارند تا تیم شان را آماده این مرحله کنند. بنابراین وظیفه ما این است، مسولیتی که داریم این است که در این ۳ ماه باقی مانده، برنامه قوی و جاه طلبانه ای برای تیم ملی خودمان بریزیم. باید شروع خیلی خوبی داشته باشیم. ما ۹ امتیاز… ببخشید، ما ۶ بازی تا نوامبر داریم بنابراین باید آماده باشیم چون این مسابقات خیلی سخت است و این چند بازی هم در برهه ای برگزار می شود که هنوز فصل شروع نشده یا جا نیفتاده؛ یعنی می توانند باعث شوند ما در جام جهانی بعدی باشیم یا نباشیم. بنابراین یک بار دیگر می گویم که ما فرصت و شانس خوبی داریم؛ وظیفه ما این است که حتی اگر بهترین برنامه آماده سازی را در آسیا نداریم، دست کم همسطح بقیه تیم ها باشیم.

اگر بخواهیم به جام جهانی برویم، چه کار باید بکنیم؟ هم مردم و هم فدراسیون…

کار…گاهی اوقات وقتی می گویی کار، یک کم به هم ریخته، یک کم غیر منطقی به نظر می رسد. به نظر خنده دار می رسد: کار. خوب همه کهر می کنند! اما من دارم درباره کاری که خودمان باید انجام دهیم، حرف می زنم، دارم درباره هوشمندانه کار کردن حرف می زنم. وقتی بهتر از دیگران کار کنی موفق می شوی… البته آسان نیست که باهوش تر و سریع تر از دیگران کار کنی، که یک قدم جلوتر از آنها باشی. کل ماجرا این است که یک قدم جلوتر از بقیه باشی، وقتی بقیه تیم ها تازه به این نقطه می رسند، تو باید این مرحله را رد کرده باشی. حرف من این است… بنابراین توصیه من، پیشنهاد من به هواداران، به مدیران فوتبال ایران در حال حاضر این است که باید با هم بنشینیم و به اهداف مان فکر کنیم، باید به رویاهای مان فکر کنیم. پس بیایید در کنار هم کار کنیم، یک برنامه خیلی قوی و جاه طلبانه برای حمابت از تیم ملی بریزیم. هدف من این است، آرزویم این است ، وظیفه و مسولیت من این است که همه بدانند و گوش به زنگ باشند که باید برای بازی با ازبکستان و قطر آماده باشیم چون بازی آسان وجود ندارد.

برای اینکه تیم خوبی بسازید، چند هفته اردو لازم است؟

فقط وقتی در این باره حرف می زنم که همه چیز در اختیارم باشد.

خیلی ها در ایران می گویند که اگر هواپیمای چارتر در اختیار تیم ملی قرار بگیرد، دیگر مشکلی نخواهید داشت. آرزو نمی کنید که تیم هواپیمای چارتر داشت؟

تا ببینیم چه می شود. گاهی اوقات برای بعضی بازی ها لازم داریم، برای بعضی بازی های دیگر هم نه. بستگی به زمان بازی مان، زمان سفر دارد. مهم این است که الان وقت زیاد حرف زدن نیست، وقت عمل کردن است. باید ببینیم برنامه چه جوری می شود، چی داریم. احتمالا بعضی بازی ها به چارتر احتیاج دارند، بعضی ها؛ بعضی ها هم نه.

کمی برگردیم به عقب تر. هنوز هم باورش سخت است که کارلوس کروش هدایت ایران را قبول کرده است.

وقتی تیم ملی پرتغال را ترک کردم- چیزی که خواسته شخصی خودم هم نبود- در آن زمان تمام فکر و ذهنم روی رسیدن به جام ملت های اروپا و بازی در آن و بعد جام جهانی برزیل بود که متاسفانه ماجرای مربوط به کمیته دو پینگ پیش آمد و من اخراج شدم؛ البته خوشبختانه دادگاه جریمه ای را که برای من در نظر گرفته بودند، برداشت ولی بازهم فکر می کردم آنها به اندازه کافی مجازات نشده اند، باید به خاطر رفتارشان با من مجازات شدیدی برای شان در نظر گرفته می شد ولی متاسفانه کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال پرتغال این کار را نکرد. وقتی پرتغال را ترک کردم، چند تا پیشنهاد داشتم. دیگر مطمئن بودم شانس حضور در یورو ۲۰۱۲ را ندارم پس به پیشنهادهاییفکر کردم که می توانست مرا به برزیل برساند. یکی شان کره جنوبی بود، ژاپن هم همین طور؛ و به خاطر حوادثی که اتفاق افتاده بود، نمی توانستم دنبال این پیشنهادها را بگیرم. چون امکان فعالیت نداشتم. بعد از آن ماجراها، ایران جلو آمد. با فدراسیون مذاکره کردم و آنها به من گفتند، هدف شان حضور در برزیل است. این هدف خود من هم بود، بنابراین کار ساده ای بود. پل ارتباطی بین ما برقرار شد. این پل این بود که ایران می خواست در برزیل باشد و من هم به خاطر کارنامه ام می خواستم در برزیل باشم.

از عربستان، قطر و موزامبیک هم پیشنهاد داشتید. چرا پیشنهاد ایران را قبول کردید؟

مورامبیک هیچ وقت از من دعوت نکرد؛ این حقیقت ندارد.اگر این پیشنهاد بود شاید تصمیم دیگری می گرفتم اما دعوتی از تیم ملی کشورم نداشتم. من هم از باشگاه ها پیشنهاد داشتم و هم از تیم های ملی ولی در آن زمان، دادگاه ورزشی در سوییس هنوز تصمیم گیری نکرده بود، بنابراین باید منتظر رای دادگاه می ماندم. و وقتی رای اعلام شد، ایران دوباره پا جلو گذاشت و با توجه به پلی که بین ما وجود داشت، تصمیم گیری ساده بود. ایران منتظر من ماند و این ما را به هم رساند.

زندگی در ایران برای تان راحت است؟ مثلا یک سال است که در هتل زندگی می کنید. زمان زیادی است. مشکلی ندارید؟

دوست ندارم درباره مشکلات شخصی ام جلوی مردم حرف بزنم. بله، بله، من یک سری مشکلات دارم اما دوست ندارم جلوی دیگران از آنها حرف بزنم. این چیزی است که می خواهم با رییس درباره اش حرف بزنم ولی یک سری چیزها هستند که دوست دارم ببینم آماده شده اند، روبراه هستند؛ ولی هیچ وقت درباره مسایل خودم حرف نمی زنم؛ ولی دوست دارم جلوی همه از مشکلات تیم ملی حرف بزنم چون به مردم تعلق دارد، به بازیکنان و مربی تعلق دارد و آنها حق دارند بدانند چه اتفاقی دارد می افتد. همه چیز باید برای مردم توضیح داده شود، روشن شود و باید بفهمند چه می گذرد.

یعنی تمام وقت شما در ایران به کار کردن می گذرد؟

نه؛ لحظات دلپذیری داشتم، رفتم موزه، تیراندازی کردم. فیلم می بینم، کتاب می خوانم…خیلی کارها. من در ایران کلی کار دارم که باید انجام دهم. در ایران باید در روز ۲۶ ساعت وقت داشته باشم. خیلی کار دارم و اغلب سرم شلوغ است. ولی خیلی جاهای جذاب هم هست که دوست دارم ببینم شان.

از ایران، مردمش، تهران… از همه چیز خوش تان می آید؟

همه چیز، نه. از ترافیک آن می ترسم. وقتی رانندگی می کنم، رانندگی که نه، وقتی توی ماشین هستم، کلی شوماخر می بینم که فکر می کنند خیلی کار دارند. واقعا چطور با این سرعت لایی می کشند و رانندگی می کنند؟

غذاهای ایرانی را دوست دارید؟

بله، خیلی زیاد. اما شیرینی ها و میوه ها برایم جاب تر هستند.

از بین غذاهای ایرانی کدام را خیلی دوست دارید؟

بیشتر از غذاها ، میوه های تان مرا شیفته کرده. عاشق هندوانه های ایران هستم… همین امروز صبح هم هندوانه خوردم. ولی واقعا هندوانه های ایران چیز دیگری هستند . اصلا هندوانه اینجا طعمی نداشت. با خودم گفتم ببین اسمش را هم گذاشتند هندوانه. هندوانه های شیرین ایران ، هیچ جای دیگر دنیا پیدا نمی شود.

غذا چطور؟

من بیشتر میوه می خورم. برایم خیلی مهم است که هیکلم روی فرم باشد!

خاویارچطور؟

گاهی . حرف ندارد.

ولی خیلی گران است؟ قرارداد شما طوری است که می توانید بخرید!

بله، گران است اما من هدیه گرفتم! من هم پولم نمی رسد که بخرم ( می خندد)

کجای ایران را دوست دارید؟ اصفهان، شیراز، …

نمی توانم این را بگویم چون درست نیست. اگر یک جا را بگویم ، آن یکی می گوید چرا شهر ما را دوست نداشتی. فکر می کنم همه جای ایران زیبا باشد و دیدنی.

نه، مثلا در اصفهان جاهای تاریخی داریم…

اصفهان رفته ام و آن جا را خیلی دوست دارم.. من رشت و انزلی هم رفتم. خیلی شهرهای ساحلی قشنگی هستند و تماشاگران شان هم مدام تشویقم می کنند! یا مثلا تبریز. زیباترین بخش سفرم به تبریز این بودکه با ماشین سفر کردیم. در ایران بعضی ها می گویند من از پرواز می ترسم که این طور نیست؛ حتی تو هم اگر فکر کنی من از پرواز می ترسم ،باید دیوانه باشی من عمرم را در پروازها گذراندم _ اما اگر با ماشین به تبریز بروید، می توانید روستاها را ببینید، ایران واقعی را ببینید، با ۷ یا ۸ ساعت رانندگی فرصت دیدن مزرعه ها را پیدا می کنید… این خوب است. این کار را به خاطر ترس از پرواز انجام نمی دهم، این کار را می کنم چون می خواهم روستاها را ببینم. می خواهم ببینم در کشوری که کار می کنم شهرها و روستاهایش چه شکلی دارند.

دوست دارید با مردم، مثلا کشاورزها حرف بزنید؟

متاسفانه خیلی از مردم انگلیسی بلد نیستند… با این حال من به کمک مترجم با دیگران خوب ارتباط برقرار می کنم. ولی این مشکلی است که باید درست شود.

مثلا همین حالا شما مترجم هم ندارید.

بله، یکی از مسایل مهم برای من، ارتباط برقرار کردن با فدراسیون است. ارتباط برقرار کردن، کلید یک رابطه خوب با مردم است. این یکی از مشکلاتی است که باید در تیم ملی حل شود. باید راه حلی برای ان پیدا کنیم چون می خواهم این مشکل برطرف شود.

خیلی از منتقدان تیم ملی ایراد می گیرند که چرا شما به دعوت از دورگه ها برای تیم ملی اعتقاد دارید. چرا قرار است تعدادشان زیاد شود.

مساله تعداد این بازیکنان نیست، مساله وظیفه من است که باید ببینم بهترین بازیکنان برای تیم کجاها هستند، کدام شان لیاقت حضور در تیم ملی را دارند؛ و وظیفه من این است که این فرصت را در اختیارشان بگذارم. اگر این بازیکنان در تهران، تبریز یا استکهلم یا لندن هستند، وظیفه من این است که آنها را به تیم ملی بیاورم… اگر لیاقتش را دارند. دژآگه الان در تیم است و ما بقیه را هم زیر نظر گرفته ایم. اما هنوز هیچ تصمیمی نگرفته ایم.

بعضی از مربی ها می گویند ما بهترین بازیکنان را در همین لیگ داریم ولی به نظرم شما به این اعتقاد دارید که ایران یرای همه ایرانیان است؟

نه؛ نمی دانم که بقیه مربی ها چه فکری می کنند ولی به انها احترام می گذارم چون فوتبال، بازی عقاید مختلف است. بنابراین هرکسی می تواند بگوید چه چیزی می خواهد.

نه، منظورم این بود که شما فکر می کنید تیم ملی ایران برای همه ایرانی ها است، نه فقط برای تبریز، تهران و…

قطعا، قطعا.

و حالا مثلا رضا گوچی هم هست. او بازیکن خوبی است؟ می تواند به تیم ملی ما کمک کند؟

این طور فکر می کنم.

الان تیم ملی آلمان تیم خوبی شده چون از همه بازیکنانی که ریشه های غیر آلمانی دارند، دعوت کرده اند. شما هم می خواهید تیم ملی مثل آلمان شود؟

بله. می خواهم بازیکن های خوب را به تیم ملی بیاورم چون وقتی با ژاپن، کره و استرالیا بازی می کنید، با بازیکنانی روبرو می شوید که تجربه بازی های بین المللی زیادی را دارند و به این بازیکنان نیاز داریم چون تجربه بین المللی را نمی شود خرید.

هربار که به اروپا سفر می کنید و سفرتان طولانی می شود، مردم می گویند کروش دیگر به ایران بر نمی گردد چون هر بار با رییس فدراسیون ، سرپرست تیم مشکل دارید. بعد از بازی با اندونزی…

این غلط است. من با هیچ کسی مشکل ندارم. و اگر هم داشته باشم، وظیفه ام این است که برای ان راه حل پیدا کنم. آقای کفاشیان مشکل درست نمی کند، راه حل پیدا می کند. وظیفه من این است که اگر این راه حل از آن یکی بهتر باشد، این یکی را انتخاب کنم. مساله مشکل داشتن نیست، اگر یک راه حل برای یک مشکل بهتر از آن یکی باشد، ما باید آن را انتخاب کنیم… من برای تیم ملی دنبال راه حل های خوب می گردم، این وظیفه من است… من به رییس اعتماد دارم. اما اگر یک راه حل خوب نبود، باید رهایش کنیم. اگر این زمین خوب نیست، یک زمین دیگر انتخاب می کنیم. نه گریه، نه شکایتی، نه توجیهی، نه؛ اگر زمین بد است، عوضش می کنیم؛ اگر غذا بد است، عوضش می کنیم. من اینجا هستم تا همه با هم به برزیل برویم برای جام جهانی.تا آخرین لحظه هم می مانم و تلاش مان را می کنیم.

شما با آقای کفاشیان مشکل دارید؟ به نظر من ، شما دوستی خوبی با هم دارید.

بله، به عنوان یک انسان او را دوست دارم و به او اعتماد دارم. اما دوستی یک چیز است، کار یک چیز دیگر. و حالا زمان کار کردن است. ما با هم خیلی دوستانه کار می کنیم.

می توانید با او کار کنید؟

قطعا. به همین خاطر این جا هستم.

شما خیلی چیزها را در ایران تغییر دادید، از ذهنیت بازیکنان تا لباس تیم. به نظرم می خواهید ایران یک تیم حرفه ای باشد؟

بله.

برای همین بود که لباس تیم را هم عوض کردید؟

نه؛ وقتی ایران بازی می کند، میلیون ها نفر آن را نگاه می کنند، برای همین بهترین ها را لازم دارید. تصویری که می بینند، تصویر کشور است، تصویر مردم آن است، بنابراین چرا باید لباسی را بپوشیم که زیاد خوب نیست؟

یعنی فکر می کنید حالا لباس تیم خوب است؟

باید بهتر شود. ولی من می خواهم آدم های حرفه ای دور و برم باشند، آماتور نمی خواهم چون فوتبال را نمی فهمند.من ذهن فوتبالی می خواهم. اگر آنها یک توپ فوتبال انتخاب کنند، توپ خوبی نمی آورند. بعضی ها ممکن است به جای توپ، طالبی بیاورند. ما به آدم های حرفه ای احتیاج داریم.

شما می خواهید همیشه برنده باشید. در بازی با بحرین ما ۶ بر صفر جلو بودیم اما روی یک توپ عصبانی شدید و آقای پولادی را نشان دادید. نمی شود راحت بنشینید؟

نه، مساله انجام دادن کار درست در جریان بازی است. باید ۹۰ دقیقه کارتان را درست انجام دهید. بازیکنان باید ۹۰ دقیقه با تمرکز بازی کنند. در بازی آخرمان با قطر، خوردن یک گل اینطوری، گل آخر، خطرناک است، خیلی خطرناک است. تمرکزی در کار نبود. و فردا اگر در بازی با ژاپن، یک گل این طوری بخورید، می بازید. من از بازیکنانم ۹۰ دقیقه تمرکز می خواهد، که کارشان را درست انجام دهند. تمرکز و درست انجام دادن کار.

با بازیکنان بزرگی کار کرده اید، بکام، رونالدو… حالا هم با بازیکنان ایرانی کار می کنید. می شود ایرانی ها را با آن ها مقایسه کرد؟

نه، منصفانه نیست. سطح رقابت در ایران با انگلیس، با پرتغال، با ایتالیا فرق دارد. بازیکنان ایرانی خیلی خوب هستند، می خواهند یاد بگیرند، پیشرفت کنند، می خواهند بازیکنان بهتری شوند و این برای من مهم است و از این بابت خوشحالم.