ترمیم آسیبدیدگی بافتهای عصبی با استفاده از فناوری نانو
به گزارش خبرگزاری فارس، مایکل استاچوویاک و همکارانش از دانشگاه ایالتی نیویورک استفاده از نانوذرات تغییر یافته با مولکولهای آلی را بهعنوان حاملهای رسانش ژن را مورد مطالعه قرار دادند. آنها با تکیه بر این مطالعات نانوذراتی طراحی کردهاند که میتوانند برای حمل ژنی از یک پروتئین FGFR1 به سلولهای بنیادی عصبی مغز موش به کار روند. این پروتئین یک مسیر سیگنالدهی در سلولها را هدف گرفته و آنها را برای تشکیل نورونهای بالغ تهییج میکند. این فرایند neurogenesis نامیده میشود.
تزریق “DNA ” متصل شده به نانوذرات به مغز موجب تحریک سلولهای بنیادی و تبدیل آنها به سلولهای عصبی میشود.
به گزارش خبرگزاری فارس، مایکل استاچوویاک و همکارانش از دانشگاه ایالتی نیویورک استفاده از نانوذرات تغییر یافته با مولکولهای آلی را بهعنوان حاملهای رسانش ژن را مورد مطالعه قرار دادند. آنها با تکیه بر این مطالعات نانوذراتی طراحی کردهاند که میتوانند برای حمل ژنی از یک پروتئین FGFR1 به سلولهای بنیادی عصبی مغز موش به کار روند. این پروتئین یک مسیر سیگنالدهی در سلولها را هدف گرفته و آنها را برای تشکیل نورونهای بالغ تهییج میکند. این فرایند neurogenesis نامیده میشود.
تزریق “DNA ” متصل شده به نانوذرات به مغز موجب تحریک سلولهای بنیادی و تبدیل آنها به سلولهای عصبی میشود.
این گروه با تکیه بر کاربردهای درمانی، به فرایند تحریک neurogenesis مینگرند. آنها میخواهند بدانند که آیا «امکان ایجاد یک موج از نورونهای جدید و سپس ارسال آنها به محل آسیبدیده» وجود دارد. اگر این کار امکانپذیر باشد، میتوان از این فناوری برای درمان بیماریهای مغزی خاص، مخصوصاً سکته که در یک لحظه اتفاق افتاده و حملات دنبالهدار را شامل نمیشود، بهره برد.
«اینجایی شین» متخصص ژنتیک از دانشگاه یونسی در سئول کره جنوبی این کار را بسیار هیجانانگیز توصیف میکند و بر این باور است که این روش قابلیت درمان بیماریهای عصبی را دارد. با این حال این فرایند در حال حاضر شامل میکروتزریق نانوذرات است که کاری پیچیده به شمار میرود. شین امیدوار است که در آینده روشهای جایگزین دیگری برای رسانش ژن مورد استفاده قرار گرفته و بدین ترتیب امکان کاربردهای عملی این روش فراهم شود.
این گروه تحقیقاتی بیش از یک دهه است که روی مسیرهای سیگنالدهی در سلولهای مغزی کار میکنند و مطالعات خود را تا بررسی موشهای آزمایشگاهی پیش بردهاند. گام بعدی این خواهد بود که این روند را در گونههای دیگر نیز بررسی کرده و در نهایت از این نانوذرات در درمان بیماریهای انسان استفاده کنند.