چقدر می توان در فضا پیش رفت؟

مطالعات جدید بر روی خصوصیات انرژی تاریک و دورترین مناطق جهان در حال گسترش نشان می دهد انسان با صرف ۳۰ سال زمان می تواند خود را به دورترین نقطه کائنات برساند.

به گزارش مهر، اکتشافات کیهان شناسی که تا کنون انجام گرفته است نشان می دهد وسعت یافتن جهان رو به سرعت گرفتن است و بر همین اساس برخی مشتاقند بدانند این وسعت یافتن تا چه اندازه بر روی آنچه انسان در آینده از دریچه تلسکوپها خواهد دید تاثیرگذار خواهد بود زیرا مناطق دور افتاده جهان با سرعتی بالا در حال وسعت یافتن هستند به شکلی که نور جسمی که در این مناطق قرار داشته باشد هرگز به انسان نخواهد رسید.

همچنین به گفته محققان دانشگاه سیدنی انرژی تاریک، نیروی مرموزی که در پس این شتابزدگی جهان قرار گرفته است، محدودیتهایی را برای اکتشافات انسانها در فضا به وجود می آورد. با توجه به این موضوع حتی در صورتی که از راکتی با سرعتی برابر مقادیر ناچیزی از سرعت نور در فضا حرکت کنیم، سرعت وسعت یافتن جهان فضانوردان را در پشت سر خود به جا خواد گذاشت.

مطالعات جدید بر روی خصوصیات انرژی تاریک و دورترین مناطق جهان در حال گسترش نشان می دهد انسان با صرف ۳۰ سال زمان می تواند خود را به دورترین نقطه کائنات برساند.

به گزارش مهر، اکتشافات کیهان شناسی که تا کنون انجام گرفته است نشان می دهد وسعت یافتن جهان رو به سرعت گرفتن است و بر همین اساس برخی مشتاقند بدانند این وسعت یافتن تا چه اندازه بر روی آنچه انسان در آینده از دریچه تلسکوپها خواهد دید تاثیرگذار خواهد بود زیرا مناطق دور افتاده جهان با سرعتی بالا در حال وسعت یافتن هستند به شکلی که نور جسمی که در این مناطق قرار داشته باشد هرگز به انسان نخواهد رسید.

همچنین به گفته محققان دانشگاه سیدنی انرژی تاریک، نیروی مرموزی که در پس این شتابزدگی جهان قرار گرفته است، محدودیتهایی را برای اکتشافات انسانها در فضا به وجود می آورد. با توجه به این موضوع حتی در صورتی که از راکتی با سرعتی برابر مقادیر ناچیزی از سرعت نور در فضا حرکت کنیم، سرعت وسعت یافتن جهان فضانوردان را در پشت سر خود به جا خواد گذاشت.

دورترین نقطه ای که در حال حاضر بازتاب نور خورشید را به زمین منعکس می کند در فاصله ای در حدود ۱۵ بیلیون سال نوری قرار دارد. بر اساس محاسبات پیشین محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا یک راکت فوق پیشرفته قادر است برابر با طول عمر یک انسان این مسافت را طی کند و با شتابی برابر ۹ متر بر ثانیه ۹۹ درصد از این مسیر را بپیماید.

با توجه به فاصله زیاد، زمان انجام چنین سفری در مقیاس فضانوردان ۵۰ سال خواهد بود زیرا زمان در فضا نسبت به زمین بسیار کندتر سپری می شود. اکنون مطالعات جدید محققان در انجمن نجوم استرالیا نشان می دهد انجام چنین سفری به زمان کمتری نیاز خواهد داشت. بر اساس آخرین بررسی ها بر روی انرژی تاریک، یک فضانورد می تواند سفر به دورترین نقطه قابل مشاهده در جهان را در ۳۰ سال انجام دهد.