کار دشوار لیپی

میانگین سنی تیم ملی ایتالیا، با احتساب بازیکنانی که در دو بازی گذشته این تیم در جام جهانی به میدان رفته اند، اندکی بیش از ۲۸ سال است. بنابراین برخلاف آنچه که در بدو امر به نظرمی رسد، تیم ایتالیا چندان هم پیر و فرسوده نیست.
اما مشکل این تیم این است که چند تن از بازیکنان کلیدی اش بازیکنانی پا به سن گذاشته اند. 
کاناوارو ۳۶ سال دارد. زامبروتا ۳۳ ساله است. پیرلو، که تا کنون به علت آسیب دیدگی به میدان نیامده، ۳۱ سال دارد. کامورانزی ۳۴ ساله است. دی ناتاله که مهره کلیدی آنها در حین حمله به روی دروازه حریف محسوب می شود، ۳۳ سال دارد و یاکوئینتا نیز ۳۰ ساله است.
شاداب نبودن برخی از کلیدی ترین مهره های ایتالیا در کنار بی انگیزگی طبیعی ناشی از قهرمانی این تیم در جام جهانی ۲۰۰۶، کار مارچلو لیپی را نه تنها برای قهرمانی مجدد ایتالیا درجام جهانی که حتی برای دوام آوردن این تیم در جام ۲۰۱۰ مشکل کرده است.
البته ایتالیا در دیدار آخر خود حتی با یک تساوی ۰ بر۰ نیز راهی مرحله یک هشتم نهایی شود، به شرطی که نیوزلند در دیدار آخر خود به پاراگوئه ببازد، اما در این صورت لاجوردی پوشان در یک هشتم نهایی باید به مصاف هلند بروند و با فرض اول شدن برزیل در گروه خود، که فرض محتملی هم است، ایتالیا در صورت پیروزی بر هلند، در مرحله یک چهارم نهایی باید به مصاف برزیل برود.

میانگین سنی تیم ملی ایتالیا، با احتساب بازیکنانی که در دو بازی گذشته این تیم در جام جهانی به میدان رفته اند، اندکی بیش از ۲۸ سال است. بنابراین برخلاف آنچه که در بدو امر به نظرمی رسد، تیم ایتالیا چندان هم پیر و فرسوده نیست.

اما مشکل این تیم این است که چند تن از بازیکنان کلیدی اش بازیکنانی پا به سن گذاشته اند. 

کاناوارو ۳۶ سال دارد. زامبروتا ۳۳ ساله است. پیرلو، که تا کنون به علت آسیب دیدگی به میدان نیامده، ۳۱ سال دارد. کامورانزی ۳۴ ساله است. دی ناتاله که مهره کلیدی آنها در حین حمله به روی دروازه حریف محسوب می شود، ۳۳ سال دارد و یاکوئینتا نیز ۳۰ ساله است.

شاداب نبودن برخی از کلیدی ترین مهره های ایتالیا در کنار بی انگیزگی طبیعی ناشی از قهرمانی این تیم در جام جهانی ۲۰۰۶، کار مارچلو لیپی را نه تنها برای قهرمانی مجدد ایتالیا درجام جهانی که حتی برای دوام آوردن این تیم در جام ۲۰۱۰ مشکل کرده است.

البته ایتالیا در دیدار آخر خود حتی با یک تساوی ۰ بر۰ نیز راهی مرحله یک هشتم نهایی شود، به شرطی که نیوزلند در دیدار آخر خود به پاراگوئه ببازد، اما در این صورت لاجوردی پوشان در یک هشتم نهایی باید به مصاف هلند بروند و با فرض اول شدن برزیل در گروه خود، که فرض محتملی هم است، ایتالیا در صورت پیروزی بر هلند، در مرحله یک چهارم نهایی باید به مصاف برزیل برود.

بنابراین باید گفت که تساوی در برابر یکی از بی نام و نشان ترین تیم های حاضر در جام جهانی، یعنی نیوزلند، کار مارچلو لیپی را سخت دشوار کرده است.

آیا تاریخ تکرار می شود و ایتالیا می تواند همچون سال ۱۹۸۲  با سه تساوی از گروه خود صعود کند و در مرحله یک چهارم نهایی نیز برزیل را شکست دهد؟