امیدهای تازه برای درمان نابینایی

بی بی سی: دانشمندان توانستند با استفاده از قرنیه‌های ساخته شده در آزمایشگاه بینایی را به ۱۰ بیماری که به شدت قدرت دید خود را از دست داده بودند برگردانند.
این قرنیه‌های مصنوعی با بازتولید عصب‌ها و سلول‌ها در چشم انسان ساخته می‌شوند و به گفته دانشمندان این اولین بار است که به این شیوه بینایی افراد بازگردانده می‌شود. قابلیت بینایی تا حد زیادی به قرنیه وابسته است. این لایه شفاف روی مردمک چشم، عنبیه و جلوی چشم را می‌پوشاند.
آسیب دیدگی قرنیه دومین عامل نابینایی در سراسر جهان است و تقریبا نزدیک به ۱۰ میلیون نفر به دلیل آسیب دیدگی قرنیه دچار نابینایی یا کم بینایی شدید شده‌اند.
در کشورهایی که بانک بافت وجود دارد آسیب‌ها و بیماری‌های قرنیه توسط پیوند زدن درمان می‌شود، اما این امکان در سراسر جهان فراهم نیست.
اما دانشمندان توانستند این لایه‌های پیوندی را از نسخه‌هایی از کلاژن مصنوعی ساخته و تلاش شده است که قرنیه ساخته شده تا حد ممکن عملکرد قرنیه‌های طبیعی را شبیه‌ سازی کنند.
در این روش درمانی، بافت‌های آسیب دیده از قرنیه ۱۰ بیمار جدا شده و با بافت‌های پیوندی جایگزین شده است. سپس این بیماران به مدت ۲ سال تحت نظر قرار گرفتند تا چگونگی رشد بافت‌ها و عملکرد آن‌ها را در چشم بررسی کنند.

بی بی سی: دانشمندان توانستند با استفاده از قرنیه‌های ساخته شده در آزمایشگاه بینایی را به ۱۰ بیماری که به شدت قدرت دید خود را از دست داده بودند برگردانند.

این قرنیه‌های مصنوعی با بازتولید عصب‌ها و سلول‌ها در چشم انسان ساخته می‌شوند و به گفته دانشمندان این اولین بار است که به این شیوه بینایی افراد بازگردانده می‌شود. قابلیت بینایی تا حد زیادی به قرنیه وابسته است. این لایه شفاف روی مردمک چشم، عنبیه و جلوی چشم را می‌پوشاند.

آسیب دیدگی قرنیه دومین عامل نابینایی در سراسر جهان است و تقریبا نزدیک به ۱۰ میلیون نفر به دلیل آسیب دیدگی قرنیه دچار نابینایی یا کم بینایی شدید شده‌اند.

در کشورهایی که بانک بافت وجود دارد آسیب‌ها و بیماری‌های قرنیه توسط پیوند زدن درمان می‌شود، اما این امکان در سراسر جهان فراهم نیست.

اما دانشمندان توانستند این لایه‌های پیوندی را از نسخه‌هایی از کلاژن مصنوعی ساخته و تلاش شده است که قرنیه ساخته شده تا حد ممکن عملکرد قرنیه‌های طبیعی را شبیه‌ سازی کنند.

در این روش درمانی، بافت‌های آسیب دیده از قرنیه ۱۰ بیمار جدا شده و با بافت‌های پیوندی جایگزین شده است. سپس این بیماران به مدت ۲ سال تحت نظر قرار گرفتند تا چگونگی رشد بافت‌ها و عملکرد آن‌ها را در چشم بررسی کنند.

در بعضی از این بیماران بینایی تا ۴ برابر بهتر شد و در تمام بیماران بینایی ارتقا پیدا کرد. اگرچه برخی از این بیماران نیاز به لنزهای کمکی داشتند تا به بینایی آن‌ها کمک شود.

موفقیت این روش در قابلیت بافت‌های چشم برای رشد دوباره است. سلول‌ها و عصب‌های چشم بیماران دوباره رشد پیدا کرده و به شکل طبیعی باز می‌گردند. در تمام این بیماران بینایی طوری بهبود پیدا می‌کرد که گویا از عنبیه‌های پیوندی انسان استفاده کرده‌اند.

این روش مزیت‌های زیادی دارد، علاوه بر آن‌که این بیماران دیگر نیاز به انتظار در صف‌های طولانی پیوند نخواهند بود، بلکه مشکلاتی مانند پس زدن پیوند و درمان‌های طولانی مدت برای جلوگیری از این عارضه نیز در این روش وجود نخواهد داشت.