دعواهای زناشویی می تواند خود را به شکل مخفیانه و یا با نتایج کاملا واضح و آشکار نشان دهد.
در تمام جوامع ازدواج پایه و اساس رابطه است. شاید بتوان با محرومیت از تکنولوژی، کامپیوتر، پول و سرمایه و دارایی و … زندگی را گذراند اما زایل شدن ارتباط بین زوجین و یا ارتباط میان والدین و کودکان می تواند تمام نواحی و بخش های مهم و حیاتی زندگی را تحت تاثیر خود قرار دهد. اهمیت ارتباطات زناشویی تا جایی است که کیفیت و چگونگی روابط زناشویی، هم کودکان و هم بزرگسالان خانواده را تحت تاثیر خود قرار می دهد و می تواند سبب افزایش و یا کاهش سلامتی و طول عمر اشخاص گردد.

در ادامه این یادداشت قصد داریم به اشکال مختلف اختلافات زناشویی اشاره کنیم

هنگام بروز دعوا میان زوجین یکی از نخستین استراتژی های مورد استفاده جهت فرونشاندن مشاجرات، پس زدن و عدم پذیرش است. یکی از زوجین اطلاعات و یا تعاملاتی را از دیگری مطالبه می کند و به دلایل مختلف طرف مقابل این خواسته ها را رد می کند بدون اینکه با همسر یا شوهرش تعامل داشته باشد و پیرامون این مساله با وی وارد گفتگو و بحث شود. البته ممکن است این رفتار از خانه پدری هر یک از زوجین ( هنگامی که آنها کودک بوده اند ) الگو برداری شده باشد. در دیگر موارد یکی از زوجینی که پس زده شده احساس ترس و واهمه می کند و برای محافظت و پایداری عاطفی خود، خودش را از ارتباطات کنار می کشد.

دشمنی متقابل، در روابط زوجینی که تمایلات پرخاشگرانه آنها فراتر از حد متوسط باشد اتفاق می افتد. در اثنای مشاجره، یکی از زوجین به جای کار کردن بر روی روشهای مثبت تصمیم گیری، به حمله و تهاجم به دیگری می پردازد. دشمنی متقابل می تواند خیلی راحت به خشونتهای خانوادگی ختم شود. در سایر موارد، درونی کردن و فروبردن خشم خود را از روزنه ها و منافذ دیگری نظیر اعتیاد نشان می دهد. همچنین دشمنی متقابل می تواند به عنوان یک پاسخ” کند سوز ” تلقی شود یعنی به جای اینکه یکی از زوجین دیگری را مورد حمله قرار دهد، طرف دیگر آهسته آهسته به جوش می آید و رفتاهای نامحترمانه و پرخاشگرانه انفعالی از خود بروز می دهد.

توهین و فحاشی، ناشی از خشم و یا تعارض های طولانی و حل نشده و کهنه است. عبارات گفتاری قابل پاک کردن نیست به همین دلیل توهینها و فحشهای شخصی می تواند تاثیر بسیار مخرب تری بر سلامت یک رابطه داشته باشد. وقتی یکی از زوجین با گفتار و لغات خود به دیگری حمله ور می شود جراحتهای ایجاد شده نه فیزیکی، بلکه روحی و عاطفی خواهند بود. این رفتار اعتماد به نفس زوجین را از بین می برد و حتی می تواند به افسردگی کلینیکی و افکار خودکشی ختم شود.

وقتی یکی از زوجین احساس غالب شدن و یا استیلا یافتن و پیروزی به دیگری را در خود حس کند، استفاده از حالات تدافعی در زوج دیگر، یکی از تاکتیکهای احتمالی خواهد بود. روابطی که یکی از زوجین به لحاظ کلامی یا هیجانی و عاطفی ماهرتر از دیگری باشد، به هنگام بروز تعارض، کسی که قدرت کلامی کمتری دارد با اتخاذ یک ژست تدافعی از موقعیت خود دفاع خواهد کرد. اگر زوجین بتوانند این پاسخ را به عنوان یک اشاره و سمبل برای فرونشاندن مشاجره تشخیص دهند حالت تدافعی یک ابزار مفید برای مدیریت و رصد کردن ارتباط میان زوجین تبدیل خواهد شد.

ترس نتیجه یک تعارض رو به رشد و همیشگی است که در آن یکی از زوجین از طرف مقابل احساس واهمه و ترس خواهد داشت. در اغلب موارد این مردها هستند که مرتکب سو استفاده های زن و شوهری می شوند اما لزوما آنها همیشه آغازگر احساس ترس نیستند.

 ولی به طور کلی وقتی یک رابطه شکل و قالب سو استفاده به خود گیرد، بهترین عکس العمل برای کسی که دچار ترس شده است دور کردن خود از موقعیت مذکور  و ایجاد خلا ارتباطی میان زوجین است.

هدف از ارایه اشکال مختلف دعواها و اختلافات زناشویی این بود که شما زوجین عزیز، دقت و تفحص بیشتری بر رابطه خود با همسرتان بنمایید تا مانع از بروز این دست اشتباهات در روابط خود با همسرتان شده و ضمنا با آسیبها و اثرات مخرب این دست جراحتهای زناشویی آشنا شوید و اگر هر یک از شما شاهد برخی واکنشهای نامانوس در هسرتان بودید دلایل آن را زودتر و راحت تر بیابید و کشف کنید.