قرآن و زندگی در کرات دیگر
در آیه ۲۹ سوره شوری آمده است: ” وَ مِنْ ءَایَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَثَّ فِیهِمَا مِن دَابَّهٍ وَ هُوَ عَلىَ جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاءُ قَدِیر؛ از نشانه های خدا آفرینش آسمانها و زمین و جنبندگانی است که در آن پراکنده ساخته و او توانایی دارد هر گاه بخواهد همه را جمع کند “.
آیا حیات و زندگی مخصوص کره زمین است و کرات دیگر مطلقا مسکونی نیست؟ دانشمندان پیشین همواره این مساله را با تردید یا نظری منفی دنبال میکردند ولی تحقیقات اخیر دانشمندان به ما می گوید حیات و زندگی مخصوص کره زمین نیست.
در کتاب «حیات در جهان» از انتشارات مجله «لایف» چنین می خوانیم: «بطوری که دانشمندان حساب کرده اند تنها در کهکشان ما ممکن است میلیونها ستاره وجود داشته باشد که سیارات تابع آنها مسکونی باشند».
بعضی قدم را از این فراتر نهاده و عقیده دارند در بعضی ازکرات آسمانی موجودات زنده بسیار پیشرفته تر از انسان وجود دارند و پیامهای رادیویی که از فضا پخش میکنند و ما هرگز قادر به مثل آن نیستیم برای گیرنده های ما کاملا قابل درک است هرچند زبان آنرا نمیدانیم و نمیفهمیم.
به هر حال آیه فوق که با صراحت میگوید: خداوند موجودات زنده ای را در زمین و آسمانها منتشر ساخته است به خوبی از زندگی موجودات دیگر خبر میدهد و این که تصور کنیم منظور از موجودات زنده آسمانها فرشتگان است کاملا اشتباه میباشد چرا که واژه «دابه» (جنبنده) تنها به معنی موجودات جسمانی است و بر فرشتگان اطلاق نمی شود و لذا قرآن مجید آنجا که میخواهد از فرشتگان نام ببرد بعد از ذکر «دابه» جداگانه از ملائکه سخن می گوید
در آیه ۲۹ سوره شوری آمده است: ” وَ مِنْ ءَایَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَثَّ فِیهِمَا مِن دَابَّهٍ وَ هُوَ عَلىَ جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاءُ قَدِیر؛ از نشانه های خدا آفرینش آسمانها و زمین و جنبندگانی است که در آن پراکنده ساخته و او توانایی دارد هر گاه بخواهد همه را جمع کند “.
آیا حیات و زندگی مخصوص کره زمین است و کرات دیگر مطلقا مسکونی نیست؟ دانشمندان پیشین همواره این مساله را با تردید یا نظری منفی دنبال میکردند ولی تحقیقات اخیر دانشمندان به ما می گوید حیات و زندگی مخصوص کره زمین نیست.
در کتاب «حیات در جهان» از انتشارات مجله «لایف» چنین می خوانیم: «بطوری که دانشمندان حساب کرده اند تنها در کهکشان ما ممکن است میلیونها ستاره وجود داشته باشد که سیارات تابع آنها مسکونی باشند».
بعضی قدم را از این فراتر نهاده و عقیده دارند در بعضی ازکرات آسمانی موجودات زنده بسیار پیشرفته تر از انسان وجود دارند و پیامهای رادیویی که از فضا پخش میکنند و ما هرگز قادر به مثل آن نیستیم برای گیرنده های ما کاملا قابل درک است هرچند زبان آنرا نمیدانیم و نمیفهمیم.
به هر حال آیه فوق که با صراحت میگوید: خداوند موجودات زنده ای را در زمین و آسمانها منتشر ساخته است به خوبی از زندگی موجودات دیگر خبر میدهد و این که تصور کنیم منظور از موجودات زنده آسمانها فرشتگان است کاملا اشتباه میباشد چرا که واژه «دابه» (جنبنده) تنها به معنی موجودات جسمانی است و بر فرشتگان اطلاق نمی شود و لذا قرآن مجید آنجا که میخواهد از فرشتگان نام ببرد بعد از ذکر «دابه» جداگانه از ملائکه سخن می گوید چنانکه در آیه ۴۹ سوره نحل میخوانیم: ” وَ لِلَّهِ یَسْجُدُ مَا فىِ السَّمَاوَاتِ وَ مَا فىِ الْأَرْضِ مِن دَابَّهٍ وَ الْمَلَئکَهُ وَ هُمْ لَا یَسْتَکْبرُِون؛ و برای خدا سجده میکند آنچه در آسمانها و آنچه در زمین از جنبندگان و فرشتگان است و هرگز تکبر نمیکنند “.
به طوری که میبینیم «ملائکه» در مقابل «دابه» قرار گرفته و دلیل بر این است که «دابه» در آیه مورد بحث فرشتگان را شامل نمیشود.
جالب اینکه «فخررازی» در تفسیر آیه مورد بحث میگوید بعید نیست گفته شود که خداوند در آسمانها انواعی از موجودات زنده آفریده است که راه میروند همانند انسانها بر روی زمین.
در حدیث جالب از امیر مومنان علی (ع) میخوانیم: هذه النجوم التی فی السماء مدائن مثل المدائن التی فی الارض مربوطه کل مدینه الی عمود من نور: این ستارگانی که در آسمان است شهرهائی است همچون شهرهای زمین، و هر شهری باشهر دیگر (هر ستاره ای با ستاره دیگر) با ستونی از نور مرتبط است.
پیداست این معلومات، از همان منبعی میجوشد که قرآن مجید جوشیده است و گرنه در آن عصر و زمان، هیچ کس آگاهی بر این مسائل نداشت.