سریال زنانه تلویزیون در راه است!
«تصمیم داریم یک سریال بسازیم که همه عوامل اصلی سازنده آن، خانم باشند».این گفته عباس اکبری، مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک سیماست.
وقتی از او این سوال راپرسیدیم چرا تعداد کارگردانان خانم در تلویزیون کم است؟ اکبری به خبرنگار «جامجم» گفت: تعداد کارگردانان خانمی که برای تلویزیون فیلم و سریال میسازند کم نیست اما نکته اینجاست که کارهای آنها کمتر دیده میشود. همانگونه که کارگردانان مرد در تلویزیون زیاد هستند و فیلم و سریال هم زیاد میسازند اما تعداد محدودی از آنها کارهایشان خوب میشود و مورد توجه قرار میگیرد و نامشان بر سر زبانها میافتد و معروف میشوند.
مرضیه برومند را میتوان تنها کارگردان تلویزیون ایران دانست که سالهاست در رسانه ملی کار میکند و سریال میسازد و حتی تهیهکنندگی آنها را هم خودش به عهده میگیرد.
اکبری بر این باور است که تلویزیون برای برومند شرایط کار را مهیا کرده است و بعد از ایجاد این شرایط، خود برومند بوده که با استفاده از خلاقیت و تواناییهای خود در تلویزیون ماندگار شده و در همه دورهها توانسته اعتماد مدیران را به کار خود جلب کند
در یکی، دو سال اخیر سریالهای ملودرام خانوادگی که محور آنها زنان هستند در تلویزیون رواج پیدا کرده که از میان نمونههای اخیر میتوان به سریالهای «ستایش» و «از یاد رفته» اشاره کرد که هردوی این آثار توانستهاند مخاطبان زیادی را هم با خود همراه کنند.
«تصمیم داریم یک سریال بسازیم که همه عوامل اصلی سازنده آن، خانم باشند».این گفته عباس اکبری، مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک سیماست.
وقتی از او این سوال راپرسیدیم چرا تعداد کارگردانان خانم در تلویزیون کم است؟ اکبری به خبرنگار «جامجم» گفت: تعداد کارگردانان خانمی که برای تلویزیون فیلم و سریال میسازند کم نیست اما نکته اینجاست که کارهای آنها کمتر دیده میشود. همانگونه که کارگردانان مرد در تلویزیون زیاد هستند و فیلم و سریال هم زیاد میسازند اما تعداد محدودی از آنها کارهایشان خوب میشود و مورد توجه قرار میگیرد و نامشان بر سر زبانها میافتد و معروف میشوند.
مرضیه برومند را میتوان تنها کارگردان تلویزیون ایران دانست که سالهاست در رسانه ملی کار میکند و سریال میسازد و حتی تهیهکنندگی آنها را هم خودش به عهده میگیرد.
اکبری بر این باور است که تلویزیون برای برومند شرایط کار را مهیا کرده است و بعد از ایجاد این شرایط، خود برومند بوده که با استفاده از خلاقیت و تواناییهای خود در تلویزیون ماندگار شده و در همه دورهها توانسته اعتماد مدیران را به کار خود جلب کند
در یکی، دو سال اخیر سریالهای ملودرام خانوادگی که محور آنها زنان هستند در تلویزیون رواج پیدا کرده که از میان نمونههای اخیر میتوان به سریالهای «ستایش» و «از یاد رفته» اشاره کرد که هردوی این آثار توانستهاند مخاطبان زیادی را هم با خود همراه کنند.
هم ستایش و هم از یاد رفته را کارگردانان مرد، مقابل دوربین بردهاند. اما این آثار میتوانست از فیلتر نگاه یک کارگردان خانم هم عبور کند و ساخته شود.
آنوقت فضای سریال واقعبینانهتر بود و به دنیای زنان هم نزدیکتر بود. چون زنان، دنیای خود را بهتر میشناسند. اما چرا ساخت این آثار به کارگردانان خانم واگذار نشد؟ آیا علت کمبود کارگردانان خانم بود که بتوانند این سریالها را کارگردانی کنند یا تلویزیون به کارگردانان خانم اعتماد ندارد؟
اکبری در پاسخ به این سوال گفت: واقعیت این است که تلویزیون به نتیجه کار فکر میکند. مدیران و تهیهکنندگان همه تلاش خود را به کار میگیرند تا اثری قابل اعتنا و پرمخاطب بسازند بنابراین به جای اینکه به جنسیت کارگردان فکر کنند، تواناییهای او را در نظر میگیرند.
هر سوژهای، تهیهکننده و کارگردان مناسب خود را میطلبد. برخی از سوژهها شاید مناسب کارگردانان خانم باشند اما واقعیت این است که کارگردانان خانم هنوز جرات این را پیدا نکردهاند که ساخت یک سریال را به عهده بگیرند. تهیه و تولید یک سریال کار سادهای نیست.
توانایی، جرات و مدیریت میخواهد. کمکاری کارگردانان خانم در زمینه سریالسازی را نباید، بها ندادن به آنها تلقی کرد. ما تاکنون از کارگردانان خانم که در سینما فعالیت دارند و تعدادشان هم محدود است برای سریالسازی در تلویزیون دعوت کردهایم اما جواب مساعدی از طرف آنها نگرفتهایم حتی برای اینکه ثابت کنیم درهای تلویزیون روی خانمها بسته نیست، طرح ساخت یک سریال با همه عوامل خانم را به تصویب رساندهایم.
جلب اعتماد رکن اساسی است
یکی از تهیهکنندگان خانم که نخواست نامش ذکر شود و مدتی است در تلویزیون فعال شده و چند تلهفیلم را تهیهکرده و به گفته خودش تصمیم دارد دو سریال را هم بزودی تهیهکند در پاسخ به این پرسش که چرا شما که خانم هستید برای فیلمهایی که برای تلویزیون میسازید از کارگردان خانم استفاده نمیکنید، گفت: تلویزیون به سختی به خانمها اعتماد میکند و به آنها کار میدهد.
واقعیت این است که تمایلی برای کار کردن خانمها در تلویزیون وجود ندارد. خود من به سختی کار میکنم، وای به روزی که قرار باشد از کارگردان خانم هم استفاده کنم.
اما اکبری نظر دیگری دارد. او معتقد است کارگردانان خانم تعدادشان کم نیست. بنا به گفته مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک سیما،افسانه منادی از کارگردانان فعال تلویزیون است که همسرش نادر مقدس هم در تلویزیون فیلم و سریال میسازد.
فلورا سام دیگر نویسنده تلویزیون است که همسر مجید اوجی تهیهکننده تلویزیون هم هست و امسال سریال «ناز و نیاز» را در چهار قسمت کارگردانی کرد.مرجان اشرفیزاده، آیدا پناهنده و…کارگردانان خانمی هستند که در تلویزیون فعال هستند.
اکبری با اشاره به این نکته که خانمهای نویسنده در زمینه نوشتن فیلمنامه در تلویزیون فعالیت زیادی دارند، گفت: برای اینکه ساخت یک سریال به یک کارگردان چه خانم چه آقا سپرده شود، او ابتدا باید با آثاری که ساخته اعتماد مدیران تلویزیون و تهیهکنندهها را به خود جلب کند.تهیهو تولید کار سادهای نیست و نمیتوان بودجه واعتبار یک شبکه تلویزیونی را بدون هیچ پشتوانهای در اختیار کسی گذاشت که نمونه کارهای موفقی از او موجود نیست.
پریسا عشقی، تهیهکننده تلویزیون و همسر رضا بهشتی که بیشتر کارهای بهشتی از جمله قهوه اسپرسو، در انتهای کوچه زمستان، کابوس و… را تهیه کرده در پاسخ به این پرسش که شما چرا کارگردانی فیلمهای خود را به خانمها نمیسپارید و آیا بهتر نیست ساخت فیلمنامههایی که موضوع زنانه و خانوادگی دارند به خانمها سپرده شود، گفت: راستش برای من که تهیهکننده هستم، زیاد فرقی نمیکند که فیلم را یک خانم کارگردانی کند یا یک آقا. مهم این است که نتیجه کار خوب و قابل قبول باشد.
البته این را هم بگویم آنتن تلویزیون آنقدر گرسنه است و آنقدر مناسبتهای زیادی همیشه پیشروست که نه مدیران و نه تهیهکنندهها به این فکر نمیکنند که مثلا خوب است که کارگردانی فلان سریال به یک خانم سپرده شود تا نتیجه بهتر شود. اصلا صورت مساله جنسیت کارگردان نیست. فقط ساخت یک اثر مهم است که بتواند به موقع روانه آنتن شود.
عباس اکبری معتقد است در تلویزیون برای همه کار هست و اصلا قرار نیست که مثلا خانمها نادیده گرفته شوند یا مقابل کار آنها سنگاندازی شود.
شرایط برای همه مهیاست فقط مساله این است در رقابتی که در تلویزیون وجود دارد آنهایی دوام میآورند که توانایی و جرات داشته باشند و آنهایی میتوانند عرضاندام کنند و معروف شوند که نتیجه کارهایشان خوب باشد و مخاطب آنها را بپسندد و با آنها ارتباط برقرار کند.