۱۰ فیلم کنجکاوی برانگیز سال ۲۰۱۱
شاید برای حرف زدن درباره بهترین فیلمهای سال آینده کمی زود است، اما در سال پیش رو با توجه به اسامی فیلم سازان و ویژگی های جذاب پروژههای جدیدی که خبر ساختشان منتشر شده است بیشک سالی خوب و پرهیجان خواهد بود.
این فهرست ده فیلمی (در واقع ۹ فیلم و یک مینی سریال) است که با توجه به تمام جوانب و حدس و گمانها میتوانند از برترینهای ۲۰۱۱ باشند:
باید همینجا باشد (پائولو سورنتینو)؛ سورنتینو در سال ۲۰۰۸ به خاطر فیلم Il Divo با داستانی درباره فساد سیاسی در ایتالیا با تحسین های فراوانی از جمله تصاحب جایزه ویژه هیات داوران جشنواره کن و نامزدی اسکار چهرهپردازی روبرو شد. در این فیلم شان پن نقش یک ستاره سابق راک را بازی میکند که دنبال شکنجه گر پدرش میگردد.
روش خطرناک (دیوید کرانینبرگ)؛ آخرین باری که کرانینبرگ سراغ داستانی با مضمون حرفه پزشکی رفت، در فیلم هولناک Dead Ringers بود. به این ترتیب ایده تازه این استاد کانادایی سینما در باره تولد روانکاوی در قرن بیستم هم احتمالا رعشه بر اندام و مغز خواهد انداخت. دراین فیلم که از نمایشنامه درمان با حرف زدن (کریستوفر همپتن) اقتباس شده است، ویگو مورتنس در نقش فروید و مایکل فاسبندر در نقش یونگ بازی خواهند کرد. به نظر میرسد این فیلم تمامی مولفه های یک تریلر روانشناسانه را دارد.
شاید برای حرف زدن درباره بهترین فیلمهای سال آینده کمی زود است، اما در سال پیش رو با توجه به اسامی فیلم سازان و ویژگی های جذاب پروژههای جدیدی که خبر ساختشان منتشر شده است بیشک سالی خوب و پرهیجان خواهد بود.
باید همینجا باشد (پائولو سورنتینو)؛ سورنتینو در سال ۲۰۰۸ به خاطر فیلم Il Divo با داستانی درباره فساد سیاسی در ایتالیا با تحسین های فراوانی از جمله تصاحب جایزه ویژه هیات داوران جشنواره کن و نامزدی اسکار چهرهپردازی روبرو شد. در این فیلم شان پن نقش یک ستاره سابق راک را بازی میکند که دنبال شکنجه گر پدرش میگردد.
روش خطرناک (دیوید کرانینبرگ)؛ آخرین باری که کرانینبرگ سراغ داستانی با مضمون حرفه پزشکی رفت، در فیلم هولناک Dead Ringers بود. به این ترتیب ایده تازه این استاد کانادایی سینما در باره تولد روانکاوی در قرن بیستم هم احتمالا رعشه بر اندام و مغز خواهد انداخت. دراین فیلم که از نمایشنامه درمان با حرف زدن (کریستوفر همپتن) اقتباس شده است، ویگو مورتنس در نقش فروید و مایکل فاسبندر در نقش یونگ بازی خواهند کرد. به نظر میرسد این فیلم تمامی مولفه های یک تریلر روانشناسانه را دارد.
استادان بزرگ (ونگکار-وای)؛ آخرین اثر کار-وای استاد سینمای هنگ کنگ به زندگی یک استاد افسانهای هنرهای رزمی میپردازد که به بروس لی در سالهای جوانیاش آموزش داده است. طراحی صحنه های رزمی و اکشن این فیلم برعهده یوئن وو پینگ (طراح صحنه فیلمهای “معرکه کونگفو” و “ماتریس”) است.
در راه (والتر سالس)؛ اقتباس سینمایی مدرن از شاهکار کلاسیک جک کرواک به همین نام است. سالس گفته است: نوگرایی عجیبی دراین کتاب است و میتوان گفت که امروز مدرنتر و معاصرتر از قبل به نظر میرسد.
پوستی که درآن ساکنم (پدرو آلمودووار)؛ این فیلم براساس یک رمان فرانسوی به اسم تارانتولا ساخته میشود درباره یک جراح پلاستیک با بازی آنتونیو باندراس که میخواهد انتقام هتک حرمت خواهرش را بگیرد. آلمودووار خود فیلمش را به ژانر وحشت منتسب میداند و گفته است این فیلم خشنترین فیلم اوست و باندراس نقش فردی حیوان صفت را درآن بازی میکند.
فیلم فعلا بدون نام برادران داردن؛ آخرین کار ژانپیر و لوک داردن بلژیکی که پیش از این با نام آزادم کن شناخته میشد در باره پسر یازده ساله ایست که از یتیم خانه فرار میکند و در حالی که کارکنان یتیم خانه دنبالش میکنند به یک زن جوان غریبه پناه میبرد.
باید درباره کوین حرف بزنیم(لین رمسی)؛ بانوی فیلمساز اسکاتلندی در این فیلم داستان از زاویه دید مادری (تیلدا سووینتن) به وقایعی میپردازد که منجر به مرگ پسر او درست پیش از تولدش شانزده سالگی اش میشود.
وودرینگ هایتز/بلندی های بادگیر (آندری آرنولد)؛ آرنولد با این اقتباس وفادارانه از اثر امیلی برونته درباره دو عاشق جوان که در سال ۱۸۴۷ نوشته شده علاقه و درکش از ادبیات کلاسیک را به نمایش میگذارد.