گیاهان با خود حرف می‌زنند!

پژوهشگران ایتالیایی دریافتند که گیاهان برای رشد و نمو اندام‌ها، دوری جستن از انگل ها و حشرات دشمن و جذب حشرات دوست از طریق ژن ها با خود حرف می‌زنند.
محققان شورای تحقیقات ملی در رم موفق شدند رشد یک گیاه را طوری کنترل کنند که ریشه هایی عمیق و برگ‌هایی بزرگ تر داشته باشد.
آنها برای انجام این کار، پیش از هر چیز کشف کردند که رشد گیاهان از طریق دو هورمون به نام‌های «آکسین» و «سیتوکین» تنظیم می‌شود.
آکسین، تقسیم سلولی را فعال می‌کند و سیتوکین، این تقسیم را متوقف می‌کند.
این پژوهشگران در این خصوص توضیح دادند: «با کمک این هورمون‌ها می‌توان توسعه سلول‌های بنیادی را که در گیاهان به طور مداوم احیا می‌شوند، به سوی رشد برگ‌ها و ساقه‌ها هدایت کرد».
این دانشمندان همچنین توانستند ژن‌هایی را که این هورمون‌ها را بیان می‌کنند کشف کنند و نشان دهند که علاوه بر این ژن‌ها که رشد سلول ها را کنترل می کنند عوامل دیگری بخصوص در برقراری ارتباط میان بخش‌های مختلف گیاه و ژن‌هایی که روی این بخش‌ها عمل  می‌کنند وجود دارد که موجب بقای گیاه می‌شوند.
برای مثال در ارسال پیام های ضد استرس، دو مولکول سبک که بر روی عملکردهای آنتی اکسیدان‌ها اثر می‌گذارند نقش دارند. تولید این مولکول‌ها موجب می‌شود که گیاه به استرس‌های محیطی پاسخ دهد. همچنین سیگنال‌های خطرناک مثل هجوم انگل‌ها می‌توانند به داخل گیاه وارد شوند.

پژوهشگران ایتالیایی دریافتند که گیاهان برای رشد و نمو اندام‌ها، دوری جستن از انگل ها و حشرات دشمن و جذب حشرات دوست از طریق ژن ها با خود حرف می‌زنند.
محققان شورای تحقیقات ملی در رم موفق شدند رشد یک گیاه را طوری کنترل کنند که ریشه هایی عمیق و برگ‌هایی بزرگ تر داشته باشد.
آنها برای انجام این کار، پیش از هر چیز کشف کردند که رشد گیاهان از طریق دو هورمون به نام‌های «آکسین» و «سیتوکین» تنظیم می‌شود.
آکسین، تقسیم سلولی را فعال می‌کند و سیتوکین، این تقسیم را متوقف می‌کند.
این پژوهشگران در این خصوص توضیح دادند: «با کمک این هورمون‌ها می‌توان توسعه سلول‌های بنیادی را که در گیاهان به طور مداوم احیا می‌شوند، به سوی رشد برگ‌ها و ساقه‌ها هدایت کرد».
این دانشمندان همچنین توانستند ژن‌هایی را که این هورمون‌ها را بیان می‌کنند کشف کنند و نشان دهند که علاوه بر این ژن‌ها که رشد سلول ها را کنترل می کنند عوامل دیگری بخصوص در برقراری ارتباط میان بخش‌های مختلف گیاه و ژن‌هایی که روی این بخش‌ها عمل  می‌کنند وجود دارد که موجب بقای گیاه می‌شوند.
برای مثال در ارسال پیام های ضد استرس، دو مولکول سبک که بر روی عملکردهای آنتی اکسیدان‌ها اثر می‌گذارند نقش دارند. تولید این مولکول‌ها موجب می‌شود که گیاه به استرس‌های محیطی پاسخ دهد. همچنین سیگنال‌های خطرناک مثل هجوم انگل‌ها می‌توانند به داخل گیاه وارد شوند.
برای مثال زمانی که یک حشره به برگ های یک گیاه حمله می‌کند، برگ‌های دیگر شروع به آزاد کردن موادی می‌کنند که موجب می شود حشرات دشمن از آنها دور شوند و از سوی دیگر، بخش‌های مختلف یک گیاه می‌توانند برای جذب حشرات مفید و دوست نیز با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
در حقیقت ژن‌ها و این مولکول های سبک، زبان گیاهان هستند و اجزای مختلف یک گیاه برای برقراری ارتباط میان خود از آنها استفاده می‌کنند.