خواص ماءالشعیر

 ماءالشعیر از جمله نوشیدنی هایی است که به گفته متخصصان و کارشناسان تغذیه خواص زیادی به بدن می رساند.
شرکت بهنوش جزو اولین شرکت های ایرانی است که به تولید ماءالشعیر در ایران پرداخت. در ارتباط با تاریخچه ماءالشعیر می توان گفت چندین هزار سال پیش در مصر باستان از نوشیدنی ای تحت عنوان آب جو استفاده می شد که در همان دوران نوشیدنی ای با همان خواص از ارزن تهیه می شد، در این میان قبایل آفریقایی داشت.به تدریج این نوشیدنی الکلی در تمام نقاط جهان رایج و در تمام کشورها تولید شد. پیش از انقلاب نوع الکلی ماءالشعیر در ایران تولید می شد و شرکت بهنوش ایران آن زمان با نام «ایران مالتا» یا «مالتای ایران» فعالیت خود را در سال ۱۳۴۶ آغاز کرد. بعد از انقلاب تولید ماءالشعیر الکلی قطع شد. شرکت بهنوش قریب به یک سال تعطیل بود تا این که سیستم تولید خود را تغییر داد و به تولید ماءالشعیر پرداخت.

 ماءالشعیر از جمله نوشیدنی هایی است که به گفته متخصصان و کارشناسان تغذیه خواص زیادی به بدن می رساند.
شرکت بهنوش جزو اولین شرکت های ایرانی است که به تولید ماءالشعیر در ایران پرداخت. در ارتباط با تاریخچه ماءالشعیر می توان گفت چندین هزار سال پیش در مصر باستان از نوشیدنی ای تحت عنوان آب جو استفاده می شد که در همان دوران نوشیدنی ای با همان خواص از ارزن تهیه می شد، در این میان قبایل آفریقایی داشت.به تدریج این نوشیدنی الکلی در تمام نقاط جهان رایج و در تمام کشورها تولید شد. پیش از انقلاب نوع الکلی ماءالشعیر در ایران تولید می شد و شرکت بهنوش ایران آن زمان با نام «ایران مالتا» یا «مالتای ایران» فعالیت خود را در سال ۱۳۴۶ آغاز کرد. بعد از انقلاب تولید ماءالشعیر الکلی قطع شد. شرکت بهنوش قریب به یک سال تعطیل بود تا این که سیستم تولید خود را تغییر داد و به تولید ماءالشعیر پرداخت.

پروسه تولیدی ماءالشیعر در ایران منحصر به فرد است. در تمام دنیا آب جوی الکلی تولید می شود که برخی از آنها در پروسه دیگری الکل را از آن حذف می کنند. اما خط تولید شرکت بهنوش به نوعی است که در روند تولید آن اصلا الکلی تولید نمی شود که بخواهیم آن را حذف کنیم. به همین دلیل بسیاری از کشورهای اسلامی که روی این موضوع حساسیت دارند، بازار خوبی برای ماءالشعیر ایرانی است. چون آنها اعتقاد دارند که محصول ایرانی کاملا حلال است.در اوایل انقلاب یک نوع ماءالشعیر تولید می شد که از نوع گردشی بود و حالت یک بار مصرف نداشت. بعد از آن در اوایل دهه ۷۰، بهنوش، دلستر را تولید کرد که همان ماءالشعیر تغییر طعم داده شده بود و یک بار مصرف بود و در سال ۷۶، دلستر لیمویی به بازار عرضه شد.

تنها ماده ای که به عنوان افزودنی در ماءالشعیر استفاده می شود عصاره رازک است که خواص طبی زیادی دارد که از آن جمله می توان به دافع سنگ کلیه، مدر بودن، ضدعفونی کننده دستگاه گوارش و ضدعفونی کننده دستگاه تنفس اشاره کرد. علاوه بر تمام اینها ماءالشعیر با دارا بودن ویتامین های گروه B و اسید آمینه برای پوست و مو بسیار مناسب است، خواص درمانی بسیاری برای خانم های باردار و شیرده دارد و تا حدودی در افزایش ضریب هوشی موثر است.در روند تولید ماءالشعیر جوی خریداری شده به واحد بوجاری منتقل می شود.

واحد بوجاری، مکانی است که جو در آن پاک و تمیز می شود. جویی که در دنیا برای آب جوسازی استفاده می شود، جوی دوردیفه نام دارد.دلایل استفاده از جوی دوردیفه، پروتئین کم و دانه های هم سایز روی خوشه است که ضایعات را کمتر می کند. شرکت بهنوش نیز از جوی دوردیفه استفاده می کند که این جو در قیف ریخته شده و توسط بالابر باسکول می شود. جو در دو مرحله سرند می شود و ضایعاتش گرفته شده و مجددا باسکول می شود. این مرحله اول بوجاری است.

در مرحله دوم دقت عمل بیشتری صورت می گیرد. در این مرحله جو سرند می شود که در این سرند علاوه بر دانه بندی، ضایعات فلزی احتمالی از جو جدا می شود. بعد از این که سرند مرحله دوم خود را پشت سر گذاشت، جو به مرحله سنگ چین می رود و سنگ ریزه ها از آن جدا می شود. جو در این مرحله توسط سرند یک دوم sort شده و به تانک ذخیره جو می رود تا برای تبدیل شدن به مالت آماده شود.

بعد از مرحله بوجاری، جو به مخزن های شست وشو و ضدعفونی رفته طی ۳۰ ساعت شسته می شود. عمل شست وشو و ضدعفونی جو در سه مرحله انجام می گیرد. در خاتمه ۳۰ ساعت شست وشو، توده جو به سالن ژرمینگ پمپ و به ابتدای سالن ریخته می شود. دستگاهی که در این سالن وجود دارد در هر حرکت رفت و برگشت خود توده را جابه جا می کند تا دانه ها از کف رطوبت بگیرند.توده ها پنج روز در این سالن می مانند و بعد از پنج روز به کوره می روند. دمای سالن ژرمینگ بین ۱۷ تا ۲۰ درجه سانتی گراد و رطوبت آن بالای ۷۰ درصد است که این شرایط باعث می شود تا جو بین ۹ تا ۱۱ میلی متر جوانه بزند و به مالت تبدیل شود.

بعد از آن مالت به واحد پخت می رود. در واحد پخت، مالت به دست آمده در مخزنی ریخته شده، ۳۰ دقیقه خیس خورده، آسیاب شده و در تانک پخت ریخته می شود.مالت به همراه آب، به مدت ۳ ساعت و ۳۰ دقیقه در تانک پخت و در دمای ۷۶ درجه سانتی گراد پخته می شوند. بعد از گذشت زمان لازم مالت به فیلتر تانک منتقل شده و در تانک جوش، عصاره رازک و شکر به آن افزوده می شود و بعد از حدود سه ساعت به تانک «ویرپول» رفته و در آنجا به خاطر حالت گردابی به وجود آمده «لرد» از مایع جدا می شود.مایع به دست آمده به چیلر منتقل شده و در آنجا شوک حرارتی داده می شود این شوک حرارتی اولین قدم برای جلوگیری از الکلی شدن مایع است.

آب جو، داری مخمر وحشی است که در محیط مساعد باعث ایجاد الکل می شود برای جلوگیری از فعال شدن مخمر، شوک حرارتی ایجاد می شود که مخمر وحشی این اختلاف دما را تحمل نکرده و از بین می رود.شربت به دست آمده در این مرحله به سردخانه رفته و حجم آن با آب دو برابر می شود و به دستگاه فیلتراسیون می رود. در بخش فیلتراسیون مایع شفافی با نام ماءالشعیر به دست می آید. محصول به دست آمده به سالن بسته بندی می رود و به صورت تمام اتوماتیک در شیشه و قوطی ریخته شود. وقتی مایع داخل بطری و شیشه پر می شود به مدت ۳۰ دقیقه در دمای ۷۲ درجه سانتی گراد پاستوریزه می شود.

در این مرحله محصول آماده حمل به بازار است. در شرایط امروز با توجه به آگاهی مصرف کننده از مضرات نوشابه های گازدار متداول، ماءالشعیر می تواند جایگزین خوبی در سبد خرید خانواده باشد.طعم ماءالشعیر به گونه ای است که پس از مصرف چندین و چند باره آن دلنشین تر می شود