برترین تصاویر حیات وحش سال

 
ادامه مطلب راببینید

موزه تاریخ طبیعی انگلستان و نشریه حیات‌وحش بی‌بی‌سی، هرسال مسابقه‌ای را با عنوان عکاسی از حیات‌وحش برگزار می‌کنند. برندگان جایزه امسال را ببینید.

موزه تاریخ طبیعی انگلستان و نشریه حیات‌وحش بی‌بی‌سی، هرسال مسابقه‌ای را با عنوان عکاسی از حیات‌وحش برگزار می‌کنند. معیار داوری عکس‌های ارسالی به این رقابت را اصالت، خلاقیت در تصویربرداری، تازگی و شگفت‌انگیزی تصویر تشکیل می‌دهند و نتایج این رقابت اواخر مهرماه هرسال اعلام می‌شود.

روز گذشته، برندگان امسال این رقابت معرفی شدند. نمایشگاه آثار برگزیده از امروز (جمعه ۱ آبان) تا پایان فروردین‌ماه آینده در محل موزه تاریخ طبیعی انگلستان در لندن برگزار می‌شود. برای تماشای برترین آثار عکاسی از حیات‌وحش امسال، با ما همراه شوید.

گرگ کتاب‌های قصه

عکاس برتر حیات‌وحش ۲۰۰۹: خوزه لوییس رودریگز از اسپانیا

وقتی خوزه لوییس متوجه شد که بالاخره توانسته از رویاهایش عکس بگیرد، باورش نمی‌شد! او همیشه نگران بود که گرگ‌ها بیش‌از حد محتاط باشند و او نتواند تصویر دلخواهش را تهیه کند. مردم معمولا گرگ‌های ایبری را به‌عنوان خطری برای زندگی خود می‌شناسند و از این‌رو نه‌تنها به آزار آنها می‌پردازند، که به خطرهای فراروی این گونه جانوری نیز توجهی ندارند. علی‌رغم این‌که این موجودات همیشه در نزدیکی انسان‌ها زندگی کرده‌اند، نمونه‌های اثبات‌شده‌ای از حمله آنها به انسان‌ها گزارش نشده است.

در اسپانیا، جمعیت گزگ‌های ایبری (از خانواده گرگ‌های خاکستری) بین هزار تا دوهزار قطعه در شمال و تعداد محدودی در جنوب تخمین زده می‌شود. خوزه لوییس برای تهیه این عکس، از سرعت پایین شاتر استفاده کرد تا علاوه بر گرگ، بخشی از آسمان مهتابی و منظره اطراف را نیز به تصویر بکشد. او که معمولا برای عکاسی از دوربین نیکون D2X استفاده می‌کند، این‌بار به سراغ دوربین هاسل‌بلاد رفت تا بتواند دقیقا همان منظره‌ای را که در ذهن دارد، ثبت کند. او می‌خواست در تصویر خود چالاکی و قدرت برتر گرگ را نمایش دهد و نه تنها نشان دهد که گرگ چه جانور زیبایی است، که اسپانیایی‌ها می‌توانند به این گونه بومی کشور خود افتخار کنند.
هاسل‌بلاد ۵۰۳CW، لنز ۸۰ میلی‌متر، نوردهی ۳۰/۱ ثانیه با f11 ، فیلم حساسیت ISO50

نبرد سهره‌های اروپایی

برنامه‌ریزی برای تهیه این تصویر از تابستان شروع شد، وقتی فرگوس برای غذای زمستان سهره‌ها به جمع‌آوری خوشه و دانه‌های جو از مزرعه‌های محلی پرداخت. عصر یکی از روزهای بهمن‌ماه پارسال، وقتی پیش‌بینی بارش برف را برای صبح روز بعد شنید، به پناهگاه خود را در باغ رفت و خوشه‌ها و دانه‌های جو را به دقت تنظیم کرد. خودش می‌گوید: «صبح زود بیدار شدم، به پناهگاه رفتم و پنهان شدم. باغ پر از پرنده بود! فقط در بخشی کوچک، ۳۲ سهره را شمردم که روی زمین غذا می‌خوردند. دو ساعتی که گذشت، برف بیشتری بر سطح زمین نشست و سهره‌ها محبور شدند به روی خوشه‌های دسته‌شده بپرند و از آنجا غذا بخورند. هرازگاهی دو یا چندتای آنها را می‌دیدم که بر سر غذا با یکدیگر دعوا می‌کنند، اما حرکتشان خیلی سریع بود، بنابراین تصمیم گرفتم تمرکز کنم. دو روز بعد، موفق شدم این عکس را بگیرم، همان‌طوری که دوست داشتم!»
نیکون D300، لنز نیکون ۴۰۰ – ۲۰۰ میلی‌متر روی ۲۲۰ میلی‌متر، ۱۰۰۰/۱ ثانیه و f 5.6، فیلم حساسیت ISO 500

جایزه جرالد دورل برای حیات‌وحش درخطر

این جایزه به افتخار جرالد دورل فقید، کارهایش در زمینه جانوران درخطر و حضور طولانی‌مدتش در این رقابت‌ها برقرار شده است. این جایزه به خاطره‌انگیزترین تصاویری اهدا می‌شود که ویژگی یکتا یا روح موضوع عکاسی را ثبت کرده باشند. موضوعات عکاسی این جایزه باید در فهرست قرمز گونه‌های درمعرض خطر آی.یو.سی.ان در سال ۲۰۰۸ معرفی شده باشند.

نگاه جگوار: تام اسکندی از نروژ

محدوده‌ای کوچک از جنگلی بارانی در غرب پانتانال‌وتلند، برزیل، میزبان جگوارهایی است که با غرش‌های آزادانه خود، لرزه به اندام موجودا ت می‌اندازند. دیدن آنها بسیار دشوار است، زیرا طرح پوست این جانور استتار خوبی برایش فراهم می‌کند. اما می‌توان این جانور را در ساحل رودخانه دید. تام برای این کار، قایقی را کرایه کرد و توانست طی سه روز، چهار جگوار ببیند. اما این جگوار نر که گویا در انتظار سگ آبی بود، خودش را خیلی خوب پنهان نکرده بود. تام این جگوار را برای یک ساعت تماشا کرد. خودش می‌گوید: «او کاملا آرام بود، حتی وقتی آشکارا از حضور ما آگاه شد. به هنگام غروب، جگوار از جایگاه خود برخاست، خمیازه‌ای کشید و جایگاهش را با بو نشانه‌گذاری کرد و سپس، در جنگل انبوه ناپدید شد.»

کانن EOS-1D، لنز ۵۰۰ میلی‌متر، سرعت ۲۵۰ / ۱ ثانیه با f4، حساسیت فیلم ISO 400

تماشاگری به‌نام فیل: خوان کارلوس مونز از اسپانیا

فیل‌های کوتاه‌قد جزو گونه‌های به‌شدت درخطر دسته‌بندی شده‌اند، اما خوان کارلوس تصمیم گرفت این پستانداران کوچک (!) را به تصویر بکشد و از آن‌جا که می‌دانست این جانوران جنگل‌های انبوه را برای سکونت انتخاب می‌کنند، توانست آنها را در رودخانه کینابانتانگان در برونئی پیدا کند. اما شرایط عکاسی ساده نبود. خودش می‌گوید: «نمی‌دانستم بیشتر نگران قایقم باشم که بر اثر شدت باران درحال غرق شدن بود، یا از دوربین عکاسی‌ام که خیس شده بود مراقبت کنم! ناگهان شاخه‌های درختان کنار رفت و فیل عظیم‌الجثه‌ای پدیدار شد. او به آرامی به قایق آشفته من نگاه کرد و این فرصت را به من داد تا بتوانم عکس خوبی بگیرم. فیل‌های کوتاه‌قد را تنها می‌توان در جزیره برونئی پیدا کرد. در سال ۲۰۰۳، این گونه جانوری جزو زیرشاخه فیل‌های آسیایی طبقه‌بندی شد.
کانن EOS-1D، لنز کانن ۴۰۰ – ۱۰۰ میلی‌متر، سرعت ۶۰ / ۱ ثانیه با f5، حساسیت فیلم ISO 400

ملکه فیلیپین، کلاوس نیگه از آلمان

وقتی این عقاب فیلیپینی متوجه کلاوس شد، پرهای سرش راست شد! جنگل‌های بارانی کوهستانی قله کیتانگلد در فیلیپین، یکی از آخرین زیستگاه‌های طبیعی این عقاب درخطر انقراض است. بر اساس تازه‌ترین تخمین‌ها، تنها چند صد قطعه از این پرنده در سراسر جهان باقی مانده است. تصویر، عقاب ماده‌ای را نشان می‌دهد که بیشتر وقت‌ها در لانه‌اش می‌ماند و از جوجه هشت هفته‌ای‌اش مراقبت می‌کند. اما وقتی حوصله‌اش سر می‌رود، به پرواز درمی‌آید و روی درختی که بیش‌از صد متر از لانه فاصله ندارد، می‌نشیند.

نیکونD2X، لنز ۸۰۰ میلی‌متر، سرعت ۲۰ / ۱ ثانیه با f 7.1، حساسیت فیلم ISO 250

طعمه‌ای برای پلنگ وحشی: اندرو هرینگتون از انگلستان

برای تهیه این تصویر، اندرو دو هفته را در پناهگاه خود در پارک کدروا در مناطق دوردست شرق روسیه سپری کرد تا بتواند یکی از نادرترین گربه‌سانان روی زمین را به تصویر بکشد. اندرو می‌گوید: «برای دو هفته، هر روز ۲۰ ساعت از حفره‌ای به اندازه پاکت نامه به بیرون نگاه می‌کردم تا بتوانم این گربه وحشی را ببینم. اما هرچیزی می‌آمد غیر از این پلنگ. اما من پناهگاهم را در نزدیکی یکی از ایستگاه‌های غذا برپا کرده بودم و درنهایت، این پلنگ نر جوان پیدایش شد. در آغاز عصبانی بود، اما چند زاغ مزاحم او را ناراحت می‌کردند و او درنهایت مجبور شد با غریدن، آنها را دور کند.
افراد زیادی شیفته استخوان و پوست این پلنگ هستند و از این‌رو، شکار فراوان این جانور سبب شده تعداد آن به ۲۵ قطعه در سراسر زمین کاهش یابد.

نیکون D2X، لنز ۴۰۰ – ۲۰۰ میلی‌متر، سرعت ۶۰ /۱ ثانیه با f4، حساسیت فیلم ISO 200

جایزه «یک زمین»

این جایزه به تصاویری اهدا می‌شود که حفاظت از محیط زیست یا فعالیت‌های تعاملی انسان و طبیعت را به نمایش بگذارند.

صنوبر تنها: توماس هنی از آمریکا

بازتاب‌هایی روی ماهی: فردریک لری از فرانسه

آخرین ماهی تون: جاناتان کلی از انگلستان

خرامیدن ببر: اندی روسه از انگلستان

ردپا: رابرت فرایل از انگلستان