صحبت های جالب سحر دولت شاهی در مورد مدل مانتو و سبک پوشش اش

مجله استایل ایران در یکی از شماره هایش گفتگویی خواندنی با سحر دولت شاهی بازیگر توانمند سینما و تلویزیون داشته است. در قسمتی از این مصاحبه سحر دولت شاهی در مورد انتخاب و اصول پوشش صحبت های خواندنی گفته است که در ادامه می خوانید.

نگاهت به پوشش و طراحی لباس، به ویژه پوششی که هنگام گرفتن سیمرغ در اختتامیه سال قبل داشتی چگونه است و  چه قدر از جسارت خودت است کهنمود بیرونی شما بوده باشد؟

من همیشه به پوشش اهمیت می دهم البته بدون وسواس و نه با نگاه مطلق. همیشه در اولین احساس از یک آدم پوشش او و اینکه چه طوری از طریق چشم او را میبینی وجود دارد. این که کجا می رویم و چه لباسی برازنده تر است برایم مهم است. شاید در این سال ها ریسک پذیرتر شده ام و سعی کرده ام مناسب تر بپوشم.
سال های قبل در مورد پوشش فضایی وجود نداشت و این طور نبود که من یک شبه خوش پوش شوم. من برای پوشش خودم طراح دارم و حتماً سعی می کنم از سلیقه یدیگران استفاده کنم. همه مدل نیستند، استایل از شناخت شما از خودتان و از اینکه چهطور دیده شوید شروع می شود.

"خوش پوشی از طریق ژن به آدم ها منتقل نمی شود" من با محدودیت ها و حسن های خودم به استایل خودم شکل می دهم و حتماً از متخصصین کمک می گیرم. زمانی که در مورد فشن و یا استایل صحبت می کنیم، موضوع آدم ها به میان می آید. حتی در جنس دیده شدن آدم ها محدودیت هایی وجود دارد.
 ایده آل ماجرای پوشش، فقط لباس نیست و شامل انواع بروز بیرونی از شخص است. ممکن است لباسی به من بیاید اما در چارچوب فکری من نگنجد، پس من هرگز آن را نخواهم پوشید.

مدل مانتو سحر دولت شاهی در اختتامیه جشنواره فجر

در واقع  امضای خودت را روی پوششت می گذاری؟

من نمی گویم که به اینجا رسیده ام که ادعا کنم امضا می گذارم روی لباس پوشیدنم، ایده آل ماجرای پوشش، این است که شما خودتان را در نظر بگیرید. مثلاً من با خانم آنا ثانی و یا خانم تارا پرورش که لباس افتتاحیه مرا طراحی کرد به تفاهم رسیده ام. بعضی وقت ها بر اساس روحیه ام دوست دارم در یک لباس، خودم را پنهان کنم و بعضی وقت ها دوست دارم در یک لباس جلوه کنم و اینکه روحیات مختلف سحر، حتماً در طراحی های مختلفش تأثیر می گذارد.

مدل مانتو سحر دولت شاهی در جشنواره فجر

و این در مورد رنگ هم صدق می کند؟

بله، اینکه با توجه به روحیه بعضی وقت ها دوست داریم رنگی گرم، مثل قرمز بپوشیم و یا خنک و راحت، کفش ورزشی و ….
من خیلی از کارها را دنبال می کنم و نه فقط طراحی های خارجی، ماکارهای یونیک و بی نظیری در ایران داریم. اگر بازیگری تخصص من است کسانی هم هستند که لباس تخصص آن هاست. پس باید با اعمال سلیقه ی خودتان از آن ها کمک بگیرید که بهمعنی انعطاف پذیری است. پس: "دیالوگ بین ما و طراح بسیار مهم است"

فضای شهرت باعث ایجاد خطر در پذیرفتن نظر دیگران در پوششت نمی شود؟

خوب من ذائقه ی خودم را در پوشش رویدادها و موقعیت های مختلف دارم اما حتماً از دیگران مشورت می گیرم تا استایل خودم را حفظ کنم.

چه قدر برای لباس هایت وقت می گذاری؟ مثل انتخاب پارچه یا گپ زدن با طراح؟

خیلی زیاد، اما فقط برای رویدادی که در حال آمدن است. ولی در حالت عادی واقعاً ادم اسپرتی هستم. همیشه کتانی یا جین می پوشم. اما حتی در منزل انسان آراسته ای هستم و باید از کانال خودم عبور کند و باید حتماً شلخته نباشم و شما هر زمانی به منزل من بیایید، از نظر پوشش، من آراسته هستم و حتی زمانی که تنها هستم نوع پوششم برای خودم هم مهم است و به خاطر دوربین ها نیست برای دل خودم، تا روزخودم را از دست ندهم و قرار نیست کسی من را آشفته ببینید.

نظرتان در مورد موج جدید لوکس پوشی که در رویدادهای بزرگ هنری طرحهای ایرانی و برندهای ایرانی به جای برندهای خارجی استفاده می شود چیست؟

اگر این موضوع همه چیز ما نباشد بد نیست. اما " اگر خوش پوشی به معنای برند پوش بودن است، اصلاً اعتقادی ندارم". من یک زن ایرانی هستم و باید نوع پوششی داشته باشم که به شرایط محیطی که من زندگی می کنم بیاید.

در سال های اخیر مردم دوست دارند بگویند پالتو مرا فلان خیاط دوخته یا فلان طراح، طراحی کرده است؟

بله خوب، طراحی ها خیلی هم پیشرفته  شده.

در مورد پوشش های امسال کمی صحبت کنیم؟نظرت چه بود درباره جشنواره امسال؟

بله، شاید امسال ماجرای فرش قرمز و فستیوال ها قوام پیدا کرده است. بازیگرها با این موضوع دیده می شوند و برای آدم هایی که در این مارکت قرار دارند خوب خواهد بود. اما شاید بحث برانگیز بودن لباس در ابتدا سوژه ای باشد که از پختگی و روشن فکری به دور است و مهم است که آدم ها چه طور به نظر برسند.

قبول داری که انسان با پوششی که دارد مورد قضاوت است؟

بله، ما از یک آدم و پوشش او در ابتدا یک دریافت داریم و در مهم بودن قضیه شکی نیست. اما باید کم کم آن را به متخصصان سپرد و تا جایی که وقتم اجازه می دهد و در توانم هست من هم سعی خودم را می کنم. اما بحث اخلاقی ماجرا بحث متفاوتی است و آراسته بودن همیشه پسندیده است. اما بعضی وقت ها اور درس بودن یا زیادی لباس پوشیدن و یا طبق معیارها لباس نپوشیدن باعث می شود انسان بیشتر دیده  شود. ما باید زمانی که به جایی می رویم به مراسم طرف مقابل احترام بگذاریم و مناسب با آن مراسم لباس بپوشیم که شاید هنوز در ایران شکل ویژه ای نداشته باشد.