گزارشی از پشت صحنه برنامه ماه عسل
ماه عسل، راوی زندگی مردم معمولی
ماه عسل حالا پس از گذشت چند سال برنامهای آشناست برای آنها که افطارشان را همراه با شبکه۳ سیما به لحظات ناب اذانگاهی پیوند میزنند و امسال آمده است تا متفاوتتر از گذشته، بیننده را با خود همراه کند.
بازی نور و رنگ استودیو ۱۱ ساختمان پخش و تولید سیما روز شلوغی را سپری میکند. عوامل پشت صحنه در تلاشند تا اندکی پیش از شروع برنامه، دکور ماه عسل آماده ضبط شود. حتی احسان علیخانی که علاوه بر اجرا، تهیه این برنامه را نیز عهده دار است، پیش از آنکه در اتاق گریم حاضر شود، در استودیو و با دقت، جزییترین موارد را با همکارانش در میان میگذارد.
تیم طراحی و اجرای دکور به سرپرستی پیمان قانع، بخشهای مختلف صحنه و محل قرارگیری صندلی مجری و مهمانان را از طریق دوربین اصلی با اتاق فرمان چک میکند. پروژکتورهای سقفی، درست بالای صحنه روشن میشود و بخشهای دیگر استودیو در تاریکی فرو میرود.
ماه عسل، امسال روایتگر زندگی آدمهایی است که شاید هر یک از ما در پس روزمرگیها و دنیای اجتماعی بیرون، بی هیچ توجهی از کنار آنها بگذریم و میزبان قصهای است که از زبان مهمانانش روایت میشود و احسان علیخانی در این برنامه بیش از هر چیز میکوشد در کنار شکل روایی و داستانگونه گفتوگوهایش، نتیجهگیری را به دست مخاطب بسپارد. او معتقد است: «در ماه عسل سالهای قبل بیشتر بر وجه اسمی مهمانان تکیه داشتیم اما امسال افرادی را در برنامه دعوت کردهایم که از میان مردم معمولی جامعه هستند
ماه عسل، راوی زندگی مردم معمولی
ماه عسل حالا پس از گذشت چند سال برنامهای آشناست برای آنها که افطارشان را همراه با شبکه۳ سیما به لحظات ناب اذانگاهی پیوند میزنند و امسال آمده است تا متفاوتتر از گذشته، بیننده را با خود همراه کند.
بازی نور و رنگ استودیو ۱۱ ساختمان پخش و تولید سیما روز شلوغی را سپری میکند. عوامل پشت صحنه در تلاشند تا اندکی پیش از شروع برنامه، دکور ماه عسل آماده ضبط شود. حتی احسان علیخانی که علاوه بر اجرا، تهیه این برنامه را نیز عهده دار است، پیش از آنکه در اتاق گریم حاضر شود، در استودیو و با دقت، جزییترین موارد را با همکارانش در میان میگذارد.
تیم طراحی و اجرای دکور به سرپرستی پیمان قانع، بخشهای مختلف صحنه و محل قرارگیری صندلی مجری و مهمانان را از طریق دوربین اصلی با اتاق فرمان چک میکند. پروژکتورهای سقفی، درست بالای صحنه روشن میشود و بخشهای دیگر استودیو در تاریکی فرو میرود.
ماه عسل، امسال روایتگر زندگی آدمهایی است که شاید هر یک از ما در پس روزمرگیها و دنیای اجتماعی بیرون، بی هیچ توجهی از کنار آنها بگذریم و میزبان قصهای است که از زبان مهمانانش روایت میشود و احسان علیخانی در این برنامه بیش از هر چیز میکوشد در کنار شکل روایی و داستانگونه گفتوگوهایش، نتیجهگیری را به دست مخاطب بسپارد. او معتقد است: «در ماه عسل سالهای قبل بیشتر بر وجه اسمی مهمانان تکیه داشتیم اما امسال افرادی را در برنامه دعوت کردهایم که از میان مردم معمولی جامعه هستند و بر عمومیت مهمانان نظر میکنیم. در ضمن قصد داریم نتیجهگیری را به عهده مخاطبان بگذاریم و ماه عسل در رمضان۹۰ قصد دارد مردم به فکر فرو روند تا درخصوص قصه آدمهای مختلف از خود سوال کنند.
دکور برنامه ماه عسل نیز در همین راستا طراحی شده است. پیمان قانع میگوید: «ایده اصلی که از ابتدا بین من و احسان مطرح شد، نمایش قطعهای از زندگی آدمهای دعوت شده به برنامه بود که قرار است هر روز در قالب گفت و گوهایی تعریف شود. برای این منظور ما به یک صحنه نوستالژیک نیاز داشتیم که بیننده را به سمت تئاترهای قدیمی ایران سوق دهد و احسان علیخانی در بخشی از دکور به عنوان دانای کل داستان، پلاتوی شروع برنامه را اجرا کند و با اشراف بر قصه هر یک از مهمانها، پرده زندگیشان را باز کند و در انتهای برنامه ببندد.»
طراح دکور ماه عسل صحبت هایش را چنین ادامه میدهد: «در ساخت این دکور بیش از هر چیز به دنبال فضای جدیدی در رسانه بودیم. یعنی طراحی دکوری به شکل سن تئاتر؛ چراکه مخاطب تئاتر لحظه به لحظه بااین نمایش همراه است. ما نیز در ماه عسل قصد داریم مخاطب را در این همدلی و حس مشترک شریک کنیم. صندلی خالی نیز که در دکور متحرک برنامه کنار احسان علیخانی قرار گرفته، گویای این مساله است تا به مردم بگوییم در ماه عسل جایی هم برای حضور شما وجود دارد.»
ماه عسل همواره مخاطبان شبکه ۳ سیما را عادت داده است تا در این ماه مبارک، بیننده تلفیقی از فرم و رنگ باشند؛ ویژگی بصریای که میان برنامههای تلویزیون منحصربهفرد و حاصل همفکری علیخانی و قانع بوده است. پیمان قانع که تا به حال دکور برنامههای آشنایی چون کوله پشتی، هفت، نیمروز و… را طراحی کرده است در اینباره میگوید: «معتقدم در برنامههای مناسبتی با تم مذهبی میتوان از طیف وسیعی از رنگها بهره برد. مثلا در ماه عسل سالهای گذشته از آبی فیروزهای استفاده کردیم که کاملا مطابق با المانهای مذهبی است یا رنگ صورتی که تداعیکننده خواب و رویاست. امسال نیز تلاشمان بر این بود تا دکور بسیار ساده و صحنه خالی از هرگونه وسایل اضافی باشد. در ضمن برای مهمانان احترام ویژهای قائل شدیم و برایشان فرش قرمزی پهن کردیم.»
قانع صحبتهایش را با توضیحی درخصوص فضای کلی دکور برنامه ماه عسل، اینچنین پایان میدهد: «بیننده این برنامه یک ساعت با ما همراه است و در این مدت میبایست خودش را با محتوای برنامه همسو کند و در ذهنش به جای شخصیتها تصمیم بگیرد. همانطور که میبینید بخشی از دکور ماه عسل در سیاهی فرو رفته است که من آن را خلأ مینامم. وقتی چیزی در خلأ قرار گیرد، به این معناست که به جایی وصل نیست. درست مثل مهمانهای ما که شاید در یک ثانیه ورق زندگیشان برگشته است و در وضعیتی دیگر قرار گرفتهاند. من و احسان علیخانی قصد داشتیم تمرکز نوری، بصری و فکری دکور در این سیاهی اتفاق بیفتد تا از سوی بیننده بخوبی دریافت شود.»
بخش دیگری از نمای بصری ماه عسل بر پایه نورپردازی صحنه استوار است. مسعود رجبیان (طراح نور) در اینباره میگوید: «در هر نوع برنامهای تعریف خاصی از نورپردازی ارائه میشود. قصه ماه عسل با وجود فضای مناسبتی برنامه، تراژیک نیست. طی صحبتهایی که با طراح دکور این برنامه داشتیم، به نقاط مشترکی رسیدیم تا دور از محدودیتهای ساختاری دکور، بهگونهای نورپردازی صورت بگیرد که روی دکور بنشیند و خدا را شکر این کار انجام شد.»
رجبیان که به عنوان مدیر تولید نیز در ماه عسل فعالیت دارد، ادامه میدهد: «امسال برخلاف دورههای قبل، پیش تولید برنامه را از چند ماه قبل آغاز کردیم. در اردیبهشت ماه درخواست استودیو دادیم و خیلی زود مراحل مقدماتی ساخت دکور، موسیقی و تصویربرداری تیتراژ انجام شد. مساله دیگر انتخاب استودیو بود که بسیار انرژی میگرفت و خوشبختانه استودیوی ۱۱ با وجود امکانات فضایی مناسب، امکان بهرهمندی از ادواتی چون کرین، استیج متحرک با ارتفاعی نزدیک به ۲ متر و نیز نورپردازیهای سقفی متعددی را در اختیار ما گذاشت.»
یک گفتوگوی جذاب
ماه عسل از ابتدا با حضور احسان علیخانی متولد شد و در این چند سال با وجود تغییراتی در تیم برنامهسازی، مخاطبان شبکه ۳ سیما همچنان این برنامه را با نام او میشناسند.
احسان علیخانی، اما مخاطبانش را عادت داده است تا در نوبرانهای یکماهه و در ایام مبارکی چون رمضان شاهد حضورش در رسانه ملی باشند؛ چرا که اعتقاد دارد: «در این سالها با ماه عسل قد کشیدهام و اجرایم پخته شده است. این برنامه را بسیار دوست دارم و میخواهم هر چه بیشتر بخوانم، بدانم و عمیقتر شوم و فکر میکنم ماه رمضان فرصتی است برای مخاطب تا دلی تر پای تلویزیون بنشیند.» او ادامه میدهد: «فکر میکنم نباید تاریخ مصرف مجری برای مخاطب بگذرد و آنچه در چنته دارد در چند برنامه به پایان برسد. به همین دلیل بیشتر مایلم در برنامه ماه عسل حضور داشته باشم تا چیزهای جدیدتری را به بیننده ارائه کنم چون اگر دائم روی آنتن باشی هر آنچه داری برای مخاطب رو میشود.»
علیخانی همچنین درخصوص تقابل حوزه اجرا و تهیه ماه عسل میگوید: «این دو مقوله کاملا از یکدیگر جدا هستند و هیچ یک بر دیگری همپوشانی ندارد. طرح ماه عسل ۹۰ از ابتدای فروردین ماه آماده ارائه بود و تمام کارهای مربوط به اتاق فکر، ساختار و محتوای برنامه را در ذهن داشتم و اگر میخواستم با توجه به آنچه در نظر دارم از همکاری فرد دیگری بهعنوان تهیهکننده بهره گیرم، مسلما دچار اختلاف نظرهایی میشدیم. بههر حال امسال قصد داریم مردم درباره ما قضاوت کنند. به همین دلیل یک صندلی خالی برای آنها در نظر گرفتهایم.»
برنامهسازی در ماه عسل کاملا مبتنی بر کار تیمی است و به گفته عوامل، تقسیم وظایف با دقت صورت گرفته، اما بیشترین انسجام کاری و تبادل نظر میان گروه کارگردانی و عوامل حاضر در استودیوست. در حین اجرای برنامه، هر آنچه داخل استودیو در جریان است، توسط عوامل اتاق فرمان جهت دهی میشود؛ از جمله گفتوگوهای برنامه که باید به شکل کاملا رئال به بیننده عرضه شود. نادیا جمشیدی (کارگردان تلویزیونی) ابتدا به تعریف کوتاهی در زمینه برنامههای گفتوگو محور تلویزیون میپردازد:«برنامههای گفتوگو محور در وهله اول باید بیننده را مجذوب بحث کنند، حتی اگر دکور یا المان خاصی در ویژگیهای بصری و ساختاری آنها به کار نرفته باشد. در چنین برنامههایی بار اصلی بر دوش مجری است تا بتواند محتوای بحث را پیش ببرد و همچنین کارگردان تلویزیونی که با بهرهگیری به موقع از نماهای بسته، باز و… بیننده را با موضوع درگیر کند.»
نادیا جمشیدی همچنین به اولین حضورش در برنامه ماه عسل اشاره میکند و میگوید: «خوشحالم که بعد از چند سال در این برنامه و کنار احسان علیخانی و دیگر همکاران فعالیت دارم؛ چراکه تجربه اول برایم بسیار خوشایند و شیرین بود. ماه عسل را سال ۸۰ با این گروه آغاز کردم و از همان ابتدا صحبت بر سر این مساله بود که یک برنامه گفتوگو محور برای جذابیت نیازمند چه المانها و فاکتورهایی است. از جمله ویژگیهای دیداری برنامه این بود که تصاویر اسکوپ شوند؛ یعنی بالا و پایین تصویر بسته و با توجه به رنگ زمینه دکور که در آن سال آبی ـ سفید بود، به رنگ آبی در آید. فاکتور دیگر، استفاده از دوربین پرتابل بود که زوایای متنوعی از استودیو را در اختیار بیننده بگذارد. این ویژگیها در ماه عسل ۹۰ نیز اعمال میشود.»
محمد پیوندی به عنوان مدیر هماهنگی و دستیار کارگردان در تیم برنامه سازی ماه عسل فعالیت دارد. او نیز همچون دیگر عوامل تا پایان برنامه مسیر بین استودیو و اتاق فرمان را طی میکند تا برنامه با کیفیت روی آنتن رود.
او که از اعضای تیم اتاق فکر برنامه است، درخصوص انتخاب سوالها میگوید: «اولین ویژگی موضوعی برنامه امسال این است که از حرفهای تکراری دوری کنیم و دچار شعار زدگی نشویم. روند برنامه بهگونهای است که برخلاف دیگر برنامهها، بخشی با عنوان طراحی سوال وجود ندارد و هریک از مهمانان جدا از اینکه چه شغلی دارند و در جامعه با چه شخصیتی شناخته میشوند، قابلیت کتاب و جلد شدن را داشته باشند. در ضمن احسان علیخانی میتواند به صورت بداهه مهمانان را هدایت کند.»
پیوندی در ادامه میافزاید: «در تهیه گزارشها سعی شده است با نگاهی سطحی به یک دید کلی درباره مهمانان دست یابیم و در ادامه و با ورود به استودیو به حقیقت زندگی این افراد برسیم و فکر میکنم چنین تناقضی برای بیننده جذاب است.»
وی درپایان میگوید: «امیدوارم ماه عسل ۹۰ با نگاه سیاه یا سفید صرف دیده نشود، چون ما برشی از زندگی خود مردم هستیم و این مردم هستند که نقشی بر تابلوی ماه عسل باقی میگذارند و میروند.»
برنامه کمکم رو به پایان است. مهمانان برنامه استودیو را ترک میکنند. پروژکتورها خاموش میشوند و مانیتورهای اتاق فرمان، غروب آفتاب یک روز دیگر را به صدای مهدی یراحی پیوند میزنند و عوامل ماه عسل آماده افطار میشوند.
عوامل برنامه ماه عسل:
تهیهکننده و مجری: احسان علیخانی، مدیر تولید: مسعود رجبیان، تدوین: سیدحامد میرفتاحی، طراحدکور: پیمان قانع، دستیار کارگردان: محمد پیوندی، کارگردان تلویزیونی: نادیا جمشیدی، تصویربرداران: تورج مجد، مرتضی کوشایی، بهرام اعلایی و محسن نجفی، صدابرداران: اکرم شهابی، حمیدرضا کویز، تدارکات: مرتضی محمدی، دستیار تدوین: امیر تهرانی و میلاد پیوندی، مشاوران سوژهها: مریم نوابینژاد، محمد اشعری و حسین کلهر.