جدیدترین مطالب در مورد فیلم شهرموشها۲
غلامرضا فرجی سخنگوی شورای صنفی نمایش در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب که در جلسه شورای صنفی نمایش که امروز سه شنبه ۲۸ مرداد ماه برگزار شد، تنها فیلم سینمایی «رد کارپت» به کف فروش رسید که «شهر موش ها ۲» جایگزین آن شد، گفت: فیلم سینمایی «شهر موش ها ۲» به کارگردانی مرضیه برومند از روز چهاشنبه ۵ شهریور ماه به جای فیلم سینمایی «ردکارپت» به کارگردانی رضا عطاران در گروه سینمایی قدس اکران می شود.
وی در پاسخ به این پرسش که قرار بود این فیلم سینمایی از چهارشنبه این هفته در سینماها اکران شود و دلیل این تاخیر یک هفته ای اکران «شهر موش ها ۲» چیست، توضیح داد: با توجه به اینکه پنجشنبه و جمعه ۳۰ و ۳۱ مرداد ایام شهادت امام جعفرصادق (ع) است، با هماهنگی پخش کننده فیلم تصمیم گرفتیم تا «شهر موش ها ۲» با یک هفته تاخیر در روز چهارشنبه ۵ شهریور ماه در سینماها اکران شود.
فیلم سینمایی «شهر موش ها ۲» به کارگردانی مرضیه برومند، صبح روز گذشته ۲۷ مرداد ماه در مجموعه سینمایی کوروش و با حضور جمعی از سینماگران، مدیران سینمایی و اهالی سینما رونمایی شد.
در مراسم اکران ویژه این فیلم برای اهالی مطبوعات، چهرههای بسیاری حضور داشتند. از احمد مسجدجامعی و حسین مرعشی گرفته تا رویا تیموریان ، مسعود رایگان، کاظم سیاحی، امیرحسین صدیق، لیلی رشیدی و …
به محوطه بیرونی سالن همایشهای برج میلاد که میرسیدی، با آدمهایی روبرو میشدی که موش شده بودند. آدمهایی که دو گوش بزرگ دور سرشان سبز شده بود و صورتشان هم مثل موش گریم شده بود. بزرگ و کوچک هم نداشت، تب شهر موشها ظاهرا همه را گرفته بود. این طور بود که ناگهان با چهره فلان همکار مطبوعاتی پیشکسوت روبرو میشدی که با چهره گریم شده خیلی جدی با همه احوالپرسی میکرد.
گروههای مختلفی برای سرگرم کردن بچهها و البته بزرگترهایشان در محوطه تالار همایشهای برج میلاد، و از طرف دستاندرکاران و عوامل سازنده فیلم «شهر موشها۲» در این مکان حضور داشتند. از آنهایی که بچهها و بزرگترها را گریم میکردند، تا گروههای نمایشی که یا ساز میزدند یا برای بچهها نمایش اجرا میکردند.
بالاخره ساعت ۹ شب فرا رسید و جمعیت وارد سالن شد تا همه صندلیهای تالار همایشها مملو از جمعیت مشتاق و منتظری شود که میخواستند بعد از سالها دوباره فیلمی از مرضیه برومند را بر پرده سینما ببینند.
اما پیش از شروع فیلم، رویا تیموریان، مسعود رایگان، رضا عطاران، فرهاد توحیدی، مرضیه برومند و منیژه حکمت به روی سن رفتند. در این مراسم، بانک گردشگری به منظور تجلیل از عوامل فیلم «شهر موشها۲» سهام این بانک را به ارزش سی میلیون ریال به علی سرتیپی، منیژه حکمت و مرضیه برومند تقدیم کرد.
در این میان منیژه حکمت که این هدیه را از دست رویا تیموریان گرفت خطاب به جمعیت گفت: «زندان زنان» را یادتان هست؟ رویا تیموریان یاور من در آن فیلم بود.»
او همچنین یادی هم از سیمین بهبهانی کرد، شاعر آزادمنشی که حکمت از جمعیت خواست به احترامش بایستند و یک دقیقه سکوت کنند. این تهیهکننده در ادامه سخنانش از همه خواست که جلوی سوءاستفاده از شهرموشها۲ را بگیرند و اجازه کپی و انتشار غیرقانونی آن را ندهند. او همچنین گفت که شهر موشها خاطره شیرین نسل ما از امشب به خاطره شیرین نوههای ما تبدیل خواهد شد.
مرضیه برومند که نگران بچهها و خستگیشان بود خطاب به سرتیپی دیگر تهیهکننده «شهر موشها۲» گفت: «بچهها خسته شدهاند. باید زودتر فیلم را شروع کنیم. آقای سرتیپی زود بیا بالای سن.» این حرف برومند با تشویق حضار هم روبرو شد.
در نهایت هم رضا عطاران با همان کلاه معروف میکروفن را گرفت تا بگوید: «این جایزههایی که معمولا این جور وقتها به هم میدن بعدا فراموش میشود. یعنی معلوم نیست کی داده و کی گرفته. من یک عکس با مرحوم رسول ملاقلیپور دارم که در آن جایزهای را به او میدهم. چند وقت پیش برادرم میگفت تو از ملاقلیپور هم جایزه گرفتهای؟ من هم گفتم: آره. حالا بیایید ثابت کنید این طور نبوده. کسی یادش نیست…»
شوخی عطاران نیز با خنده و تشویق ممتد حاضران روبرو شد و بالاخره نمایش فیلم شروع شد. فیلمی که امید میرود چراغ سینمای کودک را بعد از مدتها در سالنهای سینما روشن کند.
———————
بازگشت موش های دوست داشتنی مجموعه خاطره انگیز و جذاب «مدرسه موشها» و فیلم «شهر موشها» به پرده سینماها قطعا برای کودکان دهه شصت و حتی بزرگسالان آن مقطع زمانی که به جز تماشای برنامه های دو کانال آنهم در ساعاتی بسیار محدود تفریح دیگری نداشتند اتفاقی به یاد ماندنی و خاص است. موش های سریال «مدرسه موشها» روزهای کودکی بچه های محروم از تفریح و سرگرمی دهه شصت را پر می کردند و اکران فیلم «شهر موشها» برای این کودکان به معجزه می ماند . تا سالها لحن و کلام این موشها و نامشان بر زبان نسل های مختلف جاری بود و حتی به تازگی دی وی دی این مجموعه نیز برای خاطره بازان و بچه های نسل جدید در شبکه نمایش خانگی عرضه شد.
برای مردم کشور ما که حتی به دوره محرومیت دهه شصت نیز نگاهی حسرت خوارانه دارند بازگشت این بچه موشها و داستان هایشان خالی از لطف نیست. موش هایی که در ابتدای فیلم می فهمیم مثل خودمان گرد پیری یا بزرگسالی بر سر و صورتشان نشسته و خود صاحب اهل و عیال و شغل و خانه زندگی شده اند.
شروع «شهر موشها» بسیار پر سر و صدا و آهنگین است و خبر از فیلمی موزیکال را می دهد اما کارگردان با درایت در استفاده از موسیقی و آوازهای کودکانه افراط نمی کند و همزمان با بازگشایی مدرسه در شهر موش ها قصه فیلم هم تقریبا آغاز می شود.
داستان «شهر موش ها۲» قصه ای تک خطی و بسیار ساده شبیه به قصه های بالینی و پیش از خواب کودکان دارد .داستان فیلم چندان تفاوتی با سیر داستانی فیلم در «شهر موشها ۱» ندارد و به نوعی همان قصه را با رنگ و لعابی جدید و در فضای مدرن شده تکرار می کند. در «شهر موشها۲» نیز نیروی خیر (موش های پرتلاش و درستکار) با نیروی شر(اسمش رو نبر) درگیر می شود و با پیروزی نیروی خیر همه چیز به خوبی و خوشی تمام می شود.
هر چند «شهر موشها۲» شامل نکات جالب آموزشی مانند ترغیب کودکان به نیکی و محبت، نهی شان از قضاوت نابجا و دروغ گویی و این تلقین درست و هوشمندانه که با اراده و شجاعت می توان به مقصود رسید است ، اما همه این حرف ها در قالب قصه ای تکراری و به شدت قابل پیش بینی به کودکان باهوشی ارائه می شود که سالهاست با انواع و اقسام فیلم های روز دنیا و انیمیشن های فوق العاده مدرن و فیلم های فانتزی کودکانه آشنا و مانوس شده اند و دیگر با کودکان چشم و گوش بسته دهه شصت که تمام تفریح شان بازی درکوچه و مدرسه و تماشای یکساعته برنامه های کودک تلویزیون بود خیلی فرق دارند.
مشخص است برای تمام لحظات فیلم بسیار زحمت کشیده شده .دقت در جزئیات در همه اجزای فیلم از طراحی صحنه و ساخت دکور های فوق العاده اش گرفته تا صدا گذاری و صدا پیشگی های عالی و عروسک گردانی خوب و تروکاژی که در حد بضاعت سینمای ایران مقبول از کار درآمده دیده می شود اما همه این تلاش ها برای ساخت فیلمی گرم و پویا و وسواس در ارائه ریز ترین جزئیات زندگی موش های حالا مدرن ِ شده که زندگی شان مطابق با دنیای امروز تغییر یافته و از ماهواره گرفته تا تلویزیون ال ای دی را در خانه هایشان دارند و شهرشان پر شده از کافی شاپ و پیتزا فروشی و مجتمع های مسکونی و برج ها، روی فیلمنامه ای بنا شده که در بطن و درونمایه بویی از دنیای رو به مدرنیته امروز و تغییراتی که در این سه دهه در آن به وجود آمده نبرده و همچنان در عوالم دهه شصت سیر می کند.
فکری که پشت فیلم و فیلمنامه وجود دارد با دنیای امروز هماهنگ نیست و از دنیای کودکانی که پشت تبلت و لپ تاپ بزرگ می شوند و بیست و اندی شبکه داخلی و دنیایی شبکه خارجی برای انتخاب کردن و تماشای برنامه ها و کارتون ها دارند دور است.بچه های دنیای امروز و کودکان سرزمین ما نیاز به طرح داستان های بسیار جذاب تر و پرکشش تری دارند تا به یک برنامه یا فیلم سینمای روی خوش نشان دهند .ارائه قصه های ساده در قالب ساختاری که در بن مایه خود کهنه به نظر می رسد باعث اشتیاق بچه ها نمی شود و اگر هم در مقطعی با شور و هیجان همراه شود ماندگار نخواهد شد.
«شهر موشها۲» باهمین شکل و شمایل فعلی نیزبه واسطه نوستالژیک بودن برای نسل های مختلف حتما با استقبال تماشاگران کودک و بزرگسال و حتی میانسال مواجه خواهد شد و تا همین جا هم باید دست خانم مرضیه برومند و همکارانش را برای ساخت فیلمی پر زحمت و خاطره انگیز و تلاش صادقانه شان برای تولید فیلمی آبرومند و خوش رنگ و سرگرم کننده برای کودکان و سینمای کودک ایران که سالهاست به حالت کما فرو رفته به مهر فشرد و از آن ها بابت زنده کردن خاطرات چندین نسل از بچه های این سرزمین تشکر کرد.
—————
موسیقی فیلم «شهر موشها ۲» با توجه به استفاده از قطعات نوستالژیک محمدرضا علیقلی آن چنان نوستالژیک شنیده نمی شود و باید گفت فقط تمی از «شهر موشها ۱» را در بردارد. اما با این حال باز هم دهه شصتی ها می توانند با آن ارتباط خاطره انگیز را برقرار کنند. موسیقی با توجه به فیلم که عروسکی است و فضایی فانتزی-صورتی دارد، ریتمیک شنیده می شود. بدان معنا که مخاطب می تواند ریتم موسیقی را در ذهن به یاد بسپارد.
موسیقی چنان در دل فیلم جریان دارد که می توان گفت فیلم فضایی موزیکال دارد به خصوص در بخش هایی که گربه های شرور وارد صحنه می شوند و خودی نشان می دهند. در این سکانس ها دیالوگ های ۲ گربه شرور شعر گونه شنیده می شود؛ دیالوگ ها هم وزن و هم قافیه هستند. در این سکانس ها موسیقی در زیر دیالوگ ها و به صورت یک بستری برای روان کردن دیالوگ ها به مدد آمده است. بهرام دهقانیار بخش های آغازین و پایانی فیلم را -در هر دو آن ها جشن در شهر برپا شده است- شاد و کودکانه موسیقایی کرده است.
موسیقی در این دو بخش چنان جذاب کار شده که هر کودکی فارغ از سن و سال و کودکان دهه ۶۰ و ۵۰ می توانند با آن ارتباط برقرار کنند. در این دو بخش سازهایی که در موسیقی شنیده می شوند، در دستان موش های کوچک قرار دارد و هر کدام نوازنده یک ساز هستند. این بخش از فیلم به شدت جذاب است چرا که هم به لحاظ موسیقایی و هم به لحاظ بصری دقیق و ظریف کار شده است. هیچ سازی به اشتباه به دست موشی دیده نمی شود و دقیقا سازهایی که در آن بخش از موسیقی به کار گرفته شده است، در دستان بچه موش های کوچک «شهر موشها» دیده می شود.
در بخش آغازین فیلم که در اصل جشن بازیگشایی مدرسه می باشد موسیقی در قسمتی خاطره انگیز، پارت نویسی دوباره شده است؛ همان ترانه «ک، مثل کپل» که در قسمت اول «شهرموشها» شنیده شد. دهقانیار در همان آغاز فیلم مخاطب خود را به سال های گذشته می برد و خاطرات کودکانه ای را در ذهن اش به تصویر می کشد. موسیقی فقط در این بخش است که به شدت خاطره انگیز شنیده می شود چرا که در دیگر بخش ها فضایی جدا از این را نمایان می کند. فضایی که کودکانه و شاد است اما آن چنان نوستالژیک برای مخاطب دهه شصتی شنیده نمی شود.
کلارینت، ویولن، ترومپت، درامز، گیتار، گیتار الکترونیک سازهایی هستند که نوازندگان عروسکی آن ها بچه موش ها هستند. با همه این ها دهقانیار موسیقی شادی را به کودکان هدیه داده و در اصل باید گفت حجت موسیقایی را بر فیلم کودک تمام کرده است.
———————-
امیدواریم شما دهه شصتی ها به جای دانلود فیلم شهرموش ها۲ خودتان به سینما رفته و از دیدن فیلم سینمایی شهرموش ها لذت ببرید .