Fashion اما اين بار مدل اسلامي
همزمان
با شوي مد
مردان در
پاريس، در
تهران نيز
جشنواره بينالمللي
پوشش زنان
اسلامي با
عنوان« زنان
سرزمين من»
آغاز شد كه به
قول استاندار
تهران نه
براي ترويج
فرهنگ
نپوشيدن بلكه
براي حفظ
ارزشهاي
اسلامي و
انساني در
كنار زيبايي
برگزار شده
است.
دومين
جشنواره با
حضور 15 كشور
خارجي از
كشورهاي
آسيايي،
آفريقايي و 22
استان
كشورمان به
ارائه 130 دست
لباس جديد در
كنار آثار
محلي اقوام
ايراني آغاز
به كار كرد و
قرار است تا 18
تير در محل
كانون پرورش
فكري كودكان
و نوجوانان
داير باشد.
دختران
روي catwalk
هميشه
جذابترين
قسمت جشنوارههاي
مد و لباس
اجراي نمايش
زنده مد است
كه در آن
مانكنهاي
اسلامي با
پوشيدن طرحهاي
جديد لباس و
چادر و پوشش
سر، روي
سكوهاي نمايش
كه اصطلاحا catwalk
ناميده ميشوند
به شكل خاصي
راه ميروند.
يكي از
پربازديدكنندهترين
بخشهاي
نمايشگاههاي
لباس همين
شوي زنده است
كه بسيار نيز
مورد استقبال
قرار ميگيرد
حتي اگر قابل
مقايسه با
شوهاي خارجي
و catwalking آنها
نباشد.
حال و
هواي
نمايشگاه
امسال به
دليل حضور
كشورهاي
خارجي و
ميهماناني از
22 استان كشور و
از همه مهمتر
جشنواره لباس
كه به عرضه
لباسهاي
جديد ميپردازد
با سال قبل
تفاوت زيادي
دارد.
به نظر ميرسد
كه مسوولان
نمايشگاه
نسبت به
تجربيات سابق
آمادهتر ميشوند
و كيفيت
برگزاري را
هر سال
بالاتر ميبرند.
نزديك به 300
تماشاگر كه
رديف جلوي
آنها از
ميهمانان
خارجي و
خانواده
سفراي خارجي
در ايران
تشكيل شدهاند
دورتادور سكو
نشستهاند.
سكوي catwalk
نسبت به سال
گذشته تغيير
محسوسي دارد.
شكل آن از
حالت يكي
سكوي دراز و
عريض خارج
شده و به يك
بعلاوه بزرگ
تبديل شده
است كه مانكنها
هنگام به
اصطلاح دفيله
رفتن فضاي
بيشتري را
براي نمايش
لباس داشته
باشند.
جنس
پلاستيكي catwalk
با آن رگههاي
صورتياش
هماهنگي
زيبايي با
دكور پشت دارد:دكوري
كه آميزهاي
از معماري
سنتي و هنر
مدرن است و
رنگبندي خاص
آن فضاي عرضه
لباس را
كاملا جهتدار
ميكند؛
نوعي اداي
دين به سنتهاي
گذشته كه به
دليل
تاثيرگذاري
رسانهها به
عقب رفتهاند
و بعضا به
بوته فراموشي
سپرده شدهاند.
نمايي از
آجركاري،شيشههاي
رنگي و آن
پنجرههاي
گنبدي شكل در
لحظه ورود،
هر بينندهاي
را تحت تاثير
قرار ميدهد.
همه چيز آرام
و دلپذير است
براي آغاز
دفيله مانكنهاي
اسلامي اما
در پشت صحنهها
به اصطلاح Back Stage
همهچيز به
اين آرامي
نيست.
خانم شاهكوپا
و 20 مانكن دوره
ديدهاش با
عجله مشغول
پوشيدن لباس
طبق برنامهريزيهاي
خانم مربي
هستند. لباسهايي
كه قرار است
هر مانكن
بپوشد به
ترتيب به يك
رول آهني
آويزان است و
هر مانكن يك
دقيقه فرصت
دارد كه لباسها
را پوشيده و
روسرياش به
شكل خاصي
توسط طراحي
بسته شود.
اولين
نفر كه پايش
را روي catwalk ميگذارد،
همهمه
تماشاگران،
فضاي سالن را
پر ميكند
اما مانكن
دوره ديده كه
ياد گرفته
در اين مواقع
تمركز خود را
حفظ كرده و بر
اعصابش مسلط
باشد گويي كه
هيچ موجود
زندهاي در
سالن نيست
آرام راه
رفته و به هر
چهار گوشه
سكو سر ميكشد.
نفر دوم و سوم
مانكنها نيز
به همين
ترتيب شروع
به دفيله ميكنند.
طرحها
همه ايراني و
تقريبا شبيه
به يكديگر
است. ميتوان
رنگبندي
شادتري را
نسبت به سال
گذشته به اين
دست لباسها
نسبت داد.
صورت كم
آرايش و در
برخي موارد
بدون آرايش
مانكنها زير
نور پروژكتور
رنگ پريده به
نظر ميرسد
اما ميتوان
كاركشتگي و
مهارت را در
نوع catwalking بعضي از
مانكنها
مشاهده كرد.
نمايش
زنده لباس
حدود يكساعتونيم
طول ميكشد.
رفتهرفته
مدار حركتي
مانكنهاي
روي سكو
پيچيدهتر ميشود.
بعد از دفيله
دو نفره نوبت
به دفيله
چهارنفره ميرسد.
شاهكوپا بعد
از دو ساعت
براي اولين
بار از Back Stage خارج
شده و كنار
تماشاچيان ميآيد.
اينجا
سختترين
قسمت كار
اوست. او كه
مدتها براي
طراحي چنين
دفيلهاي وقت
صرف كرده است
به جايگاه
تماشاچيان
آمده تا حاصل
برنامهريزي
و تمرين
مانكنها را
خود با چشم
ببيند.
در دفيله
متقاطع جايي
كه چهار
مانكن بايد
با سرعت و قدمهاي
حساب شده
طوري دفيله
ميرفتند كه
هم چهار طرف
را پوشش دهند
و همبه
يكديگر
برخورد نكنند،
ميشد
اضطراب را در
صورت ريز نقش
و اندام كوچك
اين مربي زبر
و زرنگ
مشاهده كرد.
او ميدانست
كه فقط يك
اشتباه كوچك
در محاسبه
باعث برخورد
چهار مانكن
در مقابل چشم 300
نفر خواهد
بود «و شايد
نيز شليك
خنده» موزيك
ملايم با تم
سنتي از
بلندگو پخش
ميشود.
يكي از
حضار آرام
زيرگوش شاهكوپا
ميگويد: «موزيك
اصلا خوب
نيست» ميشد
حس كرد كه شاهكوپا
تمام قدرتش
را در يك جا
جمع كرده است
تا محكم بر
صورت دختر
نكوبد و
چندين ماه
است كه روي
اين نمايش
زنده، وقت
صرف كرده و
دفيله متقاطع
كه او طراحي
كرده در حال
حاضر در
بهترين
جشنوارههاي
مد دنيا مورد
استفاده قرار
ميگيرد.
زنان
اجرايي
آوانگاردتر
از زنان
قانون
قندفروش،
دبير جشنواره
زنان سرزمين
من بهرغم
متحمل شدن
فشارهاي زياد
از جانب برخي
از نمايندگان
مجلس، مقدمات
اين نمايشگاه
را فراهم
كرده است.
گرچه او
از جانب شخص
وزير كشور
براي برگزاري
نمايشگاه
مورد قدرداني
قرارگرفته
است اما تلخي
ناهماهنگي و
ناهمراهي
برخي از زنان
مجلس كه
بانوشتن نامهاي
به هياترئيسه
خواستار
ممانعت از
برگزاري اين
نمايش زنده
لباس شده
بودند از كام
اين زن بيرون
نرفت: «ما از
سازمانها
مشاركت
خواستيم كه
آنها نيز از
ما حمايت
كردند سراغ
بانوان مجلس
نرفتيم چون
به مشاركت
سازماني نياز
داشتيم البته
آنها نيز
رغبتي نشان
ندادند.»
از ميان
تمام
نمايندگان زن
مجلس تنها
خانم افتخاري
بود كه
قندفروش را
در مراسم
افتتاحيه
نمايشگاه
همراهي كرد. «قانون
برگزاري
نمايشگاه
زنان تصويب
شده است گرچه
هنوز آئيننامهاي
براي آن
تصويب نشده
اما قانون به
تصويب رسيده
است.
بسياري
اصرار دارند
كه ما مجوز
بگيريم. بنده
از سوي
استانداري در
نامهاي به
وزير ارشاد
به عنوان
نماينده تامالاختيار
معرفي شدم.
برنامهها را
دادم چون
سكوت شد و
جوابي نيامد،
حمل بر رضايت
كردم.
استانداري
بالاترين
مقام اجرايي
در استان است
و دليلي وجود
ندارد كه
براي هر چيزي
به نمايندگان
مجلس مراجعه
كنيم.»
قندفروش
از صرف هزينهاي
بالغ بر 100
ميليون تومان
براي اين
نمايشگاه خبر
داد و گفت:«اينها
به جز خدمات
رايگاني است
كه صداوسيما
براي تبليغ،
شهرداري براي
نصب
بيلبوردها،سازمان
گردشگري،
آموزش و
پرورش و
وزارت
بازرگاني
براي ما
انجام دادهاند.»
لباسهاي
نفيس محلي
نمايشگاه
در 12 غرفه از
چهار بخش
تشكيل شده
است. لباسهاي
سنتي و آئيني،
لباس مشاغل،
غرفه لباسهاي
بينالمللي و
لباسهاي
پاياننامهاي
در چهار بخش
به
بازديدكنندگان
عرضه ميشود.
غرفههاي
سنتي و آئيني
از جالبترين
بخشهاي اين
نمايشگاه
هستند؛
چون
انواع پوششهاي
محلي و سنتي
در هر غرفه در
تن مانكنهاي
پلياستري به
چشم ميخورد.
لباسهاي
محلي، ترك،
كرد، خراساني،
تركمن،
بندرعباس، لر
و عرب با شيوه
بافت و حاشيهدوزي
آن در غرفههاي
بزرگي با
دكورهاي
مناسب و جذاب
به نمايش
گذاشته شده
است.
يكي از
جذابترين
اين غرفهها
مربوط به
لباسهاي
محلي خراساني
است كه در آن
زنان اهل
كلات نادري
را با پوششهاي
متعدد ميتوان
ديد. عصمت
رضايي، طراح
و بافنده
موفق اهل
كلات نادري
است كه
تاكنون در 13
نمايشگاه
محلي و بينالمللي
شركت كرده
است. هنر او
تبديل به يك
حرفه پولساز
برايش شده
است.
يك شال
ساده را نشان
ميدهد و ميگويد:
«اين شال صد
هزار تومان
است و اگر نقش
و نگار و
نواربافياش
بيشتر باشد،
قيمت آن نيز
بالا ميرود.
ما اينجا
اجناس كمتر
از صد هزار
تومان نداريم.
پارچهبافي و
نواربافي در
شهر ما با دست
انجام ميشود
و به همين
دليل ارزش
كار بالاست.»
او شال
سادهاي را
كه دور سرش
بسته نشان ميدهد
و ميگويد: «براي
بافت همين،
چيزي حدود سه
ماه چند نفر
روي آن
كاركردهاند.
كار پر زحمتي
است. بافت
پارچه كاملا
به روش سنتي
انجام ميشود
و اصلا ماشين
صنعتي در
بافت آن
دخالت ندارد
به همين خاطر
هم جنس نخها
خوب است و هم
بافت محكم
است. رنگها
نيز طبيعي
هستند و
پايدار!»
لباس
زنان جوان پر
از سكهها و
پولكهاي پر
زرق و برق است.
وقتي قيمت يك
دست از اين
لباسها را
بخواهيد
محاسبه كنيد
به قيمت
بالاي 700 هزار
تومان ميرسد.ديدن
آنچه زنان
باستان به
عنوان پوشش و
لباس از آن
استفاده ميكنند
در اين
نمايشگاه
بسيار جالب
توجه است.
به ويژه
آنكه بداني
در عهد
باستان مردان
حرفه بافندگي
را دنبال ميكردند.
لباسهايي با
رنگهاي
مختلف يك شال
يا روسري
بلند، آزاد،
پر از آينه و
مدالهاي
فلزي،
گردنبندهايي
از مرواريد و
پولك و... تمام
آنچه را كه يك
زن باستاني
از آن
استفاده ميكرد،
بود. لباسهاي
اين زنان از
روي آثار و
كتيبههاي
حكاكي شده
روي سنگها
برداشته شده
است.
لباسهاي
اركستر زنانه
يكي از
وسيعترين
غرفههاي
نمايشگاه
مربوط به
غرفه مشاغل
است كه
اتفاقا مورد
استقبال
بسياري از
توليدكنندگان
قرار گرفته
است.
نوري،
مسوول غرفه
مشاغل ميگويد:«نزديك
به 120 مدل لباس
براي مشاغل
مختلف از
جمله مشاغل
نظامي، لباسهاي
فرم مكان
مذهبي، لباسهاي
اداري،
خدماتي،
مهمانداري
بانك و گروه
اركستر براي
امسال طراحي
شده است.
اين لباسها
در تن مانكنهاي
پلياستري به
نسبت دكوري
كه در پشت سر
براي آنها
طراحي شده
پوشانيده شدهاست.
لباسهايي
براي زنان
ارتش، بسيجي،
نيروي
انتظامي كه
خانم جنابي
پيشنهاد آن
را داده و
نمونهاي از
آن را دوخته
بود.
در اين
نوع لباسها
چادر زنان به
شكل يونيفورم
با كلاه و
درجات نظامي
طراحي شده
است. پارچهها
از جنس لباس
فرم مردان
است و به صورت
عبا بر سر
گذاشته ميشود.
لباسهاي
مربوط به
مهمانداران،
زيباترين
لباسهاي
مشاغل در اين
غرفه است.
لباس فرم
معلمان و
دانشآموزان
از حالت
تيرگي خارج
شده و از رنگهاي
آبي و بنفش
تيره در آن
استفاده شده
است. از همه
جالبتر لباس
اركستر زنان
بود كه از
هارموني و
زيبايي خاصي
برخوردار است
تمامي اين
لباسها
داراي يك
مقنعه و كلاه
است و صلابت
خاصي را به
صاحب لباس ميدهد.
مد و
تعامل بينالمللي
حضور 15
كشور خارجي
در اين
جشنواره جنبه
بينالمللي
به آن داده
است. خانم
قندفروش طي
نامهاي به
تمامي سفارتخانههاي
موجود در
ايران از
آنان خواست
كه ضمن ارائه
طرحهاي خود
به معرفي
فرهنگ پوشش
خود بپردازند.
از اين
تعداد فقط
نماينده 15
كشور فرصت
سفر به ايران
را پيدا
كردند اما
ساير كشورها
طرحها و
لباسهاي خود
را به ايران
فرستادند.
مسوولان
نمايشگاه نيز
اين لباسها
را در غرفهها
و در نمايش
زنده لباس به
بازديدكنندگان
عرضه كردند.
كشور
تركيه بيشتر
نمونههايي
از پوشش حجاب
را در غرفههاي
خود عرضه ميكند.
روسري و شالهايي
از جنس بسيار
مرغوب و با
رنگهاي
متنوع كه با
سليقه خاصي
در داخل غرفه
چيده شده است.
بعد از
آن، لباسهاي
افغانستان،
اردن، سومالي،
مالي،
موريتاني،
پاكستان و
تاجيكستان در
يك غرفه در
كنار عكسهاي
مربوط به
نماد هر كشور
به نمايش
گذاشته شده
است.
رنگبندي
اغلب اين
لباسها از
تنوع خاصي
برخوردار است
به ويژه
كشورهاي مثل
مالي،
موريتاني و
سومالي كه هر
چه رنگ پوست
مردم اين
كشورها به
تيرگي ميرود
رنگ لباسهاي
آنان به
روشني زده و
از كيفيت
مرغوب، نازك
و خنكتري
برخوردار ميشود.
لباس
افغانها با
آن برقع زيبا
و افتادگي
خاص اين مردم
به خوبي از
ساير لباسها
متمايز است.
يك زن افغان
كه به خوبي به
فارسي مسلط
است، مسوول
غرفه است و
توضيحات كافي
در مورد لباسها
ارائه ميدهد.
منبع:
هم ميهن
|
|
|
|
|
|