فرهاد آئيش از خاطرات تلويزيوني‌اش مي‌گويد
    مجري برنامه كودك من را مي‌ديد!


    
    
    
    اولين خاطره شما از ديدن تلويزيون مربوط به چه سالي مي‌شود؟.
    حدودا 7 سالم بود. وقتي در خيابان قديم شميران (شريعتي كنوني) با مادرم مشغول خريد بوديم از پشت شيشه يك مغازه تلويزيون‌فروشي متوجه يك تلويزيون مبله شدم، خيلي تعجب كردم، پرسيدم اين ديگر چيست؟! و مادرم برايم توضيح داد كه به اين مي‌گويند تلويزيون و...
    چه زماني خودتان صاحب تلويزيون شديد؟

    شايد يك سال بعد از اين قضيه بود كه مادرم مبلغي به دايي‌ام داد و او هم ما را صاحب يك تلويزيون RCI كرد. يادم است با خريد تلويزيون همسايه‌هايمان به منزل ما مي‌آمدند و تلويزيون تماشا مي‌كردند.
    اولين برنامه‌اي كه از اين تلويزيون ديديد، چه بود؟
    برنامه كودكان بود. آن زمان آقاي محمودي نامي مجري اين برنامه بود. تا مدت‌ها فكر مي‌كردم مجري برنامه ما را مي‌بيند (مي‌خندد).
    تا چه حد تلويزيون توانست جايگزين سرگرمي‌هاي ديگر شما شود؟
    از ابتدا تلويزيون براي من خيلي جذاب نبود. گاه‌گداري تلويزيون تماشا مي‌كردم. به دليل اينكه تلويزيون براي من ناشناخته بود. به جعبه جادويي وابسته شدم ولي نه به اين معني كه تلويزيون جايگزين تمام سرگرمي‌هايم شود.
    مگر سرگرمي دوران بچگي‌تان چه بود؟
    بيشتر با حيوانات بازي مي‌كردم عاشق مورچه‌ها بودم. (مي‌خندد) البته مثل همه بچه‌ها يك بخشي از سرگرمي‌ام همبازي‌شدن با بچه‌هاي محل بود.
    ميانه‌تان با راديو چطور بود؟
    فقط برنامه كودك را گوش مي‌دادم. «آقاي صبحي» مجري اين برنامه بود.
    اولين فعاليت تلويزيوني‌تان با چه برنامه‌اي آغاز شد؟
    با بازي در سريال قطار ابدي اولين فعاليت تلويزيوني من شكل گرفت.
    چطور شد كه بازي در سريال «قطار ابدي» را قبول كرديد؟
    من عاشق كار در تلويزيون بودم، هنوز هم همين احساس را نسبت به تلويزيون دارم. پس از آنكه از آمريكا به ايران آمدم مدت‌ها فعاليت چنداني نداشتم تا اينكه احساس كردم سريال جديد آقاي بيرنگ مي‌تواند سكوي پرتاب خوبي براي من باشد كه اين طور هم شد و شروع بسيار خوبي بود.
    معمولا در ستون «تهران‌ديروز» از اولين حقوق بازيگران مي‌پرسيم كه البته در مورد شما اين حقوق خيلي به گذشته برنمي‌گردد.
    درست است، اواخر دهه 70 بود كه در اين سريال بازي كردم و بابت آن پول خوبي هم گرفتم. (مي‌خندد)
    علاقه به بازيگري چقدر در سال‌هاي كودكي‌تان ريشه دارد؟
    از بچگي عاشق تئاتر و بازي بودم. حتي قبل از اينكه اين مقوله را بشناسم، براي بچه‌هاي محل تئاتر اجرا مي‌كردم ولي وقتي بزرگ‌تر شدم هدفم اين نبود كه وارد تئاتر بشوم. رشته تحصيلي كه انتخاب كردم «راه و ساختمان» بود. بعد از يك‌سال متوجه شدم براي تئاتر ساخته شده‌ام، رشته سينما را انتخاب كردم. از همان سال‌هاي اول وارد يك گروه نمايشي شدم و 15 سال هم در آن فعاليت كردم.
    شما نقش‌هاي طنز را خيلي خوب بازي مي‌كنيد. موضوعي كه فقط در سينما مي‌توان سراغ آن را از شما گرفت، چرا در سريال‌هاي طنز تلويزيون بازي نداريد؟
    پس از بازي در سريال «باجناق‌ها» يك مقداري تلويزيون دلم را شكست و يك مقداري با بي‌مهري مواجه شدم. نمي‌خواهم در مورد آن حرفي بزنم. ولي هنوز همان قدر عاشق تلويزيون هستم كه به تئاتر و سينما علاقه دارم. آخرين فعاليت‌هاي تلويزيوني من بازي در سه تله‌تئاتر و سريال «كتاب‌فروشي هد‌هد» بود.
    كداميك از نقش‌هايتان را بيشتر مي‌پسنديد؟
    من تمامي نقش‌هايي را كه بازي مي‌كنم دوست دارم چون احساس مي‌كنم هر نقشي كه قبول مي‌كنم براي من چالش‌زاست و از اين بابت نقش خاصي را مد‌نظر ندارم.
    بيشتر مخاطب كدام يك از برنامه‌هاي تلويزيون هستيد؟
    فوتبال.
    آيا طرفدار تيم خاصي هستيد؟
    بيشتر بازي‌هاي استقلال را تماشا مي‌كنم و اگر علي دايي در تيمي بازي كند، بازي‌هاي او را مي‌بينم.
    

 

 

 





جستجو
WWW tafrihi

Copyright © 2005-2007 Tafrihi.com™