گفت‌وگو با صداپيشه‌ي بيش از 1300 فيلم
    زهره شكوفنده: دوست دارم صدايم را با نقش‌هايم بشناسند


    
    
    
    
    زهره شكوفنده با بيان اين‌كه علاقه‌اي به مصاحبه‌ي تصويري ندارد، اظهار كرد: دوست دارم مردم صدايم با نقش‌هايي كه مي‌گويم بشناسند تا نقش‌ها را بپذيرند و با شنيدن صدايم چهره‌ي خودم را به ياد نياورند.

    به گزارش خبرنگار سرويس راديو خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اين مدير دوبلاژ و صداپيشه درباره‌ي شروع به كار خود گفت: به واسطه‌ي خانم نورالهي از دوبلورهاي خوب كه جاي بچه‌ها هم در فيلم‌ها صحبت مي‌كردند در سال 1334 در پنج سالگي وارد كار دوبله شدم. در آن زمان قرار شد كه جاي بچه‌ها در آثار سينمايي حرف بزنم. من هم براي صحبت به جاي بچه‌ها به دوبله آمدم و در سال 34 در يك فيلم به نام «ولگردها» و درسال 1335 در «دختر نمكزار» گويندگي كردم.
    وي افزود: در كل فيلم‌هاي زيادي در آن زمان دوبله نمي‌شد و گروه دوبله حدود 15 تن بود.
    اين سرپرست گفتار درباره‌ي تغيير اندك صدايش در 30 سال اخير اظهار كرد: معمولا صداي دوبلورها كمتر تغيير مي‌كند.
    وي درباره‌ي چگونگي خواندن ديالوگ‌ها در شروع كار خود در دوبله گفت: هنگامي كه وارد دوبله شدم سه ماه بود كه مدرسه مي‌رفتم. بنابراين به خوبي نمي‌توانستم بخوانم و بنويسم. استادم آقاي هوشنگ لطيف‌پور ديالوگ‌ها را در گوش من مي‌گفتند. سپس من ادا مي‌كردم.
    شكوفنده با اشاره به حال و هواي خود هنگام ورود به دوبله اظهار كرد: من به عشق چلوكباب‌هاي ظهر به دوبله آمدم. دوست داشتم ساندويچ و چلوكباب بخورم. نمي‌دانستم دوبله چيست. حتي گاهي هنگام ضبط به جاي گفتن نقش خودم، ديالوگ گفتن برخي دوبلورها را نگاه مي‌كردم و اين كار موجب خنده‌ي آنان مي‌شد.
    وي در ادامه گفت: عاشق كارم هستم و هنوز هم كه پشت ميز دوبله مي‌نشينم با عشق به جاي نقش‌ها صحبت مي‌كنم و دستمزد برايم در مراحل بعدي اهميت قرار دارد.
    اين مدير دوبلاژ با بيان اين‌كه در آثار فارسي با لهجه‌هاي مختلف صحبت كرده‌ام، اظهار كرد: به لهجه‌هاي لري و تركي صحبت كرده‌ام. به عنوان نمونه به جاي خانم فخري خوروش در سريال «روشن‌تر از خاموشي» با لهجه حرف زده‌ام. علاوه بر آن به لهجه‌هاي جنوبي و شيرازي گويندگي كرده‌ام.
    وي درباره‌ي علت اعتراض به چگونگي دوبله‌ي لهجه‌ها اظهار كرد: در برخي موارد در بيان لهجه‌ها تنها متن را اعراب‌گذاري مي‌كنيم.
    اين صداپيشه درباره‌ي صحبت به جاي بچه‌ها در آثار اخير اظهار كرد: مي‌توانم به جاي هنرپيشه‌هاي بچه صحبت كنم، ولي در فيلم‌هايي كه خودم دوبله مي‌كنم ترجيح مي‌دهم اين كار را به دوبلورهاي بچه‌گو واگذار كنم.
    وي در زمينه‌ي استفاده از بچه‌ها در حال حاضر براي گويندگي به جاي كودكان و نوجوانان تصريح كرد: در گذشته شايد در طول ماه دو فيلم دوبله مي‌شد، ولي اكنون در هر روز يك فيلم دوبله مي‌شود و همين امر موجب مي‌شود كه بچه‌ها از درس‌هاي خود عقب بيفتند. از سوي ديگر شرايط كاري نسبت به گذشته تفاوت كرده است.
    شكوفنده با اشاره به مقطع 16 سالگي خود يادآور شد: در آن زمان بازيگراني بودند كه هميشه من به جاي آن‌ها حرف مي‌زدم اما پس از چند سال بازيگران بزرگ شده بودند، ولي صدايم بچه باقي مانده بود. بنابراين از دوبلورهاي ديگر براي صحبت به جاي آن بازيگران استفاده مي‌كردند و اين كار موجب گريه كردن من مي‌شد.
    آقاي لطيف‌پور در اين زمان به من پيشنهاد كردند كه اگر مي‌خواهي كه كار تو فقط به گويندگي به جاي بچه‌ها منحصر نشود بايد تلاش كني كه از اين به بعد به جاي بچه‌ها صحبت نكني تا صدايت شكل بگيرد. بنابراين شش ماه اصلا كار نكردم و با فيلم‌هاي «ليلي و مجنون» و «اشك و لبخندها» شروع به گويندگي به جاي بازيگران بزرگسال كردم.
    شكوفنده در پاسخ به اين پرسش كه آيا دوره‌اي را تجربه كرده‌ايد كه بيكار باشيد يا در مقطعي كارهايي كه در آن‌ها صحبت كرده‌ايد پخش نشود؟ گفت: دو سال پيش نصف صورتم فلج شد. يكي از همكارانم يك دكتر طب سوزني را به من معرفي كرد و اين پزشك من را درمان كرد. البته علت اين عارضه را هنوز دانشمندان متوجه نشده‌اند. به هر حال اين بيماري موجب شد كه من حدود يك ماه نتوانم كار كنم.
    اين سرپرست گفتار فيلم درباره‌ي نقش‌هايي كه به آن‌ها تعلق خاطر دارد، اظهار كرد: تقريبا تمام نقش‌هايي كه گفته‌ام را دوست دارم، ولي نقش‌هايي كه حسي‌تر است را بيشتر دوست دارم.
    وي در زمينه‌ي تعداد آثاري كه در آن گويندگي كرده است، گفت: از سال 63 تا سال 74 در حدود 1300 فيلم حرف زدم.
    شكوفنده درباره‌ي صحبت در آثار مستند اظهار كرد: قبل از واحد شدن دوبلاژ سيما، در مستندها هم گويندگي مي‌كردم. البته آثاري را براي كار انتخاب مي‌كردم كه از آن‌ها مطلبي بياموزم، مثل كوآنتوم. اما پس از متمركز شدن دوبله، مدير واحد دوبلاژ سيما كارهاي من را به آثار سنگين و به اصطلاح بزرگانه مختص كرد.
    اين گوينده در پاسخ به پرسشي مبني بر وجود دوبله‌ي زيرزميني تاكيد كرد: ما متاسفم هستيم. البته نه به علت آن‌كه آنان كار مي‌كنند، بلكه چون بايد براي هر كاري ضوابطي وجود داشته باشد. من كه 51 سال وقت خود را صرف دوبله كرده‌ام و در دوبله‌ي گونه‌هاي مختلف برنامه چون مستند، سريال داستاني و صحبت به جاي كودكان فعايلت حرفه‌اي داشته‌ام. اكنون دوست ندارم شاهد آن باشم كه كساني بدون گذراندن هيچ كدام از اين مراحل، آثاري را دوبله مي‌كنند.
    وي اضافه كرد: تكثير فيلم‌هاي قاچاق، كار ما را محدود كرده است؛ چرا كه بيش از انتظار سي‌دي‌هايي كه ما دوبله مي‌كنيم اين فيلم‌ها در بازار پخش مي‌شود. اين اقدام موجب ضرر كردن موسسات ويدئويي مي‌شوند. بنابراين از ما مي‌خواهند كه دوبله‌ي فيلم‌ها را ارزان‌تر تمام كنيم. در نتيجه كيفيت دوبله‌ي اين آثار افت مي‌كند. البته صاحبان موسسات هم حق دارند.
    اين سرپرست گفتار فيلم درباره‌ي انجمن گويندگان و سرپرستان گفتار فيلم گفت: برخلاف شايعات موجود، هر سال از افراد علاقه‌مند دوبله امتحان گرفته مي‌شود و افراد مستعد پذيرفته مي‌شوند.
    وي افزود: بين افرادي كه به صورت زيرزميني كار دوبله انجام مي‌دهند، افراد با استعداد هم وجود دارند. بنابراين چرا آنان از طريق خود ما وارد دوبله نمي‌شوند. دو سه نفر از گروه اولي كه زيرزميني كار كردند افرادي بودن كه پس از گذراندن دوره‌ها رد شده بودند. البته بين آنان هم افراد بااستعداد هست.
    شكوفنده اضافه كرد: ما پس از مدتي براي موسسات ويدئويي خانگي كارها را دوبله نمي‌كرديم، ولي بعد از گذشت زماني تصميم به دوبله گرفتيم. از همان افراد در سازمان صدا و سيما تست گرفتيم. اكنون از ميان آنان چند نفر در حال دوره ديدن هستند. بنابراين صرف علاقه‌مندي به كار زيبايي چون دوبله نبايد موجب شود كه افراد به فعاليت در آن حوزه بپردازند.
    وي درباره‌ي مدت زماني كه يك دوبلور مي‌تواند كار كند، اظهار كرد: از افرادي كه صداي خاصي دارند ولي به كهولت سن رسيده‌اند مي‌توان به شكل ديگري استفاده كرد. به عنوان نمونه براي گفتن نقش‌هايي كه كوتاه اما چشمگير هستند دعوت به كار كرد. من در آثاري كه دوبله مي‌كنم معمولا از اين گويندگان بهره مي‌برم.
    اين مدير دوبلاژ درباره‌ي نگه داشتن نسخه‌اي از كارهايي كه در آن‌ها گويندگي و يا آنان را دوبله كرده است در نزد خود، گفت: برخي از تله تئاترهاي شكسپير، «اشك‌ها و لبخندها» و كاري به نام «خليج ببر» كه مربوط به سال‌هاي ابتدايي شروع به كارم است را براي خود آرشيو كرده‌ايم.
    شكوفنده كه در برنامه‌ي «چايي براي دو نفر» راديو گفت وگو سخن مي‌گفت در پايان، نشست صداهاي ماندگار و صحبت به لهجه‌هاي گوناگون از جمله به لهجه‌ي شيرازي در فيلم «سوته دلان» و حرف زدن به جاي برندگان اسكار را اوج كار خود ذكر كرد.

 

 

 






جستجو
WWW tafrihi

Copyright © 2005-2007 Tafrihi.com