وقتي
ميخواستم
براي بريده
زير دو خط
مطلب بنويسم
خواسته و
ناخواسته،خيلي
چيزها از
ذهنم گذشت. به
ظاهر بيربطترين
و البته شخصي
ترين آنها
را، در شرح
اين تصوير
انتخاب كردم.
چندي پيش
جهانيان به
واسطه فيلم
كوتاهي كه با
يك گوشي تلفن
همراه از
مراسم اعدام
صدام حسين
گرفته شده
بود، به
ضيافت چشم و
انديشه و
احساس دعوت
شدند. بعد از
تصاوير " از
سوراخ
درآوري "
سردار بزرگ
قادسيه، اين
فيلم بهياد
ماندني ترين
تصوير عمرم
شد. در يكي از
تماشاهاي
چند باره اين
فيلم كوتاه،
باز هم بيربط
يا با ربط
ياد اين مطلب
افتادم كه در
روز
انتخابات
رياست
جمهوري عراق
كه صدام حسين
با رقمي حدود
نود و نه درصد
آرا انتخاب !!
شد، وقتي در
شهر بغداد
كسي گوشي
تلفن را برميداشت،
به جاي بوق
آزاد صداي
ضبط شدهاي
را ميشنيد
با اين مضمون:
نعم نعم يا
صدام . نعم نعم
يا صدام.
حالا
كل يوم ( !! ) اين
ماجراها كه
تعريف كردم
چه ربطي به
بريده
روزنامه زير
داره،
عاقلاني
دانند كه مثل
نسل من سال 51 به
دنيا اومدند
و خيلي چيزها
ديدند و
شنيدند.
اين
تصوير مربوط
به هفتهنامه
اطلاعات
هفتگي، مورخ 13/5
/1378 است.