ديويد بلين سلطان تردستهاشعبدهبازان و تردست‌هاي معدودي هستند كه با كار خود به شهرت جهاني مي‌رسند. افرادي همچون «ديويد كاپرفيلد» كه توجه همگان را به سوي خود جلب كرده بود. ديويد بلين نيز يكي از اين تردستان مرموز و ابهام‌آميز آمريكايي است كه قصد دارد ميزان محدوديت‌هاي بدن انسان را با چند شبانه‌روز گرسنه و تشنه ماندن يا معلق شدن در ميان زمين و آسمان و كارهايي از اين قبيل، مورد آزمايش قرار دهد. بلين تاكنون كارهاي عجيب و شگفت‌انگيز بسياري انجام داده و حيرت همگان را برانگيخته است ولي او نيز همچون تمام تردست‌ها و شعبده‌بازها كار خود را با برنامه‌هاي پيش پا افتاده و ساده آغاز كرد. او از چهار سالگي به اين هنر روي آورد و از اواسط دهه نود آهسته آهسته به شهرت رسيد. تولد يك تردست
«ديويد بلين» روز چهارم آوريل سال 1973 در «بروكلين» واقع در نيويورك سيتي در ايالات متحده آمريكا و با نام كامل «ديويد بلين وايت» به دنيا آمد. پدرش مردي اسپانيايي، پورتوريكويي و مادرش «پاتريس وايت» يك يهودي روس بود. پاتريس، مادر مجرد ديويد در حالي او را بزرگ كرد كه براي امرار معاش در سه جاي مختلف كار مي‌كرد. او هيچ وقت پدرش را نديد. وقتي چهار سال داشت در مترو يك شعبده‌باز را ديد و تصميم گرفت اين هنر را ياد بگيرد. از آن جا كه ديويد كودكي باهوش بود و شعبده‌بازي با رياضيات و علوم رابطه مستقيمي داشت، او را به خود جلب كرد. مادربزرگ ديويد كه يك كولي بود، چند كارت تردستي به او داد. ديويد كه پولي براي خريدن كتاب‌هاي شعبده‌بازي نداشت به كتابخانه مي‌رفت و ساعت‌هاي متمادي در مورد اين حرفه مطالعه مي‌كرد. وقتي ده سال داشت مادرش مجددا ازدواج كرد و او صاحب يك برادر ناتني به نام «مايكل» شد. بعد از تولد مايكل، ديويد به مدرسه بازيگري رفت و در آن جا به تحصيل پرداخت. وقتي 16 سال داشت در برابر چشمان حيرت‌زده پزشكش، خود را كمي در هوا شناور ساخت، دكتر بلافاصله او را بستري كرد و آزمايش‌هايي بر روي وي انجام داد. وقتي 21 سال داشت مادرش در اثر بيماري سرطان از دنيا رفت. پاتريس در زمان مرگ تنها 48 سال داشت و رابطه آن دو خيلي نزديك بود، به همين خاطر غم از دست دادن مادر به شدت به او فشار مي‌آورد. از آن زمان ديويد تمام زندگي اش را وقف شعبده‌بازي كرد. شغل خياباني او ابتدا در خيابان‌ها حقه‌هاي كارتي انجام مي‌داد و تردستي مي‌كرد. تردستي‌هايي همچون شناور شدن در هوا يا زنده كردن حشرات مرده. كمي بعد، از يك گروه كوچك فيلمبرداري براي ضبط كارهاي خود استفاده كرد و همين اقدام باعث شد كم‌كم هنرش به تلويزيون هم كشيده شود. بعدها به كارهاي بدلكارانه و نمايش‌هايي كه نياز به تحمل و بردباري بسيار داشت روي آورد. زنده به گور شدن بلين روز پنجم آوريل سال 1999 در برابر ديدگان تماشاچيان در جلوي ساختمان معروفي در نيويورك سيتي، درون يك تابوت شيشه‌اي قرار گرفت و مدت هفت روز در يك گودال خوابيد. روي اين تابوت، تابوت شيشه‌اي ديگري درست به همان اندازه قرار داشت كه پر از آب شده بود. محفظه‌هاي خالي اطراف اين تابوت‌ها نيز با خاك پر شده بودند. مردم شبانه‌روز مي‌توانستند او را تماشا كنند. ديويد طبق برنامه روز 12 آوريل از تابوت خود بيرون آمد. منجمد شده در تايم
ديويد بلين روز دوشنبه بيست و هفتم نوامبر سال 2000 كار بدلكارانه جديدي به نام «منجمد شده در تايم» را انجام داد كه به طور مستقيم از يك شبكه تلويزيوني پخش مي‌شد. بلين در يك جعبه شيشه‌اي پر از يخ كه در ميدان تايمز در نيويورك گذاشته شده بود، قرار گرفت. دو لوله، هوا و آب مورد نياز را به بلين مي‌رساندند. او 61 ساعت و 40 دقيقه و 15 ثانيه در اين جعبه پر از يخ دوام آورد. اين جعبه بزرگ بر روي يك سكو قرار داده شده بود كه زير آن خالي بود و بدين ترتيب همه مطمئن مي‌شدند كه بلين در تمام اين مدت، درون يخ‌ها بوده است. پس از اين‌كه بلين از جعبه يخ بيرون آورده شد به سرعت توسط اطرافيان به بيمارستان منتقل شد زيرا پزشكان مي‌ترسيدند او دچار شوك شده باشد. سرگيجه كار بعدي بلين «سرگيجه» نام داشت. او براي انجام اين عمل خاص، مدت‌ها در شهر لوس‌آنجلس تمرين مي‌كرد و قرار بود روز 11 سپتامبر 2001 اين عمليات را انجام دهد ولي با بروز حادثه معروف 11 سپتامبر برنامه او به هم خورد و اجبارا به تعويق افتاد. بلين روز دوشنبه 22 مي سال 2002 عمليات خود را در «بريانت پارك» واقع در شهر نيويورك انجام داد. در اين نمايش يك جرثقيل بلين را به بالاي يك ستون نود فوتي كه 22 اينچ پهنا داشت، قرار داد. او دقيقا 34 ساعت و 23 دقيقه بدون آب و غذا يا چيزي كه به آن تكيه بدهد، بر روي ستون ايستاد. بالاخره وقتي زانوهايش ديگر طاقت ايستادن نداشت بر روي جعبه‌هاي مقوايي (به ارتفاع 7/3 متر) كه براي همين منظور در كنار ستون قرار داده شده بود، پريد. بر فراز زمين
روز پنجم سپتامبر سال 2003 بلين 44 روز تمام درون يك جعبه شيشه‌اي كه در ارتفاع نه متري بر فراز پارك پاترفيلدز در ضلع جنوبي رودخانه تايمز در لندن قرار داشت، ماند. ابعاد اين جعبه 90×210×210 سانتيمتر بود و يك دوربين كوچك در گوشه‌اي از آن تعبيه شده بود تا تماشاگران بتوانند دقيقا ببينند او درون جعبه چه مي‌كند. در طول اين مدت عكس‌العمل‌هاي مختلفي از سوي مردم ديده مي‌شد. بعضي‌ها به سوي او تخم‌مرغ پرت مي‌كردند. بعضي برايش دست مي‌زدند و پنج نفر هم براي نشان دادن حمايت خود از بلين، تمام اين مدت را زير اين جعبه معلق زندگي كردند. بالاخره در روز 19 اكتبر، بلين در حالي كه زير لب زمزمه مي‌كرد «همه شما را دوست دارم» از جعبه بيرون آمد و به سرعت به بيمارستان منتقل شد. او به شدت لاغر و نحيف شده بود و بعدها اعلام كرد در اين مدت 5/24 كيلوگرم وزن كم كرده است. غرق شده در آب روز اول ماه مي سال 2006 بلين به درون يك كره، شيشه‌اي پر از آب به قطر 4/2 متر رفت. اين كره مقابل مركز لينكلن در نيويورك قرار داده شده و لوله‌هايي براي ورود مواد غذايي و هوا در آن تعبيه شده بود. او در اين نمايش، علاوه بر قرار گرفتن در اين محفظه، ركورد نفس نكشيدن را هشت دقيقه و 58 ثانيه بهبود بخشيد. بلين بعد از يك هفته، وقتي مي‌خواست از كره بيرون بيايد بايد دستبندها و زنجيرهايي كه به پاهايش بسته شده بود را باز مي‌كرد ولي با آخرين دستبند مشكل پيدا كرد و نتوانست آن را باز نمايد و بالاخره درست چند ثانيه قبل از بيهوشي در اثر نرسيدن هوا توسط غواصان حاضر در محل، نجات يافت. او پس از انجام اين عمليات، چند بار در بيمارستان بستري شد و موافقت كرد تا پزشكان درباره اثرات زير آب ماندن بر روي بدن او مطالعه نمايند. طبق نظر پزشكان، پوست انگشتان دست و پاي او پس از يك هفته در آب ماندن از بين رفته و نارسايي كبد پيدا كرده است. ژيروسكوپ (گردش‌نما) روز يكشنبه نوزدهم نوامبر سال 2006 بلين اعلام كرد قصد دارد عمليات جديدي را اجرا نمايد. او به گزارشگران گفت مي‌‌خواهد در ارتفاع 12 متري روي زمين و بر روي يك ژيروسكوپ غول‌آسا قرار گيرد و با طناب به آن بسته شود. برنامه او اين بود كه 16 ساعت پس از شروع چرخش ژيروسكوپ، خود را از طناب‌ها آزاد كند. لازم به ذكر است كه اين ژيروسكوپ، هشت بار در دقيقه مي‌چرخيد. عمليات بلين روز 21 نوامبر سال 2006 شروع شد. او قبل از قرار گرفتن بر روي ژيروسكوپ گفت: «اين دفعه كارم برايم جالب است چون يك جور سرگرمي و بازي هم هست.» بلين پس از دو روز ماندن بر روي حلقه‌هاي بزرگ ژيروسكوپ، با باز كردن طناب‌ها خود را نجات داد و به پايين پريد و سپس به گفته حاضران در محل، لنگان لنگان به طرف يك تاكسي رفت و سوار آن شد. بلين كه اين نمايش را براي جمع‌آوري كمك‌هاي خيريه انجام داده بود، به مناسبت پيروزي، به صد كودك يتيم و فقير هداياي 500 دلاري اهدا كرد. نمايش‌هاي لغو شده
پس از انجام نمايش «بر فراز زمين» بلين در رسانه‌ها اعلام كرد كه يكي از كارهاي آينده‌اش «شيرجه مرگ» نام دارد و او مي‌‌خواهد از ارتفاع چند صد فوتي و از داخل يك هلي‌كوپتر به داخل رودخانه بپرد. قرار بود اين عمليات به مناسبت تولد 21 سالگي او يعني روز چهارم آوريل 2004 انجام گيرد ولي روز اول آوريل و سه روز پيش از روز موعود، سخنگوي او اعلام كرد عمليات لغو شده است. در يك برنامه ديگر، او در برابر چشمان تماشاگران، قلب خود را از سينه‌اش بيرون آورد (يا شايد بهتر باشد كه بگوييم، وانمود كرد قلبش را بيرون آورده است) و سپس غش كرد. اين برنامه قرار بود از شبكه NBC پخش شود ولي اين طور نشد. اين شبكه اعلام كرد كه حضار از ديدن اين صحنه به شدت ترسيده و شوكه شدند و بعضي از آنها با جيغ و فرياد از سالن بيرون دويدند و برنامه به هم خورد. ديويد بلين عاشق انجام كارهاي غيرممكن است. هر نمايش او نسبت به نمايش قبلي، خطرناك‌تر به نظر مي‌رسد و ظاهرا بلين قصد دارد تا آخر عمر براي مردم شعبده‌باز كند. ديويد با زناني همچون مدونا، فيونا اپل و جوزي موران (مدل لباس) رابطه داشته و دوستي نزديكي با لئوناردو دي‌كاپريو دارد. او براي ستارگاني همچون آل پاچينو، جك نيكلسون، آرنولد شوارتزنگر و پرزيدنت كلينتون برنامه اجرا كرده است. منبع: wikipedia فاطمه عبدوسي
|
||||||
