عده
اى از زنها
كه ازدواج
با آنان
حرام است
( عده اى از
زنها كه
ازدواج با
آنان حرام
است ).
2393 - ازدواج با
زنهايى كه
با انسان
محرم هستند
مثل مادر و
خواهر و
دختر و عمه و
خاله و دختر
برادر و
دختر خواهر
و مادر زن
حرام است .
2394 - اگر كسى
زنى را براى
خود عقد
نمايد , اگر
چه با او
نزديكى
نكند , مادر
و مادر مادر
آن زن و مادر
پدر او هر چه
بالا روند ,
به آن مرد
محرم مى
شوند.
2395 - اگـر زنى
را عقد كند و
با او
نزديكى
نمايد , دختر
و نوه دخترى
و پسرى آن زن
هر چه پائين
روند , چه در
وقت عقد
باشند يا
بعدا به
دنيا
بيايند , به
آن مرد محرم
مى شوند.
2396 - اگر با زنى
كه براى خود
عقد كرده
نزديكى
نكرده باشد ,
تا وقتى كه
آن زن در عقد
او است -
بنابر
احتياط
واجب - با
دختر او
ازدواج
نكند.
2397 - عمه و خاله
انسان و عمه
و خاله پدر ,
و عمه و خاله
پدر پدر , يا
مادر پدر و
عمه و خاله
مادر , و عمه
و خاله مادر
مادر يا پدر
مادر هر چه
بالا روند
به انسان
محرمند.
2398 - پدر و جد
شوهر , هر چه
بالا روند و
پسر و نوه
پسرى و
دخترى او هر
چه پايين
آيند چه در
موقع عقد
باشند , يا
بعدا به
دنيا
بيايند به
زن او محرم
هستند.
2399 - اگـر زنى
را براى خود
عقد كند ,
دايمه باشد
يا صيغه , تا
وقتى كه آن
زن در عقد او
است نمى
تواند با
خواهر آن زن
ازدواج
نمايد.
2400 - اگـر زن
خـود را بـه
تـرتيبى كه
در كتاب
طلاق گفته
مى شود ,
طلاق رجعى
دهد , در بين
عده نـمى
تواند
خواهر او را
عقد نمايد ,
ولى در عده
طلاق بائن
مى تواند با
خواهر او
ازدواج
نمايد و در
عده متعه
احتياط
واجب آن است
كه ازدواج
نكند.
2401 - انـسان
نمى تواند
بدون اجازه
زن خود با
خواهرزاده
و
برادرزاده
او ازدواج
كند ولى اگر
بدون اجازه
زنش آنان را
عقد نمايد و
بعدا زن
اجازه
نمايد
اشكال
ندارد.
2402 - اگر زن
بفهمد
شوهرش
برادرزاده
يا
خواهرزاده
او را عقد
كرده و حرفى
نزند ,
چنانچه
بعدا رضايت
بدهد عقد
صحيح است ,
اگر رضايت
ندهد عقد
آنان باطل
است .
2403 - اگـر
انـسـان
پـيـش از آن
كه دختر
خاله يا
دختر عمه
خود را
بگيرد با
مادر آن زنا
كند , ديگر
بنابر
احتياط نمى
تواند با آن
ازدواج
نمايد.
2404 - اگر با
دختر عمه يا
دختر خاله
خود ازدواج
نمايد و پس
از نزديكى
با آنان با
مادرشان
زنا كند
موجب
جـدايـى
آنـهـا
نـمـى شـود ,
و هم چنين
است حكم اگر
بعد از عقد و
پيش از آن كه
با آنان
نزديكى كند
با مادرشان
زنا نمايد ,
اگر چه
احتياط
مستحب آن
است كه در
اين صورت از
ايشان به
طلاق دادن
جدا شود.
2405 - اگـر با
زنى غير از
عمه و خاله
خود زنا كند
, احتياط
مستحب آن
است كه با
دختر او
ازدواج
نكند , بـلكه
اگر زنى را
عقد نمايد ,
و پيش از آن
كه با او
نزديكى كند
با مادر او
زنا كند
احتياط
مستحب آن
است كـه از
آن زن جدا
شود , ولى
اگر با او
نزديكى كند
و بعد با
مادر او زنا
نمايد , بى
شبهه لازم
نيست از آن
زن جدا شود.
2406 - زن مسلمان
نمى تواند
به عقد كافر
درآيد , مرد
مسلمان هم
نمى تواند
با زنهاى
كافره غير
اهل كتاب
ازدواج كند ,
ولى صيغه
كردن زنهاى
اهل كتاب
مانند يهود
و نصارى
مانعى
ندارد.
و بنابر
احتياط
لازم عقد
دايمى با
آنها
ننمايد , و
بعضى از فرق
از قبيل
نواصب كه
خود را
مسلمان مى
دانند و در
حكم كفارند ,
مرد و زن
مسلمان نمى
توانند , با
آنها به طور
دايم يا
انقطاع
ازدواج
نمايند.
2407 - اگر با زنى
كه در عده
طلاق رجعى
است زنا كند
آن زن -
بنابر
احتياط - بر
او حرام مى
شود و اگر
بـا زنـى
كـه در عده
متعه , يا
طلاق بائن ,
يا عده وفات
است زنا كند
بعدا مى
تواند او را
عقد نمايد ,
اگر چه
احتياط
مستحب آن
است كه با او
ازدواج
نكند و
معناى طلاق
رجعى و طلاق
بائن و عده
متعه و عده
وفات در
احكام طلاق
گفته خواهد
شد.
2408 - اگـر با زن
بى شوهرى كه
در عده نيست
زنا كند ,
بنابر
احتياط نمى
تواند پيش
از آن كه
توبه كند با
او ازدواج
نمايد , ولى
شخص ديگرى
اگر بخواهد
با آن زن پيش
از توبه
كردنش
ازدواج كند
اشكالى
ندارد , مـگر
در صورتى كه
آن زن مشهور
به زنا باشد
كه بنابر
احتياط
ازدواج با
او قبل از
توبه اش
جايز نيست و
هم چـنـيـن
ازدواج با
مرد مشهور
به زنا قبل
از آن كه
توبه كند
جايز نمى
باشد , و
احتياط
مستحب آن
است كه اگر
شخص بخواهد
با زن
زناكار
ازدواج كند
صبر نمايد
تا آن زن حيض
ببيند بعد
او را به عقد
خود در آورد
, خواه خود
با او زنا
كرده باشد
يا ديگرى .
2409 - اگـر زنى
را كه در عده
ديگرى است
براى خود
عقد كند ,
چنانچه مرد
و زن , يا يكى
از آنان
بدانند كه
عده زن تمام
نشده و
بدانند عقد
كردن زن در
عده حرام
است آن زن بر
او حرام
ابدى مى شود
, اگر چه مرد
بعد از عقد
با آن زن
نزديكى
نكرده باشد.
2410 - اگـر زنـى
را كـه در
عـده ديگرى
است براى
خود عقد كند
, و با او
نزديكى كند ,
آن زن بر او
حرام ابدى
مى شود , اگر
چه نمى
دانسته كه
آن زن در عده
است يا نمى
دانسته كه
عقد زن در
عده حرام
است .
2411 - اگـر
انسان
بداند زنى
شوهر دارد و
با او
ازدواج كند ,
بايد از او
جدا شود , و
بعدا هم
نبايد او را
براى خـود
عـقـد
كـنـد , و هم
چنين است
بنابر
احتياط اگر
نداند كه آن
زن شوهر
دارد ولى
بعد از
ازدواج با
او نزديكى
كرده باشد.
2412 - زن
شوهردار
اگر زنا كند
بر مرد زنا
كننده -
بنابر
احتياط -
حرام ابدى
مى شود , ولى
بر شوهر خود
حـرام نـمى
شود , و
چنانچه
توبه نكند و
بر عمل خود
باقى باشد ,
بهتر است كه
شوهر , او را
طلاق دهد
ولى بايد
مهرش را
بدهد.
2413 - زنـى را كه
طلاق داده
اند و زنى كه
صيغه بوده و
شوهرش مدت
او را
بخشيده يا
مدتش تمام
شده , چنانچه
بعد از مدتى
شوهر كند و
بعد شك كند
كه موقع عقد
شوهر دوم
عده شوهر
اول تمام
بوده يا نه ,
به شك خود
اعتنا نكند.
2414 - مادر و
خواهر و
دختر پسرى
كه لواط
داده بر
لواط كننده -
در صورتى كه
بالغ بوده -
حرام مى شود
و هم چنين
است بنابر
احتياط
لازم اگر
لواط دهنده
مرد باشد و
يا آن كه
لواط كننده
بالغ نباشد ,
ولى اگر
گمان كند كه
دخول شده ,
يا شك كند كه
دخول شده يا
نه , بر او
حرام نمى
شوند.
2415 - اگـر با
مادر يا
خواهر پسرى
ازدواج
نمايد و بعد
از ازدواج
با آن پسر
لواط كند
بنابر
احتياط
آنها بر او
حرام مى
شوند.
2416 - اگـر
كـسـى در
حـال
احـرام كه
يكى از
كارهاى حج
است با زنى
ازدواج
نمايد عقد
او باطل است
و چنانچه مى
دانسته كه
زن گرفتن بر
او حرام است
, ديگر نمى
تواند آن زن
را عقد كند.
2417 - اگر زنى كه
در حال
احرام است
با مردى كه
در حال
احرام نيست
ازدواج كند ,
عقد او باطل
است و اگـر
زن مـى
دانـسـته
كه ازدواج
كردن در حال
احرام حرام
است احتياط
واجب آن است
كه بعدا با
آن مرد
ازدواج
نكند.
2418 - اگر مرد
طواف نساء
را كه يكى از
كارهاى حج و
عمره مفرده
است بجا
نياورد , زنش
و زنان ديگر
بر او حلال
نمى شوند , و
نيز اگر زن
طواف نساء
نكند شوهرش
و مردان
ديگر بر او
حلال نمى
شوند , ولى
اگر بعدا
طواف نساء
را انجام
دهند حلال
مى شوند.
2419 - اگر كسى
دختر
نابالغى را
براى خود
عقد كند
حرام است
پيش از آن كه
نه سال دختر
تمام شود ,
با او
نـزديـكى
كند , ولى
اگر نزديكى
بكند اظهر
آن است كه
بعد از بلوغ
دختر
نزديكى با
او حرام
نيست اگر چه
افضاء
نموده باشد (
معناى
افضاء در
مساله ( 2389 )
گذشت ) ولى
احوط آن است
كه او را
طلاق دهد.
2420 - زنـى را
كـه سـه
مـرتبه
طلاق داده
اند بر
شوهرش حرام
مى شود ولى
اگر با
شرايطى كه
در احكام
طلاق گفته
مى شود , با
مرد ديگرى
ازدواج كند ,
بعد از مرگ
يا طلاق
شوهر دوم و
گذشتن
مقدار عده
او شوهر اول
مى تواند
دوباره او
را براى خود
عقد نمايد.
|