خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما

بنا به اعتقاد بسياري، به حرفه بازيگري "ويترين سينما" گفته مي شود . جشميد مشايخي، عليرضا خمسه، احمد نجفي، ‌گوهر خيرانديش، شقايق فراهاني و پروانه معصومي به ارزيابي اين هنر پرطرفدار پرداختند.

جمشيد مشايخي درگفت و گو با خبرنگار هنري ايسنا هنري بازيگري را به ساز ويولون تشبيه مي‌كند و مي‌گويد: ويولون پرده ندارد و نواختن آن سخت است به همين دليل كمتر كسي به سراغ آن مي‌رود، بازيگري هم بايد به همين صورت باشداما هر كسي كه فكر مي‌كند مي‌تواند داد بزند، بخندد و راه برود بازيگر نيست چراكه بايد استعداد و نبوغ اين كار را داشت و تربيت شود و شكل بگيرد ضمن آنكه هدف مشخصي هم داشته باشد.

وي مي افزايد: متاسفانه وضع بازيگري ما جور خاصي شده و جوانهايي كه واقعا استعداد دارند دوره ديده اند و تئاتر كار كردند کمتر به اين حرفه راه پيدا مي‌كنند و ورود با رابطه، پول و قيافه شده است در حالي كه هنر بازيگري به قيافه ربطي ندارد.

مشايخي با اشاره به آل پاچينو، جوليا رابرتز، مارلون براندو و آنتوني كوئين مي‌گويد: اينها هنرمنداني با چهره معمولي هستند اما به خاطر هنرشان فكر مي‌كنيم بهترين چهره را دارند. سينماي امروز جهان به دنبال هنر است و ما تازه به دهه 60 آمريكا كه دنبال چهره زيبا بودند رسيده‌ايم!.

عليرضا خمسه بالاترين مشكل را در عرصه بازيگري سينما عدم وجود امنيت شغلي مي‌خواند و معتقد است: ورود نيروهاي جوان به سينما كه يكي از ضروريات است اما براي كشف، ورود و جذب آموزش نيروهاي جواني كه وارد سينما مي‌شوند نياز به يك سازماندهي داريم.

وي مي‌افزايد: اين خلايي است كه الان وجود دارد و لطماتي هم به كار بازيگري زده است، اين حرفه مثل هر مقوله ديگري نياز به آموزش، بينش و فرهنگ دارد كه متاسفانه به خاطر ورود بي‌رويه و بدون برنامه‌ريزي صحيح سبب شد كلا اين حرفه آسيب‌پذير تلقي شود كه اميدوارم به عنوان يك معضل در اولويت برايش چاره‌جوي شود.

خمسه با بيان اينكه سينما به دليل اينكه يك صنعت - هنر محسوب مي‌شود ، بخش صنعت و هنر آن نياز به يك برنامه‌ريزي جدي‌تري دارد مي‌گويد: اين موارد به دليل درگيري همه دست‌اندكاران سينما با معقوله معيشت مقداري مورد بي مهري و بي‌توجهي واقع شده كه اين بي‌توجهي از سروشكل اين سينما مي‌بارد. به اين معنا كه وقتي صحبت از سينما مي‌كنيم صحبت از يك مقوله هنري و فرهنگ است كه بايد تاثير‌گذار باشد بنابراين نمي‌توان، يك عمل اتوماتيك جهت آنرا پيدا كرد. حتما نياز به يك برنامه‌ريزي و حمايت دارد و هدايت به سمت و سويي كه ما اسمش را اهداف بزرگ سينماي كشور مي‌گذاريم.

شقايق فراهاني هم كه از آخرين بازيش مهربان و بيش از 5 ماه مي‌گذرد به گفتن يك جمله اكتفا و بازيگري را شغلي با عدم امنيت ارزيابي مي‌كند. گوهر خيرانديش نيز مي‌گويد: من مي‌بينم آدم‌هايي كه دانش اين كار را دارند بازنشسته مي‌شوند و كنار مي‌روند و آدم‌هاي جوان هم دچار تكرار خودشان شده‌اند و با عدم مطالعه خود را در رشته‌شان قوي نمي‌كنند.

وي مي‌افزايد: آنهايي هم كه بچه‌هاي جوان و با استعداد بودند و الان ستاره‌هاي ما هستند يا كم كار شده‌اند و يا به كارهاي ديگر رو آورده‌اند و اين حرفه مرتب سير نزولي را طي مي‌كند.

خيرانديش با بيان اينكه خيلي‌ها به علت سخت‌گيري‌شان كنار رفته‌اندمي‌گويند: سطح كارها از شكل قبلي خودش كمرنگ‌تر شده و تهيه كنندگاني وجود ندارد تا براي فيلم‌هاي هنري سرمايه‌گذاري كنند به همين علت بازيگران خوبي كه داشتم كم كاري شده آند.

احمد نجفي در گفت و گو با ايسنا بازيگري را شغل بسيار مهمي ارزيابي مي‌كند و معتقد است: بازيگر جلوي ديد عموم است و مردم از زندگي و شخصيت او الگو برداري مي‌كنند پس بايد خودش در آرامشي به سر برد تا كارش را متحول كند و بهتر ارائه دههد اما متاسفانه اين فرمول و زندنگي فردي، حقوقي و صنفي بازيگران سينما و تلويزيون اصلا از سوي مسئولين و افرادي كه صنوف و اداره مي‌كنند رعايت نشده است.

وي با بيان اينكه الان موقع آن است تا ديدگاه صنفي به اموري كه بازيگران نيازمند هستند بازشود مي‌افزايد: تا حداقل بازيگران بتوانند با آرامش فكري كار كنند و حقوق از دست رفته صنفي شان حفظ شود. اينها چيزهايي است كه تا به حال انجام نشده و متاسفانه در نگاه به سينما، تكينك و موضوع هيچ تحولي نشده و جسارت جلو رفتن وجود ندارد.

پروانه معصومي هم مي‌گويد: ما بازيگران جوان خيلي خوبي داريم و كلا بازيگران خوبي الان در سينما مشغول به كار هستند ولي درعين حال در براي هيچكس براي ورود به عرصه‌ بازيگري بسته نيست و اين درست نيست.

وي تصريح مي‌كند: پس آنهايي كه درس خوانده‌اند، زحمت كشيدند و تجربه‌اي دارند با كسيكه عبوري رد مي شود وبا دوست و آشنا و رابطه وارد سينما مي‌شود چيست؟ من هميشه مخالف اين موضوع بوده ام.

انتهاي پيام