يك جوان 21 ساله به نام <احسان حدادي...> جوان 120 كيلويي كه
توانست در رشته <پرتاب ديسك> جزء قدرهاي دنيا نام بگيرد و تنها مدال‌‌آور ايران در مسابقات جهاني باشد. شايد هر پنجاه سال يك بار، مثل احسان‌حدادي به عنوان پديده، ظهور كند، پس قدر اين جوانان را بدانيم و سازمان تربيت بدني و كميته ملي المپيك، هر چه بيشتر به آنان بها دهد و روي آنان سرمايه‌گذاري كند. با احسان حدادي، نايب قهرمان جهاني در رشته پرتاب ديسك، گفتگويي انجام داديم. با ورزشكاري كه روزي ده ساعت ورزش مي‌‌كند. كار آساني نيست، حتي اگر ورزشكار باشي و نايب قهرمان جهان... احسان از نوادر ورزش ايران است. او ركورددار آسياست و پس از نه سال توانست ركورد پرتاب‌گر چيني را بشكند... گفتني است او به راحتي مي‌‌توانست در مسابقات المپيك آتن شركت كند، اما <ديسك> را هفت سانتي‌متر كم پرتاب كرد...

_ براي شروع خودت را كامل معرفي كن؟
حدادي: در سال 63 در منطقه تهرانپارس تهران به دنيا آمدم. سال‌ها در شرق تهران زندگي كرديم. تهرانپارس، افسريه، پيروزي و در حال حاضر در محله ميرداماد به همراه خانواده‌ام زندگي مي‌‌كنم. دو فرزنديم، من و خواهر بزرگ‌ترم... پدرم توليدي دارد و مادرم خانه‌دار است.

_ از چه زماني به ورزش روآوردي؟
حدادي: مثل خيلي از ورزشكاران ديگر از فوتبال آغاز كردم و پس از آن هندبال... در رشته فوتبال در پست دروازه‌بان بازي مي‌‌كردم، ده ساله بودم و در مسابقات آموزشگاه‌ها شركت مي‌‌كردم. 14، 15 ساله كه شدم، تصميم گرفتم در ورزش <دووميداني> شركت كنم. از همان زمان، به پرتاب، علاقه داشتم. به همين خاطر ديسك را انتخاب كردم و به تمرينات اين ورزش ادامه دادم تا اين‌كه در سال هشتاد به صورت حرفه‌اي زير نظر تيمسار <نوح‌نژاد>، به تمرينات منظمي پرداختم...

_ و از همان سال بود كه به افتخارات زيادي رسيدي. برايمان مي‌‌گويي؟
حدادي: ابتدا در مسابقات كشوري سال هشتاد شركت كردم و مقام آوردم، سپس به اولين مسابقه بين‌المللي در اوكراين رفتم و سوم شدم و در مسابقات پنج متر، ركورد جوانان را زدم، سپس به مسابقات جوانان آسيا اعزام و چهارم شدم. دو سال بعد به مدال طلاي جوانان آسيا دست يافتم و در سال 2004 قهرمان جوانان جهان شدم و طلا كسب كردم. در مسابقات كشورهاي اسلامي به مقام سوم رسيدم، در قهرماني آسيا در رده بزرگسالان، مدال طلا كسب كردم و ركورد نه ساله يك چيني را زدم. در مسابقات غرب آسيا به ركورد 63/63 دست يافتم و طلا كسب كردم. در مسابقات مختلفي شركت كردم، اما بهترين مدالم، نقره مسابقات جام‌جهاني در يونان بودم كه ديسك را 62/20 متر پرتاب كردم و پرتاب‌گر آمريكايي، يك سانتي‌متر از من كمتر پرتاب كرد و سوم شد...

_ و نفر اول اين مسابقات؟
حدادي: او قهرمان دو دوره المپيك و جهان است. نامش <اگلنا> است و مليت ليتوانيايي دارد.

_ اطلاعات مردم از دووميداني، كم است. مسابقات جهاني به چه شكلي است؟
حدادي: ببينيد، هر ساله در فصل تابستان، مسابقات زيادي در سطح اروپا برگزار مي‌‌شود كه جوايز مختلفي دارد، اما مسابقات جهاني، هر دو سال يك بار برگزار مي‌‌شود كه نمايندگان كشورهاي مختلف اگر در هر رشته به حد نصاب‌ لازم برسند، مي‌‌توانند در آن شركت كنند. اما مسابقات جام جهانيدووميداني هر چهار سال يكبار برگزار مي‌‌شود كه معتبرترين مسابقات جهاني در اين رشته ورزشي است. نمايندگان قاره‌ها با توجه به حد نصاب لازم به اين مسابقات اعزام مي‌‌شوند. براي مثال، من در مسابقات جهاني يونان در رشته پرتاب ديسك، به عنوان نماينده آسيا اعزام شدم و در آن‌جا، همان طور كه مي‌‌دانيد نايب قهرمان جهان شدم.
_ معمولا حد نصاب،‌ براي شركت در مسابقات جهاني و المپيك چيست؟
حدادي: در حال حاضر حد نصاب، 63 متر است. من براي حضور در مسابقات المپيك آتن 2004، 19 ساله بودم و 62/93 متر پرتاب كردم. اگر هفت سانت بيشتر پرتاب مي‌‌كردم جواز ورود به مسابقات المپيك را به دست ‌مي‌‌آوردم.

_ مي‌‌خواهيم كمي از اين رشته برايمان بگويي. از تفاوت‌هاي پرتاب ديسك با وزنه و چكش؟
حدادي: وزن ديسك، دو كيلوگرم است و مانند بشقاب است. وزنه، 7/260 كيلوگرم وزن دارد، چكش هم، چنين وزني دارد با اين تفاوت كه يك سيم 1/20 سانتي، به آن آويزان است.

_ تمرينات اين ورزش به چه شكل است؟
حدادي: بسيار سخت. صبح و عصر بايد تمرين كنيد. تمرينات سخت و فشرده، براي مثال من در حال حاضر صبح‌ها، به مدت چهار ساعت، تمرينات بدنسازي مي‌‌كنم و عصرها هم به مدت‌ چهار ساعت، تمرينات كشتي و پرتاپ انجام مي‌‌دهم. همچنين از ديگر ويژگي‌هاي اين ورزش اين است كه بايد قد بلند با دست‌هاي كشيده داشته باشي، ضمن اين‌كه سرعت هم نقش مهمي در اين ورزش ايفا مي‌‌كند...

_ شنيده‌ام كه مربي اختصاصي داريد، همين‌طور است؟
حدادي: بله، همين‌طور است، من و <عباس صميمي>، نايب قهرمان بازي‌هاي آسيايي بوسان، زير نظر <ويتالي> به تازگي از <بلاروس> برگشتيم. در طي اين مدتي كه آن‌جا بوديم، اردوي بسيار خوبي برايمان به هزينه فدراسيون تشكيل شد كه جا دارد از مسئولين تشكر كنم.

_ و مسابقات آتي؟
حدادي: تا چند روز ديگر، راهي مسابقات آسيايي دوحه در قطر مي‌‌شويم و پس از آن المپيك...اميدوارم با اين رويه‌اي كه پيش‌ گرفتم، در المپيك مدال‌آور باشم.

_ چه نوع رويه‌اي؟
حدادي: طي اين سال‌ها به ويژه پنج سال اخير، تنها تمرين كردم و تمرين. به چيزي جز ورزش فكر نكردم. زحمت كشيدم تا در اين رشته، براي ايران افتخار آفرين باشم. هم ‌اكنون هم براي المپيك 2008 دورخيز كردم.

_ اين‌كه سال‌ها تلاش كردي و به نايب قهرماني جهان رسيدي، قهرمان آسيا شدي، از لحاظ مالي از سوي مسئولين
حمايت مي‌‌شوي؟
حدادي: جا دارد ابتدا از پدرم تشكر كنم كه طي اين سال‌ها هميشه مرا حمايت كرد؛ چرا كه در زندگي اردويي، آن هم در طول سال، پدرم هميشه پشتوانه مالي من بود. من نمي‌‌توانستم طي اين مدت، كمك پدرم در كارهايش باشم. از او قدرداني مي‌‌كنم، اما جا دارد، به پاداشي كه اين اواخر از سوي رياست سازمان تربيت بدني، براي من در نظر گرفته شد اشاره كنم، مبلغ 15 ميليون تومان...
_ گويا سازمان به تازگي، حساب ويژه‌اي

روي ورزش‌هايپايه باز كرده ست؟
حدادي: همين‌طور است، <علي‌آبادي>، ابراز اميدواري كرد كه ورزشكاران دووميداني ايران، موفقيت‌هاي خود را تداوم ببخشند و در عرصه بازي‌هاي آسيايي قطر براي ايران افتخار كسب كنند... يادم مي‌آيد كه رياست سازمان گفت: دو ميداني ايران، حرف‌هاي زيادي را در عرصه ميادين بين‌المللي براي گفتن خواهد داشت... به هر حال راضي هستيم به رضاي خدا...

_ چرا به دووميداني، ورزش مادر مي‌‌گويند؟
حدادي: كاملا مشخص است، هر رشته‌اي كه شما تصور مي‌‌كنيد، احتياج به تحرك دارد. فوتبال، ورزش‌هاي رزمي، كشتي و... يك كشتي‌گير بايد نفس داشته باشد، مثل يك دونده. در بيشتر ورزش‌ها بايد بدويد. به اين خاطر است كه مي‌‌گويند <دووميداني> ورزش مادر است. گر چه ايران، هيچ‌گاه روي اين ورزش مادر سرمايه‌گذاري نكرده است، اما اميدوارم با برنامه‌هايي كه در سال‌هاي اخير براي اين ورزش در نظر گرفته شده است از آن ركورد، خارج شويم.

_ احسان حدادي چه طور آدمي است؟
حدادي: اگر بخواهم به دوران كودكي اشاره كنم، بچه‌ شيطاني بودم، اما درسخوان نبودم. به هر حال ديپلم را گرفتم و سعي مي‌‌كنم به زودي وارد دانشگاه شوم. اهل غرور نيستم. با مقام‌هايي كه به دست آوردم، برايم چيزي تغيير نكرده است، همان احسان قبل از نايب قهرماني جهان هستم. از خصوصيات بارزم، اين است كه سختكوش و مصمم هستم. پرتاب ديسك، ورزشي است كه بايد در طول سال تمرين كني تا بتواني مقام كسب كني، شايد به اين خاطر باشد كه سختكوشي، يكي از ويژگي‌هاي اخلاقي من شده است...

_ و چه آرزويي داري؟
حدادي: روزي بتوانم، زحمات پدر و مادرم را جبران كنم، براي كشورم افتخار آفرين باشم و در المپيك مدال بياورم.

_ و ديگر؟
حدادي: سربلندي براي ايران و ايرانيان و اين‌كه به دو وميداني بيشتر توجه شود.
منبع: مجله خانواده سب