ورود دختران به دانشگاه فرصت ياتهديد؟

ورود دختران به دانشگاه فرصت ياتهديد؟



يکي از آفات مديريت و برنامه ريزي در هر سطحي يکجانبه نگري و تک بعدي انديشيدن و آينده نزديک را مدنظر قرار دادن است. چه بسا يک برنامه يا قانوني که در جاي خودش صحيح و درست به نظر مي رسد، سازگاري با ديگر قوانين و برنامه ها يا ضرورت ها را نداشته باشد و چه بسيار برنامه هاي صحيحي که عواقب ناگواري به دنبال دارند. يکي از همين برنامه ها که به تازگي ذهن صاحب نظران را به خود مشغول کرده است مساله افزايش تعداد دختران پذيرفته شده در دانشگاه ها نسبت به پسران است. اين موضوع از يک وجوه اميدوارکننده است اما از جنبه هايي ديگر چندان مثبت به نظر نمي رسد. با اندک نگاهي به وظايف زن و شوهر از ديدگاه قانون که تامين مسکن و احتياجات مالي زندگي خانوادگي را از وظايف مرد شمرده و او را مکلف به تهيه آن کرده و در برابر تمرد از آن نيز قوانين تنبيهي خاصي برقرار کرده است و همچنين با نظر به شرايط فيزيولوژي خلقت انسان که کيفيت و کميت اعضائ و جوارح براساس حکمت بالغه الهي و براساس نياز و کارکرد هر جنسيت دارد، بخوبي آشکار مي شود که به عنوان حکم اوليه و اولويت و جنبه غالبيت ، به عهده کارگزاران حکومت اسلامي است که ديگر شرايط و قوانين مرتبط با اشتغال و فعاليت اجتماعي افراد را سازگار با اين واقعيت مهم و سرنوشت ساز و تاثيرگذار در ديگر امور مهم کنند.در بيشتر موارد ارتباط تحصيل با اشتغال يک ارتباط تنگاتنگ و طبيعي به نظر مي رسد. هدف مهم تحصيل در مراکز آموزش عالي در درجه اول رفع نيازهاي اقتصادي و اجتماعي جامعه است و به دليل همين پيش فرض در مواردي که تحصيل در برخي رشته ها، اشتغال را به دنبال خويش ندارد، دانشجويان ، مسوولان را به باد انتقاد گرفته و خواهان برنامه ريزي صحيح تري هستند.اما افزايش تعداد دختران شاغل نسبت به پسران - که مسلما با افزايش تعداد دختران فارغ التحصيل رخ خواهد داد- چه پيامدهايي به دنبال دارد؟ اين مهم از جنبه هاي مختلف اجتماعي ، علمي و روان شناسي و تاثير آن در سلامت روحي و رواني جامعه و استحکام خانواده قابل اهتمام و بررسي است. پرداختن بيشتر از حد متعارف به امر اشتغال بانوان و تبيين بيشتر ادله لزوم حضور پررنگ تر بانوان در تمامي عرصه هاي اجتماع و تاکيد بر تساوي امکانات اشتغال آنان باعث شده در ذهن برخي جوانان و افراد جامعه اين پرسش پديد آيد که چرا تکليف خدمت سربازي از دوش بانوان برداشته شده است. آيا عدم تکليف دفاع و جنگ بر بانوان علت آن بوده است که در مقابل آن ، عدم تکليف تامين زندگي بر بانوان قرار دارد که اگر اول لازمه اش عدم ضرورت رفتن به خدمت سربازي است ، دومي نيز مي تواند علت عدم ضرورت اشتغال بانوان باشد و اگر اشتغال بانوان ضروري است مي تواند عدم ضرورت خدمت و سربازي نيز منتفي شود. شايد بتوان علت عدم تکليف خدمت سربازي را در نظر داشتن شرايط فيزيکي و روحيه بانوان و به عهده داشتن وظيفه خطير مادري و تربيت نسل و پرداختن و اداره کردن امور درون خانه معرفي کرد که در جاي خويش اهميت دارد. همچنين علت عدم تکليف آن بناي تخفيف بر خانمها و همچنين در نظر داشتن برخي قوانين فقهي از قبيل رعايت حقوق شوهر و لزوم اذن خروج از منزل بانوان باشد که هر کدام از اين علل را که در نظر بگيريم درباره اشتغال بانوان آن هم در حوزه غيرتخصصي که منوط به جنسيت بانوان نيست مسائلي مطرح است. به عبارت ديگر، مسوولان به هر دليل چنانچه معتقدند برخي خانمها لازم است حضور بيشتري در عرصه هاي اقتصادي و اجتماعي داشته باشند و آن را مزاحم با ديگر وظايف آنها نمي دانند، گذراندن دوران سربازي براي اين خانمها را نبايد تکليف و کار طاقت فرسا محسوب دارند و به همان دلايل ، لزوم خدمت سربازي بر آقايان بر اين دسته از خانمها نيز لازم برشمارند. لازم است خانمهايي که توانايي و آمادگي حضور بيشتر در جامعه دارند و علاوه بر وظايف در مقابل شوهر وظايفي را در جامعه نيز مي توانند به دوش بکشند، خدمت سربازي را نيز به طريق اولي و به دليل مهمتري که آمادگي دفاعي از سرزمين و ملت خويش و فرزندان خود است به جان بخرند. پر واضح است که موارد استثنائ نيز وجود دارد مانند لزوم تربيت نيروي بانوان در عرصه هاي اختصاصي نظير بهداشت و درمان و آموزش و پرورش که بر همه کس روشن است ؛ همچنين فراهم کردن شرايط بهينه استفاده از خدمت مقدس سربازي نيز به طوري که حفظ شوون بانوان شود لازم به نظر مي رسد که شايد بتوان آن را بدين گونه تنظيم کرد که آموزش نظامي که محدود به يک الي 3 ماه است ، در قسمت بسيج خواهران يا به عنوان واحد درسي در دانشگاه تعريف شود و ادامه خدمت سربازي را در همان واحدي که در آن مشغول مي شوند مانند طريقه خدمتي سربازان داراي امريه خدمت کنند يا در واحدهاي نظامي و انتظامي که در آن از بانوان استفاده مي شود. در صورت احساس لزوم انجام خدمت وظيفه عمومي براي بانواني که خواهان اشتغال به کار در خارج از منزل هستند به دليل همگوني و هدفدار بودن و جلوگيري از اختلال در برنامه ها، لازم است شرط ورود به دانشگاه ها را براي بانوان پذيرفتن تعهد خدمت سربازي پس از فارغ التحصيلي و حتي در صورت عدم اشتغال قرار داد تا فقط واقعا بانواني که به هر دليل خواستار حضور فعال در اجتماع و اشتغال به کار هستند و شرايط آن کار را نيز دارند وارد دانشگاه شوند. چه آن گاه جاي فرد ديگري را که مي تواند با استفاده از امکانات عمومي تحصيل کند و به دنبال آن اشتغال يابد و هزينه هاي زندگي خويش را از آن طريق تامين کند نگيرد. اين رويه به شکلي خاص درباره برخي بانوان در رشته هاي پزشکي و پيراپزشکي هم اکنون اجرا مي شود (گذراندن دوره طرح) که مي تواند نمونه خوبي براي اجراي اين طرح باشد.البته وجود موارد خاص ، مقررات خاص خودش را به دنبال دارد نظير معافيت خدمت سربازي براي برخي آقايان در شرايط خاص خودش که پيش بيني شرايط خاص را نيز براي بانوان مي توان داشت.

WWW Tafrihi