موسيقي غذاي روح است ؛از هر رستوراني خريد نكنيد!! 

هموطن سلام-سيد ايمان ضيابري- گرايش روزافزون جوانان ايراني به موسيقي پاپ در سالهاي اخير و استقبال آنها از آلبومهاي خوانندگان مشهور اين موسيقي محبوب و فراگير در كشورمان، عوامل و پيامدهاي متنوع و گوناگوني داشته است و به تبع آن هنر موسيقي و شاخه‌ى مردمي آن يعني موسيقي پاپ در ايران پيشرفت شاياني داشته است.
برطرف ساختن نيازهاي عاطفي و مطالبات دروني و روحي براي هر انسان و ايجاد يك پشتوانه‌ى آرامشبخش در هنگام تلاطمات مختلف زندگي كه گاهگداري پايه‌هاي ساكن زندگي بشر را مىلرزاند و نيز حس تمايل به ارضا شدن به وسيله‌ى محركهاي احساسي و لطيف كه پاسخ همه‌ى اين نيازها را مىتوان در موسيقي يافت و حتي حس گسترش لذتها و خوشايند ساختن اميال و خواسته‌هاي قلبي، دليل اصلي گرايش همه‌ى اقشار مردم به انواع موسيقيهاست و با توجه به اينكه مردم ايران، همواره هنردوست و هنرپرور بوده‌اند و قدرت و شدت احساسات و عواطف انساني آنها نيز بر هيچ كس پوشيده نيست، نبايد از ميزان گسترش و فراگيري موسيقي در كشورمان، حال به هر سبك و سياقي كه باشد، تعجب كرد.

مردم ايران كه از دير باز به انواع هنرها توجه خاص داشته‌اند و پايه‌ و بنيان بسياري از شاخه‌هاي هفت‌هنر اصلي زندگي بشر را خود به تنهايي نهاده‌اند و حتي در برهه‌يي خاص از صدها سال پيش، نبض موسيقي دنيا را در دست گرفته‌اند را هيچگاه نمىتوان غافل و دور از هنر و فرهنگ و ادب دانست و هر زمان و هر وقت كه ديديم موج استقبال از يك نوع هنر و يا شاخه‌يي از ادبيات در ميان ايرانيان گسترش يافته و فراگير شده، بدانيم كه در آن عرصه از هنر، انقلابي رخ داده است.
ظهور بدون مرز و ناگهاني خيل عظيمي از خوانندگان موسيقي پاپ در كشورمان در سالهاي اخير و افزايش چشمگير توليدات صوتي و ساخته شدن نواها و ترانه‌ها و توليد كاستها و آلبومهاي موسيقي پاپ از سوي خوانندگان و آهنگسازان ناشناخته‌ى گذشته در ايران كه حالا هر كدام از آنها، قطبي از موسيقي پاپ در ايران شده‌اند، به دنبال خود گرايش عجيب و همه‌گير جوانان را نيز به دنبال داشته است. شايد بيان اين ميزان علاقه‌ى شديد جوانان به سبك و فصل جديدي از موسيقي در كشورمان كه تا پيش از اين، با صفحات موزيك ايراني بيگانه بود، به وسيله‌ى الفاظ و لغات و جملات، نتواند حق مطلب را ادا كند اما نبايد از اين مساله غافل شد كه پس از استقبال همگاني جوانان ايران از موسيقي پاپ در چند سال گذشته، بار ديگر، اين موسيقي فولكلور و سنتي است كه توانسته به جايگاه قبلي خود در ميان مردم دست يابد و شايد به جرات بتوان گفت كه موسيقي پاپ در ايران آن محبوبيت و فراگيري گذشته‌ى خود را از دست داده‌ است.
محمود سيانتي، دانشجوي كامپيوتر، مىگويد: "من دكتر محمد اصفهاني را اعجاز موسيقي پاپ و سنتي ايراني مىدانم. ايشان با استفاده از سازهاي كلاسيك و مدرن و الكترونيك و خلق آثار واقعا نو، توانستند برگ جديدي را در موسيقي ايران ورق بزنند."
مهران ن. هم در مورد موسيقي پاپ ايران مى گويد: "اين درست است كه سيل عظيم آثار بي‌شمار خوانندگان موسيقي پاپ در سالهاي اخير در كشورمان به سمت تلويزيون و پشت ويترين مغازه‌هاي صوتي و تصويري سرازير شده اما بايد گفت محمد اصفهاني در اين ميان، يك استثنا بوده است.
به خصوص آلبوم نون و دلقك ايشان كه در اين آلبوم، او توانسته براي نخستين بار در كشورمان از ملودي با گيتار الكتريك استفاده كند و در كنار آن، ويلون را با ريتم شش و هشت به كار ببرد كه اين خيلي عجيب است و واقعا بايد به ايشان تبريك گفت."
اما كيان رضايي مى گويد: "من ميانه‌ي خوبي با موسيقي پاپ ندارم. البته اين به آن معنا نيست كه موسيقي پاپ را نفي كنم اما هيچ كس و هيچ چيز نمىتواند به شخصه و براي من، جاي استاد بنان را بگيرد. استاد غلامحسين بنان در تاريخ موسيقي سنتي ايران واقعا انقلابي به پا كرد و آثاري كه من از ايشان به ياد دارم، از جمله مىناب، الهه‌ى ناز، توشه‌ى عمر، كاروان، شاخه‌هاي گل و نسيم صبا ببرد مرا هيچگاه از ياد هنردوستان اصيل ايران نمىرود."
ايمان ح. نظر ديگري دارد: "رابطه‌ى من با موسيقي پاپ چندان بد نيست اما اجازه بدهيد در رابطه با موسيقي ايراني از ديدگاه خودم، خاطره‌يي تعريف كنم.
شبي كه استاد موسيقي سنتي ايران، استاد شهرام ناظري به استان ما و شهرمان براي اجراي كنسرت موسيقي آمدند و به عقيده‌ى من شلوغترين كنسرت موسيقي سالهاي اخير استان بوده، به‌يادماندني‌ترين شب زندگي من بود. من در زندگي خودم، شبي را به ياد ندارم كه هم از فرط شادي گريه كرده باشم و هم از شدت شادي در ضمير ناخودآگاه، به آسمانها پرواز كرده‌ باشم.
شبي كه ايشان به رشت آمدند و براي دو شبانه‌روز كنسرت اجرا كردند، زيباترين شبهاي عمر من به شمار مىروند.
ايشان با پايه‌گذاري سبك جديدي از موسيقي سنتي و كلاسيك، ترانه‌هايي ساختند كه در عين سنتي بودن، واقعا ريتم دارند و شاد هستند. بايد به ايشان و فرزند خوش‌آتيه‌ي اين استاد مسلم، حافظ ناظري تبريك گفت." زهره قلي‌پور معتقد است كه علاقه‌ى چنداني به موسيقي سنتي ندارد. در عوض، مى گويد: "همگي به ياد داريم كه تا همين چند سال پيش در كشورمان، تب موسيقي ناصر عبداللهي بالا گرفته بود و آلبوم دوستت دارم از او، فروش بسيار خوبي داشت. تلويزيون هم بسيار از او دعوت مىكرد و ترانه‌هايش را پخش مىكرد. هر چند متاسفانه مدتي است كم‌كار شده و شايد هم علاقه‌مندان را منتظر يك اثر بزرگ از سوي خود گذاشته است."
قاسم محمدي هم از علاقه‌مندان موسيقي پاپ است و عليرضا عصار را قلب موسيقي پاپ ايران مى داند: "هيچ شبي اتفاق نمى افتد كه من بدون گوش دادن به موسيقي عليرضا عصار، بخوابم و هيچ روزي نيست كه در راه رفتن به محل كار، در اتومبيلم موسيقي عليرضا عصار را پخش نكنم. ترانه‌هايي كه ايشان از روي اشعار مولوي خوانده‌ است، واقعا لذت‌بخش و شادىآور هستند و در عين حالت عرفاني و روحاني كه دارند، حس خوبي را به مخاطب منتقل مىكنند."
سيما پاك‌نظر نير در مورد علاقه‌ي شخصي خود به موسيقي مىگويد: "با اينكه ما خوانندگان قديمي و سابقه‌داري در موسيقي سنتي و پاپ ايران داريم، اما من جواناني را كه به تازگي به جرگه‌ى خوانندگان موسيقي پاپ ايران پيوسته‌اند بيشتر مىپسندم. براي مثال معراج محمدي يا محمد بيگدلي كه به تازگي به خوانندگي روي آورده‌اند و با اين وجود، كارهاي خوبي ارايه مىدهند. همچنين از كارهايي كه مهران مديري به عنوان خواننده توليد مىكند، بيشتر لذت مى برم تا آثاري كه به عنوان كارگردان تلويزيوني خلق مى كند."
فرامرز مزيت‌نژاد نيز مى گويد: "من كاري ندارم كه ايران چه قدر خواننده‌ى موسيقي پاپ و سنتي دارد چرا كه هر روز شما مىتوانيد يك خواننده‌ى جديد را ببينيد كه در تلويزيون آمده و شعر مىخواند و با اين وضعيت، من هم زماني به فكر افتاده بودم كه خواننده بشوم. اما جدا از همايون شجريان كه فرزند برحق استاد شجريان است و نيز قاسم افشار كه در زمينه‌ى موسيقي پاپ، واقعا استثنا است، بايد به يكي از نوادر موسيقي سنتي و پاپ ايران يعني استاد محمد نوري اشاره كرد كه موسيقي و ترانه‌هاي ايشان در زمينه‌ى سنتي از جمله نقش بر آب، دلاويزترين، كوچ، پشت درياها و لالايي به عقيده‌ى من بي‌نظير هستند، بايد به علاقه‌ى وافر ايشان در زمينه‌ى خواندن اشعار گيلكي اشاره كرد. واقعا من نمى توانم به شخصه، خواننده‌يي حرفه‌يي تر از ايشان در هر دو زمينه‌ى پاپ و سنتي را بيابم"
از يك آهنگساز نيز در اين باره پرسيديم. پاسخ داد:"موسيقي پاپ نبايد به معنايي كه بعضا تعبير مى شود، خيلي شاد و با ريتمهاي تند ساخته شود و البته از سوي ديگر نبايد غمناك و ملايم باشد. چون اصولا ما در موسيقي، شادي و غم نداريم. آنچه كه باعث مىشود برخي ترانه‌ها شاد و برخي ديگر غمگين به نظر برسند، ريتم و ضربآهنگ آنها و نيز مفاهيمي است كه مطرح مىكنند.
براي مثال اشعار مولوي، عرفاني هستند و خيلي كم پيش مىآيد كه كسي بتواند نوآوري كند و موسيقي پاپ را براي اين اشعار توليد و تنظيم كند در نتيجه به سبب محتوا و مفهوم اشعار، مى توان آنها را در قوالب موسيقيايي ريخت و به آنها شكل داد. غم و شادي، هر دو براي روح انسان، غذا هستند و بايد روي آنها حساب باز كرد. انسان بدون غمي كه به وسيله‌ى هنر به او دست مىدهد، نمىتواند از شاديهاي روزمره‌ى زندگي لذت ببرد.
البته هيچ كس نمى تواند ادعا كند كه با شادي مخالف است و بايد آهنگهايي كه با ريتمهاي تندي مثل شش هشتم يا چهار چهارم ساخته مىشوند، گسترش يابند اما انسان نياز دارد، گهگاهي نيز به وسيله‌ى موسيقيهايي كه به واسطه‌ى فضاي حزن‌انگيز و ريتمهاي آرامشان، به ظاهر آدمي را غمگين مىسازند، به فكر فرو رود و مخالفان با اين دست موسيقيها، غافل از آنند كه غمي كه به وسيله‌ى موسيقي به انسان القا مىشود، در پس خود، شادي نهاني را دارد كه لذت بردن از آن، كار هر كسي نيست."
موسيقي غذاي روح است و هيچ جامعه‌يي نمى تواند خود را بي‌نياز از اين فرآورده‌ي فكري بشر كه پس از ساليان سال به تكامل و رشد امروزي رسيده است، معرفي كند. شايد امروز تنوع و تكثر سبكهاي موسيقي و افزايش چشمگير خوانندگان و آهنگسازان و دست‌اندركاران عرصه‌ى موسيقي در دنيا آنقدر زياد شده كه انتخاب يك سبك و يك سياق موسيقي و روى آوردن به يك گروه از بين خيل عظيم گروههاي هنري موزيك، شديدا سخت و دشوار مىنمايد اما همانطور كه كارشناسان هم عقيده دارند، جامعه‌يي پويا و بالنده مىشود كه فرهنگ شادي و نشاط را در خود تقويت كند و جامعه‌يي شاد خواهد بود كه به عواملي مثل موسيقي چنگ بزند و دست بياوزيد.
شايد بحث مهمي كه امروز در عرصه‌ى موسيقي كشورمان مطرح است، ميل و رغبت جوانان به برخي از موسيقيهاي نامانوس غربي باشد و ركود و سكون موسيقيهاي داخلي، بحثي باشد كه افكار را مشغول خود ساخته است، اما قبل از هر چيز ما بايد اين فرهنگ را در جامعه‌ي خود گسترش دهيم كه با موسيقي، برخوردي نه تدافعي بلكه دوستانه داشته باشيم و به استقبال دستاوردهاي موسيقيايي برويم.