۱۰ نکته مهم در تربیت کودکان

به نظر می رسد بعضی از بچه ها با اعتماد به نفس بیشتری متولد می شوند و عده ای هم کمتر به توانایی های خودشان اعتماد دارند، اما مطمئن باشید شما به عنوان پدر و مادر کودک می توانید کارهای زیادی برای او انجام دهید تا بتواند بهتر و موفق تر از قبل عمل کند، بنابراین نا امید نباشید و فکر نکنید همه چیز به ذات و خصوصیات ژنتیکی کودک وابسته است، شما هم نقش بسیار مهمی در ایجاد و حفظ سلامت روحی و عاطفی کودک دارید.

در ضمن، فراموش نکنید کودکی که به خودش بیشتر اعتماد دارد، در مقابل مشکلات هم انعطاف پذیرتر بوده و بهتر واکنش نشان می دهد.
پس ابتدا نیازهای اولیه کودک را برایش فراهم کنید (سرپناه، غذا و لباس )؛ شاید این نیازها بسیار ساده و پیش پا افتاده به نظر برسد، اما باید تامین شود تا بتوان به نیازهای روحی کودک فکر کرد؛ البته بی شک این مرحله بسیار سخت تر از تامین نیازهای فیزیکی است.

شیوه های متفاوتی برای تربیت کودکان وجود دارد، ولی اغلب متخصصان می گویند رعایت دستورالعمل های زیر برای پرورش کودک و تامین نیازهای روحی او، مناسب و البته ضروری است:

۱ –  در مورد مراحل رشد کودک اطلاعات کافی کسب کنید
اگر بدانید کودک شما در چه مرحله ای قرار دارد، توقع بیش از حد از او ندارید یا کارهایش را عجیب و غیرمعمول نمی دانید.

۲ – فرزندتان را تشویق کنید احساساتش را بیان کند
البته شما هم باید به احساسات و طرز فکر او احترام بگذارید. برای او توضیح دهید که همه افراد درجاتی از درد، اندوه، غصه، عصبانیت و استرس را تجربه می کنند، ولی باید علل ایجاد این احساسات را شناخته و به بهترین شکل با آنها مقابله کنند.

۳ – همیشه حواستان باشد
حتی زمانی که با کودک موافق نیستید، باز هم باید با لحنی آرام صحبت کنید و اجازه دهید او با شما بحث و مشورت کند.

۴ – به صحبت های فرزندتان گوش دهید و سعی کنید برای پاسخ دادن، از کلمات و جمله هایی استفاده کنید که کودک براحتی مفهومشان را درک می کند
یادتان باشد باید او را تشویق کنید تا سوالاتش را براحتی بپرسد و در فضایی آرام در مورد آنها صحبت کند. خودتان هم باید با او روراست باشید و نشان دهید دوست دارید با کودک درباره این موضوع حرف بزنید.

۵ – بیشتر به مهارت های حل مساله ای که خودتان از آنها استفاده می کنید، دقت کرده و ببینید می توانید الگوی خوبی برای فرزندتان باشید یا نه؟
بنابراین چنانچه قادر نیستید احساسات کودک را کنترل کنید یا تغییر دهید، بهتر است از فردی متخصص کمک بگیرید.

۶ – از استعدادها و توانایی های کودک حمایت کنید و محدودیت هایش را بپذیرید . سپس باید براساس همین توانایی ها، اهداف را تعیین کنید و از کودک بخواهید در مسیر صحیح حرکت کند. هیچ وقت نباید فرزندتان را با سایر بچه ها مقایسه کنید.

۷ – کودک را مستقل بار بیاورید و اجازه دهید خودش با فراز و نشیب های زندگی کنار بیاید
طوری رفتار کنید که او باور کند خودش می تواند تمام مشکلات را از سر راه بردارد.

۸ – یادتان باشد نظم و انضباط نباید وسیله ای برای تنبیه کودک باشد، بلکه باید شیوه ای باشد برای آموزش.

۹ – کودک را بدون قید و شرط دوست داشته باشید و عشق و محبت خود را به او نشان دهید. در ضمن ارزش صبر، فداکاری، بخشش و معذرت خواهی کردن را نیز برای او توضیح دهید.

۱۰ – هیچ وقت از فرزندتان انتظار نداشته باشید کامل و بی عیب و نقص باشد؛ پدر و مادر بودن وظیفه دشواری است که باید بدرستی از عهده آن بربیایید.