گفتگو با بهنوش بختیاری بازیگر سریال «خانه اجاره‌‌ای»

مشغله زیاد جایی برای خودم نگذاشته است
کمتر کسی است که حالا او را نشناسد و با بازی‌های شیرین او همراه نشده باشد. بهنوش بختیاری را بیشتر در کارهای طنز دیده‌ایم، طنزهای تلویزیونی و سینمایی.

از مجموعه شب‌های برره گرفته تا چارخونه و فیلم‌هایی چون تو و من، فاصله، ازدواج در وقت اضافه و… او این شب‌ها با سریال خانه اجاره‌ای مهمان شب‌‌های پاییزی مخاطبان شبکه سه سیما است. می‌گوید در این کار سعی کرده‌ام شخصیت عاقل‌تری را به نمایش بگذارم. با این حال، قضاوت نهایی به عهده مخاطبان است.

بهتر است از اینجا شروع کنیم که قبل از بازی در این سریال تا چه حد با شاهد احمدلو به عنوان یک کارگردان آشنا بودی؟
بازی در سریال خانه اجاره‌ای اولین تجربه همکاری من با شاهد احمدلو است. البته پیش از بازی در این سریال کارهای سینمایی و تلویزیونی او مانند موشی، چند می‌گیری گریه کنی و سریال سه‌دونگ، سه‌دونگ را دیده بودم و از سبک کارش خوشم می‌آمد. فکر می‌کنم کارهای شاهد احمدلو به نوعی مردمی است و خیلی فضای فانتزی ندارد. به همین دلیل وقتی بازی در این سریال به من پیشنهاد شد با کمال میل پذیرفتم.

آیا از ابتدا همین نقش برایت در نظر گرفته شده بود؟
بله، از ابتدا هم قرار بود من نقش دختر آقای لولایی را بازی کنم. البته نسبت به سایر بازیگران این سریال کمی دیرتر به گروه پیوستم چون همزمان سر کار دیگری بودم و نمی‌توانستم از روز اول با گروه همراه باشم.

چقدر نقش‌تان را دوست دارید، آیا این نقش نسبت به سایر نقش‌هایت تفاوت خاصی دارد؟
نقشم را در این کار دوست دارم و خیلی راحت توانستم با آن ارتباط برقرار کنم. به نظرم نسبت به سایر نقش‌های طنزم، دختر عاقل‌تر و معقول‌تری به نظر می‌رسد و شیطنت کارهای گذشته را ندارد.

آیا مخاطب هم توقع دارد که شما حالا عاقل‌تر از قبل در نقش‌هایتان ظاهر شوید؟
بله، دقیقا. چون فکر می‌کنم مخاطب باید متوجه شود که بهنوش بختیاری پس از این همه سال فعالیت هنری حالا نقش‌هایش کمی پخته‌تر شده‌ است و به نوعی حتی بهتر است بگویم رشد کرده‌ام. این شخصیت هم در این سریال، ‌شخصیت پیچیده و خاص نیست و اتفاقا خیلی هم واقعی است و تا جایی که متن به من اجازه بدهد سعی می‌کنم بار منطقی کار را به همراه طنز آن به دوش بگیرم تا مخاطب را خسته نکنم.

شما از جمله بازیگران طنزی هستید که در کارهایتان خیلی از بداهه استفاده می‌کنید و حتی در بعضی کارها خودتان برای خودتان دیالوگ می‌نویسید. در مورد سریال خانه‌ اجاره‌‌ای این مساله چگونه است؟
به نکته خوبی اشاره کردید. معمولا در کارهای هر شبی نمی‌شود تنها به متن بسنده کرده و حتما باید از بداهه استفاده کرد. برای همین در مورد این کار هم تا جایی که امکان دارد از بداهه استفاده و فکر می‌کنم اتفاقا بداهه‌پردازی یکی از نکاتی است که کار طنز شبانه را زنده‌تر و بامزه‌تر می‌کند و از این نظر مخاطب هم صداقت کار را بیشتر احساس می‌کند و با داستان و بازیگران همراه می‌شود و به نوعی همذات‌پنداری می‌کند. به هر حال اگر پیشنهادات‌مان در این مورد بداهه‌پردازی خوب باشد شاهد احمدلو آنها را نیز می‌پذیرد.

معمولا روزی چند ساعت سر کار هستید؟
۱۳، ۱۴ ساعت.

مگر از آنتن پخش عقب هستید؟
خیر. عقب نیستیم، اما اگر خوب کار نکنیم عقب می‌مانیم و آن وقت فشار کار بیشتر از این می‌شود.

به نظر شما طی این سال‌ها طنز تلویزیونی ما تا چه حد افت و خیز داشته است؟
سوال سختی پرسیدید. با توجه به محدودیت‌هایی که در طنز تلویزیونی بخصوص در مورد خانم‌ها وجود دارد، نمی‌توانم بگویم رشد زیادی کرده‌ایم، اما به هر حال همه ما داریم سعی خودمان را می‌کنیم، بخصوص اگر دقت کنید در سال‌های اخیر طنزهای تلویزیونی ما بیشتر از جنس آپارتمانی هستند و از این نظر دست عوامل برای سرگرم‌کردن بیشتر مخاطب بسته بوده، البته این را هم فراموش نکنید مخاطب امروز تلویزیون بشدت سختگیرتر و عمیق‌تر شده است و از دیدن هر کاری لذت نمی‌برد و براحتی می‌تواند گزینه و شبکه دیگری را برای خود انتخاب کند. بنابراین کار ما در عین شیرین‌بودن بسیار دشوار است.

آیا در مورد سریال خانه اجاره‌ای هم همین‌طور است؟ منظورم این است که تا چه حد هدف‌تان خنداندن مخاطب و جذب‌کردن اوست؟
اتفاقا ما در خانه اجاره‌ای سعی نکرده‌ایم در کل سریال مردم را بخندانیم و همه هدف‌مان این است که یک کار سرگرم‌کننده را به نمایش بگذاریم، چون اگر تنها هدف‌مان خنداندن مخاطب باشد بعد از چند قسمت حتما او را از دست خواهیم داد. طنز باید در عین شادکردن، تفکر‌برانگیز هم باشد و با زبان شیرین، مساله‌ای را هم برای مخاطب بازگو کند. در واقع سعی کرده‌ایم در این مجموعه یک طنز متفاوت و فکرشده را برای مخاطب به ارمغان بیاوریم که امیدوارم تا اینجای کار از این نظر موفق شده باشیم.

بازخورد مخاطبان این سریال را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
به دلیل مشغله کاری‌ام خیلی نمی‌توانم در جمع مردم باشم، اما با این حال طی این مدت پیام‌های خوبی از دوستانم و البته مخاطبان همیشگی‌ام دریافت کرده‌ام و از همین جا از تمام مخاطبانم خواهش می‌کنم اگر ضعفی در کار من می‌بینند حتما آن را با ۱۶۲ (روابط عمومی سازمان صدا و سیما)‌ در میان بگذارند و از این طریق به من کمک کنند که زودتر بتوانم نقاط ضعفم را پیدا کنم.

این مشغله کاری شما را اذیت نمی‌کند؟ اصلا فرصتی برای خود شما باقی می‌ماند؟
خودم هم چندان مایل نیستم تا این حد کار کنم و این مساله کاملا اتفاقی است. البته هر کاری هم که انجام‌ داده‌ام دلیلی برای آن داشته‌ام، ولی در نهایت این پرکاری تا حد زیادی خسته‌ام کرده است و به قول شما گاهی واقعا دلم برای خودم تنگ می‌شود.

چه وقت‌هایی از بازیگری خسته می‌شوید؟
وقتی شخصیتی که بازی می‌کنم تک‌بعدی است و حرفی هم برای گفتن ندارد در این صورت از کاری که می‌کنم دلزده می‌شوم.

شما با طنز عجین شده‌اید یا طنز با شما؟
نمی‌دانم؛ شاید هر دو، اما خیلی دوست دارم در کارهای ملودرام هم خودم را محک بزنم، البته نمی‌دانم مخاطبم هم من را می‌پذیرد یا خیر؟

وقتی در کاری بازی می‌کنید چقدر از شخصیت بهنوش بختیاری را وارد نقش می‌کنید؟
خیلی زیاد. این مساله باعث می‌شود نقشم طبیعی‌تر باشد و مصنوعی به نظر نرسد. به هر حال در بازیگری این کار را خواسته یا ناخواسته انجام می‌دهم.

به این موضوع اشاره کردید که دارید سعی‌ می‌کنید نقشتان جدی‌تر و معقول‌تر به نظر برسد. آیا این انتخاب دلیل خاصی دارد؟
بله. چون دوست ندارم مخاطبم فکر کند که من بازیگر تک‌بعدی هستم و همیشه دغدغه این موضوع را دارم که بتوانم روزی از کالبد این دختر شیطان و البته شیرین‌عقل خارج شوم و به یک پختگی دست پیدا کنم و در حال حاضر هم همه هدفم این موضوع است.

فکر می‌کنید در این راه موفق شوید؟
امیدوارم. این مساله دیگر به پیشنهاداتی که به من می‌شود و البته کارهایی که انتخاب می‌کنم برمی‌گردد.

قصد نهایی شما از حرفه بازیگری چیست؟
خیلی دوست دارم دنیای خودم را به دنیای دیگران منتقل کنم، آن هم به عنوان فردی که کارش هنر است.

کارهای بعدی شما که در آینده خواهیم دید؟
در حال حاضر که فیلم تو و من را روی پرده سینماها دارم که یک فیلم سرگرم‌کننده و مفرح است. در برنامه مسابقه رالی ایران هم به کارگردانی آرش معیریان حضور دارم. تمام تلاش خودم را می‌کنم که کتاب جدیدم با نام «ژیوار» را که به زبان کردی یعنی «زندگی دوباره» وارد بازار نشر کنم. اما چون در حال حاضر تمرکز ندارم، نمی‌توانم آن را تمام کنم و دیگر این که در آلبوم جدید مجید اخشابی به عنوان دکلمه‌خوان با ایشان همکاری داشته‌ام که در حال حاضر روزهای پایانی ضبط آن را سپری می‌کنیم. و در آخر هم این که از تهیه‌کنندگی سینما به طور کلی کناره‌گیری کردم چون این کار اصلا با روحیه من سازگار نیست. سال گذشته نیز تهیه فیلم سینمایی همسرم را به عهده داشتم امیدوارم هر چه زودتر بتوانم مجوز نمایش اکران آن را دریافت کنم.