گزارش کنسرت محمدرضا لطفی و همنوازان «شیدا»
محمدرضا لطفی و گروه بزرگ همنوازان «شیدا» شامگاه ۲۵ آبان ماه ، در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی تهران به صحنه رفتند.
به گزارش خبرنگار بخش موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شب اجرای لطفی در حالی برگزار شد که سالن میلاد، مملو از جمعیتی بود که با تشویقهای بیوقفهشان لطفی را به صحنه فراخواندند.
لطفی مانند همیشه سفیدپوش، بر صحنهای سیاه رنگ، مزین شده به دو گل سرخ پا گذاشت و تارش را به دست گرفت و کوک کرد. سپس با زخمه بر تارش دمی با زمزمه و لمحه بعد رسا نام «خداوند» را ذکر کرد. آنگاه نرم نرمک تنبک احمد مستنبط و دف مهرزاد هویدا او را همراهی و تا اوج یاری کردند.
بداهه نوازی ۲۰ دقیقهای لطفی و فراز و فرودهایش بسیاری از حاضران را به تحسین واداشته بود، به ویژه زمانی که لطفی شروع به خواندن اشعاری در وصف پروردگار کرد، سالن حال و هوای متفاوتی به خود گرفت.
پس از تنفسی کوتاه گروه بزرگ همنوازان «شیدا» بر صحنه حاضر شدند. لطفی پیش از این گفته بود، برای اجرای کنسرت گروه ۸ ماه تمرین مداوم را پشت سرگذاشتهاند و بنا به ضرورتهای هنری گروه بانوان و «همنوازان شیدا» با هم ادغام شدند.
بخش دوم با اجرای تصنیفهایی در دستگاه همایون با زخمه تار لطفی آغاز شد و بعد از دقایقی زخمه از تار برکشید و خود گوش جان به همنوازی دف، تنبک، کمانچه، عود، سنتور، نی، سهتار، تار ابریشم، قیچک آلتو و رباب سپرد.
با به اوج رسیدن نوای سازها علیرضا فریدونپور این گونه خواند:
محمدرضا لطفی و گروه بزرگ همنوازان «شیدا» شامگاه ۲۵ آبان ماه ، در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی تهران به صحنه رفتند.
به گزارش خبرنگار بخش موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شب اجرای لطفی در حالی برگزار شد که سالن میلاد، مملو از جمعیتی بود که با تشویقهای بیوقفهشان لطفی را به صحنه فراخواندند.
لطفی مانند همیشه سفیدپوش، بر صحنهای سیاه رنگ، مزین شده به دو گل سرخ پا گذاشت و تارش را به دست گرفت و کوک کرد. سپس با زخمه بر تارش دمی با زمزمه و لمحه بعد رسا نام «خداوند» را ذکر کرد. آنگاه نرم نرمک تنبک احمد مستنبط و دف مهرزاد هویدا او را همراهی و تا اوج یاری کردند.
بداهه نوازی ۲۰ دقیقهای لطفی و فراز و فرودهایش بسیاری از حاضران را به تحسین واداشته بود، به ویژه زمانی که لطفی شروع به خواندن اشعاری در وصف پروردگار کرد، سالن حال و هوای متفاوتی به خود گرفت.
پس از تنفسی کوتاه گروه بزرگ همنوازان «شیدا» بر صحنه حاضر شدند. لطفی پیش از این گفته بود، برای اجرای کنسرت گروه ۸ ماه تمرین مداوم را پشت سرگذاشتهاند و بنا به ضرورتهای هنری گروه بانوان و «همنوازان شیدا» با هم ادغام شدند.
بخش دوم با اجرای تصنیفهایی در دستگاه همایون با زخمه تار لطفی آغاز شد و بعد از دقایقی زخمه از تار برکشید و خود گوش جان به همنوازی دف، تنبک، کمانچه، عود، سنتور، نی، سهتار، تار ابریشم، قیچک آلتو و رباب سپرد.
با به اوج رسیدن نوای سازها علیرضا فریدونپور این گونه خواند:
«نه من تنها گرفتارم به دام زلف زیبایی
که هرکس با دلآرامی سری دارد و سودایی
…»
تکنوازی سه تار و چهار مضراب نیز بخشی دیگری از این اجرا بود. تصنیفها دوباره تکرار میشوند و گروه ۲۷ نفری همنوازان «شیدا» پس از اجرایی ۶۰ دقیقهای در حالی که با سیل تشویقهای تماشاگران مواجه بودند صحنه را ترک کردند.
از نگاه دیگر:
حمیدرضا مرتضوی که تنظیم قطعات را بر عهده داشت به گفته لطفی سعی کرده بود با استفاده از تکنیک پولیفونی تاثیر ملودی اصلی را که لطفی خلق کرده بود پر انرژیتر و زیباتر نشان دهد.
پیش از آغاز برنامه اعلام شده بود هرگونه تصویربرداری از اجرای گروه توسط تماشاگران ممنوع است، اما تعداد قابل توجهی از تماشاگران در حال ثبت این تصاویر با تلفنهای همراهشان بودند.
این اجرا مملو از جمعیت بود، اما طی پیگیری خبرنگار ایسنا و نظرسنجی از مخاطبان دربارهی میزان رضایتشان از این کنسرت، گروهی از مخاطبان معتقد بودند: اجرای همنوازان شیدا، ریتمی بیش از حد آرام داشت و همین باعث شده بود کنسرت در دقایق آخر کسل کننده باشد.
این در حالی بود که اجرا مورد توجه بسیاری از مخاطبان نیز قرار گرفته بود، چنان که وقتی بسیاری از اعضای گروه و مخاطبان صحنه را ترک کردند، همچنان در حالت ایستاده به تشویقهای خود ادامه میدادند.