گزارش تصویری: آل پاچینو در بهترین نقشهای گانگستری
مایکل کورلیونه («پدرخوانده»، ۱۹۷۲ / «پدرخوانده قسمت ۲» ۱۹۷۴ / «پدرخوانده قسمت ۳» ۱۹۹۰) / وقتی آل پاچینو نقش مایکل را در اولین «پدرخوانده» بازی کرد، یک بازیگر ۳۲ ساله ناشناخته بود. آن زمان به هیچ عنوان نمیشد حدس زد این جوان آراسته که دانشگاه رفته و قهرمان جنگ هم هست، در نهایت یکی از بی رحمترین رهبران خانواده بشود.
مایکل در فیلم دوم نشان میدهد تاب هیچ نوع خیانت را ندارد. در فیلم سوم چهره شکسته او گذر زمان را نشان میدهد و اینکه اصلا مهم نیست او چقدر قوی و سختکوش بوده؛ دست آخر راه گریزی نیست، رستگاری هم نیست.
تونی مونتانا («صورت زخمی»، ۱۹۸۳) / پاچینو به نقش یک تبعیدی کوبایی در میامی که از کوه کوکائین بالا میرود، اما در نهایت مغلوب غرور خود میشود، حضوری ترسناک، جذاب، وحشیانه، بیقید، پارانویایی و فریبنده دارد. بازسازی اپراگونه برایان دی پالما از کلاسیک گانگستری هوارد هاکس در ۱۹۳۲، زمان خودش کمی نامتعارف به نظر میرسید، اما در گذر زمان برای خیلیها حکم یک الگو را پیدا کرد.
بیگ بوی کاپریس («دیک تریسی»، ۱۹۹۰) / این اقتباس سینمایی از قصه مصور معروف زمانی مقابل دوربین رفت که نقشهای گانگستری پاچینو آنقدر متداول شده بود که به او اجازه میداد ادای آنها را دربیاورد. پاچینو با گریم سنگین خود که چهرهاش را غیرقابل تشخیص ساخته، نقش رهبر یک گروه جنایتکار را بازی میکند. بیگ بوی کاپریس در قالب یک آدم لافزن و پرحرف حتی ترسناکترین شخصیت منفی فیلم هم نیست، اما تا میتواند شلوغ میکند. پاچینو خوب میدانست نقشی کارتونی را بازی میکند.
کارلیتو بریگانته («راه کارلیتو»، ۱۹۹۳) / اگر تونی مونتانا در اوج قدرت مدتی را در زندان میگذراند و بعد به صورت مشروط آزاد میشد، شاید کسی مثل کارلیتو میشد، مرد پورتوریکویی که قبلا قاچاقچی مواد مخدر بوده است. پاچینو در همکاری مجدد خود با برایان دی پالما نقش کارلیتو را به عهده دارد. کارلیتو آنقدر عاقل هست که پس از آزادی از زندان بخواهد زندگی آرام و سالم داشته باشد، اما درست مثل مایکل کورلیونه در دومین «پدرخوانده» دیگران دائم او را وارد گود میکنند. پاچینو نشان میدهد کارلیتو، نسخه مسنتر و عاقلتر کسی است که زمانی حسابی جوشی بوده است.
لفتی روجیرو («دانی براسکو»، ۱۹۹۷) / رقتبارترین و غمانگیزترین گانگستری که پاچینو نقش او را بازی کرد. لفتی یک خلافکار پا به سن گذاشته است که ظاهرا همه چیز را میداند. او راه و چاه را به دانی، عضو جدید گروه (با بازی جانی دپ) نشان میدهد، اما درست مثل کارلیتو در اشتباه است. لفتی، دانی را وفادار میداند، غافل از اینکه دانی در واقع یک مامور مخفی پلیس فدرال و نام اصلیاش جو پیستونه است. وفاداری کورکورانه لفتی به تشکیلاتی که در آن کار میکند هم زیر سئوال است. برای اینکه پس از سالها کار خانهای کوچک و زندگی سادهای دارد. در این مدت همه از او برای رسیدن به قدرت استفاده کردهاند. پاچینو در تمام مدت حالت رقتبار زندگی هدررفته لفتی را ترسیم میکند.