گزارشی از ستارگان فوتبال آسیا

از آنها به عنوان کسانی نام می برد که در صورت ادامه روند کنونی خود، طی سال های آتی راهی لیگ های اروپایی خواهند شد. اسامی این بازیکنان را در زیر می خوانید.
*دنگ ژو ژیانگ، شان دونگ، چین
فوتبال چین قصد دارد به کجا برسد؟ آیا آنها می خواهند یک بار دیگر حضور در جام جهانی را از دست بدهند؟ برای پیشرفت در فوتبال باید بازیکنانی را تربیت کرد که بتوانند در اروپا بدرخشند. دنگ از این دسته بازیکنان است. این بازیکن میانی در جام قهرمانی شرق آسیا عملکرد قابل توجهی داشت و می توان به گلزنی وی در برابر کره جنوبی اشاره کرد که نخستین پیروزی چینی ها در برابر کره در طول تاریخ چین بود.
باشگاه هایی از ژاپن و کره به دنبال جذب وی بودند ولی باشگاه چینی با رقم پیشنهادی آنها برای بازیکن ۲۲ ساله اش مخالفت کرد.
دنگ که به همراه تیمش در باشگاه های چین قهرمان شده، از قدرت بازی خوانی خوب و تکنیک فوق العاده ای بهره می برد که برای بازیکنی در این سن بسیار عالی است. اگر بتواند در فرم کنونی خود باقی بماند، در سال های آینده به ستاره تیم ملی چین تبدیل خواهد شد.
*اسماعیل مطر، الوحده، امارات
مطر یکی از بهترین های غرب آسیا است. برنده توپ طلای مسابقه های قهرمانی جوانان جهان تا کنون باید به باشگاه های اروپایی می پیوست ولی باشگاهش هیچگاه به او اجازه نداد تا از تیم جدا شود.

از آنها به عنوان کسانی نام می برد که در صورت ادامه روند کنونی خود، طی سال های آتی راهی لیگ های اروپایی خواهند شد. اسامی این بازیکنان را در زیر می خوانید.
*دنگ ژو ژیانگ، شان دونگ، چین
فوتبال چین قصد دارد به کجا برسد؟ آیا آنها می خواهند یک بار دیگر حضور در جام جهانی را از دست بدهند؟ برای پیشرفت در فوتبال باید بازیکنانی را تربیت کرد که بتوانند در اروپا بدرخشند. دنگ از این دسته بازیکنان است. این بازیکن میانی در جام قهرمانی شرق آسیا عملکرد قابل توجهی داشت و می توان به گلزنی وی در برابر کره جنوبی اشاره کرد که نخستین پیروزی چینی ها در برابر کره در طول تاریخ چین بود.
باشگاه هایی از ژاپن و کره به دنبال جذب وی بودند ولی باشگاه چینی با رقم پیشنهادی آنها برای بازیکن ۲۲ ساله اش مخالفت کرد.
دنگ که به همراه تیمش در باشگاه های چین قهرمان شده، از قدرت بازی خوانی خوب و تکنیک فوق العاده ای بهره می برد که برای بازیکنی در این سن بسیار عالی است. اگر بتواند در فرم کنونی خود باقی بماند، در سال های آینده به ستاره تیم ملی چین تبدیل خواهد شد.
*اسماعیل مطر، الوحده، امارات
مطر یکی از بهترین های غرب آسیا است. برنده توپ طلای مسابقه های قهرمانی جوانان جهان تا کنون باید به باشگاه های اروپایی می پیوست ولی باشگاهش هیچگاه به او اجازه نداد تا از تیم جدا شود. البته به هیچ وجه نمی توان الوحده را به دلیل این کار سرزنش کرد زیرا اسماعیل استعداد خوبی در بازیسازی دارد و باشگاه روی وی حساب ویژه ای باز کرده است.
او در سال ۲۰۰۷ به همراه تیم ملی کشورش در جام خلیج فارس درخشید و در پایان نیز عنوان قهرمانی را به دست آورد و جایزه آن که ۲ شتر بود را از آن خود کرد. این بازیکن ۲۷ ساله که از هواداران میلان ایتالیا است، بدون تردید شایستگی حضور در یکی تیم های اروپایی را دارد.
*کو جا چئول، جتو یونایتد، کره جنوبی
در ابتدای فصل زمزمه حضور چئول در بلکبرن انگلیس شنیده می شد و از سوئیس نیز خبر می رسید که یانگ بویز در پی امضای قرارداد با وی است ولی در نهایت او در کره ماند. با اینکه چئول طی سال ۲۰۱۰ پیشرفت چشمگیری داشت و در لیگ باشگاه های کره به عنوان بهترین هافبک معرفی شد ولی در تیم ملی این کشور به ندرت در ترکیب ثابت قرار می گیرد.
قدرت حمل توپ، پاس های فوق العاده و شوت های پرقدرت از ویژگی های بازی چئول است که می تواند مورد توجه باشگاه های اروپایی قرار بگیرد. اگر او می خواهد راهی تیم های بزرگ شود، باید مدتی صبر کند تا در آسیا بدرخشد.
*کاوین تامساچانان، موانگ تونگ یونایتد، تایلند
جنوب شرق آسیا را هرگز با دروازه بان های خوب نمی شناسند ولی این دروازه بان ۱۹ ساله در حال تغییر دادن تاریخ است. کاوین در این فصل به عنوان تاثیرگذارترین بازیکن باشگاه معرفی شده و غیبت وی در تیم ملی طی بازی های اخیر موجب شده تا سروصدای هواداران و سرمربی این تیم درآید. برایان رابسون که هدایت تیم ملی تایلند را به عهده دارد به منچستر یونایتد پیشنهاد کرده تا کاوین را به اولدترافورد ببرد. مشخص نیست که در آینده چه روی می دهد ولی به هر ترتیب این دروازه بان جوان آینده درخشانی دارد.
*یاسر القحطانی، الهلال،‌عربستان سعودی
او به همراه جواد نکونام در زمره بهترین های غرب آسیا هستند. برای فوتبال آسیا بسیار غم انگیز است که چنین بازیکنی تا کنون شانس حضور در اروپا را نداشته است. البته یاسر در تمرین های منچستر سیتی شرکت کرد ولی سران این باشگاه با وی قرارداد امضا نکردند.
اگر یاسر بتواند در زمین مسابقه قدرت ذهنی خود را بالا ببرد، با توجه به توانایی هایی که دارد می تواند به بازیکن موفق تری تبدیل شود. شاید گفته شود که وی ۲۸ ساله است ولی این سن برای یک مدافع نمی تواند سن بالایی باشد. پس می تواند به آینده با امید بیشتری نگاه کند.
*اوکتاویانوس مانیانی، سری‌ویجایا، اندونزی
مانیانی با درخشش در بازی های قهرمانی جام سوزوکی به همراه تیم ملی کشورش توانست به دیدار پایانی راه یابد ولی آنها در نهایت بازی را به مالزی واگذار کردند. او که در حال حاضر ۲۰ ساله است، همچنان می تواند پیشرفت کند و به بازیکن قابل اتکاتری تبدیل شود.
از او به عنوان رایان گیگز اندونزی یاد می شود و گفته می شود اگر بتواند راه گیگز را دنبال کند و مانند وی همیشه در یک سطح فوتبال بازی کند، می تواند به بازیکن بزرگی تبدیل شود. اگرچه بسیار جوان و خام است ولی با تلاش می تواند بر تجربه اش افزوده و بازی های بهتری را به نمایش بگذارد.
*کریم انصاری فرد، سایپا ، ایران
از زمانی که یک مهاجم جوان ایرانی نامی برای خود دست و پا کرد، زمان بسیاری می گذرد. سایه اسطوره ای به نام علی دایی آنقدر بلند است که هیچ مهاجمی تا سال ها نخواهد توانست در برابر او عرض اندام کند ولی همین اسطوره به کریم این فرصت را داد تا با ۱۷ سال سن، به تیم نخست سایپا راه یافته و بدرخشد.
سال ۲۰۰۷ بود که کریم در سایپا روند رو به رشدی را طی کرد و درست ۲ سال بعد به تیم ملی ایران راه یافت و به نظر می رسد که سال ۲۰۱۱ به بهترین سال ورزشی برای وی تبدیل شود. از گوشه و کنار اروپا خبر می رسد که برخی از تیم ها برای امضای قرارداد با کریم ابراز تمایل کرده اند که یکی از آنها بورسیا دورتموند آلمان است. اگرچه کریم هنوز یک تمام کننده حرفه ای نیست ولی شخصیت و استعداد درخشیدن را دارد.
*جونجو فوجیموتو، شیمیزو، ژاپن
این بازیکن بازیساز بوسیله ناگویا، قهرمان باشگاه های ژاپن زیر نظر گرفته شده و سرمربی این تیم، دراگان استویکوویچ می داند که جونجو از چه استعداد نابی بهره می برد. به همین دلیل به شدت در پی راضی کردن سران باشگاه شیمیزو جهت امضای قرارداد با این بازیکن ۲۶ ساله است.
او می تواند پس از شینجی کاگاوا به عنوان دومین ژاپنی مطرح در سال جاری میلادی باشد و به نوعی جای شونسوکه ناکامورا در اروپا را پر کند. جونجو از سال ۲۰۰۶ تاکنون کم و بیش در ترکیب تیم ملی بوده است ولی در به نظر می رسد به دلیل بازی های خوبش اوضاع در حال تغییر است.
*الکساندر گیرنیخ، پاختاکور، ازبکستان
الکساندر در سال های اخیر زیر سایه دیگر مهاجم معروف ازبک، ماکسیم شاتسکیخ قرار داشته ولی نشان داده که توانایی این را دارد که از هم تیمی خود در تیم ملی پیشی بگیرد. او با موهای بلوند در داخل زمین نسبت به دیگر بازیکنان شاخص تر به نظر می رسد.
درست است که موهای الکساندر ریخته و مانند پا به سن گذاشته ها به نظر می رسد ولی همواره در پی گلزنی است و مهارت ویژه ای در زدن شوت به سمت دروازه حریفان دارد. او پیشینه بازی در روسیه و تیم زسکا را دارد و پس از آن به کشورش بازگشته است. با وجود اینکه ۲۶ سال دارد ولی می توان به سال های پیش روی وی امیدوار بود.
*فیراس الخطیب، القادسیه، سوریه
سوریه چندین سال است که دیگر حریف قدرتمندی در آسیا به شمار نمی رود ولی از زمانیکه الخطیب در ترکیب این تیم بازی های قابل قبولی انجام داده، برخی از کشورها بار دیگر از سوریه به عنوان حریفی قابل اعتنا یاد می کنند.
این بازیکن ۲۷ ساله فوتبال خود را از الکرامه سوریه آغاز کرد و در حال حاضر در باشگاه های کویت توپ می زند. روش او برای گلزنی کهنه شده ولی از او به عنوان یک توپ ربا یاد می شود که می تواند موقعیت های گل فراوانی برای خود ایجاد کند.
اگر بتواند به روش خودش در جام ملت های آسیا پایبند باشد، بدون تردید در این بازی ها نامش بر سر زبان ها خواهد افتاد.