چگونه افکار مردم را بخوانیم؟

جام جم: وقتی افکار منفی به سوی دیگران منعطف می‌شوند، برایمان دشوار می‌شود که ضرر آن را متحمل ‌شویم یا از عادت ایراد گرفتن و قضاوت کردن چشم بپوشیم. چرا؟ چرا که قضاوت در مورد دیگران به ما نوعی احساس قدرت موقت می‌دهد، احساس نادرست حاکی از قوی بودن و تهاجم مثل این‌که اگر با خشم راجع به کسی فکر کنم. درواقع داریم به او صدمه می‌زنیم. چنین چیزی به کل دور از حقیقت است.
افکار منفی مثل بادکنکی می‌مانند که به نخی وصل شده‌اند و روی سرتان شناور هستند و این منفی‌بافی، شما را در همان دایره انرژی خودتان نگه می‌دارد.
فکر می‌کنم این استدلال غلطی است که فکر منفی درباره یک شخص همان تیری است که به طرف هدف پرتاب می‌کنیم در آرزوی این‌که به آن صدمه بزند. اگر از دست کسی عصبانی هستیم که فکر می‌کنیم کار غیرقابل بخششی انجام داده است، افکار وحشتناکی درباره‌اش می‌کنیم و ممکن است از این کار نوعی احساس رضایت پنهانی به ما دست بدهد، درست همانند این‌که می‌پنداریم هر فکر منفی برای ما نوعی پیروزی محسوب شده و با خود می‌گوییم: «ازت متنفرم، پس من برنده‌ام.»
خوشبینی
ولی واقعیت با این نتیجه‌گیری فرق به سزایی دارد. افکار منفی شما مثل تیری نیستند که به شخص دیگری صدمه بزنند. در عوض مثل بادکنکی می‌مانند که به نخی وصل شده‌اند و روی سرتان شناور هستند و این منفی‌بافی، شما را در همان دایره انرژی خودتان نگه می‌دارد. هر بار که درباره شخصی منفی‌بافی می‌کنید

جام جم: وقتی افکار منفی به سوی دیگران منعطف می‌شوند، برایمان دشوار می‌شود که ضرر آن را متحمل ‌شویم یا از عادت ایراد گرفتن و قضاوت کردن چشم بپوشیم. چرا؟ چرا که قضاوت در مورد دیگران به ما نوعی احساس قدرت موقت می‌دهد، احساس نادرست حاکی از قوی بودن و تهاجم مثل این‌که اگر با خشم راجع به کسی فکر کنم. درواقع داریم به او صدمه می‌زنیم. چنین چیزی به کل دور از حقیقت است.
افکار منفی مثل بادکنکی می‌مانند که به نخی وصل شده‌اند و روی سرتان شناور هستند و این منفی‌بافی، شما را در همان دایره انرژی خودتان نگه می‌دارد.
فکر می‌کنم این استدلال غلطی است که فکر منفی درباره یک شخص همان تیری است که به طرف هدف پرتاب می‌کنیم در آرزوی این‌که به آن صدمه بزند. اگر از دست کسی عصبانی هستیم که فکر می‌کنیم کار غیرقابل بخششی انجام داده است، افکار وحشتناکی درباره‌اش می‌کنیم و ممکن است از این کار نوعی احساس رضایت پنهانی به ما دست بدهد، درست همانند این‌که می‌پنداریم هر فکر منفی برای ما نوعی پیروزی محسوب شده و با خود می‌گوییم: «ازت متنفرم، پس من برنده‌ام.»
خوشبینی
ولی واقعیت با این نتیجه‌گیری فرق به سزایی دارد. افکار منفی شما مثل تیری نیستند که به شخص دیگری صدمه بزنند. در عوض مثل بادکنکی می‌مانند که به نخی وصل شده‌اند و روی سرتان شناور هستند و این منفی‌بافی، شما را در همان دایره انرژی خودتان نگه می‌دارد. هر بار که درباره شخصی منفی‌بافی می‌کنید، شما آگاهی و ذهن خود را تباه می‌کنید. این افکار منفی همانند مه غلیظ احساسی هستند که بالای سر شما را احاطه کرده‌اند. آیا می‌دانستید که شما قادرید افکار مردم را بخوانید؟ آری این حقیقت دارد، فقط کافی است به صورتشان نگاه کرده، انرژی آنها را حس کنید و خواهید توانست خیلی چیزها درباره محتویات افکارشان به دست آورید.
منظور این نیست که شما فقط با چشمان فیزیکی خود به مردم بنگرید. بلکه منظور این است که توسط چشم دل و درون خود به آنها نگاه کنید. مردمی که افکار منفی بسیاری آنها را احاطه کرده، مایلند دیدشان طوری باشد که گویی همیشه ابری تاریک بر افکار و عقایدشان سایه افکنده است. وقتی شما اطراف آنها هستید فکر می‌کنید که هر آن ممکن است توفانی در بگیرد. از طرفی مردمی که ذهنشان آکنده از عشق و افکار مثبت است، از بقیه افراد متمایز بوده و به نظر می‌رسد می‌درخشند، گویی نوری از درون آنها به بیرون ساطع می‌شود.
علم و تجربه ثابت کرده افراد مثبت‌اندیش با آرامش بیشتری لحظات را سپری می‌کنند و از استرس‌های روزمره به دورند.
اگر بدقت به آنها بنگرید، تحسین‌شان کرده و متوجه می‌شوید که صورتشان روشنایی به خصوصی دارد. با انرژی فوق‌العاده به نظر می‌رسند و اغلب بسیار بانشاط. این نگرش از قدرت شگرف ذهن شما ناشی شده و باعث می‌شود زشت یا زیبا به نظر برسید.
منظور از زیبایی درونی این است که وقتی ذهن شما آکنده از افکار مثبت شود موج مثبتی از انرژی به وجود می‌آورد که هم بر روی خودتان و هم بر دیگران تاثیر می‌گذارد که در این صورت، انگیزه تازه‌ای برای ایجاد افکاری مثبت‌تر پیدا می‌کنید. یک راز مهم دیگر این است که ذهن نه‌تنها افکارتان را از یک ارتعاش درونی پر می‌کند، بلکه این ارتعاش پرتوافکنی کرده و انرژی‌های مشابه را به خود جذب می‌کند.
علم و تجربه ثابت کرده افراد مثبت‌اندیش با آرامش بیشتری لحظات را سپری می‌کنند و از استرس‌های روزمره به دورند. افکار منفی نوعی تشنج فکری را در ذهن افراد به وجود می‌آورد که مدام آنها را در ناآرامی غوطه‌ور می‌سازد و فرصت لذت بردن از وقایع و بودن در کنار اطرافیان را به بدبینی و سوء‌ظن مبدل می‌سازد. بنابراین شرط عقل این است که هر فردی برای استفاده بهینه از فرصت‌ها نهایت تلاش خود را داشته باشد. پس حال که فرصتی به این باارزشی را می‌توان به دست آورد، سزاست که در یافتن آن بکوشیم.