چطور با فرزندتان در مورد بیماری‌های مقاربتی صحبت کنید

گاهی‌ اوقات خیلی سخت است که فرزندتان را چیزی به جز یک “بچه” ببینید. اما نوجوانان امروز خیلی سریعتر از زمان قدیم رشد می‌کنند. آنها از طریق رسانه‌ها و همسالانشان درمورد خشونت و رابطه‌ جنسی یاد می‌گیرند اما همه حقایق را نمی ‌فهمند. به خاطر همین خیلی مهم است که شما درمورد رابطه‌ جنسی، مخصوصاً بیماری‌هایی که از طریق آن منتقل می‌شود، با آنها حرف بزنید.
نوجوانان یکی از گروه‌هایی هستند که بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی قرار دارند. می‌توانید با حرف زدن با آنها و دادن اطلاعات مهم درمورد این بیماری ‌ها و نحوه پیشگیری از آن، آنها را ایمن نگه دارید. اما قبل از اینکه درمورد این موضوع مهم با آنها وارد بحث شوید، خیلی مهم است که مطمئن شوید نه‌ تنها می‌دانید که چه باید بگویید، بلکه می‌دانید چه وقت و چطور آنها را بگویید.
زمان مناسب مهمترین شرط است
هیچوقت دیر نیست که فرزندتان را درمورد بیماری‌های مقاربتی آگاه کنید، حتی اگر به سن نوجوانی رسیده باشند. اینکه دیر بگویید بهتر از این است که اصلاً نگویید. اما بهترین زمان برای شروع این بحث‌ ها قبل از شروع نوجوانی است.
البته سن دقیق برای بچه ‌‌های مختف متفاوت است: بعضی از بچه ‌ها از سن ۹ سالگی از رابطه‌ جنسی آگاه می‌شوند و برای بعضی این سن به ۱۱ سال می‌‌رسد.

گاهی‌ اوقات خیلی سخت است که فرزندتان را چیزی به جز یک “بچه” ببینید. اما نوجوانان امروز خیلی سریعتر از زمان قدیم رشد می‌کنند. آنها از طریق رسانه‌ها و همسالانشان درمورد خشونت و رابطه‌ جنسی یاد می‌گیرند اما همه حقایق را نمی ‌فهمند. به خاطر همین خیلی مهم است که شما درمورد رابطه‌ جنسی، مخصوصاً بیماری‌هایی که از طریق آن منتقل می‌شود، با آنها حرف بزنید.
نوجوانان یکی از گروه‌هایی هستند که بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی قرار دارند. می‌توانید با حرف زدن با آنها و دادن اطلاعات مهم درمورد این بیماری ‌ها و نحوه پیشگیری از آن، آنها را ایمن نگه دارید. اما قبل از اینکه درمورد این موضوع مهم با آنها وارد بحث شوید، خیلی مهم است که مطمئن شوید نه‌ تنها می‌دانید که چه باید بگویید، بلکه می‌دانید چه وقت و چطور آنها را بگویید.
زمان مناسب مهمترین شرط است
هیچوقت دیر نیست که فرزندتان را درمورد بیماری‌های مقاربتی آگاه کنید، حتی اگر به سن نوجوانی رسیده باشند. اینکه دیر بگویید بهتر از این است که اصلاً نگویید. اما بهترین زمان برای شروع این بحث‌ ها قبل از شروع نوجوانی است.
البته سن دقیق برای بچه ‌‌های مختف متفاوت است: بعضی از بچه ‌ها از سن ۹ سالگی از رابطه‌ جنسی آگاه می‌شوند و برای بعضی این سن به ۱۱ سال می‌‌رسد.
مهم نیست که فرزندتان چند ساله باشد، اگر شروع به سوال کردن درمورد رابطه‌ جنسی کرد، بدانید که زمان مناسبی برای آگاه کردن آنها از بیماری‌های مربوط به آن است.
سوالات بچه‌ها نقطه شروع بسیار خوبی برای بحث است. وقتی کودکان کنجکاو باشند، بیشتر به شنیدن حرف‌های شما علاقه نشان می‌دهند.
اما همه بچه‌ ها هم درمورد مسائل مربوط به رابطه‌ جنسی از والدنشان سوال نمی‌کنند. یک راه برای شروع بحث کمک گرفتن از رسانه‌ها، مثلاً یک برنامه تلویزیونی یا یک مقاله در نشریات است. از فرزندتان بپرسید که درمورد آن چه نظری دارد. یک راه دیگر برای حرف زدن با دخترتان استفاده از واکسن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) برای شروع بحث است. واکسن HPV به دختران قبل از نوجوانی توصیه می‌شود و اگر قبل از شروع فعالیت جنسی به فرد ارائه شود، بهترین فرصت برای محافظت دربرابر عفونت‌ خواهد داشت.
مطمئن‌ترین راه برای داشتن یک گفتگوی سالم این است که خطوط ارتباط و مکالمه را از قبل تعیین کنید. اگر والدین با آغوش باز از صحبت‌ها و سوالات فرزندشان در کودکی استقبال نکنند، بعدها کمتر پیش می‌آید که کودک یا نوجوان برای پرسیدن سوالات خود درمورد روابط جنسی به سراغ پدر و مادرش برود.
پس از آغاز مرتب با فرزندتان درمورد مسائل مختلف گفتگو داشته باشید.
نکاتی برای صحبت کردن
برای اینکه حرف زدن درمورد بیماری های مقاربتی هم برای شما و هم فرزندتان ساده ‌تر شود:
• آگاه و مطلع باشید. بیماری‌های مقاربتی می‌تواند موضوعی بسیار گیج‌ کننده و ترسناک باشد به همین دلیل بهتر است که درمورد راه‌ های انتقال و پیشگیری آن مطالعه کنید. مطمئناً دوست ندارید اطلاعات نادرست به فرزندتان بدهید، به همین دلیل بهتر است به اندازه کافی با موضوع آشناییت پیدا کنید تا راحت‌ تر حرف بزنید.
• اول از فرزندتان سوال کنید که درمورد بیماری‌های مقاربتی چه می‌داند و دوست دارد چه چیزهای دیگری هم بداند. با اینحال یادتان باشد، بچه‌ ها معمولاً بیشتر از آنچه شما تشخیص می‌دهید می‌دانند اما بیشتر اطلاعاتی که دارند ممکن است نادرست باشد. والدین باید اطلاعات صحیح و کامل را در اختیار فرزندانشان قرار دهند تا بچه‌ ها بتوانند تصمیمات عاقلانه‌ تری گرفته و از خودشان محافظت کنند.
• از فرزندتان سوال کنید درمورد موضوعات روابط‌ جنسی که در تلویزیون یا فیلم‌ ها می‌بینند چه نظری دارند و از آن موقعیت‌های داستانی بعنوان کمک برای شروع صحبت درمورد رابطه‌ جنسی ایمن و رفتارهای مخاطره ‌آمیز جنسی استفاده کنید.
• فرزندتان را تشویق کنید درمورد نگرانی‌ها و ترس‌هایش با شما صحبت کند. طوری رفتار کنید که فرزندتان احساس کند او مسئول این گفتگو است نه شما. نظر آنها را درمورد هر موضوعی که مطرح می‌کنید بپرسید. اگر اجازه بدهید بحث با سوالات آنها پیش برود، بحثتان بسیار کارامدتر خواهد بود.
• توضیح دهید که تنها راه مطمئن برای جلوگیری از بروز بیماری‌های مقاربتی انجام ندادن رابطه جنسی یا رابطه نزدیک به کسی خارج از یک رابطه متعهد مثل ازدواج است. اما آنهایی که خارج از ازدواج رابطه ‌جنسی برقرار می‌کنند باید برای مقابله با این بیماری‌ها همیشه از کاندوم استفاده کنند، حتی اگر از روش دیگری برای جلوگیری از بارداری هم استفاده می‌کنند. بیشتر کاندوم‌ها از جنس لاتکس هستند اما برای آنها که به لاتکس حساسیت پوستی دارند، هر دو نوع کاندوم مخصوص زن و مرد از جنسی پی ‌اورتان موجود است.
سوالات متداول درمورد بیماری‌های مقاربتی
بسته به آنچه که فرزندتان درمورد بیماری های مقاربتی شنیده است، سوالاتشان تقریباً مستقیم و رک و راست خواهد بود. سوالاتی مثل:
• بیماری‌های مقاربتی چه هستند؟ بیماری مقاربتی بیماری است که از طریق رابطه‌ جنسی منتقل می‌شود.
• چطور فردی به این بیماری‌ها مبتلا می‌شود؟ این عفونت‌ها و بیماری‌ها طی عمل ‌جنسی از طریق دهان، واژن یا مقعد از یک فرد به فرد دیگر منتقل می‌شود. همچنین با تماس انگشت یا اشیاء پس از لمس کردن دستگاه تناسلی یا مایعات بدن هم منتقل می‌شود.
• بیماری‌های مقاربتی با بدن فرد چه می‌کند؟ نوع این بیماری‌ها علائم و نشانه‌های آن را تعیین می‌کند. اما بعضی از این بیماری‌ها هیچ علائمی ندارند اما برخی دیگر از آنها باعث می‌شوند که ترشحاتی از واژن یا آلت تناسلی خارج شود یا در این ناحیه ایجاد درد یا سوزش می‌کند. اگر این بیماری‌ها تحت درمان قرار نگیرند، ممکن است موجب آسیب رساندن به اندام‌ های تناسلی داخلی شده و مشکلات طولانی‌ مدتی مثل سرطان یا ناباروری برای فرد ایجاد کند.
• آیا بیماری‌های مقاربتی قابل درمان هستند یا برای همیشه در بدن فرد می‌ماند؟ بیماری‌های کلامیدیا و سوزاک با آنتی‌ بیوتیک قابل درمان هستند اما برخی از این عفونت‌ها مثل ایدز و تب‌ خال تناسلی هیچ درمانی ندارند.
• آیا کسانیکه به این بیماری‌ها مبتلا می‌شوند آدم‌های بدی هستند؟ گرفتن این بیماری‌ها به این معنی نیست که طرف فرد خوبی نیست. فقط اطلاعات کافی درمورد این بیماری‌ها نداشته است.
• آیا با نگاه کردن به یک نفر می‌توان گفت به بیماری‌ مقاربتی دچار است یا نه؟ بعضی‌ وقت‌ها خود فرد هم نمی‌داند که دچار این بیماری‌هاست. البته در برخی از موارد این بیماری‌ها مثل تبخال تناسلی یا زگیل تناسلی، علائم ظاهری روی دستگاه تناسلی فرد دیده می‌شود اما در اکثر موارد هیچ راهی برای شناختن آن وجود ندارد.
دادن جواب مستقیم و بی‌پرده به این سوالات بهترین رویکرد است. این به خودتان بستگی دارد که چطور باملایمت تصورات اشتباه فرزندتان را در این مورد اصلاح کنید. و همیشه سعی کنید پاسخی صادقانه به سوالات آنها بدهید.
ممکن است سخت باشد اما سعی کنید اصلاً احساسی نشوید. شما می‌خواهید به فرزندتان نشان دهید که آماده حمایت و پشتیبانی از آنها هستید نه متهم کردنشان.

به‌دست آوردن اطلاعات قابل ‌اطمینان
حرف زدن با فرزندتان در این مورد کار ساده‌ای نیست اما لازم است. اگر همیشه برای حرف زدن در اختیار آنها باشید، حرف زدن برایتان ساده‌تر خواهد شد.

برای دریافت اطلاعات لازم و کامل می‌توانید به کتابچه ‌های راهنما، وب ‌سایت ‌های مرتبط مراجعه کنید. حتی می‌توانید آنها را در کنار فرزندتان بررسی کنید و این کمک می‌کند راحت‌تر بتوانید با هم ارتباط برقرار کنید.

برای حرف زدن درمورد رابطه ‌جنسی و بیماری‌های مربوط به آن نباید خجالت بکشید یا بترسید که حرف زدن درمورد این باعث می‌شود فرزندتان گرایش بیشتری به عمل‌‌ جنسی پیدا کند. اگر هم اینکار را بکنند حداقل دیگر می‌دانند که چطور از خودشان محافظت کنند.

اگر این راهکارها را امتحان کردید و هنوز نتوانستید به راحتی درمورد این مسائل با فرزندتان گفتگو کنید، برنامه‌ای ترتیب دهید که فرزندتان با یک فرد قابل‌اعتماد دیگر مثل پزشک، مشاور، معلم یا یکی دیگر از اعضای خانواده در این مورد حرف بزند.

کودکان و نوجوانان باید درمورد بیماری‌های مقاربتی بدانند و خیلی بهتر است که واقعیت‌های مربوط به آن را از دهان یک فرد مطمئن و قابل‌اعتماد بشنوند تااینکه خودشان به‌تنهایی درمورد آن اطلاعات کسب کنند.