چرا مادربزرگ‌ها خردمند و مهربانند؟

گروهی از دانشمندان آمریکایی ریشه های علمی اینکه چرا مادربزرگها و به طور کلی افراد سالمند مهربان تر و خردمندتر از بزرگسالان جوان هستند را کشف کردند.
به گزارش مهر، آیا تاکنون فکر کرده اید که چرا مادربزرگها و پدربزرگها خردمندتر و مهربان تر از سایر افرادند و به نظر می رسند که همه چیز را می دانند؟
اکنون گروهی از دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا به سرپرستی “رابرت لونسون” موفق شدند علت این مسئله را کشف کنند.
این دانشمندان در بررسیهای خود نشان دادند که “هوش عاطفی” بعد از سن ۶۰ سالگی به اوج خود می رسد. در نتیجه افراد سالمند حساسیت و همدلی بیشتری نسبت به بزرگسالان جوان دارند.
به اعتقاد این محققان، این هوش عاطفی موجب می شود که انسانها در دوره پایانی حیات خود دقت و حس مراقبت فزاینده ای پیدا کنند.
این محققان دراین خصوص اظهار داشتند: “به نظر می رسد که تکامل، دستگاه عصبی ما را در مسیرهایی قرار داده است که ما را با افزایش سن برای این نوع از فعالیتهای بین فردی و دلسوزانه آماده می کند.”
براساس گزارش دیلی میل، به منظور رسیدن به این نتایج، دانشمندان به ۱۴۴ بزرگسال سالم در سنین ۲۰، ۴۰ و ۶۰ سال یکسری کلیپ ویدیویی که با موضوعات خنثی، غمگین و منزجرانه را نشان دادند و واکنشهای این افراد را رصد کردند.

گروهی از دانشمندان آمریکایی ریشه های علمی اینکه چرا مادربزرگها و به طور کلی افراد سالمند مهربان تر و خردمندتر از بزرگسالان جوان هستند را کشف کردند.

به گزارش مهر، آیا تاکنون فکر کرده اید که چرا مادربزرگها و پدربزرگها خردمندتر و مهربان تر از سایر افرادند و به نظر می رسند که همه چیز را می دانند؟

اکنون گروهی از دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا به سرپرستی “رابرت لونسون” موفق شدند علت این مسئله را کشف کنند.

این دانشمندان در بررسیهای خود نشان دادند که “هوش عاطفی” بعد از سن ۶۰ سالگی به اوج خود می رسد. در نتیجه افراد سالمند حساسیت و همدلی بیشتری نسبت به بزرگسالان جوان دارند.

به اعتقاد این محققان، این هوش عاطفی موجب می شود که انسانها در دوره پایانی حیات خود دقت و حس مراقبت فزاینده ای پیدا کنند.

این محققان دراین خصوص اظهار داشتند: “به نظر می رسد که تکامل، دستگاه عصبی ما را در مسیرهایی قرار داده است که ما را با افزایش سن برای این نوع از فعالیتهای بین فردی و دلسوزانه آماده می کند.”

براساس گزارش دیلی میل، به منظور رسیدن به این نتایج، دانشمندان به ۱۴۴ بزرگسال سالم در سنین ۲۰، ۴۰ و ۶۰ سال یکسری کلیپ ویدیویی که با موضوعات خنثی، غمگین و منزجرانه را نشان دادند و واکنشهای این افراد را رصد کردند.

سپس از شرکت کنندگان پرسیده شد که نسبت به آنچه دیدند چه رویکردی دارند به طوری که آیا این فیلمها را با رویکرد عینی و واقعگرایانه و غیر احساسی می بینند و یا بر روی جنبه های مثبت آنچه که تماشا کرده اند تمرکز می کنند.

نتیجه این تحقیقات نشان داد افراد سالمندتر صحنه های منفی را در یک نور مثبت می دیدند. درحالی که شرکت کنندگان جوان و میانسال با آگاهی و دقت بیشتری فیلمهای ناخوشایند را تماشا می کردند.