رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟

By registering with this blog you are also agreeing to receive email notifications for new posts but you can unsubscribe at anytime.


رمز عبور به ایمیل شما ارسال خواهد شد.


کانال رسمی سایت تفریحی

دکه سایت


نظر سنجی

نظرسنجی

به نظر شما کدام سریال امسال ماه رمضان بهتر است؟

Loading ... Loading ...

کلیپ روز




logo-samandehi

تصاویری از فرش قرمز اختصاصی برای بازیگران دیر رسیده در جشنواره فجر

عکس از جشن تولد ۳۸ سالگی آزاده صمدی

مصاحبه از زندگی شخصی امیرحسین مدرس و همسر دومش

عکس همسر آزاده نامداری و دخترش گندم

عکس جدید مهناز افشار و دخترش لینانا

نامه عسل پورحیدری در شبکه اجتماعی پس از خاکسپاری پدر

عکسی جالب از تینا آخوندتبار با دستکش بوکس در حال ورزش

تصاویر تبلیغاتی الیکا عبدالرزاقی و همسرش امین زندگانی

رتبه بدهید:

نیکی کریمی: سوت پایان فمینیستی نیست

کارگردان فیلم سینمایی “سوت پایان” تاکید کرد فیلمش را با فاصله از دیدگاه فمینیستی و درباره ضرورت کمک به همنوع و تلاش برای حل مشکلات اجتماعی ساخته است.
نیکی کریمی مدتی است تعلق خاطر خود را به کارگردانی نشان داده است. “سوت پایان” سومین فیلم وی تلاشی برای پیوند زدن دغدغه های او به دنیای سینمای داستانی و مستند است.
فیلم نسبت به دو تجربه شخصی قبلی کریمی، بعد اجتماعی قوی تر دارد و مهمتر این که فرصت اکران عمومی و دیده شدن را به دست آورده است. آمار فروش فیلم که می گوید “سوت پایان” در جذب مخاطب هم موفق بوده است.
دو فیلم قبلی شما اکران عمومی نشدند اما “سوت پایان” بالاخره روی پرده رفته و این فرصت خوبی است برای دیده شدن آن. ماه رمضان در سال های اخیر به یکی از بهترین فصل های اکران تبدیل شده است. از این شرایط راضی هستید یا با فضایی که وجود دارد کنار آمدید؟
نیکی کریمی بازیگر و کارگردان “سوت پایان”: ماه رمضان در سال های اخیر دیگر فصل مرده اکران نبوده و فیلم ها در آن با اقبال مواجه شده اند. فیلم “سوت پایان” فیلم تجاری نیست و برای فتح گیشه ساخته نشده است. وضعیت اکران را سینمادارها مشخص می کنند و سلیقه و نظر آنها در اکران فیلم ها نقش مهمی دارد.
اما من شانس آوردم و بعد از نمایش “سوت پایان” در جشنواره فیلم فجر آقای مرتضی شایسته با من تماس گرفت و گفت فیلم را در سینمای تهیه کننده ها دیده و دوست داشته است.

کارگردان فیلم سینمایی “سوت پایان” تاکید کرد فیلمش را با فاصله از دیدگاه فمینیستی و درباره ضرورت کمک به همنوع و تلاش برای حل مشکلات اجتماعی ساخته است.
نیکی کریمی مدتی است تعلق خاطر خود را به کارگردانی نشان داده است. “سوت پایان” سومین فیلم وی تلاشی برای پیوند زدن دغدغه های او به دنیای سینمای داستانی و مستند است.
فیلم نسبت به دو تجربه شخصی قبلی کریمی، بعد اجتماعی قوی تر دارد و مهمتر این که فرصت اکران عمومی و دیده شدن را به دست آورده است. آمار فروش فیلم که می گوید “سوت پایان” در جذب مخاطب هم موفق بوده است.
دو فیلم قبلی شما اکران عمومی نشدند اما “سوت پایان” بالاخره روی پرده رفته و این فرصت خوبی است برای دیده شدن آن. ماه رمضان در سال های اخیر به یکی از بهترین فصل های اکران تبدیل شده است. از این شرایط راضی هستید یا با فضایی که وجود دارد کنار آمدید؟
نیکی کریمی بازیگر و کارگردان “سوت پایان”: ماه رمضان در سال های اخیر دیگر فصل مرده اکران نبوده و فیلم ها در آن با اقبال مواجه شده اند. فیلم “سوت پایان” فیلم تجاری نیست و برای فتح گیشه ساخته نشده است. وضعیت اکران را سینمادارها مشخص می کنند و سلیقه و نظر آنها در اکران فیلم ها نقش مهمی دارد.
اما من شانس آوردم و بعد از نمایش “سوت پایان” در جشنواره فیلم فجر آقای مرتضی شایسته با من تماس گرفت و گفت فیلم را در سینمای تهیه کننده ها دیده و دوست داشته است. تمایل هدایت فیلم و برادران شایسته به پخش فیلم اتفاق خوبی برای “سوت پایان” بود.
فیلم می شد پاییز اکران شود، این فصل برای تعدادی از تهیه کننده ها از نظر جذب مخاطب زمان مناسبی است، هرچند که من آن را مناسب اکران “سوت پایان” نمی دیدم، تابستان و عید فطر دیگر فرصت های اکران بودند که از قبل اکران آنها مشخص بود. اما من با توجه به تجربه های قبلی ام ترجیح دادم فیلم این روزها اکران شود، اگرچه صبح ها سینماها مخاطب بالایی ندارد اما ماه رمضان طرح ویژه اکران اجرا می شود و این طرح به فروش فیلم ها کمک می کند.
*شما حضور پررنگی در تبلیغات دارید، به عنوان بازیگر شناخته شده و یک کارگردان مقابل سینماها بلیت می فروشید و با مردم ارتباط رودر رو دارید. این تمهید جالبی است. ایده این کار متعلق به شما است؟
من دوست دارم این فیلم را مردم ببینند، راههای مختلف برای توجه مردم به پیام فیلم را امتحان می کنم، در این مدت که مقابل سینما بلیت فروشی کرده ام برخوردهای خوب و امیدوار کننده ای از مردم دیده ام. دیشب خانمی به من گفت: خوشحالم بعد از مدت ها فیلمی را می بینم که متعلق به سینمای فست فودی و شبیه به دیگر آثار سینمای ایران نیست. این اظهار نظرها دلگرم کننده است.
دوست داشتم که این اتفاق بیفتد و مردم با “سوت پایان” ارتباط برقرار کنند. دوست داشتم فیلم مخاطب خود را پیدا کند. در سال ۹۰ فیلم های خوبی اکران شده و مخاطب هم داشته است، سینمایی از جنس آنچه من در “سوت پایان” تجربه کرده ام هم مخاطب دارد و خوشحالم که این گروه که شاید بعضی از تولیدات سینمای ایران را نپسندند با این فیلم ارتباط برقرار کرده اند. من دوست داشتم حامی فیلمم باشم و به دیده شدن آن کمک کنم.
*برنامه های دیگری هم دارید؟
بله . در سینماهای دیگر و در روزهای بعد برنامه ها و طرح هایی دارم که اجرا خواهد شد، خوشبختانه این روزها مشغول بازی در فیلمی نیستم و فرصت بیشتری برای اجرای این ایده ها دارم. هفته دیگر چند روزی باید در مجموعه آقای تبریزی مقابل دوربین بروم، پس از آن باز زمان دارم تا برای اکران فیلم برنامه ریزی کنم.
* فیلمسازان مستقل که شما هم یکی از آنها هستید برای فیلمسازی باید مسیر پرپیچ و خمی را طی کنید، بعد از دو فیلم که روی پرده نرفت به نظر می رسد شما به عنوان کارگردان به دنبال سینمایی رفته اید که قصه گو است، بازیگر حرفه ای دارد و می تواند برای قشر بیشتری جذاب باشد. این اتفاق چقدر آگاهانه و از پیش حساب شده شکل گرفت؟
برای من این طور نیست که از قبل روی این موضوع فکر کنم که فیلم بعدی را چطور و در چه فضایی بسازم. بعد از تجربه هایی که در کارگردانی داشتم تهیه کننده های مختلف پیشنهاد ساخت فیلمنامه هایی تجاری هم به من دادند، ولی قبول نکردم. به این فکر می کنم انرژی که ممکن است بشود برای ساخت یک فیلم گذاشت می توان صرف کارهایی کرد که به دغدغه های من نزدیکتراست پس به هر قیمتی نمی خواستم فیلم سومم را بسازم.
فیلمنامه ابعاد مختلف دارد و مشاهده ها و تجربه های مختلف در شکل گیری آن سهم داشته است، من در جشنواره فیلم لوکارنو داور بودم و آنجا فیلم خانم مهوش شیخ الاسلامی درباره زنانی که شوهرانشان را کشته و محکوم به اعدام شده اند را دیدم. شخصیت مادر ملیحه و وضعیت خانوادگی این دختر و مادرش را تحت تاثیر این فیلم نوشتم.
اما بخش دیگری از فیلم موقع بازی در یک فیلم سینمایی به ذهنم رسید، کارگردان فیلم با نابازیگری که در آن پروژه حضور داشت برخورد بدی می کرد. آن خانم نابازیگر مشکلی در زندگی اش داشت، اما اطرافیان نسبت به او و مشکلش بی توجه بودند و توقع داشتند او هر روز منظم و به موقع سر کار بیاید و فیلمبرداری انجام شود.
این موضوع ذهنم را درگیر کرد ما در سینما چرا فیلم می سازیم، فقط به این دلیل که یک زندگی را روایت کنیم یا می توانیم از راه سینما به دیگران کمک کنیم. به ذهنم رسید که قصه دختری را روایت کنم که بازیگر سینما است، مشکل شخصی هم دارد و بعد قصه پیوند خورد به مادری که به خاطر کشته شدن همسرش در زندان و در انتظار دادگاه است. پازل فیلمنامه این طور شکل گرفت.
* و تجربه های شخصی دیگر هم اضافه شد، شما هم مستندساز هستید مثل شخصیت اصلی فیلمتان.
من فیلمسازی هستم علاقمند به سینمای مستند و دغدغه های اجتماعی هم دارم و به این فکر می کنم که اطرافم چه فضایی در جریان است، در سمت دیگر قصه کارگردانی را داریم که می خواهد تعداد بیشتری فیلم تلویزیونی بسازند، دغدغه های انسان ها با هم متفاوت است و من در “سوت پایان” تلاش کردم این تفاوت ها را نشان بدهم.
*فیلم برشی از مسائل جامعه است برای رسیدن به واقعیتی که در اطراف در جریان است چقدر تحقیق کردید؟
یکی از دوستان من در مرکزی کار می کند که دختران بزهکار و آنهایی که مشکلات مختلف خانوادگی دارند در آن زندگی می کنند، من در این مرکز و برای این دخترها چند جلسه کلاس آموزش بازیگری برگزار کردم. حضور در این مرکز به من برای نوشتن فیلمنامه کمک کرد.
با دخترها صحبت می کردم و حرف هایشان را می شنیدم دو بازیگر جوان فیلم هستی مهدوی فر و غراله رشیدی را هم چند جلسه به این مرکز بردم تا با دخترها صحبت کنند و با زندگی شان آشنا شوند. مستندهای مختلفی را دیدم که درباره این زن ها و مشکلاتشان بود.
* فیلم موضع فمینیستی ندارد، یک سویه نیست و بیشتر از هر چیز یک نگاه انسانی به مشکلات اجتماعی دارد.
دقیقا. تلاش من این بود که فارغ از جانبداری به موضوع نگاه کنم و واقعیات را بگویم، قرار است فیلم جامعه را نسبت به حوادثی که در جریان است آگاه و حساس کند.
*نگران نبودید به خاطر موضوع فیلم که درباره قصاص است مشکلاتی برای نمایش “سوت پایان” به وجود بیاید؟
فیلم من درباره قصاص نیست، مادر ملیحه می تواند به دلیل هر مشکلی در زندان باشد، مهم نیست. مهم این است که جامعه ما به کمک کردن ترغیب شود و این ارزش انسانی را از یاد نبرد. وظیفه ما در سینما چیست؟ کمک کردن به همنوع و آگاه کردن جامعه می تواند یک اولویت اساسی باشد. در جشنواره های فیلم مختلف داور بوده ام و آثار متعددی را دیده ام، گاهی بعد از دیدن یک فیلم به این نتیجه رسیده ام که فیلمساز می توانست به سوژه نزدیک شود، دوربینش را کناری بگذارد و برای کمک به سوژه اقدام کند.
مهم این است که فیلم بسازیم یا می شود رفت خانه سینما و شکل دیگری به این آدم ها که محتاج کمک هستند یاری رساند. سینما برای شکل دادن به افکار عمومی قدرتمند است و نباید این نقش را نادیده بگیریم. آقای انتظامی تلاش های فراوانی برای حل مشکل افراد نیازمند داشته است، مهناز افضلی با ساخت مستند درباره شهلا جاهد تلاش کرد ابهامات پرونده را نشان بدهد. سینما می تواند در حل این بحران های اجتماعی موثر باشد. فیلم “سوت پایان” مسئولیت های اجتماعی را یادمان می آورد.
* فیلمنامه که آماده شد چند نفر آن را خواندند؟ از مشاوره دیگران استفاده کردید؟
افراد مختلف فیلمنامه را خواندند، اما کامبوزیا پرتوی در بخش روتوش نهایی و پایان بندی فیلم به من کمک کرد. در فیلمنامه “یک شب” هم از نظر او استفاده کردم. زمانی که وارد مرحله پیش تولید شدیم و اصلاحات پایانی را روی فیلمنامه داشتم آقای پرتوی هر روز به دفتر می آمد و درباره فیلمنامه نظر می داد.
*با فیلمنامه آماده سرصحنه رفتید؟
بله. کاملا.
*تمرین و دورخوانی هم داشتید؟
زیاد. هم تمرین داشتیم هم دورخوانی. لباس بازیگرها از یک ماه قبل فیلمبرداری آماده بود. بازیگرها با لباس های فیلم در لوکیشن تمرین می کردند. برای من مهم بود که حال و هوای فیلم واقعی و مستند باشد در تابستان و در فضای فیلم و در تهران آن روزها از گریمور خواستم برای صورت بازیگرها از پودر استفاده نکند، گریم درخشان نباشد و دیده نشود. بازیگرها دیالوگ ها را بارها تکرار کردند تا کاملا ملکه ذهن شود و تماشاگر احساس نکند که از زندگی واقعی شخصیت ها دور است.
* از ابتدا قرار بود شما در فیلم بازی کنید؟
من واقعا تصمیم قبلی نداشتم، یک سال آخر که روی فیلمنامه کار می کردم بازیگرهای مختلفی را دیدم و از آنها تست گرفتم، تورج اصلانی فیلمبردار “سوت پایان” یکی از مشوقانم بود که بازی کنم، در نهایت به این نتیجه رسیدم شاید بازیگر دیگری به اندازه من با نقش و پیچ و خم هایش آشنا نباشد. من با شخصیت زندگی کرده بودم.
* هستی مهدوی فر “جراحت” را بازی کرده بود که به گروه شما پیوست؟
هستی مهدوی فر پیش از “سوت پایان” در مجموعه “جراحت” بازی کرده بود، دستیارم او را معرفی کرد، من از بازیگرهای مختلف تست گرفتم تا به هستی رسیدم. او بازیگری علاقمند و بااستعداد است، به نظرم آینده خوبی در سینما دارد. هستی بخش های مختلف شخصیت ملیحه را خوب درک کرد.
* به نظر می رسد نمی خواستید چهره های شناخته شده سینما در فیلم باشند؟
بیشتر ترجیح می دادم فیلم واقعی و به زندگی نزدیک باشد.
* در “سوت پایان” تلاش کرده اید در کنار طرح دغدغه هایتان به مختصات سینمای داستانگو نزدیک شوید، بین سینمای مستند و داستانی پل زده اید.
قصه این را می طلبید، در چنین قصه ای شما باید به سمت این نوع فضاسازی می رفتید.
*دکوپاژ نماهای داخلی و خارجی متفاوت است، در داخل خانه دوربین ساکن است و بیرون روی دست و پرحرکت و ملتهب.
در خانه هم دوربین روی دست است اما تکان های شدید نداریم. دوربین در این فیلم پی او وی ما است به هر شخصیت. در بخش شهری لازم بود که دوربین برای نمایش فضای ملتهب اطراف شخصیت ها تکان داشته باشد.
* پنهان کاری و روابطی که از هم گسسته می شود یکی از تم های فیلم است، در هر دو زندگی که در فیلم روایت می شود پنهان کاری وجود دارد. در انتهای فیلم زن دیگر همان زن سابق نیست و این زندگی دیگر نمی تواند مثل سابق باشد.
جایی از فیلم می بینیم که زن به سامان می گوید تو دیگر آن آدمی که من در دانشگاه می شناختم نیستی، آخر فیلم او به قطعیت درباره این رابطه رسیده است. مثل خیلی از زندگی هایی که این روزها می بینیم بین آدم ها فاصله است.
* این که یک کارگردان برای پول، کلیپ بسازد از نظر شما اتفاق بدی است؟
اصلا. این صحنه را در فیلم گذاشته ام که نشان بدهم سامان (شهاب حسینی) کارهای مختلفی انجام می دهد و این بد نیست. من هم دوست دارم کلیپ بسازم کما این که تیزر می سازم. این ماجرا در فیلم به این صورت مطرح می شود که جنبه های داراماتیک شخصیت سامان ساخته شود.
* واکنش ها به فیلم “سوت پایان” چه بوده؟ کلا نظر منتقدان برایتان مهم است؟
واکنش ها مهم است، اما نظر منتقد و کارشناسی مهم است که متخصص است. گاهی فردی نظر می دهد که نگاه و سلیقه اش معلوم است اما اگر منتقدی منصف نظر کارشناسی بدهد حتما روی آن فکر می کنم.
*فیلم را با مردم دیده اید؟
فیلم برای همه مردم ساخته شده و مرزبندی برای مخاطب قائل نیستم. واکنش هایی که این روزها در سینماها از مردم می بینم واقعا امیدوار کننده و راضی کننده است. مردم با فیلم ارتباط برقرار کرده اند و می گویند این سینما را دوست دارند.
*شما تجربه های مختلف در حوزه های متفاوت داشته اید، دکلمه کرده اید، ترجمه داشته اید، عکاسی کرده اید، مستند ساخته اید و بازیگر و کارگردان هم هستید. می دانم که پیشنهاد تئاتر هم داشته اید اما در این حوزه فعالیت نکرده اید چرا؟
پیشنهاد همیشه بوده اما تئاتر خیلی دوست ندارم (می خندد) شاید این جمله باعث شود به من انتقاد کنند اما هرچند که همیشه نمایش های خوب روی صحنه را دیده و دنبال کرده ام اما با تئاتر ارتباط برقرار نمی کنم. در سالن تاریک سینما اگر فیلمی را دوست نداشته باشید می توانید خارج شوید اما در تئاتر این امکان نیست و من مضطرب می شوم.
*الان می شود گفت جاذبه کارگردانی برای شما بیشتر از بازیگری است؟ یا هر دو در کنار هم هستند؟
هر دو جذاب هستند، در کارگردانی می شود بیشتر به دنیای شخصی و دغدغه ای که دارید نزدیک شوید. اما این را هم بگویم که هنوز خواندن فیلمنامه ها و نقش هایی که خوب نوشته شده لذتی ویژه برایم دارد.
*برای ساخت فیلم بعدی برنامه دارید؟
چند طرح و ایده دارم اما تجربه “سوت پایان” باعث شد که تصمیم بگیرم در فیلم بعدی یک فیلمنامه آماده را استفاده کنم و بخشی از مسئولیتم را کم کنم. جریان فیلمنامه نویسی برای من طولانی و زمانبر است و نمی توانم این میزان انرژی روی فیلمنامه بگذارم ترجیح می دهم فقط کارگردانی کنم.
*این که ستاره سینما هستید چقدر به فراهم شدن شرایط برای فیلمسازی شما کمک می کند. به عنوان ستاره روابطی در سینما دارید که می تواند مسیر شما را هموار کند. الان روی پرده “شبانه روز” را دارید که فیلم متفاوتی است و دیده شدنش باعث دیده شدن شما و دیگر کارهایتان از جمله “سوت پایان” می شود.
نمی شود گفت این ها روی هم تاثیر ندارد. من پارسال در جشنواره دیدم تعداد فیلمسازهای اول و جوان کم نبود، از نظر من شرایط به گونه ای است که آنهایی که می خواهند فیلم بسازند می توانند، حمایت می شوند و مشکل خاصی ندارند. برای من وضع کمی فرق دارد. دوستان و همکاران مختلفی در سینما دارم که می توانم از ایده ها و نظرهایشان استفاده کنم. اما در بخش تهیه کنندگی پیدا کردن سرمایه برای تولید فیلم هایی از جنس “سوت پایان” ساده نیست.
* شما ترجمه هایی در حوزه شعر و ادبیات داشته اید به دنبال تکرار این تجربه ها نیستید؟
ادبیات را همیشه در کنار سینما دنبال کرده ام و بازهم فرصت داشته باشم در این زمینه فعالیت می کنم. کما این که یک سال و نیم گذشته صرف ترجمه آخرین کارم شد که کتابی است که به زودی توسط نشر چشمه چاپ می شود.
* بیش از ۲۰ سال است در سینما فعالیت می کنید وقتی به کارنامه حرفه ای تان نگاه می کنید کفه کدام بخش سنگین تر است؟ از همه کارها رضایت دارید؟
نمی توانم بخش بازیگری و اهمیت آن در کارنامه سینمایی ام را کتمان کنم. در میان فیلم هایی که بازی کرده ام دست کم ۱۵ فیلم از مهمترین فیلم هایی است که شخصیت زن در آن حضور مهم و تعیین کننده دارد. من بازیگری را انتخاب نکردم، وارد این حرفه شدم با پیگیری و جدیت آن را دنبال کردم خدا را شکر می کنم که فرصت شد تا تعدادی از مهمترین نقش های زن در سینمای ایران را بازی کنم.
اما فیلمسازی را انتخاب کرده ام، ادبیات را همیشه دوست داشته ام، پیوند سینما و ادبیات برایم جالب بوده و این که بتوانم از طریق فیلمسازی دغدغه هایم را مطرح کنم لذت بخش است.

تصاویر جدید بنیامین بهادری در کنار زن سال هند

تصاویر و حواشی حضور سحر قریشی و بازیگران در جشن پیراهن استقلال

عکسی جدید از آنا نعمتی و برادرش در رستوران

تصاویر جدید از هدیه تهرانی و مهران مدیری در سری جدید «قلب یخی»

عکس هایی از عروسی گلزار و النازشاکردوست در یک فیلم عروسی

دو عکس متفاوت الناز شاکردوست با عروسک گوفی و در آمبولانس

تصاویر نرگس محمدی به همراه مادرش در کنسرت موسیقی

تصاویری از حضور هنرمندان در کنسرت بابک جهانبخش

تبلیغ فروشگاهی

مطالب مرتبط با این موضوع

اجباری اجباری، ایمیل شما هرگز منتشر نخواهد شد