نگاهی به انیمیشن «ادی دردسرساز»

ادب‌آموزی از بی‌ادبان
انیمیشن خارجی «ادی دردسرساز» با نام اصلی «Best Ed» از جمله برنامه‌های کودک شبکه ۲ است که احتمالا تاکنون مورد توجه گروه زیادی از مخاطبان قرار گرفته است. «ادی دردسرساز» انیمیشن خوش‌ساختی است که اگرچه شهرت جهانی زیادی ندارد، اما شخصیت‌های آن به دل می‌نشینند و مخاطب را با خود همراه می‌کنند.
پیش از هر چیز طراحی شخصیت این اثر جلب توجه می‌کند. شخصیت‌های «ادی دردسرساز» فوق‌العاده فانتزی هستند و پیچیدگی زیادی ندارند و چشم را خسته نمی‌کنند. شکل کلی کاراکترها مشخص است و کلیات فدای جزییات نشده است. شخصیت‌های این مجموعه حیوان هستند. یکی سنجاب است (بادی)، یکی زرافه (خانم زرافه)، یکی پرنده (خانم مدیر) و… ولی شخصیت ادی معلوم نیست چه‌جور حیوانی است. دندان‌های بیرون آمده او تا بناگوش امتداد دارند؛ چه وقتی ناراحت است چه وقتی خوشحال است و می‌خندد و چه وقتی دارد حرف می‌زند! شخصیت ادی حماقت خاصی دارد که او را بانمک‌تر کرده است. زبان او موقع حرف زدن بیرون می‌افتد و آب دهانش هر چند یک بار به بیرون پرتاب می‌شود، این ویژگی آخر شباهت زیادی به کلاه قرمزی خودمان دارد. جالب اینجاست که این طراحی شخصیت خوب و قوی، همراه شده با یک شخصیت‌پردازی بهتر و قوی‌تر؛ حتی حرف‌ زدن ادی هم بر مبنای همین ویژگی‌های منحصر به فردش برنامه‌ریزی شده است. دستکم در دوبله‌ای که ما از این انیمیشن خارجی شاهدیم این‌گونه است. کسی که جای ادی حرف می‌زند کلمات را دقیقا طوری ادا می‌کند که مناسبت کامل دارد

ادب‌آموزی از بی‌ادبان
انیمیشن خارجی «ادی دردسرساز» با نام اصلی «Best Ed» از جمله برنامه‌های کودک شبکه ۲ است که احتمالا تاکنون مورد توجه گروه زیادی از مخاطبان قرار گرفته است. «ادی دردسرساز» انیمیشن خوش‌ساختی است که اگرچه شهرت جهانی زیادی ندارد، اما شخصیت‌های آن به دل می‌نشینند و مخاطب را با خود همراه می‌کنند.
پیش از هر چیز طراحی شخصیت این اثر جلب توجه می‌کند. شخصیت‌های «ادی دردسرساز» فوق‌العاده فانتزی هستند و پیچیدگی زیادی ندارند و چشم را خسته نمی‌کنند. شکل کلی کاراکترها مشخص است و کلیات فدای جزییات نشده است. شخصیت‌های این مجموعه حیوان هستند. یکی سنجاب است (بادی)، یکی زرافه (خانم زرافه)، یکی پرنده (خانم مدیر) و… ولی شخصیت ادی معلوم نیست چه‌جور حیوانی است. دندان‌های بیرون آمده او تا بناگوش امتداد دارند؛ چه وقتی ناراحت است چه وقتی خوشحال است و می‌خندد و چه وقتی دارد حرف می‌زند! شخصیت ادی حماقت خاصی دارد که او را بانمک‌تر کرده است. زبان او موقع حرف زدن بیرون می‌افتد و آب دهانش هر چند یک بار به بیرون پرتاب می‌شود، این ویژگی آخر شباهت زیادی به کلاه قرمزی خودمان دارد. جالب اینجاست که این طراحی شخصیت خوب و قوی، همراه شده با یک شخصیت‌پردازی بهتر و قوی‌تر؛ حتی حرف‌ زدن ادی هم بر مبنای همین ویژگی‌های منحصر به فردش برنامه‌ریزی شده است. دستکم در دوبله‌ای که ما از این انیمیشن خارجی شاهدیم این‌گونه است. کسی که جای ادی حرف می‌زند کلمات را دقیقا طوری ادا می‌کند که مناسبت کامل دارد با زبان پرتحرک ادی که لحظه‌ای جای خودش بند نمی‌شود و موقع حرف زدن، مدام در ادای کلمات دخالت می‌کند و از دهان بیرون می‌آید. گویندگی دیگر شخصیت‌های این انیمیشن هم با همین دقت و ظرافت انجام شده و صدای دوبلورها به خوبی روی شخصیت‌ها نشسته است.
 به لحاظ نوشتاری و مضمونی «ادی دردسرساز» ارزشمند و قابل بحث است. داستان‌های هر قسمت این برنامه اگرچه کوتاه و مختصرند اما آغاز، میانه و پایان مشخص و موضوع قابل‌توجهی هم دارند. این موضوعات، خود دربردارنده مضامینی آموزشی و تربیتی هستند که البته در بستری کاملا کمیک و جذاب ارائه می‌شوند. به عنوان نمونه مضمون قسمتی از برنامه که «گرفتن نشان» نام داشت انجام کارهای خوب و گرفتن پاداش بود. یعنی استفاده از یک عامل تشویقی برای علاقمند کردن افراد به انجام کارهای نیک. تکیه این قسمت کوتاه ۱۱ دقیقه‌ای بر این بود که کار خیر را نباید فقط به خاطر پاداشش انجام بدهیم چرا که عواقب خوبی ندارد و ممکن است مثل بادی ـ که به طمع آجیل، راضی به انجام کار پیشاهنگی شده بود ـ کله‌پا شویم و دست از پا درازتر برگردیم! در کل استفاده از آموزه «ادب از که آموختی از بی‌ادبان» در این برنامه نقش کلیدی دارد.
«ادی دردسرساز» کارگردانی خوبی دارد. در واقع کارگردانی‌اش خیلی بهتر از آن‌چیزی است که از یک انیمیشن ساده ۱۱ دقیقه‌ای انتظار می‌رود. مثلا در همین قسمت وقتی ادی می‌خواهد بادی را که از پذیرش مسوولیت سر باز زده، برای شرکت در مسابقه پیشاهنگی قانع کند، کادر تصویر روبه بادی بسته می‌شود و بادی پشت به ادی جلو می‌آید. وقتی نمای درشت او کادر را پر می‌کند، ادی که حالا در پس‌زمینه قرار دارد حرف آجیل را پیش می‌کشد و بادی را وسوسه می‌کند. در یک میزانسن تئاتری بامزه بادی را می‌بینیم که از حرکت باز می‌ایستد و به فکر فرو می‌رود. ناگهان نظرش عوض می‌شود و برمی‌گردد تا پیشنهاد ادی را قبول کند. این نوع کادربندی و میزانسن حقیقتا از یک انیمیشن ساده بعید به نظر می‌رسد که البته در این نمونه بخصوص می‌بینیم که به درستی مورد توجه و استفاده قرار گرفته و جواب هم داده است.
 شخصیت‌های این مجموعه هر کدام ویژگی‌های مخصوص به خود دارند. دوقلوها یکجور هستند، بادی و خانم مدیر جور دیگر، خانم زرافه هم همین‌طور. این تنوع در شخصیت‌پردازی و دقت در مورد کاراکترهای فرعی معمولا در انیمیشن‌هایی مثل این مجموعه که یک کاراکتر محوری مشخص دارند، مورد غفلت واقع می‌شود. اینجا ولی تمرکز داستان فقط بر روی شخصیت اصلی نیست، انیمیشن «ادی دردسرساز» برای هر صحنه‌اش یک ایده طنز بکر دارد و لحظه‌ای به مخاطب اجازه دلزدگی و کسالت نمی‌دهد. سازندگان این مجموعه هر حادثه کوچکی را بهانه کرده‌‌اند برای خلق یک ماجرای پرتحرک و اکشن که این هم عامل موثر دیگری در جذابیت این مجموعه بوده است.
 احیای عروسک بی‌جان هم در قسمت «گرفتن نشان» ایده کمیک دیگری است که شوخی‌های بامزه برنامه را تکمیل می‌کند و آنها را به اوج می‌رساند.
 «ادی دردسرساز» اساسا انیمیشن پرتحرکی است و ریتمی تند دارد. این را از تیتراژ برنامه و موسیقی پرجنب‌و‌جوش آن هم می‌شود فهمید. سازندگان این مجموعه از زمان کم هر قسمت بهترین استفاده را کرده و بیشترین ایده را به کار گرفته‌اند. تعداد نماها و تقطیع‌ها در هر قسمت فراوان است. همه چیز کنار هم قرار گرفته تا مخاطب در کمترین زمان ممکن بیشترین لذت را ببرد و از دل این لذت ناشی از جذابیت، بهره آموزشی لازم نیز عایدش شود. هرکدام از این موارد اگر به بهترین نحو مورد توجه قرار بگیرند تا حد زیادی می‌توانند موفقیت یک برنامه را تضمین کنند، حال وقتی همه در کنار هم باشند و مکمل یکدیگر، دیگر معلوم است که نتیجه چه خواهد بود؛ یک برنامه کودک کامل و بی‌نقص.
این مجموعه انیمیشن به اندازه شایستگی‌هایش شناخته شده نیست. ریشه این مشکل را می‌توانیم در خود کار جستجو کنیم یا در عوامل بیرونی. به‌نظر می‌رسد عوامل بیرونی نقش مهم‌تری داشته باشند یا این‌ که ما نتوانسته‌ایم نقص قابل ذکری در این مجموعه بیابیم. به هر روی، انیمیشن «ادی دردسرساز» یک نمونه دیدنی در میان انیمیشن‌های برنامه کودک سیماست.