می خواهند عادل را کور کنند

این جملات را همان اول می نویسم تا در پایان مطلب بتوان نتیجه گیری کرد، نقل و قول هایی که در یک جلسه خصوصی و میان یکی از تاثیرگذاران عرصه فوتبال و معاون فرهنگی نهادی قدرتمند شکل گرفت، مدیر فوتبالی بحث را به اتفاقات سیاسی بعد از انتخابات کشاند اما نکته ای گفت که چرت را از سر معاون فرهنگی پراند –مطمئن باشید عادل همه کار می کند تا شخصیت ها را بشناسد- موضوع ناگهان به برنامه ۹۰ چرخید:«اصلا یکی از این جریانات فتنه از تلویزیون و برنامه ۹۰ شکل گرفت و من به آقایان هم گفتم. بحث پاسخگویی و شفاف سازی از برنامه ۹۰ کلید خورد و این موضوع برنامه ریزی شده توسط گروه … است.
اینکه فردوسی پور اعلام می کند حتما باید جواب بدید و اصرار می کند یعنی تربیت هواداران! یعنی اینکه مطالباتشان را تا انتها پیگیری کنند! در حقیقت این برنامه می خواهد خط و ربط را به هواداران جریان فتنه بدهد» مدیر فوتبالی با جدیت خاصی بحث را ادامه می داد و معاون فرهنگی سراپا گوش شده بود.
برنامه ۹۰ به همین سادگی اسیر سیاست شد، سیاستی که عادل فردوسی پور خودش هم در آن مقصر است و بارها با جملاتی سیاسی سعی کرده فوتبال و مدیرانش را قلقلک بدهد. در لحظات پایانی فینال جام جهانی و در حالی که ثانیه هایی بیشتر تا به صدا در آمدن سوت داور بازی باقی نمانده بود عادل با اشاره به اینکه مردم اسپانیا اعلام کرده اند در صورت قهرمانی تیمشان فردا را تعطیل خواهند کرد و این امر مورد قبول واقع نشده است با کنایه به دولت نسبت به تعطیلات قریب الوقوع گفت :

این جملات را همان اول می نویسم تا در پایان مطلب بتوان نتیجه گیری کرد، نقل و قول هایی که در یک جلسه خصوصی و میان یکی از تاثیرگذاران عرصه فوتبال و معاون فرهنگی نهادی قدرتمند شکل گرفت، مدیر فوتبالی بحث را به اتفاقات سیاسی بعد از انتخابات کشاند اما نکته ای گفت که چرت را از سر معاون فرهنگی پراند –مطمئن باشید عادل همه کار می کند تا شخصیت ها را بشناسد- موضوع ناگهان به برنامه ۹۰ چرخید:«اصلا یکی از این جریانات فتنه از تلویزیون و برنامه ۹۰ شکل گرفت و من به آقایان هم گفتم. بحث پاسخگویی و شفاف سازی از برنامه ۹۰ کلید خورد و این موضوع برنامه ریزی شده توسط گروه … است.
اینکه فردوسی پور اعلام می کند حتما باید جواب بدید و اصرار می کند یعنی تربیت هواداران! یعنی اینکه مطالباتشان را تا انتها پیگیری کنند! در حقیقت این برنامه می خواهد خط و ربط را به هواداران جریان فتنه بدهد» مدیر فوتبالی با جدیت خاصی بحث را ادامه می داد و معاون فرهنگی سراپا گوش شده بود.
برنامه ۹۰ به همین سادگی اسیر سیاست شد، سیاستی که عادل فردوسی پور خودش هم در آن مقصر است و بارها با جملاتی سیاسی سعی کرده فوتبال و مدیرانش را قلقلک بدهد. در لحظات پایانی فینال جام جهانی و در حالی که ثانیه هایی بیشتر تا به صدا در آمدن سوت داور بازی باقی نمانده بود عادل با اشاره به اینکه مردم اسپانیا اعلام کرده اند در صورت قهرمانی تیمشان فردا را تعطیل خواهند کرد و این امر مورد قبول واقع نشده است با کنایه به دولت نسبت به تعطیلات قریب الوقوع گفت :
«اونا نمیدونن که این کار خیلی راحته» او حتی در برخی روزها متهم به مخالفت با ارزش ها شد، کریم ملاحی که خود را مدیری ارزشی می داند درباره عادل گفت:« من ایمان دارم که ارزش های اعتقادی ما با نظرات سیاسی عادل فردوسی پور در تضاد است و این برنامه به همین دلیل ، تیم ما را بایکوت کرده بود.» او ادامه می دهد:« مشکل اینجا بود که ما برای نشان دادن اعتقادات مان ، شعارهایی ارزشی بر روی پیراهن های مان می نویسیم . شعارهایی که سبب شد یک دفعه باشگاه پاس در بایکوت خبری از سوی برنامه نود قرار بگیرد.»
اینجا پایلوت آزادی رسانه ای بود!
برنامه ۹۰ قرار بود پایلوتی از فضای نقد رسانه ای در صداوسیمایی باشد که همیشه در مظان اتهام قرار دارد که نماینده همه تفکرات و نگاه های احزاب و گروه های رسمی و تابلودار نیست. حتما خرده می گیرید که این موضوع دیگر کلیشه ای است اما وقتی به سرنوشت فرزاد حسنی و رضا رشیدپور می نگریم، متوجه می شویم که واقعا این «پایلوت» پیش بینی شده بود. دولت و فوتبال  دولتی در تلویزیون کم بوقچی ندارد، برنامه بهرام شفیع که تمام قد پاتوق مدیران سازمانی و دولتی است که می آیند و کنار هم می نشینند و بدون اینکه پرسشی در میان باشد حرف هایشان را می زنند. حمید قاسمی هم که این روزها روابط عمومی سازمان تربیت بدنی را مدیریت می کند و برنامه اش موضوع خاصی برای بیننده ندارد و جهانگیر کوثری هم که وضعیتش مشخص است.
عادل فردوسی پور در میان این همه برنامه نشان داد که اهل بده بستان نبود و برای همین مثل مجری شناخته شده آن برنامه هنری، به کسی «جان، جان» نمی گوید و چندان اهل تعریف کردن نیست چون به اندازه کافی در شبکه ها و برنامه های دیگر «تعریف» شنیده می شود. استعداد، هوش ذاتی و سواد بی انتهای عادل فردوسی پور موجب شد تا چهره ای محبوب از او ساخته شود و مدیران صداوسیما برای اینکه این پایلوت آزادی رسانه ای حفظ شود همه کار کردند اما گویا این روزها تصمیم گرفته اند برای این پیشروی ورزشی هم حدودی تعیین کنند چراکه در نظر مدیران نه چندان عمیق، قرار بود برنامه ۹۰ «تنها» برنامه ای سرگرم کننده و جذاب باشد که به موضوع «داوری» و «حواشی» بپردازد نه «مخالف خوان» جریاناتی باشد که فوتبال را هدایت و مدیریت می کنند. عادل باید «سطحی» بماند چون «سطحی نگری» می تواند مدیریت ها را آزادتر بگذارد.
سپاهانی های واژه نشناس!
همین است که باشگاه سپاهان را عصبانی می کند و در بیانیه ای جالب توجه از واژه «عینک دودی» استفاده می کند که به تعبیر آنها «سیاهنمایی» است، در حالیکه تعریف «عینک دودی» اینگونه است:« جذب بخش مضر اشعه خورشید تا تاثیری در دید و تشخیص فرد ایجاد نکند» بی گمان فوتبال ایران همان خورشیدی است که مضرات بسیاری را به هوادارانش هدیه می کند و البته «نور»ش موجب «سرگرمی» مردمی شده که گویا «هیچ» سرگرمی دیگری نباید داشته باشند. این «مضرات» البته برای عده ای محدود «نان» دارد، «پول» دارد و برای همین اصرار دارند تا همه «زنبور عسل» باشند تا بر روی شیرینی ها،  پاکی ها و خوبی ها مستقر شود. سپاهانی ها حتی توجه مردم به برنامه ۹۰ را اینگونه تحلیل می کنند که اگر نگران بیننده ها و آمار بیننده های خود هستید به این نکته توجه کنید که  این خاصیت عبور از خط های قرمز و توجه به زشتی هاست که مخاطبان برای دیدن و مشاهده اینگونه برنامه تحریک شوند و  متاسفانه باید اعلام کنیم که بیننده های شبکه های (…) و (…) هم کم نیستند! آیا دهن کجی به مخاطبان ایرانی قابل بررسی نیست؟ سپاهانی ها که نشان داده اند اصلا کلمات را نمی شناسند، نسخه ای هم برای ۹۰ می پیچند:« با  دوری از کاشتن بذرهای کینه از ابزارهای بهتری برای رشد و مخاطب پروری این برنامه ای که با ارتزاق از بودجه صدا و سیمای دولتی ایران به مخاطبان تزریق می شود استفاده نمائید.» بله! همه چیز مربوط به این «بودجه دولتی» است انگار!
۹۰ پایلوت «محدودیت» رسانه ای!
اوضاع خیلی تغییر کرده، سیاست ها تفاوت یافته است و برای همین برای برنامه ۹۰ «تایمر» می اندازند و فردوسی پور را «قدرنشناس» معرفی می کنند. برنامه ۹۰ محدود می شود تا این کد به همه فرستاده شود که حواسشان به فعالیت ها و گفته هایشان باشد، این روزها برنامه ۹۰ پایلوت «محدودیت» رسانه ای شده و هر هفته اتفاق تازه ای می افتد تا عادل خودش همه چیز را زمین بگذارد و برود. مطمئنا باز شدن بحث مدیریت باشگاه مس این امکان را می دهد تا مردم درباره وضعیت مدیریت و هزینه های شرکت بزرگ مس بپرسند و این حق را برای خود قائل باشند از آن بدانند. باور کنید اگر مسائل باشگاه سپاهان و هزینه های سرسام آورش به تلویزیون کشیده شود خیلی ها می خواهند از وضعیت پیچیده شرکت فولاد مبارکه باخبر شوند که آیا در آنجا هم چنین هزینه هایی از جیب «بیت المال» انجام می شود؟! حتم داریم که وضعیت بندر انزلی بهتر از باشگاهش نیست و واگذاری شرکت تراکتورسازی مهمتر از اتفاقاتی است که در مدیریت باشگاه تراکتورسازی افتاده است. اسم رمز «هزینه»ها  «مدیریت»ها بود، موضوعاتی که برنامه ۹۰ استارت ورود به آنها را زده بود.
وقتی روزنامه دنیای فوتبال در آن روزها «ریزهزینه باشگاه ها» را منتشر کرد، مدیرعامل فلان تیم صنعتی با پرخاش خبرنگار روزنامه را کنار زد و تهدید به «توقیف» کرد! برای همین وقتی آن روزنامه ریزهزینه های باشگاه «جنوبی» را منتشر کرد، مدیرانش از در دوستی وارد شدند و خواستار عدم ادامه چاپ آن اسناد شدند! این اسم رمز نقطه ضعف بزرگی برای همه مدیران دوران ها محسوب می شود. آن گفتگوی ابتدایی و این برخوردها نشان از اتاق فکری با «توجیه مناسب» و «توهم» رسانه ای است که گویا عملیاتی شده است. ترس در همه رخنه کرده و مدعیان در اشتباهی استراتژیک خواستار «عینک دودی» شده اند، درحالیکه در این فوتبال می توان با «عینک دودی» بهتر می توان دید، گفت و نوشت. متشکر دوستان، ما همه عینک دودی می زنیم.