انتقاد جالب حسام نواب صفوی از لیلا ...
توضیح نیما کرمی و همسرش درباره روزی...
نمایشی که سالار عقیلی با هر بار دید...
صحبت های جالب مونا فرجاد بازیگر ماه...
صحبت های صبا کمالی در مورد دولت ضعی...
ناگفته های شنیدنی ایرج طهماسب و حوا...
گفتگو با مارال فرجاد: بازیگر مورد ع...
Loading ...مونا فرجاد از ایفای یک نقش دوم در سریال ساختمان پزشکان می‌گوید
همه به روانپزشک نیاز دارند
سریال «ساختمان پزشکان» این روزها کمی خبرساز است. سریال طنزی که این‌بار شخصیت محوری‌اش را یک روانپزشک در نظر گرفته است. سروش صحت با این موقعیت جدیدی که خلق کرده حالا هم برای خودش مخاطبان زیادی جذب کرده و هم منتقدانی در صنف روانپزشکان. مونا فرجاد در نقش کتی همسر سابق نیما افشار حضور دارد و نیما افشار همان روانپزشک اصلی سریال است. هرچند از مونا فرجاد در این سریال که شبانه پخش می‌شود نشانه‌ای از روانپزشک بودن نمی‌بینیم اما در واقع او هم یک روانپزشک است. این دومین باری است که مونا فرجاد در یک سریال شبانه ایفای نقش می‌کند اما اولین بار است که در یک سریال با موقعیت‌های طنز قرار می‌گیرد. به بهانه سریال ساختمان پزشکان با او گپ زدیم.
شما که تا به حال تجربه بازی در سریال طنز را نداشتید، چطور شد که در ساختمان پزشکان بازی کردید؟
آقای صحت قبل از اتمام نوشتن فیلمنامه بود که پیشنهاد بازی در این سریال را به من دادند و در واقع آن زمان هم متن کاملی را در اختیار نداشتند ولی درهرحال چارچوب کارشان را به ما توضیح دادند و ما یک تصویر کلی از شخصیت‌ها توانستیم به دست آوریم.بنا به همین تصور این پیشنهاد را پذیرفتم.
از ابتدا برای همان نقش کتی انتخاب شدید؟
همه به روانپزشک نیاز دارند
سریال «ساختمان پزشکان» این روزها کمی خبرساز است. سریال طنزی که این‌بار شخصیت محوری‌اش را یک روانپزشک در نظر گرفته است. سروش صحت با این موقعیت جدیدی که خلق کرده حالا هم برای خودش مخاطبان زیادی جذب کرده و هم منتقدانی در صنف روانپزشکان. مونا فرجاد در نقش کتی همسر سابق نیما افشار حضور دارد و نیما افشار همان روانپزشک اصلی سریال است. هرچند از مونا فرجاد در این سریال که شبانه پخش می‌شود نشانه‌ای از روانپزشک بودن نمی‌بینیم اما در واقع او هم یک روانپزشک است. این دومین باری است که مونا فرجاد در یک سریال شبانه ایفای نقش می‌کند اما اولین بار است که در یک سریال با موقعیت‌های طنز قرار می‌گیرد. به بهانه سریال ساختمان پزشکان با او گپ زدیم.
شما که تا به حال تجربه بازی در سریال طنز را نداشتید، چطور شد که در ساختمان پزشکان بازی کردید؟
آقای صحت قبل از اتمام نوشتن فیلمنامه بود که پیشنهاد بازی در این سریال را به من دادند و در واقع آن زمان هم متن کاملی را در اختیار نداشتند ولی درهرحال چارچوب کارشان را به ما توضیح دادند و ما یک تصویر کلی از شخصیت‌ها توانستیم به دست آوریم.بنا به همین تصور این پیشنهاد را پذیرفتم.
از ابتدا برای همان نقش کتی انتخاب شدید؟
بله. من اواخر پیش تولید و در واقع زمانی که همه عوامل به گروه اضافه شده بودند به این کار پیوستم. من با این دیدگاه به شخصیت کتی نگاه کردم که حضورش در طول سریال تاثیرگذار به نظر برسد و شخصیت آن به گونه‌ای باشد که حتی عدم حضورش هم در زندگی نیما افشار احساس شود.در اکثر قسمتها کتی نیست ولی کتی مثل اهرمی است که همیشه در خانواده نیما افشار درباره او حرف زده می‌شود و در زندگی این آدمها حضور دارد. احساس کردم کتی را می‌توانم به گونه‌ای بازی کنم که حتی همان حضور کمرنگش هم حضور جالبی به نظر برسد.
ترجیح نمی‌دادید در کاری بازی کنید که نقش اصلی باشید و بیشتر حضور داشته باشید یا در روند سریال عملتان تاثیر گذار باشد؟
ببینید همه این‌ها باید در کنار همدیگر باشند و خیلی مهم است که یک بازیگر با نقشش ارتباط برقرار کند و آن را دوست داشته باشد.چون همین مسئله برایم در اولویت قرار دارد، بنابراین خیلی سعی می‌کردم که نقش را درست بازی کنم.اتفاقا گاهی اوقات بوده که به خاطر کوتاه بودن نقشی آن را بازی نکردم ولی برای پذیرفتن نقش کتی اصلا طول و عرضش برایم مهم نبود چون به نظرم پروژه درکل مبنای خوبی داشت. برای بازی در«ساختمان پزشکان» این مسئله برایم مهم بود که قرار است با این سریال اتفاق خوبی در تلویزیون بیفتد.چون می‌شد ارزیابی کرد که سریال حتما مورد توجه قرار می‌گیرد و مردم به آن علاقه مند می‌شوند.
این مسئله را به خاطر ویژگی‌های فیلمنامه پیش‌بینی می‌کردید؟
نه، اتفاقا همانطور که گفتم زمان پیش تولید، فیلمنامه کاملی در اختیار نداشتیم که البته به نظرم برخی از فیلمنامه‌هایی هم که به صورت کامل متن شان نوشته می‌شود و برای بازی به من پیشنهاد می‌دهند، حتی برخی از نقشهای بلندشان هم به نظر چیز خاصی برای گفتن و اجرا ندارند و در این صورت من آنها را نمی‌پذیرم. یکی از ویژگی‌ها هم می‌توانست پرداختن به قشر روانشناسان باشد که تقریبا کمتر به آدم‌های این قشر پرداخته شده بود. این هم از نکات جالبی بود که تا قبل از آن سریالی نداشتیم که در زمینه پزشکان فضای طنزی را بخواهد نمایش دهد. البته من خودم کاملا به علم روانشناسی اعتقاد دارم و احترام بسیاری نسبت به جامعه روانشناسان قایل هستم. به نظر من آدم‌هایی که از نظر روحی سالم هستند می‌دانند که باید به یک روانشناس و مشاور مراجعه کنند. ما همه نیاز داریم همانطور که به وضعیت جسمانیمان رسیدگی می‌کنیم روحمان را هم تقویت کنیم ولی کلا مقوله جالبی است که در فضای پزشکان موقعیت طنزی هم ایجاد شود چون بالاخره در طنز هم یکسری انتقادات وحرفها برای گفتن وجود دارد.
پس با شناخت کافی از علم روانشناسی به این کار پیوستید!
من خودم قبلا هم عاشق کتابها و بحثهای علمی روانشناسی بودم. به نظر من خیلی جذاب است که آدمها اول از همه بتوانند با خودشان ارتباط برقرار کنند تا خود و روح شان را کامل بشناسند که این مسئله نکته خیلی مهمی است و ما گاهی آن را فراموش می‌کنم.درصورتی که اولین راه حل و حرکت در جهت اینکه آدمها بتوانند مسائل‌شان را حل کنند این است که خودشان را بشناسند. به خاطر همین من با یک دید آگاهانه‌ای نسبت به مسئله روانشناسی وارد این سریال شدم.
وقتی به این کار اضافه شدید احساس نکردید به‌دلیل حساسیتهایی که تلویزیون در قبال پرداختن به قشر خاصی خصوصا پزشکان دارد، مسئولیت همه بازیگران در این صورت سنگین‌تر می‌شود؟
بالاخره همه این دغدغه را داشتیم که آیا این سریال در نهایت موثر واقع می‌شود یانه؟یعنی حالا که داریم سریال را می‌سازیم، ان شاالله مورد تایید واقع می‌شود یا نه؟ مضاف بر آن چون این کار فضای طنزی هم داشت و اولین بار درمورد پزشکان رویکرد طنازانه‌ای به وجود می‌آمد این دغدغه‌ها وجود داشت. خب قرار بود زودتر هم پخش بشود که نشد و زمان کنونی برای پخشش در نظر گرفته شد. این مسئله فقط مختص به این سریال نیست و درمورد همه کارها این مسئله صدق می‌کند که تا زمان پخش هیچ کس از انتهای کار خبری ندارد.
باتوجه به اینکه این سریال از فصل پاییز و برخلاف اکثر سریال‌های روتین از زمان فیلمبرداری تا پخش آن فاصله نزدیکی احساس نمی‌شد، در شرایطی ساخته شد که اصلا فیدبکی از تماشاگران نداشت و شاید یکی از کاستی‌های کار هم همین باشد.
اتفاقا برای کارهای طنز این مدلی خیلی مهم است، همزمان که پخش می‌شود فیدبک‌هایش هم دیده شود. البته نویسندگان سریال می‌دانستند که چه قسمتهایی برای مردم جذاب‌تر است و چه قسمتهایی بی‌تاثیر و در این صورت بیشتر می‌توانستند روی فیلمنامه مانور بدهند.ولی خب متاسفانه تصمیم گیرندگان پخش آن را به تعویق انداختند تا جایی که ما الان داریم قسمتهای آخر سریال را می‌گیریم و فیدبک‌ها هم اعمال نمی‌شود.کاش زودتر پخش آن شروع می‌شد وما بازتاب‌ها را می‌دیدم که شاید از این نظر هم تاثیر مطلوبی روی کار ما می‌گذاشت.
مشاور و روانشناسی هم در طول کار حضور داشت؟
این به گروه نویسندگان مربوط می‌شود و من اطلاعی ندارم. البته سریال خیلی درباره مسائل خاص روانشناسی صحبت نمی‌کند و در حقیقت چون طنز است، خیلی از مسائل به روز جامعه در آن دیده می‌شود. معنای کار طنز هم همین است که درباره یکسری از مسائل علنی اجتماع انتقاداتی درقالب، معنا و مفهوم دیگری با حالتی مفرح به عمل آورند. من فکر می‌کنم کارگردان و نویسنده هم بیشتر سعی داشتند روی مسائل اجتماعی مانور بدهند و خیلی موشکافانه وارد قضیه و بحثهای تخصصی روانشناسی نشدند، احساس خودم که این است.
همه ایده‌های روانشناسانه برپایه فیلمنامه بود یا کارگردان هم ایده می‌داد؟
آقای صحت که خودشان هم یکی از نویسندگان کار هستند و در واقع صاحب اصلی کارند. ایشان صددرصد می‌توانستند در همه زمینه‌ها دخل و تصرف داشته باشند. اصولا هم آقای صحت نظرات و ایده‌های درستی را ارائه می‌دادند و وقتی آنها را انجام می‌دادیم اتفاق خوبی می‌افتاد. در زمینه متن‌ها چون سرپرست نویسندگان آقای قاسم خانی بود،همه چیز از کانال ایشان می‌گذشت یعنی نظر و نقطه نهایی را آقای قاسم خانی می‌دادند. چون اشراف بیشتری روی کار داشتند.
