ر گنسن۱، ۱۹۵۵، در‌هارتفورد امریکا به دنیا آمد. وی لیسانس مجسمه‏سازی را در ۱۹۷۸ از دانشگاه نیوهمشایر دریافت کرد. او تاکنون جلسات سخنرانی، تدریس و ورک شاپ‏هایی را در دانشگاه‏های سراسر جهان برگزار کرده و همچنین جوایز زیادی را مثل Alumni Awards، Risorgimento Award، …  دریافت نموده است. گنسن نمایشگاه‏های زیادی را برپا نموده که از مهم‌ترین‌شان می‏توان به ولفسبورگ آلمان اشاره کرد. همچنین آثار او درموزه‏های علمی‌ دنیا به نمایش در آمده است. وی در حال حاضر در دانشگاه ام آی تی، به عنوان محقق و مجسمه ساز، مشغول به کار است.
• • •

 

 

نمایش حرکت از دوران زندگی در غارها دغدغه انسان بوده است. آنان، زمانی که روی دیواره غاری نقاشی می‏کردند، می‏خواستند روح و آنیما-ی شکار را تسخیر کنند. آنان سعی می‏کردند تصاویر را طوری ترسیم کنند که گویی آنها متحرک هستند؛ و این حرکت پنهان در ذات تصاویر به آنان انرژی مضاعفی می‏بخشید. این دغدغه در دوران مدرنیته، ماشین را پدید آورد و سهم آرتور گنسن از این دنیای مدرن ساخت ماشین‏های هنری شوخ‏طبعی بوده که کمتر هنرمندی با مجسمه‌سازی این‌طور برخورد کرده است. او با زیرکی ماشین‏هایی را می‏سازد که چرخه هستی را بازنمایی می‏کند. کارهای او نمایش‏نامه‏ای از حرکت فیزیکال را تجربه می‏کند که آرام و عاشقانه است و حرکت آن را موتور یا انرژی مخاطب به وجود می‏آورد. این مجسمه‏ها با احتیاط و دقت کامل زندگی اشیا را دوباره‏سازی می‏کنند. نکته قابل توجه در آثار او حفظ تعادل در عمل و عکس‌العمل‏هایی است که با سیم، استیل، زنجیر، … به وجود آمده است.
درون مایه و تفکر آثار آرتور گنسن در نگاه اول برگشتی به قرن هجدهم را نمایان می‌کند که همان تفکرات نیوتن است که معتقد بود، فعالیت‏های هستی با یک ساعت شروع شده و با عقربه‏ای الهی به کار خود ادامه می‏دهد. البته، در قرن هجدهم علاقه زیادی به ساخت روبات‏ها و ماشین‏ها وجود داشت و حرکت ماشین‏های شناور فلسفه مورد علاقه هنرمندان بود- از میان این فیلسوفان ژان بودریار۲ را می‏توان نام برد که نظریه تناسب بر اساس اندام انسان را مطرح می‏کند- ماشین‏ها و روبات‏های شناور تئوری چرخه ساعت را محدود می‏کنند، که این محدودیت سؤال‌های زیادی را بین ماشینی بودن و اُرگانیسم پدید آورد. اما کار گنسن با فلسفه گردش ساعت تطابق ندارد و او حقایق جدیدی را به وجود آورد که عامل آنها سیم‏ها، موتورها، زنجیرها، … است. او کاملا-ً بی‏توجه به نظریات نیوتن- آثار خود را خلق می‌کند و کارش مرزی بین علوم مهندسی و هنر است.

 

 

گنسن می‌گوید: «زمانی که یک شیء را پیدا می‏کنم، سریعاً آن را به پناهگاه شخصی‏ام می‏برم و با دست‌هایم آن را تبدیل به یک عنصر ارتباطی می‏کنم. تک تک اجزا هیچ ارتباطی با مخاطب برقرار نمی‏کند، و این ارتباط ساخته ذهن من است. شناخت حرکت را از دوران کودکی با نقاشی کردن گوشه کتاب‏ها و ایجاد حرکت شان شروع کردم، از آنجا بود که عاشق حرکت شدم؛ و همچنین بسیار به علوم انتقال انرژی علاقه داشتم. همیشه ساخت ماشین‏هایم از نقشه اولیه حرکتی کوچک شروع می‏شود و به مرور تبدیل به ماشین بزرگی می‏شود. همیشه سعی کرده ام از کوچک‌ترین چیزها در کارم استفاده کنم؛ برای مثال از یک بازی بعد از شام، که همان جناق شکستن است، یک ماشین متحرک ساختم. در اثر صندلی زرد در یک چشم بر هم زدن صندلی منهدم و در لحظه دیگر دوباره اجزا در کنار هم قرار می‏گیرند.»
البته، هنر شگفت انگیز ماشین‏های گنسن را زمانی می‌توان دریافت که فیلم آثارش را مشاهده کنید.