عذرخواهی تهیه‌کننده «در مسیر زاینده‌رود»

تهیه‌کننده سریال «در مسیر زاینده‌رود» گفت: تلاشمان بر این بوده است در این سریال، اصفهان را با تمام ویژگی‌های فرهنگی، هنری و تاریخی‌اش به تصویر بکشیم تا از این شهر تنها یک کارت پستال دیده نشود.
اسماعیل عفیفه در گفت‌وگو با ایسنا، درباره انتقاداتی که درباره لهجه برخی بازیگران سریال «درمسیر زاینده رود» عنوان می‌شود، خاطرنشان کرد: اگر لهجه‌های اصفهانی در این سریال به خوبی ادا نشده‌است، من به نمایندگی از گروه از کلیه مردم اصفهان عذرخواهی می‌کنم.
تهیه‌کننده «در مسیر زاینده رود» با اشاره به ساخت این سریال مناسبتی در مدت زمان کوتاه، یادآور شد: بخشی از ایرادات به این مساله برمی‌گردد که ما فرصت زیادی برای ساخت این سریال نداشتیم. درآوردن لهجه‌های اصفهانی به نحوی که مورد قبول مردم این شهر باشد، شاید به ماه‌ها تمرین نیاز داشت که به دلیل فرصت کمی که برای ساخت «در مسیر زاینده‌رود» در اختیار داشتیم، این امکان وجود نداشت.
عفیفه اظهار کرد: این سریال توسط گروهی که خودشان از صمیم قلب به اصفهان و فرهنگ این شهر علاقه دارند تولید شده‌است.
وی در عین حال گفت: با پیشرفت قصه به نظر می‌رسد لهجه‌های بازیگران کم کم برای مردم عادت شوند و بتوانند از این عیب، چشم‌پوشی کنند.

تهیه‌کننده سریال «در مسیر زاینده‌رود» گفت: تلاشمان بر این بوده است در این سریال، اصفهان را با تمام ویژگی‌های فرهنگی، هنری و تاریخی‌اش به تصویر بکشیم تا از این شهر تنها یک کارت پستال دیده نشود.

اسماعیل عفیفه در گفت‌وگو با ایسنا، درباره انتقاداتی که درباره لهجه برخی بازیگران سریال «درمسیر زاینده رود» عنوان می‌شود، خاطرنشان کرد: اگر لهجه‌های اصفهانی در این سریال به خوبی ادا نشده‌است، من به نمایندگی از گروه از کلیه مردم اصفهان عذرخواهی می‌کنم.

تهیه‌کننده «در مسیر زاینده رود» با اشاره به ساخت این سریال مناسبتی در مدت زمان کوتاه، یادآور شد: بخشی از ایرادات به این مساله برمی‌گردد که ما فرصت زیادی برای ساخت این سریال نداشتیم. درآوردن لهجه‌های اصفهانی به نحوی که مورد قبول مردم این شهر باشد، شاید به ماه‌ها تمرین نیاز داشت که به دلیل فرصت کمی که برای ساخت «در مسیر زاینده‌رود» در اختیار داشتیم، این امکان وجود نداشت.

عفیفه اظهار کرد: این سریال توسط گروهی که خودشان از صمیم قلب به اصفهان و فرهنگ این شهر علاقه دارند تولید شده‌است.

وی در عین حال گفت: با پیشرفت قصه به نظر می‌رسد لهجه‌های بازیگران کم کم برای مردم عادت شوند و بتوانند از این عیب، چشم‌پوشی کنند.

عفیفه که پیش از این تهیه‌ی سریالهای چون «پس از باران» و «خانه‌ای در تاریکی» را نیز بر عهده داشته‌است، یادآور شد: در این دو سریال نیز با همین قضیه مواجه بودیم و چند قسمت اول با انتقاداتی به لحاظ لهجه بازیگران همراه بود، اما قصه که پیش رفت، بینندگان این قرارداد را پذیرفتند تا ضعف‌هایی که به لحاظ لهجه بازیگران وجود دارد را نادیده بگیرند.

تهیه‌کننده «در مسیر زاینده رود» سپس خاطرنشان کرد: وقتی قصه‌ی سریالی در یک شهرستان اتفاق می‌افتد برای فضاسازی و نزدیک شدن به آداب و رسوم آن منطقه سعی می‌شود از لهجه همان منطقه برای شخصیت‌ها استفاده شود. در سریال «در مسیر زاینده رود» نیز تلاش کردیم از بازیگران اصفهانی استفاده کنیم اما به علت اینکه بیشتر بازیگران اصفهانی در کار آقای امرالله احمدجو مشغول بازی بودند، موفق نشدیم تا برای تمامی نقش‌ها بازیگران بومی حرفه‌ای را جذب کنیم. بر این اساس بازیگرانی چون مهرداد ضیایی، مهران نائل، مهدی باقربیگی و تعدادی دیگر برای بازی در این سریال انتخاب شدند، اما درباره باقی بازیگران نتوانستیم به موردهای دلخواه دست پیدا کنیم؛ چرا که طبیعتا این تعداد بازیگر حرفه‌ای که به لهجه اصفهانی هم مسلط باشند را در اختیار نداریم.

او گفت: برای اینکه بتوانیم روی این ضعف سرپوش بگذاریم، مهرداد ضیایی که از بازیگران خوب این سریال است و اصفهانی نیز هست، با بازیگران تمرین و در مواردی لهجه‌ها را کنترل کرد اما بر خلاف آنچه به نظر می‌رسد، لهجه اصفهانی آهنگ خاصی دارد که تقلید این لهجه را دشوار می‌کند.

عفیفه اذعان کرد: ما نیز به هنگام ضبط صحنه‌ها متوجه شدیم که لهجه‌ها آن طور که باید و شاید قانع‌کننده نیست، اما فکر کردیم اگر مدتی از پخش سریال بگذرد مردم به این لهجه‌ها عادت کرده و بادیده اغماض به کار نگاه می‌کنند.

تهیه‌کننده «در مسیر زاینده‌رود» درباره نقد دیگری که درباره نحوه به تصویرکشیدن امکانات درمانی در اصفهان مطرح شده بود نیز گفت: در زندگی معمولی وقتی فردی دچار مشکل می‌شود راه‌حلهای مختلف را برای بیرون آمدن از آن سختی مرور می‌کند؛ در سریال ما تنها یک سکانس وجود دارد که همراه بیمار به دکتر می‌گوید اگر لازم است مجروح را به تهران منتقل کنند؛ او فردی است که دچار وضعیت سختی شده و سعی می‌کند به هر ترتیبی از این سختی بیرون بیاید؛ با این حال پزشک به او متذکر می‌شود که نیازی نیست بیمار را به تهران منتقل کنند و امکانات درمانی در بیمارستان اصفهان وجود دارد. ضمن اینکه شکل و شمایلی که از بیمارستان نشان داده می‌شود نیز حاکی از وجود امکانات کافی پزشکی در آنجاست.

عفیفه سپس گفت: در سریال «در مسیر زاینده‌رود» اصفهان تنها در بناهای سنتی این شهر خلاصه نشده است و بخش‌های مختلفی از این شهر شامل خیابان‌های مدرن، تاسیسات و باشگاه‌های فوتبال آن، همه به تصویر کشیده شده و حاکی از شهری پیشرفته و مدرن است.

تهیه‌کننده در مسیر زاینده رود در پایان از همکاری مردم خونگرم اصفهان و نهادهای مختلفی که با این پروژه همکاری صمیمانه‌ای داشتند تشکر و ابراز امیدواری کرد که حاصل نهایی سریال «در مسیر زاینده رود» در شأن مردم فرهنگ دوست اصفهان باشد.