عابدزاده:اگر دروازه بان پرسپولیس بودم با کت و شلوار هم این گل ها

جام نیوز:احمد رضا عابدزاده می گوید من برای گرفتن خیلی از توپ ها شیرجه نمی زدم چون با بازیخوانی سعی می کردم جایگیری درستی داشته باشم اما این روزها گلرها فکر می کنند دروازه بانی یعنی شیرجه زدن.
این بخش هایی از صحبت های احمدرضا عابدزاده دروازه بان افسانه ای سال های گذشته باشگاه پرسپولیس است در خصوص وضعیت این روزهای گلرهای این تیم و فوتبال ایران. شما را به خواندن این مصاحبه دعوت می کنیم:

* شما اهل تعارف هم هستید؟
– (می خندد) چطور؟

* بازی های پرسپولیس را که می بینید؟
– مگر می شود نبینم؟ هر چند مدت هاست مثل خیلی از هواداران پرسپولیس از بعضی بازی های تیم ناراحت می شوم.

* گفتنش جالب نیست اما دوست داریم بپرسیم اگر احمدرضا عابدزاده با این سن و سال و زانوی مصدومش درون دروازه پرسپولیس می ایستاد مثل هوشیار و معمارزاده گل می خورد؟
– (می خندد) شما چطور فکر می کنید؟

* قطعا اوضاع دروازه این تیم بدترین از این نمی توانست باشد
– شاید باور نکنید ولی فکر می کنم با کت و شلوار هم این گل ها را نمی خوردم. گل هایی که در لیگ ایران رد و بدل می شود بعضا برای من که دروازه بانی را درک می کنم دردناک است. بسیاری از این توپ ها نیازی به شیرجه ندارند اما دیدگاه نادرست نسبت به جریان بازی باعث می شود جایگیری درستی نداشته باشند و مجبور شوند شیرجه بزنند، حالا بعضی وقت ها این شیرجه ها باعث دفع توپ می شود اما گاهی هم نتیجه ای ندارد و شاهد گل های عجیب هستیم. من زیاد شیرجه نمی زدم، یکی از ویژگی های مرحوم حجازی هم همین بود، چون بازیخوان خوبی بود زیاد شیرجه نمی زد.

* شما که استثنا بودید، اما الان همه تیم های لیگ برتر مربی اختصاصی برای گلرها دارند و به نظر می رسد نتوانستند کمکی به پیشرفت دروازه بان ها کنند.
– اینکه یک نفر دروازه بان بوده و بعد از پایان فوتبالش هم می تواند مربی دروازه بان ها باشد دیدگاه درستی نیست، طرف زمان دروازه بانی خودش چیزی نبوده حالا چه چیزی می تواند به یک جوان یاد بدهد؟ چند نفر از این مربیان به کلاس های تخصصی مربیگری رفتند یا فیلم های روز دنیا را تماشا می کنند؟ من که به قول شما عابدزاده بودم و برای خودم سبک داشتم هنوز از تماشای این فیلم ها و علم روز دروازه بانی دنیا نمی توانم غافل باشم.

* ممنوع کردن استفاده از دروازه بان خارجی چه سودی برای فوتبال ما داشته است؟
– به این موضوع از دو جهت باید نگاه کنید، اولا اگر ورود دروازه بان خارجی آزاد شود پنج تا دروازه بان داخلی هم در لیگ برتر نمی بینید. این موضوع به پشتوانه سازی تیم ملی ضربه می زند. مربیان حاضرند به یک مهاجم جوان فرصت بدهند و او یک گل را از دست بدهد اما اگر یک دروازه بان جوان اشتباه کند یک گل وارد دروازه اش می شود و تیم بازی را واگذار می کند. به همین دلیل مربیان این ریسک را انجام نمی دهند و فضا برای استعدادهای جوان محدود می شود. در واقع اگر واردات آزاد شود همه می روند دنبال آن و کسی سراغ تولید نمی رود، چه برسد به صادرات! دقیقا مثل قضیه اتومبیل های خارجی که اگر واردات بدون گمرکی آزاد شود کمتر کسی ماشین داخلی می خرد و کم کم خط تولید به سمت زیاندهی و تعطیلی کشیده می شود. اما در نگاه دوم من معتقد هستم باید با یک برنامه ریزی اصولی شرایطی را فراهم کنیم که دروازه بان های بزرگ و امتحان پس داده خارجی بتوانند وارد این فضا شوند چرا که حضور آن ها به رشد دروازه بان های جوان کمک می کند.

* در مورد عملکرد مربی دروازه بان های پرسپولیس چه نظری دارید؟
– خودتان قضاوت کنید اگر من مربی دروازه بان های پرسپولیس بودم و این گل ها را می خوردیم چه برخوردی با من می کردند؟ آن زمانی که من بودم و دروازه بان ها هم سنشان کمتر بود وضعیت بهتری داشتیم، تا یادم نرفته در مورد هوشیار و میثاق یک نکته ای را بگویم. در گل های خورده نقش عناصر دفاعی پرسپولیس اگر بیشتر از گلرها باشد، کمتر نیست. در همین بازی با فجر چرا آنقدر فضا برای شوتزنی به فجر داده شد؟ شما ببینید در تیم های پایه چقدر از این فرصت ها ایجاد می شود و این ضعف عناصر دفاعی را نشان می دهد.

* به نظر شما شانس قهرمانی استقلال بیشتر است یا سپاهان و تراکتورسازی؟
– ۲ ماه پیش که کرانچار آمد و سپاهان در رتبه پنجم بود من گفتم سپاهان قهرمان می شود اما بعضی ها مسخره کردند، حالا شرایط جدول را خودتان ببینید!

* در مورد اتفاقی که برای هوادار اهوازی پرسپولیس افتاد چه نظری دارید؟
– متاسفانه شنیدم ایشان نسبت به من لطف داشته و جزو هواداران دو آتیشه من بوده است. به همین دلیل ناراحتی ام چند برابر شد. فقط از خداوند می خواهم به خانواده اش صبر بدهد…

* قصد دارید دوباره به آمریکا سفر کنید؟
– فعلا خیر!

* حرف پایانی؟
– دیروز تولد همسرم بود و قصد دارم یک بار هم از طریق شما تولدش را تبریک بگویم. او در همه لحظات سخت زندگی کنارم بود و عامل اصلی پیشرفت من بود. شک نکنید اگر این همسر فداکار را نداشتم، مسیر زندگی احمدرضا عابدزاده عوض می شود. هر چه که در زندگی به دست آوردم با همراهی او بوده است.