صدمات زایمانی در بروز بیماری اسکیزوفرنیا موثر است

یک روانشناس بالینی گفت: صدمات هنگام زایمان به سیستم اعصاب مرکزی همچون فشار بر جمجمه، طولانی شدن مدت زایمان، کم خونی مغز نوزاد و اختلالات تنفسی بعد از زایمان که مغز نوزاد را با کمبود اکسیژن مواجه می کند، در بروز بیماری اسکیزوفرنیا موثر است.

دکتر ژاله افشار منفرد در گفت و گو با ایرنا افزود: عفونت های دوران حاملگی و ابتلای زن باردار به برخی از عفونت های ویروسی می تواند جنین وی را مستعد ابتلا به این بیماری کند.
وی اظهار داشت: فشارهای روانی، سوء تغذیه در ماه های اول بارداری و مسایل ارثی نیز از دیگر عوامل موثر در بروز این بیماری است.

یک روانشناس بالینی گفت: صدمات هنگام زایمان به سیستم اعصاب مرکزی همچون فشار بر جمجمه، طولانی شدن مدت زایمان، کم خونی مغز نوزاد و اختلالات تنفسی بعد از زایمان که مغز نوزاد را با کمبود اکسیژن مواجه می کند، در بروز بیماری اسکیزوفرنیا موثر است.

دکتر ژاله افشار منفرد در گفت و گو با ایرنا افزود: عفونت های دوران حاملگی و ابتلای زن باردار به برخی از عفونت های ویروسی می تواند جنین وی را مستعد ابتلا به این بیماری کند.
وی اظهار داشت: فشارهای روانی، سوء تغذیه در ماه های اول بارداری و مسایل ارثی نیز از دیگر عوامل موثر در بروز این بیماری است.
وی با بیان اینکه بیماری اسکیزوفرنیا به دنبال اختلال در عملکرد سیستم اعصاب آغاز می شود اما تاکنون علت این تغییرات مشخص نشده است، توضیح داد: ساختمان مغز این بیماران طبیعی است اما برخی از مواد شیمیای آن عملکرد طبیعی ندارد، به گونه ای که افزایش و یا کاهش ترشح این مواد اختلالاتی را در رفتار، تفکر و هیجانات بیمار ایجاد می کند که مجموعه این علائم بیماری اسکیزوفرنیا را بوجود می آورند.
عضو انجمن روانشناسان ایران گفت: اسکیزوفرنیا از جمله بیماری های عصبی روانی است و یک درصد جمعیت جهان را شامل می شود.
افشار منفرد افزود: امکان ابتلا به این بیماری تقریبا در تمام طول عمر وجود دارد اما شایع ترین سن ابتلا به آن ۱۵ تا ۳۰ سالگی است.
وی اظهار داشت: در فرد مبتلا به اسکیزوفرنیا فعالیت ذهنی و روانی دستخوش تغییر شده و در مرحله حاد بیماری فعالیت های هیجانی، رفتاری و فکری عملکرد طبیعی خود را از دست می دهد که البته درمان به موقع همراه با حمایت های خانوادگی عملکردهای روانی بیمار را حفظ کرده و در بازگشت توانایی های روانی وی موثر می باشد.
وی تاکید کرد: فقدان انگیزه یا کم شدن آن، عدم رسیدگی به بهداشت فردی، کناره گیری از محیط و انزوا طلبی، کندی عواطف و احساسات، کم صحبت کردن و کاهش تمرکز از علائم اصلی ابتلا به بیماری اسکیزوفرنیا هستند.
افشار منفرد، با بیان اینکه درمان این بیماران معمولا از طریق درمان دارویی انجام می شود، گفت: داروهایی که برای درمان بیماری اسکیزوفرنیا بکار می روند در واقع مقدار مواد شیمیایی مغز همچون “دوپامین”، “سرتونین” و “گلوتامات” را تنظیم می کنند که به دنبال آن اختلالات رفتاری و هیجانی بیمار نیز کاهش می یابد.
وی با اشاره به اثرات درمان خاطر نشان کرد: کنترل هذیان و توهم، پیشگیری از عود بیماری، کاهش انزوا و گوشه گیری، کنترل رفتار پرخاشگرانه، کاهش یا قطع دفعات بستری، افزایش توان بیمار در برابر فشارهای روانی زندگی و توانایی فرد در انجام فعالیت های روزمره زندگی از اثرات درمان به موقع بیمار است.