صحبت های مارال فرجاد در مورد پیشنهادهای بد در سینما و خانه نشینی

مارال فرجاد بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر گفت:
وقتی در سینما و تلویزیون پیشنهاد خوبی نیست ترجیح می دهم در تئاتر حضور پررنگ تری داشته باشم و آنچه برای من بسیار اهمیت دارد این است که بتوانم کار خوب و قابل قبولی را ارائه بدهم که در وهله اول مخاطبان و خودم از آن راضی باشیم.

مارال فرجاد بازیگر فیلم سینمایی «پسران آجری» افزود:
این روزها شرایط حضور در سینما و تلویزیون نسبت به سال های اخیر بسیار سخت و دشوار شده و ما شاهد آن هستیم که بسیاری از هنرمندان ناخواسته و بالاجبار خانه نشین شده و یا از سینما برای همیشه خداحافظی و کناره گیری کرده اند.متأسفانه پیشنهادات خوب در حوزه آثار تصویری چه در سینما و چه در تلویزیون به پایین ترین حد ممکن رسیده و اگر بازیگری بخواهد همچنان در این حرفه به فعالیت هایش ادامه دهد کارش بسیار سخت و دشوار می شود.
فرجاد سپس با بیان اینکه به تازگی بازی در یک نمایش با عنوان «تابستان یخی» به کارگردانی امین دلپذیر که در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه رفته بود را به پایان رسانده ام و همزمان پیشنهاد بازی در چندین تئاتر دیگر را دارم که مشغول مطالعه نمایشنامه ها و بررسی شرایط کار هستم چرا که چندین فیلمنامه متعدد سینمایی نیز به تازگی به دستم رسیده و باید با دقت بهترین را انتخاب کنم.نمایش «تابستان یخی» حس و حال خوبی را در من پدید آورد؛
در این نمایش سعی شده بود تا با زبانی شیرین، فضایی فانتزی و صحنه ای طراحی شده با انیمیشن و موزیکال تاثیر روابط سرد خانوادگی را بر کودکان نشان دهیم و من از بازی در این نمایش بسیار انرژی گرفتم و و امیدوارم تمامی خانواده هایی که همراه با فرزندان شان به تماشای این نمایش نشتند جنبه های آموزشی آن را به خوبی درک کرده باشند.

عکس مارال فرجاد

این بازیگر در پاسخ به این سوأل که اولویت شما برای بازی در کدام مدیوم است اظهار داشت:
من هیچ اولویت خاصی ندارم؛ نه اینکه این حرف را در شرایط امروز بزنم که وضعیت بسیار دشوار شده است. من از همان ابتدای ورودم به عرصه بازیگری مایل بودم نقش هایی خوب و ماندگار برای مردم کار کنم و خوشحالم که تاکنون از انتخاب هایم ناراضی نبوده ام.

وی سپس به بیان توضیحاتی در رابطه با فیلم سینمایی «جاودانگی» به کارگردانی مهدی فردقادری که این روزها روی پرده دارد پرداخت و گفت:
این فیلم سینمایی یکی از سخت ترین فیلم هایی بود که در آن حضور داشتم.من در این فیلم نقش زنی را بازی می کنم که ۱۵ سال از خودم بزرگ تر بود و از لحاظ شخصیتی با من بسیار متفاوت بود؛این زن شهرستانی و مذهبی پسری ۲۳ ساله داشت و این برای من که تاکنون در فیلم ها و سریال ها فرزندی به این سن و سال نداشتم سخت بود که بپذیرم یک مرد جوان به این سن و سال نقش فرزندم را بازی می کند.گریم من در این فیلم بسیار سنگین بود و از آنجا که جاودانگی یک سکانس پلان ۱۴۵ دقیقه است.طی تمرینات فشرده و ۲ ماهه ای که داشتیم من توانستم به آرامی با این شخصیت ارتباط برقرار کنم و از پس بازی در این نقش سخت و سنگین برآیم و خوشبختانه تا به امروز در هریک از جشنواره های جهانی که این فیلم شرکت داشته با استقبال و تشویق خوب مخاطبان و منتقدان مواجه شده ام.