صحبتهای چهره های جدید سینما از بازیگر شدنشان

با وجود اینکه چهره های رنگ و وارنگ تازه ای این روزها سر از سینما و تلویزیون درمی آورند اما هیچ کدام تبدیل به پدیده و ستاره نمی شوند و نهایتا در موسمی می درخشند و خاموش می شوند.

مسائل اجتماعی و تغییر تعریف ها از پدیده باعث شده که در این سال ها چهره جدیدی نبینیم که با آمدنش در اذهان ماندگار شود. خیلی از افرادی که با آنها در این باره گپ زدیم معتقد بودند که ملاک زیبایی جای ملاک های دیگری که در گذشته شاهد آن بودیم را گرفته و همین می شود اگر با تکیه به زیبایی های ساختگی تنها راه ورود را باز بگذاریم.

اما در این میان سیاوش خیرابی و نرگس محمدی، به عنوان دو چهره ای که به یکباره معروف شدند و به همان سرعت تب محبوبیتشان خوابید، نگاه های دیگری به این موضوع داشتند. آنها معتقد بودند که کارگردانان زیاد شده اند و هر کسی می تواند به راحتی فیلم بسازد و خانواده اش را به عنوان بازیگر وارد کارش کند و همین فرصت پدیده شدن را از چهره های تازه می گیرد چون هووهای ناپخته شان خیلی زود جای آنها قرار می گیرند.

همه اینها به اضافه حرف و حدیث هایی همچون نقش فروشی و روابط دوستانه و … به عنوان عوامل گزینش بازیگر که جای دانشگاه و کلاس های بازیگری و خاک صحنه خوردن و … را گرفته، باعث شد سراغ چند تن از چهره های تازه کار در سینما و تلویزیون برویم.

می خواستیم این دوستان نورسیده درباره ادعایی همچون «انتخاب بازیگر در مهمانی ها و مجالس خصوصی و خیابان» بگویند. اگر نگاهی به آثار تولید شده در سینما یا تلویزیون بیندازید خواهید دید که در همین سال ها با وجود اینکه پدیده خاصی نداشتیم اما جوانان زیادی وارد سینما و تلویزیون شده اند و خیلی زود فن پیچ و باشگاه هواداران پیدا می کنند و پیدا کردنشان هم کار خیلی سختی است. اما خروجی هنری خاصی از آنها دیده نمی شود. با چند نفر از کسانی که زمان زیادی از ورودشان به دنیای بازیگری نمی گذرد، گپ کوتاهی زده ایم.

اصراری به بازیگر شدن نداشتم

شبنم درویش / متولد ۱۳۶۷/ تنها حضور او در فیلم های محاکمه در خیابان و جرم به کارگردانی مسعود کیمیایی بوده است.

خانم درویش تحصیلات شما در رشته بازیگری است؟

– نه، الان سال آخر کارشناسی ارشد مترجمی زبان فرانسه هستم.

پس چرا بازیگر شدید؟

– کلاس های بازیگری رفتم البته نه به این خاطر که بازیگر بشوم. رفتم که سینما را کنار آقای کیمیایی یاد بگیرم اما خب از خوش شانسی من به اینجا ختم شدکه افتخار این را داشته باشم برای فیلم محاکمه در خیابان ایشان انتخاب بشوم.

بازیگر زنی در سینما هست که در بازی از او تاثیر بگیرید؟

– زنان بسیاری در سینما بودند که بازی شان روی من خیلی تاثیر گذاشته چه در سینمای خودمان و چه در سینمای جهان، برای مثال در سینمای جهان آدری هیپورن و در سینمای خودمان هم خانم گلچهره سجادیه.

به این معنا که الگوبرداری کنید چطور؟

– به هر حال از آنجایی که من فقط در فیلم های آقای کیمیایی بازی کردم، بخواهم یا نخواهم تاثیر بازیگران زن سینمای ایشان روی من هست. برای اینکه بتوانم نقشم را باورپذیرتر کنم سعی ام را کردم که بازی ام را نزدیک کنم به بازی آنها اما می دانید این دو نقشی را که من بازی کردم بسیار متفاوت از نقش هایی است که در سینمای آقای کیمیایی داشتند، آنقدر که نمی توان الگوبرداری کرد اما تاثیرش را روی خودم کاملا حس می کنم و گاهی فکر می کنم که اگر این دو نفر نبودند واقعا من باید به چه شکلی بازی می کردم.

فیلم مورد علاقه تان چه فیلمی است؟

– برای من «گوزن ها» رده اول است.

—————————-
خیلی راحت بازیگر شدم!

مهدی ماهانی/ متولد ۱۳۶۲/ آخرین حضورش در فیلم «انتهای خیابان هشتم» به کارگردانی علیرضا امینی است.

تحصیلات مهدی ماهانی چیست؟

– مهندسی عمران.

از مهندسی عمران چطور به بازیگری رسیدید؟

– به دنیای هنر علاقه داشتم و از دستیار صحنه بودن شروع کردم. بعد به سریالی به نام «پسران آدم» از احمدرضا درویش دعوت شدم که آن سریال هیچ وقت پخش نشد. قبل از آن در شب یلدا هم دستیار بودم.

حالا چه شد که از دستیاری به بازیگری رسیدید؟

– خیلی راحت! وقتی شما دستیار صحنه ای روابطتت را زیاد می کنی و بعد وارد کار می شوی. اول در پسران آدم بازی کردم و بعد آقای سعید سهیلی من را برای چهار انگشتی انتخاب کردند.

الگوی خاصی هم دارید؟

– نه هیچ کس. دنبال این نبودم که الگو داشته باشم.

فیلم ها و بازیگران مورد علاقه تان؟

– قرمز فریدون جیرانی را خیلی دوست دارم و از فیلم های خارجی هم سینما پارادیزو، رابرت دنیرو و ادوارد نورتون را خیلی دوست دارم.

نقشی هست که آرزو داشته باشیدخودتان دوباره آن را بازی کنید؟

– من خدمت دوستم نیما شاهرخ شاهی هم گفته آم، من همیشه دوست داشتم که نقش کوهیار (با بازی شاهرخ شاهی) را در پارک وی بازی کنم.

——————————————————
محمدرضا شریفی نیا مرا بازیگر کرد

سارا منجزی/ او در کار «کلاه پهلوی» به کارگردانی ضیاءالدین دری بازی کرده که هنوز پخش نشده.

تحصیلاتتان چیست و چه شد که بازیگر شد؟

– لیسانس معماری دارم. من انتخاب شدم. با آقای شریفی نیا سر کاری بودم مرتبط با همین معماری، من آن موقع در یک شرکت نفتی کار می کردم. ایشان خیلی گذرا من را دیدند و دعوتم کردند که بروم پشت صحنه کار کلاه پهلوی.

بعد آنجا آقای دری من را برای نقش تانیا که یک دختر ارمنی است انتخاب کردند. من دوست داشتم بازیگر بشوم اما هیچ وقت فکر نمی کردم که این اتفاق برایم بیفتد. فکر می کردم خیلی سخت است (می خندد) البته سخت است اما من آسان بازیگر شدم.

برای ماندن باید خیلی تلاش کرد. باید احساساتت را نشان بدهی و بتوانی باور کنی چون زندگی کردن با آن چیزی که بازی می کنی خیلی فرق دارد.

چرا در این چند سال اینقدر افراد راحت بازیگر می شوند؟

– خب به همان راحتی هم محو می شوند. من از چیزی که خیلی گله مند هستم این است که چقدر راحت آدم ها می آیند و فیلم می سازند. هر کسی که یک پولی جمع می کند، می آید فیلم می سازد.

صورت هایی با جراحی های بسیار هم که روی بورس است.

– این هم هست. البته به من هم خیلی گیر می دهند که تو صورتت پروتز است اما عکس بچگی من را که ببینید، می بینید که من همینطوری ام و اصلا به صورتم دست نزده ام.

کسی نگفته که شما شبیه مهتاب کرامتی هستید؟

– چرا خیلی ها می گویند. من ایشان را خیلی دوست دارم از لحاظ بازی و چهره و … ایشان خیلی انسان بی حاشیه ای هستند و خوشحال می شوم که شبیه ایشان باشم. مهتاب کرامتی و مهناز افشار به واسطه چهره شان آمده اند اما تلاش می کنند که ماندگار بشوند.

——————————————————
عکاس بودم، بازیگر شدم

بیتا بیگی/ متولد سال ۱۳۶۶/ او را در «انتهای خیابان هشتم» به کارگردانی علیرضا امینی دیدیم.

تحصیلاتتان چیست خانم بیگی و چه شد که بازیگر شدید؟

– فارغ التحصیل رشته عکاسی هستم. من خیلی دوست داشتم در دانشگاه رشته تئاتر بخوانم که به خاطر برخی مسائل و مشکلات خانوادگی نتوانستم این رشته را در دانشگاه بخوانم و این عکاسی برای من به شکلی اجباری شدکه البته الان به خاطر تحصیل در این رشته خوشحالم.

بعد از آن دوره بازیگری دیدم در کلاس های استاد سمندریان. از آنجا هم از طریق یکی از دوستانم مکه در پروژه آقای حسینی کار می کرد برای بازی در یک تله فیلم مناسبتی به کارگردانی که در ماه رمضان پخش می شد معرفی شدم بعد از آن هم یک فیلم سینمایی داشتم.

الگوی خاصی هم دارید؟

– من بازی لیلا حاتمی و گلشیفته فراهانی و ترانه علیدوستی را خیلی دوست دارم. به بازی شان دقت کردم اما نخواستم که عین بازی آنها را داشته باشم.

فیلم مورد علاقه تان کدام است؟

– من کارهای کیم کی دوک را خیلی دوست دارم. از فیلم های ایرانی فیلم «شهر زیبا» و «چهارشنبه سوری» را خیلی دوست داشتم. فیلم «دانه های ریز برف» علیرضا امینی را هم خیلی دوست دارم.

روابط پشت پرده چقدر در بازیگر شدن افراد تاثیر دارد؟

– چه سوالی کردید! من واقعا نمی دانم چی باید بگویم. خیلی چیزها را دوست دارم بگویم که شاید درست نباشد که چاپ بشود. کل سینما در حال حاضر شده رابطه! من خیلی از همدوره ای های خودم را می شناسم که واقعا با پول و رابطه آمدند جلو. پول داشتند سرمایه گذاری کردند و نقش های اصلی را هم بازی کردند که البته در ادامه برایشان هیچ اتفاقی نیفتاده.

یا فردی حتی سرمایه یک سریال را داده که بازی کند یا شوهر پولداری داشته که برایش سرمایه گذاری کند تا او جلوی دوربین برود اما هیچ اتفاقی برایش نمی افتد. به قول یک کارگردان معتبر تا پتانسیل نباشد کسی نمی تواند بازیگر باشد. ما یکسری بازیگر داریم که پتانسیلش را داشتند و مسیرشان را انتخاب کردند و هنوز هم که هنوز است جزو بازیگرهای تاپ هستند؛ مثل حامد بهداد.

—————————————————–
حامد کمیلی من را معرفی کرد

تینا آخوندتبار/ متولد ۱۳۶۱/ آخرین حضورش در فیلم «خودزنی» به کارگردانی احمد کاوری است.

خانم آخوندتبار تحصیلات شما چیست و چه شد که بازیگر شدید؟

– من حسابداری خوانده ام. کلاس استاد سمندریان رفتم بعد وارد حوزه کار شدم. بعد از آن برای یک کار رسانه ای بود که حامد کمیلی من را معرفی کرد و دیگر وارد دنیای بازیگری شدم.

الگویی در دنیای بازیگری ندارید؟

– اصلا الگویی ندارم.

بازی کدام بازیگر را خیلی دنبال می کنید و دوست دارید؟

– من بازی های آل پاچینو و رابرت دنیرو را دوست دارم و نخواستم که هیچ وقت شبیه آنها بازی کنم! به نظر من اینکه کسی بخواهد شبیه کس دیگری بازی کند بد است اما اینکه بخواهد ویژگی های مثبت او را در نظرش بیاورد بد نیست.

فیلمی هست که آن را چند بار تماشا کرده باشید و در ذهنتان ثبت شده باشد؟

– «میم مثل مادر» را خیلی دوست دارم. فیلم «۲۱ گرم» و «پدرخوانده» را هم دوست دارم.

در فیلم هایی که تا به حال دیده اید نقشی بوده که خیلی دوست داشته باشید آن را بازی کنید؟

– من شخصا همیشه دوست دارم همه نقش ها را تجربه کنم. اکثر نقش ها را هم دوست دارم بازی کنم؛ نقش جنوب شهر، نقش دختر باکلاس بالاشهر، دختر چادری و همه چی را دوست دارم بازی کنم.