سرطان پوست چیست؟

پوست بزرگترین عضو بدن و وظیفه آن ذخیره چربی، خنک نگهداشتن بدن و ساختن ویتامین D در بدن است و بدن را از عفونت، نور، از دست رفتن آب و سایر مایعات و جراحت حفاظت می کند. سرطان پوست بیماری است که در آن سلولهای بدخیم از بافت پوست نشات می‌گیرند و به طور نامنظم و فزاینده‌ای تکثیر و به طریقی از سیستم ایمنی و دفاعی بدن عبور می‌کنند بدون اینکه موجب عکس‌العمل
 
تدافعی و تهاجمی در سیستم ایمنی بدن شوند. مهمترین عامل پیشتاز و مستعد سرطان پوست، جهش در DNA سلول بر اثر اشعه ماورای بنفش است که منجر به شروع تراریختی سلول و سرطانی شدن آن می‌شود.

با توجه به نوع سلول پوستی که دچار تراریختی و سرطان شده است اشکال مختلفی از سرطان پوست وجود دارد که هر کدام نشانه‌ها و عوارض خاص خود را دارند. شایع‌ترین اشکال سرطان پوست عبارتند از:

پوست بزرگترین عضو بدن و وظیفه آن ذخیره چربی، خنک نگهداشتن بدن و ساختن ویتامین D در بدن است و بدن را از عفونت، نور، از دست رفتن آب و سایر مایعات و جراحت حفاظت می کند. سرطان پوست بیماری است که در آن سلولهای بدخیم از بافت پوست نشات می‌گیرند و به طور نامنظم و فزاینده‌ای تکثیر و به طریقی از سیستم ایمنی و دفاعی بدن عبور می‌کنند بدون اینکه موجب عکس‌العمل
 
تدافعی و تهاجمی در سیستم ایمنی بدن شوند. مهمترین عامل پیشتاز و مستعد سرطان پوست، جهش در DNA سلول بر اثر اشعه ماورای بنفش است که منجر به شروع تراریختی سلول و سرطانی شدن آن می‌شود.

با توجه به نوع سلول پوستی که دچار تراریختی و سرطان شده است اشکال مختلفی از سرطان پوست وجود دارد که هر کدام نشانه‌ها و عوارض خاص خود را دارند. شایع‌ترین اشکال سرطان پوست عبارتند از:

۱ ـ سرطان سلولهای بنیانی یا پایه

۲ـ سرطان سلولهای فلسی

۳ـ سرطان سلولهای ملانوسیست ( ملانوما)

سرطان سلول‌های بنیانی

سرطان سلولهای بنیانی شایع‌ترین نوع سرطان پوست به شمار می آید و نسبت به دیگر اشکال سلولهای سرطانی پوست خطر کمتری دارد. سرطان سلولهای بنیانی که در پایه اپیدرم (لایه خارجی پوست) قرار دارند سرعت رشد کم و آرام داشته و به ندرت گسترش می‌یابند.

سبب شناسی سرطان سلولهای بنیانی پوست عبارت است از: در معرض تابش نور شدید آفتاب قرار گرفتن بدن از جمله صورت، گوشها، گردن، سر، شانه‌ها و پشت، تماس با مواد شیمیایی مانند آرسنیک و مواد رادیو اکتیو، جراحتهای باز، سوختگی، خالکوبی و واکنشهای حساسیتی نسبت به واکسن.

افرادی که پوست و موی روشن و چشم آبی، سبز و خاکستری دارند و همچنین اشخاصی که مشاغل آنها در فضای باز است و به طور متوالی در معرض نور آفتاب هستند نیز از خطر بالا تری برای ابتلا به سرطان سلولهای بنیانی پوست برخوردارند.

علائم هشدار دهنده سرطان بنیانی پوست

زخمهای بازی که خونریزی در آن پس از سه هفته یا بیشتر ترمیم نیافته باشد.

لکه سرخ یا حساسیتی که ممکن است حالت خشکی درد و یا خارش داشته و بهبود نیابد.

بر آمدگی شفافی که به رنگ صورتی، قرمز، سفید است و یا در افراد با پوستهای تیره به رنگ قهوه‌ای و سیاه نمایان شود و گاهی با خال اشتباه گرفته می‌شود.

لکه صورتی که با حاشیه بر آمده و فرو رفتگی خشک در مرکز آن همراه است در این مورد با رشد لکه، رشته‌های نازک رگهای خونی ممکن است بر سطح آن ایجاد شود.

 
 
سرطان سلولهای فلسی پوست 

سرطان سلولهای فلسی دومین شکل شایع سرطان پوست به شمار می‌رود که می‌تواند تمام بدن از جمله لایه‌های مخاطی را در بر گیرد. اکثر اشکال سرطان سلولهای فلسی مدتها به لایه اپیدرم محدود می‌ماند و در صورت درمان نشدن به لایه های زیرین پوست سرایت کرده و بافتهای دیگر را مورد تهاجم قرار می‌دهد. در معرض تابش نور شدید آفتاب قرار گرفتن اعضای بدن مانند صورت، گردن، اطراف گوشها،
 
پوست سر بدون پوشش مو، دست، شانه، پشت بدن و لب پایین دهان از جمله علل ابتلا به این نوع سرطان است. زخمهای باز، تابش اشعه ایکس و تماس با مواد شیمیایی مانند آرسنیک و فراورده های نفتی از دیگر عوامل ابتلا به سرطان سلولهای فلسی پوست است. درمان توسط داروهای سرکوبگر سیستم دفاعی بدن احتمال ابتلا به این نوع سرطان پوست را افزایش می‌دهد. نشانه های ابتلا به این نوع سرطان در موارد بسیار معدودی در پوستهای سالم دیده شده است که محققان آن را ناشی از عوامل ژنتیکی تلقی می‌کنند.

علائم هشدار دهنده سرطان سلولهای فلسی پوست

رشد ضایعه زگیل مانند که حالت خشکی پیدا و خونریزی کند.

لکه فلس مانند با حاشیه نامنظم که ممکن است حالت خشکی و خونریزی داشته باشد.

زخم بازی که خونریزی داشته و یا خشک شده و برای مدت طولانی بهبود نیافته باشد.

وجود توده‌ای برآمده که مرکز آن فرو رفته و خونریزی کند. چنین توده ای ممکن است سریع بزرگ تر شود.

سرطان ملانوما

 سرطان ملانوما رشد بدخیم سلولهای ملانومیسم است. این سلولها رنگدانه تیره پوست، مو، چشم و خال‌های بدن را تولید می‌کنند. از این رو تومورهای ملانوما اکثراً قهوه‌ای و یا سیاه است. ولی در موارد معدودی نیز سرطانهای ملانوم رنگدانه تولید نکرده و به رنگ پوست صورتی، قرمز و یا بنفش ظاهر می‌شوند.

ملانوما از خطرناک ترین انواع اشکال سرطان پوست بشمار می رود. این نوع سرطان اگر زود تشخیص داده شود درمان آن ۱۰۰ درصد امکان پذیر است. اما چنانچه حالت تهماجمی پیدا کرده و به سایر بافتهای بدن سرایت کند درمان آن امکان پذیر نخواهد بود .

اشکال سرطانهای ملانوم به چهار دسته تقسیم می شوند:

ملانو م سطحی : این نوع ملا نوم به صورت لکه ای مسطح و یا کمی بر آمده با حاشیه نامنظم ظاهر می شود. این لکه ممکن است به رنگها‌ی قهوه‌ای –سیاه – قرمز –آبی و یا سفید نیز ظاهر شود.

 
 
لنتیگو مالیگنا :  لنتیگو ما لیگنا مانند ملانومهای سطحی نزدیک به سطح پوست رشد می کند و همراه با سایه های برنزه – قهوه‌ای و یا قهوه‌ای تیره همراه است. این سرطان که به آهستگی رشد می کند و ممکن است به ملانوم لنتیگو مالیگنا که حالت تهاجمی دارد تبدیل شود. 
 
ملانوم اکرال لنتیجینوس : ملانوم اکرال لنتیجینوس قبل از اینکه لا یه های عمیق تر پوست را در بر بگیرد، ابتدا به طور سطحی رشد می‌کند. این نوع ملانوما با سایر اشکال ملانوم متفاوت است زیرا به شکل سایه‌های سیاه و یا قهوه‌ای زیر ناخنها، کف پا و یا کف دست نمایان می‌شود. این نوع سرطان از شایع‌ترین اشکال ملانوما در بین سیاه پوستان آمریکایی و آسیایی است و از جمله نادرترین اشکال ملانوما در بین سیاهپوستان آفریقایی است.

ملانوم گره‌ای : ملانوم گره‌ای معمولاً جنبه تهاجمی داشته و زمانی تشخیص داده می‌شود که سطح آن بر آمده شده است. رنگ این گره‌ها اکثرا سیاه و بعضی اوقات آبی، خاکستری، سفید، قهوه‌ای، برنزه، قرمز و یا همرنگ پوست است. این نوع سرطان معمولاً در تنه، پا، دست افراد مسن و بر روی سر مردان دیده می‌شود. این نوع سرطان شدیدترین و تهاجمی‌ترین نوع سرطان ملانوم است.

الگوهای درمانی سرطان پوست

تظاهرات بالینی سرطان پوست در هر شخص متفاوت است از این رو تعیین درمان مناسب بستگی به سن، ‌وضعیت بدن، سابقه طبی بیمار، پیشرفت بیماری، ‌سازگاری بدن بیمار با دارو و الگوهای مختلف درمانی دارد.

در مجموع الگوهای درمانی سرطان پوست عبارتند از:

جراحی: برداشتن بافت بدخیم و کمی از بافت سالم پوست که روش معمول الگوی درمانی سرطان پوست است و به اشکال مختلف انجام می‌ شود و عبارتند از:

کرایوتراپی یا استفاده درمانی از سرمای شدید برای تخریب بافت. در این روش ضایعه بدخیم با استفاده از نیتروژن مایع منجمد شده و در نتیجه آن، سلولهای سرطانی نابود شده و از بین می روند.

خشکاندن و تخریب بافتهای سرطانی از طریق جریان الکتریکی پرفرکانس.

کورتاژ یا پاک کردن سطح مبتلا به بیماری با استفاده از کورت (وسیله قاشقی شکل). در این روش جراح ضایعه بدخیم را تراشیده و به وسیله کورت پاک و تمیز می کند.
 
 
پیوند پوست که بر روی بستر پوست آسیب‌ دیده ناشی از جراحی و برداشتن توده سرطانی حاصل شده انجام می‌گیرد. درمان لیزری که به وسیله پرتو نوری لیزر، سلولهای سرطانی برداشته شده و از بین می ‌روند.

جراحی میکروگرافی مه: در این روش ضایعه سرطانی با کمترین صدمه به بافت سالم برداشته می‌شود و طی آن، جراح با استفاده از میکروسکوپ مقطع بافت سرطانی را مورد بررسی قرار می‌دهد تا به طور کامل از نابودی سلول سرطانی اطمینان حاصل کند.
 
رادیوتراپی‌: الگوی درمانی ضایعه سرطانی با استفاده از اشعه یونیزان که منجربه انهدام سلولهای سرطانی و کوچک شدن اندازه ضایعه سرطانی می ‌شود.

شیمی درمانی:‌ استفاده از داروهای شیمیایی منجر به انهدام سلولهای سرطانی پوست می ‌شود. برای درمان سرطان پوست دو نوع شیمی درمانی وجود دارد:

شیمی درمانی موضعی که استعمال لوسیون یا کرم بر روی پوست است که منجربه انهدام سلولهای بدخیم می‌شود. در این روش کرم و لوسیونهای شیمیایی که معمولا حاوی اسید تریکلرو-استیک هستند روی پوست قرار داده می‌شوند (نباید روی پوست مالیده شود).

شیمی درمانی بالینی که داروهای شیمیایی از طریق خوراکی یا تزریق وریدی و یا داخل عضلانی تجویز می‌شود.

شیمی‌ درمانی الکتریکی: استفاده از الگوی شیمی درمانی توأم با ارتعاشات الکتریکی جهت مهار کردن رشد فزاینده سرطان پوست. پرتو درمانی: در این شیوه رنگ به داخل یک ورید تزریق و سپس در تمام بدن منتشر می‌ شود. بعد از چند روز، این رنگ فقط در سلولهای بدخیم باقی می ‌ماند. سپس با تابش نور قرمز رنگ لیزری رنگ درون سلول سرطانی نور را جذب می‌کند و منجر به عکس ‌العمل فوتوشیمیایی که مخرب سلول‌ها است، می ‌شود.

درمان بیولوژیکی یا ایمنولوژیک که مشتمل بر بازسازی، تحریک،‌ هدایت و تقویت سیستم طبیعی دفاعی بدن بیمار است و با استفاده از آنتی‌ بادی و هدایت سیستم دفاعی خود بیمار جهت مبارزه با سرطان صورت می گیرد. استفاده از عواملی مانند اینترفرون‌ـ سلولهایی که فعالیت ضدتوموری مستقیم دارند و آنتی‌ بادی های مونوکلونال که اثرات تداخل بقاء سلول را دارند، رشد سرطان را کاهش می دهد.

سرطان پوست یکی از شایع ترین و در عین حال قابل پیشگیری ترین سرطانهاست. اکثر اشکال سرطان پوست در نقاط برهنه بدن مانند صورت، دست، ساعد و گوش ایجاد میشود از این رو پوست باید در برابر اشعه خورشید محفوظ بماند و کرمهای ضد آفتاب مناسب که فاکتور محافظت در برابر آفتاب آنها پانزده یا بیشتر است توصیه می‌شود.