رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟

By registering with this blog you are also agreeing to receive email notifications for new posts but you can unsubscribe at anytime.


رمز عبور به ایمیل شما ارسال خواهد شد.


کانال رسمی سایت تفریحی

دکه سایت


نظر سنجی

نظرسنجی

به نظر شما کدام سریال امسال ماه رمضان بهتر است؟

Loading ... Loading ...

کلیپ روز




logo-samandehi

تصاویری از فرش قرمز اختصاصی برای بازیگران دیر رسیده در جشنواره فجر

عکس از جشن تولد ۳۸ سالگی آزاده صمدی

مصاحبه از زندگی شخصی امیرحسین مدرس و همسر دومش

عکس همسر آزاده نامداری و دخترش گندم

عکس جدید مهناز افشار و دخترش لینانا

نامه عسل پورحیدری در شبکه اجتماعی پس از خاکسپاری پدر

عکسی جالب از تینا آخوندتبار با دستکش بوکس در حال ورزش

تصاویر تبلیغاتی الیکا عبدالرزاقی و همسرش امین زندگانی

رتبه بدهید:

«زیر هشت»، خوش ساخت و با بازیگران قوی اما تلخ

همان طور که پیشتر در نقد و بررسی دیگر سریال های شبکه های سیما در این روزها، متذکر شدیم، بررسی این آثار همچنان که از نظر تکنیک و محتوا باید مورد مداقه قرار گیرد، باید از منظری تطبیقی در مقایسه با سایر شبکه های تلویزیونی که به هر حال و با هر مستمسکی، توانسته اند تماشاگرانی را برای خود جلب کنند، نیز مورد توجه باشند.
به گزارش «تابناک»، به دیگر سخن امروزه با وجود شرایط روزگار، انسان معاصر به قدری گرفتار روزمرگی ها و دغدغه های این دنیایی شده که وقتی به فضایی مختص خود روی می آورد، به طور ناخواسته برای گریز از این مشکلات و مصایب جانکاه به تلویزیون متوسل می شود.
اگر در دیروزها می شد به این منظر خرده گرفت و در صحت آن تردید داشت و معیارهایی مثل آموزش و ارتقای آگاهی، را در کنار سرگرمی قطعی دانست اما امروز دیگر تردیدی نیست که بخش عمده ای از کسانی که در یبن ده ها رسانه مختلف رسانه تلویزیون را انتخاب می کنند، قصد تغییر ذائقه و تمدید قوا، برای ورود دوباره به عرصه مسایل و مشکلات اجتماعی را دارند.
به این ترتیب هنر مدیران و مسئولان سیاست گذار رسانه است که با فراهم کردن زمینه های گشایش خاطر، آنچه را که در سطحی عمیق تر دنبال می کنند به مخاطبانشان انتقال دهند. شاید به همین دلیل باشد که اغلب سریال های طنز، با هر نوع رویکرد به این مقوله شامل کمدی، طنز تلخ، هجو و… همواره پرتماشاگر شده و با اقبال فراوان رو به رو می شوند.

همان طور که پیشتر در نقد و بررسی دیگر سریال های شبکه های سیما در این روزها، متذکر شدیم، بررسی این آثار همچنان که از نظر تکنیک و محتوا باید مورد مداقه قرار گیرد، باید از منظری تطبیقی در مقایسه با سایر شبکه های تلویزیونی که به هر حال و با هر مستمسکی، توانسته اند تماشاگرانی را برای خود جلب کنند، نیز مورد توجه باشند.

به گزارش «تابناک»، به دیگر سخن امروزه با وجود شرایط روزگار، انسان معاصر به قدری گرفتار روزمرگی ها و دغدغه های این دنیایی شده که وقتی به فضایی مختص خود روی می آورد، به طور ناخواسته برای گریز از این مشکلات و مصایب جانکاه به تلویزیون متوسل می شود.

«زیر هشت»، خوش ساخت و با بازیگران قوی اما تلخ
اگر در دیروزها می شد به این منظر خرده گرفت و در صحت آن تردید داشت و معیارهایی مثل آموزش و ارتقای آگاهی، را در کنار سرگرمی قطعی دانست اما امروز دیگر تردیدی نیست که بخش عمده ای از کسانی که در یبن ده ها رسانه مختلف رسانه تلویزیون را انتخاب می کنند، قصد تغییر ذائقه و تمدید قوا، برای ورود دوباره به عرصه مسایل و مشکلات اجتماعی را دارند.

به این ترتیب هنر مدیران و مسئولان سیاست گذار رسانه است که با فراهم کردن زمینه های گشایش خاطر، آنچه را که در سطحی عمیق تر دنبال می کنند به مخاطبانشان انتقال دهند. شاید به همین دلیل باشد که اغلب سریال های طنز، با هر نوع رویکرد به این مقوله شامل کمدی، طنز تلخ، هجو و… همواره پرتماشاگر شده و با اقبال فراوان رو به رو می شوند.

اکنون با تأکید بر وجه سرگرم کننده تلویزیون، باید پرسید جایگاه سریالی همچون «زیر هشت» کجاست؟

برای پاسخ به این پرسش خبرنگار «تابناک»، نظرسنجی مختصر و مفیدی انجام داد تا از منظر اقشار مختلف درباره این سریال آگاه شده، بر اساس نتایج آن تحلیلی منصفانه ارایه کند.

در این نظر سنجی، اقشار گوناگون مردم ـ با سطوح تحصیلات و سن مختلف از نوجوان گرفته تا پیرمرد و همین طور از زن خانه دار تا پزشک را در بر می گرفت ـ متفقا «زیر هشت» را تلخ و دردناک دانستند.

البته با همه این تلخی، برخی، لزوم نمایش و برخی احتراز از این نوع رویکردها را خواستار بودند.

«زیر هشت»، خوش ساخت و با بازیگران قوی اما تلخ
در کنار تلخ و دردناک دانستن این سریال که نظر بسیاری از پاسخ دهندگان به پرسش خبرنگار ما بود، سیروس مقدم در گفت و گو با یکی از رسانه ها آن را، ناشی از تلخ بودن واقعیت دانست و نویسنده این سریال هم در کمال تعجب، با تایید این تلخی، از مردم خواسته بود اگر این طور فکر می کنند سریال را نبینند.

سیروس مقدم در حالی فضای زیر هشت را ناشی از واقعیت می داند که پیشتر از این نرگس و رستگاران و چندین و چند سریال اجتماعی دیگر را نیز ساخته که با وجود شخصیت های گرفتار و دردمندی که داشتند، آن چنان از کار در آمده بودند که  به هر حال تماشاگر گریز نبودند و بسیاری با او و گروه سازنده اش، تا انتهای سریال همراهی کردند.

مقدم با وجود تلاش های تصویری بارز و بهره گیری فراوان از دوربین و صدا و عناصر دیگر، راوی حکایتی شده که معلوم نیست اساسا آن را با چه پیش زمینه و توجیهی انتخاب کرده است.

سعید نعمت الله، هم در حالی از مردم می خواهد سریال را نبینند که اساسا چون رسانه ملی متعلق به مردم است، او و همکارانش باید جوابگوی عملکردشان باشند، نه گریز دهنده مردم از آن. در واقع او حق ارایه چنین پیشنهادی را ندارد چون این سریال با بودجه عمومی ساخته شده و در واقع برای مردم بوده و هزینه ای آن از طریق ایشان تامین شده است.

البته او و دیگر عوامل این سریال می توانستند توپ را به زمین سفارش دهندگان بیاندازند. نکته ای که خیلی دور از واقعیت نیست.

از سویی در نظر سنجی یاد شده بسیاری از شرکت کنندگان، اثر این سریال را  ناخوشایند دانسته و اعلام کرده اند که به دلیل این فضای تیره و مایوس کننده، دیدن سایر شبکه ها را به این سریال ترجیح می دهند. بر این اساس باید از مسوولان مربوطه پرسید این سریال بر اساس کدام نیاز جامعه مخاطبان سفارش داده شده است؟

به تعبیر دیگر بر اساس کدام مهندسی فرهنگی، چنین داستان و آدم ها و روابطی را برای نمایش طراحی کرده و به مردم ارایه کرده و می کنند؟ 

وقتی این پرسش ها را در نظرسنجی مختصری مطرح کردیم بسیاری از مخاطبان محتوای این اثر را «تاکید بر نبود ایمان و دوری از معنویات،که باعث سقوط انسان می شود»، برشمرده اند.

بر این اساس این پرسش پیش می آید که ظرف بهتری برای جایگزین کردن این مظروف در چنته سازندگان نبوده که به تلخ ترین وجه ممکن چنین کرده اند؟

البته در بین نتایج به دست آمده برخی از پاسخ دهندگان که در اقلیت هستند، برای تاثیرگذاری هر چه بیشتر و ماندگارتر، این نوع رویکردها را لازم و ضروری دانسته اند و افزوده اند که این نوع رویکردها به دلیل گزندگی و قدرت تنبه، لازم و ضروری است.

«زیر هشت»، خوش ساخت و با بازیگران قوی اما تلخ
در مقابل بخش عمده ای از شرکت کنندگان در این نظرسنجی، انتخاب قالب های شاد و مفرح  را برای انتقال محتواهایی از نوع یاد شده، مفیدتر دانسته و علت این پاسخ شان را افزایش بسیار تماشاگران و در نتیجه دامنه وسیع تر کسانی که ایمان را بار دیگر درک می کنند، اعلام کرده اند.

بر اساس این نتایج، برخی برای بیان این نوع مفاهیم قالب تراژدی و برخی قالب کمدی را گزینه مطلوب خود دانسته اند.

در این مورد، باید به اجمال متذکر شد که تراژدی به طور معمول فضایی پر از سوء ظن و کشمکش دارد و همراه با محمل هایی، منجر به بروز درونیات انسان ها در مواقع ناگزیر می شود و همچنین پایانی تلخ و مرگبار برای قهرمان دارد.

حال باید این را هم مورد توجه قرار داد که رسانه ملی چرا براین فضای پر از کشمکش و… دامن زده و شخصیت اصلی داستان را که از اقشار مظلوم جامعه است، در چنین قالبی قرار می دهد و به عموم مردم ارایه می دهد؟

در چنین شرایطی بحث بودن یا نبودن سیاه نمایی در آثار هنری پیش می آید. موضوعی که به نظر نمی رسد خواست مسوولان باشد.

درباره کمدی و رویکرد در این نوع آثار نیز باید متذکر شد که این قالب با ایجاد آشفتگی در موقعیت های واقعی به وجود می آید و چیدمان رویدادها و موقعیت ها به نحوی است که با وجود استیصالی که شخصیت های اصلی در آن گرفتار می شوند، تماشاگر خود را بیرون از این موقعیت تصور می کند. در نتیجه کمدی به این نحو، با گزشی خاص، مخاطب را متوجه عواملی می کند که باعث آشفتگی و استیصال می شود.

در چنین هنگامه ای باید به تطبیق سریال های دیگر شبکه ها، با سریال های شبکه های رسانه ملی نیز پرداخت.

در نظر سنجی مربوط به این گزارش، بسیاری از شرکت کنندگان، علت به دست گرفتن کنترل ماهواره خود برای تنظیم تلویزیون های خانه هایشان به سمت این شبکه ها را، شاد و سرگرم کنندگی برنامه های این شبکه ها، در مقابل دلسرد کنندگی برنامه های نمایشی شبکه های داخلی ذکر کرده اند.

در واقع می توان چنین نتیجه گرفت که در شرایط حاضر، که شبکه های آن سوی آب با دست گذاردن بر نیاز مردم به شادی، به صورت شبانه روزی سریال های خنده آور، (و نه کمدی، چرا که فاقد تمام عناصر آثار کمدی هستند)، شبکه ملی ما، سریالی با تلخی و گزندگی مفرط « زیر هشت » را به خانواده های ایرانی عرضه می کند و جالب اینجاست که سیروس مقدم در همان گفت و گویی که ذکرش رفت، با مزاح عنوان می کند که توانستیم فارسی وان را تعطیل کنیم، چون این شبکه ها قطع شده بود. نه این که ما اثر قابلی ارایه کرده باشیم که گوی سبقت را برباید.

در این میان وقتی قرار باشد که سریال «زیر هشت» را دقیق تر ببینیم و به تعبیری نقد کنیم، نمی توان از «سیروس مقدم»، به عنوان کارگردان آن، بگذریم؛ به خصوص که الهام غفوری نیز تهیه کننده این سریال بوده و در واقع تمامی آنچه پس از تصویب و در مراحل مختلف تهیه و تولید پیش آمده، تقریبا محصول خانواده مقدم بوده است.

بنابر این گزارش اکثریت شرکت کنندگان نظرسنجی ویژه این گزارش، او را با سریال هایی مثل نرگس و رستگاران و پیامک از دیار باقی، به خوبی می شناختند و او را در این زمینه از بهترین ها دانسته اند و حتی کسانی که به تلخی سریال روی خوش نشان نداده اند نیز کار او را قابل تحسین دانسته اند و در این بین برخی نیز توانایی های سایر عوامل را در دیده شدن کارگردانی او موثر تشخیص داده اند.

او که اکنون سال هاست با چندین و چند سریالی که ساخته، به پای ثابت کارگردانی سریال های تلویزیونی تبدیل شده است، نشان داده که نبض ساخت سریال در تلویزیون را بلد است و به خوبی می داند دوربین، در این نوع آثار چه جایگاه ویژه ای دارد و می توان با آن به خوبی مانور داد و بر زیبایی تصاویر افزود.

«زیر هشت»، خوش ساخت و با بازیگران قوی اما تلخ
در واقع او در این سریال هم، بر خلاف بسیاری از کارگردانان تلویزیون، که به حداقل راضی می شوند و با کمترین پلان (نما) داستان را روایت می کنند، تا می توانسته از عناصری که در زیبایی تصویر موثرند استفاده کرده و حتی در مواقعی با حرکت های دوربین، بسیار تواناتر از کلمات فیلمنامه نویس، بحران و وخامت اوضاع قهرمان اصلی را به نمایش گذاشته است.

اما با تمام این توانایی ها به نظر می رسد او باید میزان شناخت خود از مخاطب را نیز دم به دم روزآمد کرده و مبتنی بر آخرین شرایط روحی روانی و نیازهای درونی جامعه ایرانی، تجربیات فنی اش را به کار گیرد، تا ظرف و مظروف همسان و سازگار با هم، ضمن این که متناسب با به ذائقه تماشاگر فعلی تلویزیون می شوند، منجر به ارتقای آنان نیز بشود.

در این سریال اتفاق جالبی هم در بازیگری رخ داده است. امیر جعفری که در اغلب آثار تلویزیونی اش، نقش هایی داشته که لبخند را به تماشاگر اهدا می کرده، در این کار با ایفای نقش عطا، یکی دیگر از قالبیت هایش را بروز داد. بازی او از منظر اغلب شرکت کنندگان در نظر سنجی، باید همین طور تلخ و عبوس باشد تا بتواند از کمند مصایبی که ناخواسته سر راهش قرار گرفته، عبور کند.

از دیگر نکات جالب توجه در این سریال معرفی جایی به نام «گرمخانه» است که گویا شهرداری برای ساماندهی و اسکان موقت بی خانمان ها تدارک دیده است. جایی که با بازی های قابل توجه بازیگران اصلی، به خوبی تبیین و بر لزوم  آن تاکید شده است.

سایر عناصر نیز در این اثر تلویزیونی از قابلیتهای خوبی برخوردارند و مکمل های مناسبی برای کارگردانی مقدم بوده اند.

با وجود چنین قابلیت هایی، باید تاکید کرد که می توان به راحتی مردم را به دیدن سریال های تلویزیونی داخلی تشویق کرد. به شرط آن که خوب بدانیم مردم چه نیازهای روحی و معنوی دارند و با چه قالب هایی بهتر ارتباط برقرار می کنند.

تصاویر جدید بنیامین بهادری در کنار زن سال هند

تصاویر و حواشی حضور سحر قریشی و بازیگران در جشن پیراهن استقلال

عکسی جدید از آنا نعمتی و برادرش در رستوران

تصاویر جدید از هدیه تهرانی و مهران مدیری در سری جدید «قلب یخی»

عکس هایی از عروسی گلزار و النازشاکردوست در یک فیلم عروسی

دو عکس متفاوت الناز شاکردوست با عروسک گوفی و در آمبولانس

تصاویر نرگس محمدی به همراه مادرش در کنسرت موسیقی

تصاویری از حضور هنرمندان در کنسرت بابک جهانبخش

تبلیغ فروشگاهی

مطالب مرتبط با این موضوع

اجباری اجباری، ایمیل شما هرگز منتشر نخواهد شد