زیباترین تصویر هنری نانویی سال ۲۰۱۱ را ببینید!

ایسنا:این تصویر زیبا و ظریف را «سیدهارتا پاتاک» در دوره پسادکتری خود با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) در مرکز EMPA گرفته است.
با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی می‌توان تصاویر هنری بسیار جالبی گرفت. سیدهارتا پاتاک این حقیقت را بارها در دوره پسا دکتری خود به اثبات رسانده است. او که روی مکانیک مواد و نانوساختارها و پردازش مواد پیشرفته کار می‌کند، تصاویر متعددی از اجسام مختلف گرفته است.
سیدهارتا پاتاک در پروژه خود که در حوزه میکروالکترونیک است، به‌ دنبال پاسخ این سوال است که مواد ماکرومقیاس زمانی که به مقیاس نانو یا میکرو در می‌آیند، رفتارشان به چه شکل تغییر می‌کند.
برای پاسخ به این سؤال، سیدهارتا پاتاک با استفاده از سیستم پرتو یون متمرکز (FIB) برجهایی به قطر ۵۰۰ نانومتر تولید کرد. برای این کار او از نانولوله‌های کربنی استفاده کرد که به‌صورت ستون‌هایی ایستاده و متراکم بستری را مفروش کرده بود. او قصد داشت بفهمد که این ساختار در چه فشاری به‌هم می‌چسبند. نتایج این کار نشان داد که ستون‌ها قادرند فشار بالایی را تحمل کنند؛ بنابراین این ساختار برای مصارف جذب انرژی در سیستم‌های میکرومکانیکی مناسب است.
تصاویر گرفته شده از این ساختار بسیار جالب است؛ زیرا میکروسکوپ الکترونی ابتدا سطح را به‌صورت توپولوژیکی اسکن می‌کند. در قدم بعد، از بلندی‌ها و گودی‌هایی که توسط میکروسکوپ رصد شده تصاویری ایجاد می‌شود. در نهایت تصویر به ‌وجود آمده رنگ‌آمیزی می‌شود.

ایسنا:این تصویر زیبا و ظریف را «سیدهارتا پاتاک» در دوره پسادکتری خود با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) در مرکز EMPA گرفته است.
با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی می‌توان تصاویر هنری بسیار جالبی گرفت. سیدهارتا پاتاک این حقیقت را بارها در دوره پسا دکتری خود به اثبات رسانده است. او که روی مکانیک مواد و نانوساختارها و پردازش مواد پیشرفته کار می‌کند، تصاویر متعددی از اجسام مختلف گرفته است.
سیدهارتا پاتاک در پروژه خود که در حوزه میکروالکترونیک است، به‌ دنبال پاسخ این سوال است که مواد ماکرومقیاس زمانی که به مقیاس نانو یا میکرو در می‌آیند، رفتارشان به چه شکل تغییر می‌کند.
برای پاسخ به این سؤال، سیدهارتا پاتاک با استفاده از سیستم پرتو یون متمرکز (FIB) برجهایی به قطر ۵۰۰ نانومتر تولید کرد. برای این کار او از نانولوله‌های کربنی استفاده کرد که به‌صورت ستون‌هایی ایستاده و متراکم بستری را مفروش کرده بود. او قصد داشت بفهمد که این ساختار در چه فشاری به‌هم می‌چسبند. نتایج این کار نشان داد که ستون‌ها قادرند فشار بالایی را تحمل کنند؛ بنابراین این ساختار برای مصارف جذب انرژی در سیستم‌های میکرومکانیکی مناسب است.
تصاویر گرفته شده از این ساختار بسیار جالب است؛ زیرا میکروسکوپ الکترونی ابتدا سطح را به‌صورت توپولوژیکی اسکن می‌کند. در قدم بعد، از بلندی‌ها و گودی‌هایی که توسط میکروسکوپ رصد شده تصاویری ایجاد می‌شود. در نهایت تصویر به ‌وجود آمده رنگ‌آمیزی می‌شود.
سیدهارتا پاتاک دریافت که چگونه تصاویر سیاه و سفید به‌دست آمده را به تصاویری مناسب تبدیل کند.
جان میچلر، مدیر آزمایشگاه مکانیک مواد و نانوساختارها، می‌گوید فکر می‌کنم روح سرزنده و همچنین علاقه سیدهارتا پاتاک است که او را در این کار همراهی می‌کند. علاوه ‌بر این، سیدهارتا پاتاک دارای روحیه ورزشکاری است که او را قادر می‌کند تا با دیگران در این حوزه به رقابت بپردازد. به‌همین دلیل است که در رقابت‌های این چنینی شرکت می‌کند تا زیبایی‌های دنیای نانو را به نمایش بگذارد.